Να Τρέφεστε Τακτικά με τις Βιβλικές Αλήθειες!

Ο μεγαλύτερος δάσκαλος που έζησε ποτέ, είπε κάποτε ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί αλλά χρειάζεται και πνευματική τροφή, τον Λόγο του Θεού. Απ’ αυτό, λογικά δεν συμπεραίνουμε ότι οι Χριστιανοί θα πρέπει να τρέφονται τακτικά με πνευματική τροφή ακριβώς όπως τρώγουν το κατά γράμμα ψωμί; Οπωσδήποτε. (Ματθ. 4:4) Αυτή η πνευματική τροφή δεν περιλαμβάνει μόνο την Αγία Γραφή αλλά και έντυπη ύλη που μας βοηθάει να κατανοήσουμε την Αγία Γραφή. Γι’ αυτό τον λόγο, η Εταιρία Σκοπιά, το εκδοτικό και διοικητικό όργανο των Μαρτύρων του Ιεχωβά, δεν περιορίζεται μόνο στην εκτύπωση Αγίων Γραφών. Εκδίδει, επίσης, Γραφικά βοηθήματα σε τακτικά διαστήματα για ν’ αποκτήσουν οι αναγνώστες ευρύτερη κατανόηση της Αγίας Γραφής.

Το ερώτημα που έχει προβληθεί είναι τι αξία έχει η τακτική ανάγνωση των εντύπων αυτών όταν μερικές φορές, επανεξετάζεται το ίδιο θέμα. Δεν τρώμε όμως τακτικά ψωμί, πατάτες ή ρύζι; Επίσης, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Όθεν δεν θέλω αμελήσει να σας υπενθυμίζω πάντοτε περί τούτων, καίτοι ειδότας και εστηριγμένους εις την παρούσαν αλήθεια.» (2 Πέτρ. 1:12) Προσέξτε, επίσης, ότι όταν ένα θέμα εξετάζεται περισσότερο από μια φορά, βρίσκουμε διαφορετικές πλευρές σ’ ένα ζήτημα, νεώτερες απόψεις, πρόσθετες κατανοήσεις, καλύτερη και πιο αποτελεσματική παρουσίαση. Καθώς οι Παροιμίες λένε: «Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρό φως το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γίνει τελεία ημέρα.»

ΑΠΟΚΤΩΝΤΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ

Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα είναι το ζήτημα της συνειδήσεως. Τον Δεκέμβριο του 1972, Η Σκοπιά δημοσίευσε μια σειρά άρθρων για τη συνείδηση και το ρόλο που παίζει σαν «συμμάρτυρας». Τα άρθρα αυτά έδειξαν ότι η συνείδηση είναι ένας μάρτυρας μέσα μας που μαρτυρεί είτε υπέρ είτε εναντίον μας και υπήρχε σε λειτουργία πριν ακόμη ο Ιεχωβά Θεός δώσει γραπτές εντολές ή νόμους. Αυτά τα άρθρα τόνισαν, επίσης, την ανάγκη να σεβόμαστε τη συνείδηση των άλλων και το ρόλο που παίζει η συνείδηση σε ζητήματα εργασίας. Ποτέ προηγουμένως τα θέματα αυτά δεν είχαν διασαφηνισθεί τόσο καλά.

