Μια Ευτυχισμένη Μέρα στη Βραζιλία

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, 21 Μαρτίου 1981, ήταν μια ευτυχισμένη μέρα για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Βραζιλία. Τη μέρα εκείνη έγινε η αφιέρωση του ευρύχωρου νέου συγκροτήματος Γραφείων τους στη Σεζάριο Λάγκε, 140 χιλιόμετρα (87 μίλια) από το Σάο Πάολο. Ήταν μια αξιοσημείωτη μέρα και για την υπόλοιπη Βραζιλία, επίσης. Γιατί; Επειδή αργά ή γρήγορα, οι ζωές των περισσότερων Βραζιλιάνων θα επηρεασθούν από τη δράση των εθελοντών εργατών σ’ αυτά τα νέα κτίρια.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είδαν μια γρήγορη αύξηση στη Βραζιλία. Στη δεκαετία του 1920, οχτώ ναύτες, που είχαν πάρει Βιβλικά έντυπα στη Νέα Υόρκη, γύρισαν εκεί στην πατρίδα τους και μοιράστηκαν τη νέα τους γνώση με άλλους. Από κείνο το μικρό ξεκίνημα, ο αριθμός τους αυξήθηκε σε περισσότερους από 117.000.

Σαν Χριστιανοί, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πάντοτε απασχολημένοι να μιλούν στους γείτονες τους για τη Γραφή, και κάνουν εκτεταμένη χρήση Βιβλικών εντύπων. Αυτό εξηγεί την ανάγκη για γραφεία από τα οποία το έργο τους θα μπορεί να οργανωθεί και όπου μπορούν να τυπωθούν έντυπα. Ονομάζουν τα γραφεία τους σε κάθε χώρα «Μπέθελ».

Λόγω του διαρκώς αυξανομένου αριθμού Μαρτύρων στη Βραζιλία, ο προηγούμενος οίκος Μπέθελ και τα τυπογραφεία στο Σάο Πάολο δεν χωρούσαν πια, γιαυτό είχαν επεκταθεί αλλά και πάλι δεν χωρούσαν. Έτσι αποφασίστηκε να κατασκευαστεί ένα εντελώς νέο συγκρότημα κτιρίων. Το 1977 αγοράστηκε το οικόπεδο στη Σεζάριο Λάγκε.

Το νέο κτήμα που έχει επιφάνεια 1.150 στρέμματα, ήταν ακαλλιέργητο. Έτσι ήλθαν εθελοντές που αψηφούσαν τα φίδια και τα κεντρίσματα των μελισσών, για να καθαρίσουν τη γη. Καθάρισαν την περιοχή που θα χρειαζόταν για το κτίσιμο και προετοίμασαν ένα μέρος που θα χρησιμοποιόταν για λαχανόκηπος και για τη συντήρηση ζώων. Προσπάθησαν, όμως, να σώσουν όσο περισσότερα δέντρα μπορούσαν και κατάφεραν να διατηρήσουν 200 στρέμματα παρθένου δάσους. Έτσι τώρα η οικογένεια Μπέθελ μοιράζεται το μέρος με δασύποδες (αρμαντίλλος), σκαντζόχοιρους, ελάφια, αγριόγατες, νούρκες, σκίουρους και πολλά πολύχρωμα και ασυνήθιστα πουλιά.

Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

Το νέο Μπέθελ είναι πραγματικά ωραίο μέσα στο αγροτικό του περιβάλλον. Είναι επίσης μεγάλο. Αφού είναι σχεδόν έξι φορές μεγαλύτερο από το προηγούμενο, θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε μεγάλη μελλοντική επέκταση του έργου. Τα οχτώ κτίρια έχουν συνολική επιφάνεια δαπέδου 46.000 τετραγωνικών μέτρων (495.139 τετραγωνικών ποδών). Συνολικά 15.000 μέτρα πάσσαλοι μπήχτηκαν στο έδαφος για να στηριχθούν οι κολώνες—δηλαδή δύο φορές το ύψος του όρους Έβερεστ!

Ποιος έκανε την κατασκευή; Μόλις αγοράστηκε το κτήμα, πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά απ’ όλη τη γύρω περιοχή προθυμοποιήθηκαν να προσφέρουν δωρεάν την ικανότητα τους και τις επαγγελματικές γνώσεις τους. Επιπρόσθετα, οι υπάλληλοι ενός ιδιώτη εργολάβου, που δεν ήταν μάρτυρες, εργάστηκαν στις κατασκευές. Μερικές φορές υπήρχαν 800 άνθρωποι.

Μα αυτοί είναι πάρα πολλοί άνθρωποι. Ήταν αναδιοργάνωτοι; Όχι. Το πρόγραμμα είχε τόσο καλή διοργάνωση ώστε μια τοπική εφημερίδα έγραψε: «Δεν υπάρχει αταξία όπως συνηθίζεται ανάμεσα στους εργάτες σ’ ένα μεγάλο οικοδομικό έργο· τα οινοπνευματώδη ποτά είτε δεν υπάρχουν ή είναι σπάνια την ώρα της δουλειάς, όπου επικρατεί ησυχία. Όλα τα φαγητά ετοιμάζονται εκεί. Στην πραγματικότητα, το μέρος της εργασίας είναι μια μικρογραφική πόλη, ολοκληρωτικά αυτάρκης.»

