«Έκαστος εν τω Τόπω Αυτού»
«Και εστάθη έκαστος εν τω τόπω αυτού κύκλω του στρατοπέδου.»—Κριταί 7:21.
1, 2. Αντιπαραβάλετε τα έργα του Θεού με τα έργα του ανθρώπου.
ΤΙ έρχεται στο νου σας όταν συγκρίνετε την αρμονία των έργων του Θεού με την ακαταστασία που επικρατεί στην ανθρώπινη κοινωνία; Δεν συμφωνείτε με τον θεόπνευστο Βιβλικό συγγραφέα που είπε: «Διότι ο Θεός δεν είναι ακαταστασίας, αλλ’ ειρήνης»; (1 Κορινθίους 14:33) Τα λόγια αυτά του αποστόλου Παύλου δείχνουν ότι ο Θεός δεν μπορεί να είναι υπεύθυνος για την ακαταστασία που υπάρχει στις υποθέσεις του κόσμου. Ο Ιεχωβά γνωρίζει πώς να τακτοποιεί τα ζητήματα ώστε καθετί που κυβερνιέται από τους νόμους του να έχει τη θέση του. Τα δημιουργήματα του τριγύρω μας αποδεικνύουν αυτό το γεγονός. Η αυξανόμενη γνώση του ανθρώπου για το σύμπαν αποδεικνύει επανειλημμένα την τάξη και τον έλεγχο που επικρατούν εκεί. Οπουδήποτε στρέφει τα τηλεσκόπια του, ο άνθρωπος παρατηρεί ότι κάθε άστρο και πλανήτης βρίσκεται στη θέση του και κινείται εύτακτα στην τροχιά του.
2 Τι διαφορά βλέπουμε, όταν στρέφουμε την προσοχή μας στις υποθέσεις των εγωιστών ανθρώπων πάνω στη γη! Υπάρχει τόση σύγχυση, αταξία και φονικός ανταγωνισμός! Το ανθρώπινο γένος είναι πολιτικά, θρησκευτικά, κοινωνικά και φυλετικά διηρημένο, και πλημμυρισμένο από άλυτα προβλήματα. Το έγκλημα έχει διαδοθεί τόσο πολύ, ώστε είναι αδύνατο να ανακαλύψει κανείς και να φέρει μπροστά στη δικαιοσύνη κάθε παραβάτη. Ακόμη και οι στρατιώτες στους εθνικούς στρατούς που υποτίθεται ότι υπηρετούν κάτω από αυστηρή πειθαρχία συχνά παραβιάζουν τους κανόνες.
3. Με τι παρομοιάζονται οι Χριστιανοί, αλλά τι πάλη διεξάγουν;
3 Δεν είναι λοιπόν παράξενο που, όπως ακριβώς ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για το υλικό σύμπαν, ενδιαφέρεται επίσης να υπάρχει ειρήνη και τάξη ανάμεσα στους εκπροσώπους του στη γη. Σαν δούλοι του, οι Χριστιανοί ατομικά παρομοιάζονται, με πειθαρχημένους στρατιώτες σ’ ένα στράτευμα. Ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι καθένας πρέπει να είναι σαν «καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού.» (2 Τιμόθεον 2:3) Καθένας μας πρέπει να θέλει να «στρατεύη την καλήν στρατείαν.» (1 Τιμόθεον 1:18) Αλλά πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε ότι η πάλη μας, δεν είναι σωματική. Είναι πνευματική. Είναι ενάντια στους αόρατους «κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.»—Εφεσίους 6:12.
4. Γιατί οι επιθέσεις του Σατανά εναντίον των δούλων του Θεού δεν θα πετύχουν;
4 Αλλά οι δυνάμεις κάτω από τον «θεόν του κόσμου τούτου» θέλουν να φοβίσουν τους δούλους του Ιεχωβά για να χάσουν το θάρρος τους και να τραπούν σε φυγή μπροστά στον εχθρό. (2 Κορινθίους 4:4) Αυτή, όμως, η στρατηγική των εχθρών θα αποτύχει οικτρά, γιατί ο Ιεχωβά είναι εκείνος που κατευθύνει τα ζητήματα και αυτός είναι εκείνος που ‘διδάσκει τα χέρια μας για πόλεμο.’ (Ψαλμός 18:34) Παίρνουμε θάρρος από τη διαβεβαίωση ότι «η μάχη δεν είναι ημών αλλά του Θεού.» (2 Χρονικών 20:15) Μέσω του ισχυρού αρχιστρατήγου του, του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά θα φέρει τη μάχη σε νικηφόρο τέλος. Γι’ αυτό, διαβεβαιώνει τους οσίους του ότι ποτέ δεν θα ντροπιαστούν. Ποτέ δεν θα χρειαστεί να υποχωρήσουν μπροστά στις επιθέσεις των εναντιουμένων.—Ψαλμός 18:25.
