Το ‘Τέλος του Κόσμου’—Κάτι για το Οποίο να Ελπίζουμε;
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ και ηθική κρίση, πόλεμοι, απόπειρες δολοφονίας, συλλήψεις ομήρων, ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών, η τραγωδία της πείνας και των προσφύγων—η ανθρωπότητα είναι πράγματι πολύ άρρωστη...... Αλλά το τέλος ενός κόσμου δεν είναι κατ’ ανάγκη και το τέλος του κόσμου.» Αυτά έλεγε η Παριζιάνικη καθημερινή εφημερίδα Λε Μοντ, κάτω από τον τίτλο «Αποκάλυψη Τώρα;»
Σκόπιμα ή όχι, ο αρθρογράφος εξέφραζε τη Βιβλική άποψη για τα πράγματα. Οι Γραφές δείχνουν ότι ένας κόσμος (με την έννοια ενός «συστήματος πραγμάτων») μπορεί να τερματισθεί χωρίς να καταστραφεί ο κόσμος (με την έννοια της γης και όλων των κατοίκων της). Επιπλέον, όπως θα δούμε, οι ίδιες οι συνθήκες που ανέφερε η εφημερίδα σαν απόδειξη ότι «η ανθρωπότητα είναι πράγματι πολύ άρρωστη» προειπώθηκαν στη Γραφή σαν μέρος του σημείου που δείχνει ότι τώρα ζούμε στη «συντέλεια» του παρόντος πονηρού «συστήματος πραγμάτων» και ότι βρισκόμαστε στην αυγή ενός άλλου «αιώνα» που θα είναι χαρακτηριστικά διαφορετικός—ενός νέου «συστήματος πραγμάτων.»
ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΛΑΙΟΣ «ΚΟΣΜΟΣ» ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ
Ο όρος που κόβει την αναπνοή «τέλος του κόσμου», είναι πράγματι μια εσφαλμένη ονομασία που χρησιμοποιήθηκε από τους κήρυκες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου για να τρομοκρατήσουν τους ανθρώπους ώστε να υποστηρίξουν τα εκκλησιαστικά τους συστήματα. Η πρωτότυπη Ελληνική φράση σημαίνει «το τέλος του συστήματος πραγμάτων.» Έτσι, θα μπορούσε κάποιος να ρωτήσει: Γιατί πρέπει να εξαφανιστεί το παρόν σύστημα;
Ο πρώτιστος λόγος είναι ότι αυτός είναι ο σκοπός του Θεού. Γιατί; Από τότε που ήρθε σε ύπαρξη, λίγο μετά τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε, το παρόν σύστημα πραγμάτων πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. (Γεν. 10:8-12· 11:1-9) Δεν το δημιούργησε ο Ιεχωβά Θεός. Αντίθετα, οι αληθινοί δούλοι του Θεού πάντοτε βασανίζονταν και μάλιστα διώκονταν από ‘τούς άρχοντες του αιώνος τούτου [αυτού του συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ].’ (1 Κορ. 2:6) Και δεν είναι περίεργο που ο απόστολος Παύλος αποκαλεί το Σατανά ‘θεό του κόσμου τούτου [αυτού του συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ].’ (2 Κορ. 4:4) Για το λόγο και μόνο ότι ‘οι άρχοντες του αιώνος τούτου [αυτού του συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ] εσταύρωσαν τον Κύριον της δόξης’, τον Ιησού Χριστό, αυτό το σύστημα αξίζει να εξαφανιστεί.—1 Κορ. 2:8.
Το παρόν παγκόσμιο κατασκεύασμα διακρίνεται από την αύξηση της αμαρτίας, της αδικίας και ανταρσίας κατά του Θεού και του θελήματός του. Έχει υποστηρίξει την αδικία, την καταπίεση και τη βία, ανάμεσα σε άτομα και έθνη. Η Γραφή το αποκαλεί «το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων.» (Γαλ. 1:4, ΜΝΚ) Δεν επιδέχεται διόρθωση. Γι’ αυτό, πρέπει να παρέλθει!
ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΦΟΒΟΙ ΑΣΤΗΡΙΚΤΟΙ
Αλλ’ αυτό δεν θα σημάνει το τέλος τον πλανήτη Γη. Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο, επιστήμονες έχουν εκφράσει φόβους για «κοσμικές καταστροφές που απειλούν τη γη.» Τέτοιοι φόβοι, όμως, είναι κυρίως υποθέσεις σχετικά με πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν, αλλά που δεν λαμβάνουν υπόψη τον πιο σπουδαίο κοσμογραφικό παράγοντα: τον Θεό και το σκοπό του για τη γη.
Ο Πιέρ- Πωλ Γκρασσέ, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας της Επιστήμης, δηλώνει:
«Η φυσική τάξη δεν επινοήθηκε από τον ανθρώπινο νου ούτε δημιουργήθηκε από ορισμένες νοητικές δυνάμεις. Όχι, είναι μια πραγματικότητα που κατανοήθηκε τέλεια από φυσικούς και μαθηματικούς όπως ο Πλανκ και ο Αϊνστάιν. Η ύπαρξη τάξεως προϋποθέτει την ύπαρξη οργανωτικής διάνοιας. Αυτή η διάνοια δεν μπορεί να είναι κανένας άλλος από τον Θεό.»
Ναι, όλο και περισσότεροι επιστήμονες έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι είναι πιο λογικό να δεχτούμε την ύπαρξη ενός νοήμονα Δημιουργού παρά να εξηγήσουμε το σύμπαν με τη λέξη «τύχη.»
Επειδή υπάρχει Θεός, το ερώτημα τώρα είναι: Τι σκοπεύει για τη Γη; Ο Λόγος του, η Βίβλος, απαντά: «Ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός, ο πλάσας την γη και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός στερέωσε αυτήν, έκτισε αυτήν ουχί ματαίως αλλ’ έπλασε αυτήν δια να κατοικήται· Εγώ είμαι ο Κύριος.» (Ησ. 45:18) Ο Ιεχωβά Θεός δεν δημιούργησε τη Γη με σκοπό τελικά να την καταστρέψει. (Ψαλμ. 104:5) Ο σκοπός του Θεού είναι «να κατοικήται» η γη από ένα δίκαιο γένος ανδρών και γυναικών αφιερωμένων να κάνουν το θέλημά του. Αυτό εξηγεί γιατί ο Ιησούς δίδαξε τους Χριστιανούς να προσεύχονται: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς· αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.»—Ματθ. 6:9, 10.
ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ‘ΝΕΑ ΓΗ’—ΠΩΣ;
Έχοντας αποδείξει πως ο Ιεχωβά Θεός, ο «πλάσας την γην,» «όστις αυτός εστερέωσε αυτήν,» έχει ένα σαφώς καθορισμένο σκοπό για τον πλανήτη που ζούμε, απομένει να καταλάβουμε τι εννοεί η Βίβλος όταν μιλάει για μια ‘νέα γη’ στην οποία ‘δικαιοσύνη θα κατοική.’—2 Πέτρ. 3:13.
Προφανώς, η υποσχεμένη ‘νέα γη’ δεν μπορεί να εννοεί ένα νέο πλανήτη. Εκείνο που εννοεί, μπορεί να βγει λογικά από τα συμφραζόμενα της δεύτερης επιστολής του Πέτρου. Σαν παράδειγμα του τι πρόκειται να συμβεί προτού εγκατασταθεί η δίκαιη ‘νέα γη’, ο Πέτρος μιλάει για τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε. Μιλάει για μια «γη συνεστώσα εξ ύδατος και δι’ ύδατος, δια των οποίων ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος.»—2 Πέτρ. 3:5, 6.
Ποιος «κόσμος» καταστράφηκε από τον Κατακλυσμό; Στην αρχή αυτής της ίδιας επιστολής, ο Πέτρος γράφει: «Ο Θεός τον παλαιόν κόσμον δεν εφείσθη, αλλά φέρων κατακλυσμόν επί τον κόσμον των ασεβών εφύλαξε όγδοον τον Νώε, κήρυκα δικαιοσύνης.» (2 Πέτρ. 2:5) Έτσι ο ‘κόσμος των ασεβών’ τερματίστηκε μέσω του Κατακλυσμού. Όμως, η γη και λίγοι άνθρωποι επέζησαν.a Εκείνο που καταστράφηκε ήταν η πονηρή, ασεβής ανθρώπινη κοινωνία και όχι ο πλανήτης Γη.