Αργότερα, τον Ιούλιο του 1975, εμφανίσθηκαν ακόμη δύο άρθρα για τη συνείδηση. Ένα από τα σημεία που περιλάμβαναν τα άρθρα αυτά, ήταν ότι η συνείδηση εκτελεί δύο βασικές λειτουργίες. Η μια μπορεί να χαρακτηρισθεί ως η ικανότητα που έχει η συνείδηση να ενεργεί σαν κριτής. Η συνείδηση ενεργεί έτσι «προ ενός τετελεσμένου γεγονότος» και μας κρίνει ένοχους επειδή αμαρτήσαμε κατά κάποιο τρόπο. (2 Σαμ. 24:10) Στους Χριστιανούς όμως η συνείδηση θα πρέπει πιο συχνά να ενεργεί μ’ ένα τρόπο, που μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν νομοθετική λειτουργία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι υπαγορεύει στον Χριστιανό νέους νόμους. Βασισμένη όμως στους νόμους και στις αρχές της Αγίας Γραφής, η ισχυρή συνείδηση ενός Χριστιανού θα γίνει ένας ασφαλής οδηγός. Είναι, σαν να του υπαγορεύει έγκαιρα ότι μια συγκεκριμένη πορεία είναι σφαλερή. Ένα πολύ γνωστό Γραφικό παράδειγμα είναι του Ιωσήφ, γιου του Ιακώβ, που αρνήθηκε τις επίμονες προτάσεις της γυναίκας του Πετεφρή.—Γέν. 39:9.

Ακόμη πιο πρόσφατα, Η Σκοπιά (1 Δεκεμβρίου 1976) είχε ένα άρθρο με τον τίτλο «Εκπαίδευση της Συνειδήσεώς μας να κάνη Περισσότερα για Μας.» Γενικά, όταν εξετάζονται ζητήματα για τη συνείδηση, το ερώτημα είναι αν κάτι είναι καλό ή κακό, ορθό ή σφαλερό. Στο άρθρο αυτό, η έμφαση δόθηκε στον τρόπο που η Αγία Γραφή συνδέει μια καλή συνείδηση με την πίστη και την αγάπη. (1 Τιμ. 1:5) Ναι, η συνείδηση δεν θα πρέπει να μας προστατεύει μόνο από το να παραβούμε τους νόμους του Ιεχωβά Θεού, αλλά θα πρέπει να μας υποκινεί να εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες για ανιδιοτελείς, ευγενικές, αγαθές, και στοργικές πράξεις.—Παράβαλε με Λουκ. 10:29-37.

Έτσι, μη θεωρείτε πάντα την εμφάνιση ενός θέματος σ’ ένα άρθρο της Σκοπιάς, που έχει ήδη εξετασθεί στο παρελθόν, σαν απλή επανάληψη. Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές οι βελτιώσεις δεν είναι πολύ μεγάλες, όλες όμως συμβάλλουν προοδευτικά για να μας γίνει η αλήθεια της Αγίας Γραφής περισσότερο ευχάριστη, ουσιώδης, και υποβοηθητική.

Αυτό μας υπενθυμίζει ένα περιστατικό από τη ζωή του Μιχαήλ Άγγελου. Κάποιος φίλος του θαύμασε ένα ωραίο άγαλμα που ο Μιχαήλ Άγγελος είχε λαξέψει. Όταν, μετά από λίγο καιρό, ο φίλος αυτός επέστρεψε, ξαφνιάστηκε βλέποντάς τον να εργάζεται ακόμη στο ίδιο άγαλμα. Ο Μιχαήλ Άγγελος του έδειξε όλες τις βελτιώσεις που είχε κάνει στο διάστημα αυτό, οπότε ο φίλος του απάντησε, ‘Μα αυτά είναι ασήμαντα πράγματα.’ Ο Μιχαήλ Άγγελος απάντησε: ‘Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Τα μικρά πράγματα, όμως, φέρνουν την τελειότητα και η τελειότητα δεν είναι μικρό πράγμα!’ Έτσι, ενώ μερικές φορές οι βελτιώσεις που γίνονται στην κατανόηση ίσως να μην φαίνονται πολύ σπουδαίες, μας βοηθάνε ν’ αποκτήσουμε μια πιο ολοκληρωμένη ή σχεδόν τέλεια κατανόηση ενός θέματος.