5. Τι διέταξε ο Ιεχωβά τον Γεδεών να κάνει αντίθετα με τις ανθρώπινες ιδέες για την πολεμική στρατηγική;
5 Μέσω μιας συγκινητικής, θεόπνευστης αφηγήσεως για μια μάχη που έγινε στις μέρες των Κριτών στον Ισραήλ, αιώνες προ Χριστού, ο Ιεχωβά στρέφει την προσοχή μας σε μερικές αρχές της πολεμικής τέχνης που οι ‘στρατιώτες του Χριστού’ θα κάνουν καλά να προσέξουν. Ήταν στον καιρό του Κριτή Γεδεών οπότε ένα πλήθος δαιμονολατρών εισέβαλε στη γη του Ισραήλ, «πολυάριθμοι ως ακρίδες.» (Κριταί 6:5) Ο Ιεχωβά έδωσε οδηγίες στον Γεδεών για το πώς θα έπρεπε το στράτευμα του Ισραήλ να αντιμετωπίσει αυτή τη φαινομενικά ακαταμάχητη απειλή. Αντίθετα σε κάθε ανθρώπινη γνώμη για την πολεμική στρατηγική, ο Γεδεών οδηγήθηκε να ελαττώσει το στράτευμα του από 32.000 σε 10.000, και κατόπιν από 10.000 σε 300 μόνο. Μ’ αυτούς τους λίγους, υποσχέθηκε ο Ιεχωβά, «Θέλω σώσει υμάς.»—Κριταί 7:2-7.
6. Περιγράψτε την επίθεση του Γεδεών και των τριακοσίων εναντίον του Μαδιανιτικού στρατοπέδου.
6 Οι 300 ήταν εφοδιασμένοι με σάλπιγγες, μεγάλες άδειες στάμνες και με λαμπάδες μέσα στις στάμνες. Στη βαθιά ησυχία της νύχτας, ο Γεδεών τους ανάπτυξε ολόγυρα στο στρατόπεδο των Μαδιανιτών και των συμμάχων τους. Τους δόθηκε η οδηγία να προσέξουν το σύνθημα που θα έδινε ο Γεδεών, και κατόπιν να αναλάβουν δράση. Η όσια υπακοή και η αυστηρή συμμόρφωση με τις πολεμικές διαταγές που δόθηκαν από τον Γεδεών ήταν πράγματα ζωτικά. Όταν όλοι ήταν στη θέση τους, ο Γεδεών έδωσε το σύνθημα. Τη στιγμή εκείνη, οι 300 «εσάλπισαν δια των σαλπίγγων, και συνέτριψαν τας υδρίας [στις οποίες ήταν κρυμμένες οι λαμπάδες], και εκράτουν τας λαμπάδας εις τας αριστεράς αυτών χείρας και τας σάλπιγγας εις τας δεξιάς αυτών χείρας δια να σαλπίζωσι· και ανέκραζον, Ρομφαία του Κυρίου [Ιεχωβά, ΜΝΚ] και του Γεδεών. Και εστάθη έκαστος εν τω τόπω αυτού κύκλω του στρατοπέδου· και άπαν το στράτευμα διέτρεχε και εφώναζε και έφευγε.» Ο εχθρός συντρίφτηκε.—Κριταί 7:19-22.
7. Ποια ερωτήματα εγείρονται σχετικά μ’ αυτό το Βιβλικό γεγονός;
7 Εδώ εγείρονται μερικά επίκαιρα ερωτήματα. Για παράδειγμα, θα έδινε ο Ιεχωβά ένα τέτοιο τρομερό θρίαμβο αν οι 300 είχαν πάρει στα ελαφρά τις πολεμικές διαταγές; Τι θα γινόταν αν είχαν αμελήσει να περιμένουν το σύνθημα του Γεδεών; Ή αν είχαν παραμελήσει οποιοδήποτε από τα εφόδια της μάχης με τα οποία τους είχε εφοδιάσει ο Γεδεών; Θα είχαν πετύχει αν καθένας αποφάσιζε μόνος του ότι υπήρχαν και άλλα στρατηγικά σημεία στην άκρη του εχθρικού στρατοπέδου που ήταν προτιμότερα από κείνα στα οποία τους είχαν τοποθετήσει; Σ’ όλα αυτά, υπάρχουν μερικές ζωτικές αρχές οι οποίες πρέπει να μας καθοδηγούν σήμερα, γιατί ‘όλα εκείνα γράφτηκαν σαν παραδείγματα για το δικό μας όφελος.’—1 Κορινθίους 10:11.
