Επίσκεψη στα Νησιά Φώλκλαντ

ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ ογδόντα χιλιόμετρα (300 μίλια) ανατολικά από το νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής το αεροπλάνο μας βούτηξε μέσα από το σύννεφο που μας έκρυβε τη θέα και είδαμε κάτω αμέτρητα νησιά, μεγάλα και μικρά, πράσινα, διάστικτα με λίμνες, τις ακρογιαλιές τους γεμάτες με κόλπους και όρμους. Αυτά είναι τα νησιά Φώλκλαντ—ο προορισμός μας.

Το αεροδρόμιο ήταν μονάχα μια στενή λουρίδα πάνω σε μια γυμνή, ανεμοδαρμένη χερσόνησο. Αμέσως σχεδόν νιώσαμε τους δυνατούς δυτικούς ανέμους που επικρατούσαν και το αδιάκοπο σφυροκόπημα των βίαιων θαλασσών του Νότιου Ατλαντικού. Αλλά η μελαγχολία που μας έπιασε εξαφανίστηκε, όταν μας χαιρέτησαν δυο θερμά, χαμογελαστά πρόσωπα—ο Άρθουρ Νούττερ και η νεαρή Δορκάδα Ρηντ, που αντιπροσωπεύουν τον μισό του συνολικού αριθμού των βαπτισμένων Μαρτύρων του Ιεχωβά στα απομακρυσμένα αυτά νησιά. Η σύζυγος του Άρθουρ, η Τζόση και η μητέρα της Δορκάδας είναι οι άλλοι μισοί.

Στο Πορτ Στάνλεϋ, την Πρωτεύουσα

Μια κοντινή διαδρομή με ένα ταξί Λαντ Ρόβερ ιδιοκτησίας της συζύγου του αρχηγού της αστυνομίας μας έφερε στο Πορτ Στάνλεϋ, την πρωτεύουσα και τη μόνη πόλη των νησιών. Στο δρόμο μάς δείξανε το μέρος, όπου ήταν το προηγούμενο αεροδρόμιο, με τους μετάλλινους διαδρόμους προσγειώσεως. Τους είχε σηκώσει η θύελλα. Επίσης είδαμε τα υπολείμματα από ναυάγια στο λιμάνι, που πιστοποιούσαν τις κρίσιμες στιγμές που πέρασαν οι πρώτοι άποικοι, πολλοί από τους οποίους απλώς έμειναν εδώ, όταν εξώκειλαν.

Το απόγευμα εκείνο συναντήσαμε την οικογένεια της Δορκάδας—οχτώ νεαρότερους αδελφούς και αδελφές με τη μητέρα της η οποία, σχεδόν από μόνη της, ανέτρεφε τα μικρά της παιδιά «εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά» στο απομονωμένο αυτό μέρος. (Εφεσίους 6:4) Ο τρόπος με τον οποίο φρόντιζε να είναι περιποιημένα ντυμένα και να κάθονται ήσυχα στη συνάθροιση μας έκανε πολύ βαθιά εντύπωση.

Την επόμενη μέρα ο Άρθουρ μας σύστησε στη γυναίκα του, την Τζόση. Μετά, μαζί με τα άλλα δύο μικρά παιδιά και τη Δορκάδα, ξεκινήσαμε για το κήρυγμα των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού στους ανθρώπους του Πορτ Στάνλεϋ. Οι δυνατοί, ψυχροί άνεμοι και η βροχή δεν αποθάρρυναν τους ντόπιους Μάρτυρες. «Αν ήταν να περιμένουμε πότε θα κάνει καλό καιρό, ποτέ δεν θα κάναμε έργο,» είπε ένας από αυτούς. Οι ομπρέλλες μας αναποδογυρίστηκαν από δυνατές ριπές ανέμου. Σύντομα βραχήκαμε και κρυώσαμε πάρα πολύ, παρότι ήταν καλοκαιρινή μέρα. Αλλά οι καρδιές μας θερμαίνονταν από τους πρόθυμους ακροατές που βρίσκαμε. Όπως κι’ αν έχει το πράγμα, το ζεστό αρνάκι, που αποτελεί το συνηθισμένο διαιτολόγιο των Φώλκλαντ, μας αποζημίωσε όταν επιστρέψαμε.

Ο μόνος ραδιοφωνικός σταθμός των νησιών συνεργάστηκε στη διαφήμιση του ειδικού προγράμματος με σλάιντς «Οι Χώρες της Βίβλου» που είχαμε φέρει μαζί μας. Αισθανθήκαμε υπέροχα όταν 23 άτομα ήρθαν στην αίθουσα αναψυχής του Δημαρχείου το απόγευμα του Σαββάτου για την προβολή. Ένας μάλλον καλός αριθμός ακροατών, πιστεύουμε, για μια πόλη 900 ανθρώπων.