ΠΑΝΤΑ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙ’ ΑΓΩΝΑ

Κι αυτό δεν είναι το παν. Η Αγία Γραφή και τα έντυπα που μας βοηθάνε να κατανοήσουμε καλύτερα την Αγία Γραφή, δεν έχουν σαν στόχο μόνο ν’ αποκτήσουμε εγκεφαλικές γνώσεις. Ο Λόγος του Θεού είναι «λύχνος εις τους πόδας μας και φως εις τας τρίβους μας.» (Ψαλμ. 119:105) Επίσης, μας έχει λεχθεί ότι ο Λόγος του Θεού είναι «ωφέλιμος προς διδασκαλία, προς έλεγχο, προς επανόρθωση, προς εκπαίδευση, την μετά της δικαιοσύνης, δια να είναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.» (2 Τιμ. 3:16, 17) Η ωφέλεια που θα πάρουμε όμως εξαρτάται από το πόσο πολύ τα εφαρμόζουμε αυτά στη ζωή μας. Πώς θα τα εφαρμόζουμε, όμως, όταν έχουμε ξεχάσει ό,τι έχουμε διαβάσει;

Η συχνή υπόμνηση των συμβουλών του Λόγου του Θεού που μας γίνεται, είναι ζωτικής σημασίας ενόψει των τριών εχθρών που έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε. Υπάρχει ο κόσμος, και η φιλία του κόσμου σημαίνει έχθρα με τον Ιεχωβά Θεό. (Ιακ. 4:4) Όσο για τον αγώνα μας εναντίον του κόσμου, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Και αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών.» (1 Ιωάν. 5:4) Η πίστη στηρίζεται σε γνώση—σε γνώση που γρήγορα έρχεται στο νου και όχι σε πληροφορίες που έχουν από αρκετό καιρό ξεχαστεί. Επειδή ο κόσμος μάς πιέζει έντονα κάθε μέρα, έχουμε ανάγκη να μας γίνεται συνεχής υπενθύμιση να μην αγαπάμε τον κόσμο ούτε τα πράγματα του κόσμου, γιατί ο κόσμος και ό,τι βρίσκεται σ’ αυτόν θα παρέλθουν· αυτός όμως που κάνει το θέλημα του Θεού θα ζήσει για πάντα.—1 Ιωάν. 2:15-17

Ένας άλλος εχθρός είναι ο Διάβολος και οι δαίμονές του. «Ο αντίδικός σας διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη.» (1 Πέτρ. 5:8) Επειδή ο διάβολος και οι δαίμονές του μας πολεμούν, χρειάζεται να ντυθούμε όλη την πνευματική πανοπλία που προμηθεύει ο Θεός, και περιγράφει ο απόστολος Παύλος στους Εφεσίους 6:11-17. Όταν παίρνουμε τακτική τροφή από τον Λόγο του Θεού, αυτό θα μας βοηθήσει να διατηρούμε και να χρησιμοποιούμε την πανοπλία αυτή. Χωρίς αμφιβολία, για να μπορούμε να χειριζόμαστε αποτελεσματικά την «μάχαιρα του πνεύματος», ‘τον Λόγο του Θεού,’ χρειάζεται να διατηρούμε ζωντανό αυτό το λόγο στη διάνοια και την καρδιά μας.

Ο τρίτος εχθρός μας δεν είναι άλλος από τις έμφυτες, κληρονομημένες αμαρτωλές τάσεις μας, εναντίον των οποίων πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε επίμονα και ακατάπαυστα. Και, καθώς ο ψαλμωδός λέει, «Ιδού, συνελήφθην εν ανομία, και εν αμαρτία με εγέννησεν η μήτηρ μου,» ο λογισμός της καρδιάς μας είναι κακός από τη νηπιακή ηλικία. (Γέν. 8:21· Ψαλμ. 51:5) Γι’ αυτό το λόγο, μπορούμε να θρηνούμε όπως κι ο απόστολος Παύλος, «Διότι δεν πράττω το αγαθόν, το οποίον θέλω, αλλά το κακόν, το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω.» (Ρωμ. 7:19) Εξ αιτίας αυτής της κληρονομιάς, ανακαλύπτουμε ότι η ανθρώπινη καρδιά είναι άστατη, δόλια και απατηλή. Μπορούμε, όμως, να υπερνικήσουμε αυτόν τον εχθρό μέσα μας, με την κατεύθυνση που δίνουν ο Λόγος του Θεού και τα Γραφικά βοηθήματα, που μας βοηθούν να διακρίνουμε και να εφαρμόζουμε τις αρχές της Αγίας Γραφής. Εν τούτοις, όπως και ο απόστολος Παύλος, θα πρέπει να δαμάζουμε και να δουλαγωγούμε το σώμα μας.—Παρ. 3:32· Ιερ. 17:9· 1 Κορ. 9:27.

ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΚΑΙΡΟΣ;

Η ζωή του Χριστιανού είναι γεμάτη δραστηριότητα. Αυτό περιλαμβάνει μελέτη της Αγίας Γραφής και ενός καινούργιου περιοδικού κάθε βδομάδα, προετοιμασία και παρακολούθηση των συναθροίσεων και συμμετοχή στο μεγάλο έργο μαθητεύσεως αυτών που είναι πρόθυμοι ν’ ακούσουν. Υπάρχουν, επίσης, οι καθημερινές υλικές υποχρεώσεις, να φροντίζουμε για τον εαυτό μας και τις οικογένειές μας. Καλά θα κάνει ο καθένας να διερωτηθεί. Πόσο χρόνο δαπανώ διαβάζοντας κοσμικά περιοδικά, εφημερίδες και έντυπα; Πόσο χρόνο αφιερώνω παρακολουθώντας τηλεόραση ή ακούγοντας μουσική; Ενώ αυτές είναι μορφές αναψυχής και ψυχαγωγίας, πιθανόν μερικοί να θεωρούν την προετοιμασία για τις Χριστιανικές συναθροίσεις και την ανάγνωση Χριστιανικών εντύπων σαν πάρα πολλή δουλειά. Πρέπει, όμως, να έχουμε αυτή την άποψη για την προετοιμασία και τη μελέτη; Ο ψαλμωδός είπε: «Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.» (Ψαλμ. 119:162) Χρειάζεται, λοιπόν, να εξετάσουμε κατά πόσο η πορεία της ζωής μας, μάς προσδιορίζει σαν άτομα με πνευματικότητα και όχι σαν άτομα με σαρκικό φρόνημα.—1 Κορ. 2:14-16.

Όλ’ αυτά μας υπενθυμίζουν τα λόγια του Ιησού για την ευτυχία, που απολαμβάνουν, όσοι έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης. (Ματθ. 5:3) Τα κατώτερα πλάσματα που υπάρχουν στη γη, τα πουλιά, τα έντομα, τα θηλαστικά, τα ψάρια κ.ο.κ. δεν έχουν πνευματικές ανάγκες. Τις έχει όμως, ο άνθρωπος. Η αμέλεια του ανθρώπου να φροντίζει για τις πνευματικές του ανάγκες, συνέβαλε στη σημερινή θλιβερή κατάσταση του κόσμου. Οι υλιστικές φιλοσοφίες και ιδεολογίες απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Οι φυσικές ανάγκες των ανθρώπων τόσο για τροφή, ενδυμασία, στέγη κι αναπαραγωγή όσο και γι’ απολαύσεις ή επιθυμία για δύναμη, γίνονται το παν στη ζωή των ανθρώπων. Αν έχουμε, όμως, συναίσθηση των πνευματικών μας αναγκών, θ’ ασχολούμαστε και θα βρίσκουμε ευχαρίστηση στις Βιβλικές αλήθειες εξευρίσκοντας χρόνο και εκτιμώντας τις στο πλήρες. Με ποια ανταμοιβή; Οπωσδήποτε θα βοηθηθούμε ν’ ακολουθήσουμε μια πορεία ευσέβειας που «είναι προς πάντα ωφέλιμος έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.»—1 Τιμ. 4:8.