Όμοια, σχετικά με τη συμβολική ‘γη,’ που παριστάνει τη διεφθαρμένη ανθρώπινη κοινωνία που δημιουργήθηκε μετά τον Κατακλυσμό, ο Πέτρος συνεχίζει να πει: «Οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη δια του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ εις την ημέρα της κρίσεως και της απωλείας [καταστροφής, ΜΝΚ] των ασεβών ανθρώπων.» (2 Πέτρ. 3:7) Ναι, όπως ο πλανήτης Γη επέζησε από το τέλος του προ-Κατακλυσμιαίου ‘κόσμου των ασεβών,’ έτσι θα επιζήσει από το «πυρ» την ‘απώλεια’ των «ασεβών ανθρώπων» και των κυβερνήσεών τους. Οι κυβερνήσεις τους, και η πονηρή ανθρώπινη κοινωνία πάνω στην οποία κυβερνούν, αποτελούν τους συμβολικούς ‘σημερινούς ουρανούς και γη.’—Παράβαλε με Αποκάλυψη 21:8.
Ο Πέτρος προσθέτει: «Κατά δε την υπόσχεση αυτού [του Θεού] νέους ουρανούς και νέα γη προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» Λογικά, αυτά τα λόγια αναφέρονται σε μια δίκαιη νέα κυβέρνηση (τη βασιλεία του Θεού υπό τον Χριστό) και σε μια αναμορφωμένη ανθρώπινη κοινωνία.—2 Πέτρ. 3:13.
ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΜΕ
Ενώ πολλοί μελλοντολόγοι είναι θλιβερά απαισιόδοξοι για το μέλλον της γης και της ανθρώπινης κοινωνίας, οι Χριστιανοί που πιστεύουν πραγματικά και ακολουθούν τη Βίβλο είναι πολύ αισιόδοξοι. Στις κρίσεις που έχουν ξεσπάσει στη γη από το 1914 διακρίνουν το «σημείον» που είπε ο Ιησούς στους ακολούθους του να προσέξουν. Ο Ιησούς πρόσθεσε: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνονται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσή σας. . . . Όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, δια να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι.»—Λουκ. 21:10, 11, 25, 26, 28, 31, 36· Ματθ. 24:3, 7-13.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αντί να είναι «προφήτες καταστροφής,» διασαλπίζουν τα καλύτερα νέα, δηλαδή, ότι η βασιλεία του Θεού πρόκειται ν’ αναλάβει την κυβέρνηση της γης. Εκπληρώνουν τα προφητικά λόγια του Ιησού «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Αυτό το «τέλος» θα σημάνει την καταστροφή του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων, το τέλος της αδικίας, της καταπιέσεως, της βίας, των πολέμων, της πείνας, της αρρώστιας—ναι, το τέλος των παθημάτων και του ίδιου του θανάτου!—Αποκ. 21:1-5.
Πράγματι , το «τέλος του κόσμου» δεν είναι κάτι για να το φοβόμαστε. Αντίθετα, είναι κάτι για να ελπίζουμε, επειδή θα εισαγάγει ένα δίκαιο νέο σύστημα πραγμάτων σ’ αυτή την όμορφη γη που ο Θεός ‘έθεσε τα θεμέλιά της, δια να μη σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος.’—Ψαλμ. 104:5, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ.
[Υποσημειώσεις]
a Για απόδειξη του παγκόσμιου κατακλυσμού, βλέπε κεφάλαιο 3 του βιβλίου Είναι η Βίβλος Πράγματι ο Λόγος του Θεού;, εκδόσεως της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας «Σκοπιά».
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Η βασιλεία του Θεού πρόκειται ν’ αναλάβει την κυριαρχία της γης