Το Δεύτερο Ταξίδι σε Έναν Καταυλισμό

Οι Νάττερς μας προσκάλεσαν να επισκεφτούμε το σπίτι τους στον καταυλισμό του Γουώκερ Κρηκ. Ο Άρθουρ πήγε πρώτος με τη μοτοσυκλέττα του οχτώ ώρες ταξίδι πάνω σε έδαφος χωρίς δρόμο. Οι υπόλοιποι θα πηγαίναμε τη Δευτέρα το πρωί με το «Μπήβερ», ένα εφταθέσιο αεροπλάνο. Αλλά οι θυελλώδεις άνεμοι και η βροχή καθυστέρησαν την αναχώρησή μας. Την Τρίτη το βράδυ ακούσαμε τα ονόματά μας που μας καλούσαν για την πτήση της επόμενης μέρας. Αλλά προτού φτάσει το μεσημέρι, ο άνεμος έπεσε και το τηλέφωνο κουδούνισε. Θα φεύγαμε σε μισή ώρα.

Ήταν πτήση 30 λεπτών προς τα δυτικά πάνω από πάρα πολύ ενδιαφέρον έδαφος. Στα δεξιά μας βλέπαμε την υψηλότερη κορυφή στις Ανατολικές Φώλκλαντ—το Βουνό Άσμπορν, 705 μέτρα (2.312 πόδια) ύψος. Κάτω μας εκτεινόταν ένα τεράστιο βοσκοτόπι, χωρίς δέντρα, χωρίς θάμνους, μεριές- μεριές με σκούρους πράσινους βάλτους. Η χώρα είναι κυρίως κτηνοτροφική.

Οι καταυλισμοί ήταν πολύ μικρές ομάδες από σπίτια ιδιοκτησίας της Εταιρίας των Νησιών Φώλκλαντ, όπου η ζωή περιστρέφεται γύρω από τα πρόβατα. Υπάρχουν πέντε σπίτια και 35.000 πρόβατα στο Γουώκερ Κρηκ.

Το σπουδαιότερο μέρος της επισκέψεώς μας στους Νάττερς ήταν η συνάθροιση μελέτης της Γραφής, με τη χρήση της Σκοπιάς. Παρότι μονάχα έξι από εμάς συγκεντρώθηκαν στην κουζίνα της οικογένειας, όλοι ήταν επίσημα ντυμένοι, δείχνοντας έτσι το σεβασμό που έπρεπε για την περίσταση και σε συμφωνία με τα λόγια του Ιησού: «Όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών.» (Ματθαίος 18:20) Το πνεύμα αυτό έχει βοηθήσει την απομονωμένη οικογένεια να κρατάει το αίσθημα της ενότητας με τους υπόλοιπους της παγκόσμιας πνευματικής οικογένειάς τους.

Την Κυριακή βγήκαμε με το αυτοκίνητο στην ύπαιθρο. Και ασφαλώς απολαύσαμε ορισμένα μέρη της άγριας φύσης, ιδιαίτερα τους πιγκουίνους.

Καιρός να Γυρίσουμε Πίσω

Το «Μπήβερ» ήταν ο μόνος τρόπος για να επιστρέψουμε στο Πορτ Στάνλεϋ. Είχαμε ξανά τις συνηθισμένες αβεβαιότητες που οφείλονταν στον καιρό. Καθώς τελικά απογειωθήκαμε από το Σουαζέλ Σάουντ, ο πιλότος μάς έδειξε μια θύελλα που σάρωνε στα δυτικά. Ένα γράμμα που λάβαμε αργότερα μας πληροφόρησε ότι μόλις είχαμε ξεφύγει από μια μεσοκαλοκαιριάτικη χιονοθύελλα!

Πίσω στο Πορτ Στάνλεϋ είχαμε χρόνο για την αποχαιρετιστήρια επίσκεψη στους Ρηντς. Μέχρι να φτάσουμε, η Δορκάδα και ο 11-χρονος αδελφός της είχαν πάει στην ενδοχώρα για το σχολείο, αφήνοντας τη μητέρα τους μοναδική Μάρτυρα στο Πορτ Στάνλεϋ. Ήταν σκληρό για μας που εγκαταλείπαμε την υπέροχη αυτή οικογένεια μόνη της.

Καθώς το αεροπλάνο μας απογειώθηκε για την ήπειρο, συνειδητοποιήσαμε ότι η επίσκεψη αυτή μας είχε κάνει βαθιά εντύπωση. Ήταν πάρα πολύ τονωτικό για την πίστη μας να βλέπουμε την αγάπη, τον ζήλο και την αφοσίωση που έδειχναν οι ελάχιστοι αυτοί Μάρτυρες πάνω στα νησιά. Αυτοί είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμα από την Μακεδονία να διαβούμε και να τους βοηθήσουμε στα νησιά Φώλκλαντ.—Πράξεις 16:9.

[Χάρτες στη σελίδα 11]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Νησιά Φώλκλαντ

Ατλαντικός Ωκεανός

Νότια Αμερική

[Χάρτης]

Όρος Άσμπορν

Πορτ Στάνλεϋ

Σουαζέλ Σάουντ

Γουώκερ Κρηκ