Στις μεγάλες οικοδομικές εργασίες είναι επίσης κοινά τα σοβαρά ατυχήματα. Εν τούτοις, σ’ αυτήν εδώ, η καλή οργάνωση και η προσκόλληση στους κανονισμούς ασφάλειας απόδωσαν. Στη διάρκεια όλης της περιόδου της κατασκευής δεν έγινε κανένα μεγάλο ατύχημα. Οι Μάρτυρες είναι ευγνώμονες στον Ιεχωβά γι’ αυτό.

Πώς πληρώθηκε αυτό το οικοδομικό πρόγραμμα; Στο μεγαλύτερο μέρος με εκούσιες συνεισφορές των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Βραζιλία και σε άλλες χώρες. Ένας νεαρός Μάρτυρας έστειλε ένα κουμπαρά μ’ αυτή τη σημείωση: «Κάθε χρόνο βάζω χρήματα σ’ ένα κουμπαρά για να αγοράσω κάποιο παιχνίδι. Ο πατέρας μου με ενεθάρρυνε να στείλω τον κουμπαρά μου στο Σύλλογο (Σκοπιά). Γνωρίζω ότι ο Ιεχωβά θα μ’ ευλογήσει γι’ αυτό.»

ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Έτσι τελικά έφτασε η μέρα για την αφιέρωση των νέων γραφείων, την 21 Μαρτίου 1981. Παρόντες ήταν 3.607 Μάρτυρες απ’ όλα τα μέρη της χώρας. Μερικοί είχαν ταξιδέψει 4.000 χιλιόμετρα (2.485 μίλια) για να παρευρεθούν εκεί. Άλλοι, δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν, έστειλαν χαιρετισμούς με επιστολές στους οποίους περιλαμβανόταν αλλά ένας χαιρετισμός σε γραφή Μπράιγ για τους τυφλούς.

Ανάμεσα στους παρόντες ήταν μερικοί πούχαν πείρα πολλών χρόνων. Ο Τσαρλς Λεάτκο, ένας απόφοιτος της πρώτης τάξεως της ιεραποστολικής Σχολής Γαλαάδ, είπε στο συγκεντρωμένο πλήθος πώς γίνονταν τότε οι επισκέψεις στις διάφορες εκκλησίες πίσω το 1945. Τον καιρό εκείνο, υπήρχαν μόνο 30 εκκλησίες σ’ ολόκληρη τη χώρα, σε σύγκριση με τις 2.100 που υπάρχουν σήμερα. Ο Αγκενόρ ντα Παϊξάο θυμάται όταν άρχισε να εργάζεται στην αρχή στο Μπέθελ το 1949. Υπήρχαν μόνο 20 εθελοντές εργάτες στα Βραζιλιανά γραφεία τότε. Τώρα υπάρχουν 280.

Οι αναμνήσεις της Μοντ Γιούλε πήγαν ακόμη πιο πίσω. Αυτή και ο σύζυγος της έφτασαν στη Βραζιλία το 1936, όταν υπήρχαν μόνο γύρω στους 60 Μάρτυρες του Ιεχωβά στη χώρα. Τώρα υπάρχουν πάνω από 117.000. Η Μοντ Γιούλε είναι 92 χρόνων και εργάζεται ακόμη στο Μπέθελ.

Τελικά, ο Λόιντ Μπάρρυ, ένα μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά έκανε την ομιλία αφιερώσεως, που βασιζόταν στο 1 Χρον. 29:9-13. Χρησιμοποίησε επίσης τα ωραία λόγια του Βασιλιά Σολομώντα κατά την αφιέρωση του ναού στην Ιερουσαλήμ, και έδωσε όλο τον αίνο στον Ιεχωβά για τα ωραία νέα κτίρια που ήταν τώρα έτοιμα να χρησιμοποιηθούν στην υπηρεσία Του.

Στο τέλος του προγράμματος, καθένας αισθανόταν χαρούμενος για τα γεγονότα της ημέρας. Και αναμφιβόλως τα λόγια του Καρλ Ριτς, που άνοιξε το πρόγραμμα, βρίσκονταν ακόμη στο νου τους: «Τα τούβλα δεν μπορούν να κηρύξουν. Γι’ αυτό χωρίς τους κήρυκες του «ευαγγελίου» αυτά τα κτίρια ποτέ δεν θάχαν χτιστεί.» Πόσο αληθινό είναι αυτό! Ο ζήλος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Βραζιλία και η ευλογία του Ιεχωβά πάνω στη σκληρή τους εργασία, ήταν εκείνα που έκαναν αναγκαίο όλο αυτό το πρόγραμμα ανοικοδομήσεως.

Τώρα που συμπληρώθηκε, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα συνεχίσουν να εργάζονται σκληρά για να φέρουν το «ευαγγέλιο» στα πιο μακρυνά μέρη της αχανούς αυτής χώρας. Έτσι, αυτή η μέρα της αφιερώσεως ήταν μια ευτυχισμένη περίπτωση όχι μόνο για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά αλλά για όλους τους ανθρώπους στη Βραζιλία με ειλικρινή καρδιά.

«Σου, Κύριε, είναι η μεγαλωσύνη, και η δύναμις, και η τιμή και η νίκη, και η δόξα· διότι σου είναι πάντα τα εν ουρανώ και τα επί γης· σου η βασιλεία, Κύριε, και συ είσαι ο υψούμενος ως κεφαλή υπεράνω πάντων. Τώρα λοιπόν, Θεέ ημών, ημείς ευχαριστούμεν σε, και υμνούμεν το ένδοξον όνομά σου.»—1 Χρον. 29:11, 13.