8. Σε ποιον πρέπει ν’ αποβλέπουμε για τη νίκη στον πόλεμό μας;
8 Στο Χριστιανικό μας πόλεμο πρέπει ν’ αναγνωρίζουμε τον Ιεχωβά σ’ όλες μας τις ενέργειες. Πρέπει ν’ αποβλέπουμε σ’ αυτόν και να τον εμπιστευόμαστε σαν τον Δοτήρα της νίκης. Από τ’ άλλο μέρος, η επιδέξια ανθρώπινη στρατηγική, και οι πιο βαθιές σκέψεις αυτών που δεν είναι τίποτα άλλο παρά άνθρωποι, δεν μπορούν να μας εγγυηθούν την επιτυχία. «Ουχί δια δυνάμεως, ουδέ δια ισχύος, αλλά δια του πνεύματος μου,» λέει ο Ιεχωβά. (Ζαχαρίας 4:6) Έτσι καθώς διεξάγουμε τον καθημερινό μας αγώνα για υποστήριξη της αλήθειας και της δικαιοσύνης, εμείς οι Χριστιανοί θ’ αποφύγουμε τις κοσμικές ιδέες και μεθόδους που είναι αντίθετες στις αρχές που προμηθεύει ο Θεός για να καθοδηγήσει το λαό του. Το να στηριχτούμε στις συμβουλές κοσμικών ανθρώπων σημαίνει εξασθένιση της πίστεως στην ικανότητα του Θεού μας να έλθει σε βοήθεια, μας σε καιρούς ανάγκης. Η πεποίθησή μας πρέπει να είναι τόσο δυνατή, όσο και η πεποίθηση του Βιβλικού συγγραφέα Ιακώβου (1:5): «Εάν τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος, και θέλει δοθή εις αυτόν.»
«Βλέπετε προς Εμέ και Κάμετε Παρομοίως»
9, 10. (α) Ποιος είναι διοικητής και αρχηγός μας σήμερα; (β) Πώς μπορούμε να τον ‘παρατηρούμε’ αφού είναι αόρατος;
9 Ο Χριστός Ιησούς, ο μεγαλύτερος Γεδεών, έχει τώρα την πλήρη διοίκηση, των ορατών και των αοράτων του δυνάμεων. Μέσω αυτού ο Ιεχωβά προοδευτικά αποκαλύπτει τους σκοπούς του και τη χρονολόγηση των γεγονότων για το λαό του. Πόσο συγκινητικό είναι να διαπιστώνουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι δραστήρια ενασχολημένος, κατευθύνοντας τους «στρατιώτες» του πάνω στη γη, εξασφαλίζοντας έτσι σ’ αυτούς κάποια συμμετοχή στην τελική νίκη! Πιστός στην υπόσχεση του, αυτός είναι μαζί τους «πάσας τας ημέρας έως της συντέλειας του αιώνος.»—Ματθαίος 28:20.
10 Αφού ο Χριστός Ιησούς είναι τώρα ο ενθρονισμένος αρχηγός και διοικητής όλων εκείνων που πολεμούν για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, μπορούμε ενωμένα ‘να βλέπουμε και να κάνουμε παρόμοια,’ όπως έμαθαν οι 300 παρατηρώντας τι έκανε ο Γεδεών. (Κριταί 7:17) Αλλά πώς μπορούμε εμείς σήμερα να ‘βλέπουμε’ τον Χριστό αφού είναι αόρατος; Τον ‘βλέπουμε’ με την έννοια ότι διακρίνουμε τα συνθήματα του όπως δίνονται μέσω του ορατού του «δούλου» που είναι διορισμένος πάνω σ’ όλα τα επίγεια συμφέροντα της βασιλείας του. (Ματθαίος 24:45-47) Μέσω αυτού του διορισμένου από το πνεύμα αγωγού μεταβιβάζεται η καθοδήγηση του και η στρατηγική του σ’ όλους εκείνους που είναι «στρατιώτες του». Αυτοί οι στρατιώτες δεν μπορούν να προχωρούν όπως αρέσει στον καθένα ή να γίνονται ανυπόμονοι επειδή τα πράγματα δεν συμβαίνουν όπως αυτοί νομίζουν. Η χρονολόγηση, των γεγονότων δίνεται από τον αόρατο διοικητή μας. Εκείνο που είναι σπουδαίο είναι η δική του άποψη, και όχι οι δικές μας προσωπικές ιδέες.
Θεόδοτα Εφόδια
11. Τι είδους εφόδια χρησιμοποιούν οι δούλοι του Θεού σήμερα;
11 Ο μεγαλύτερος Γεδεών γνωρίζει ποια εφόδια χρειάζονται οι στρατιώτες του πάνω στη γη. Δεν χρειαζόμαστε κατά γράμμα όπλα και πανοπλίες, γιατί δεν πολεμούμε εναντίον των συνανθρώπων μας. Ο πόλεμός μας είναι πνευματικός. Τα όπλα μας είναι «δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων . . . καθαιρούμεν λογισμούς και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, και αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού.» (2 Κορινθίους 10:4,5) Άσχετα με την εναντίωση και το μίσος του κόσμου που μπορεί να έρχονται πάνω τους, οι πιστοί Χριστιανοί πολεμιστές πρέπει να γίνουν επιδέξιοι στη χρήση των θεόδοτων όπλων τους, ώστε να μπορούν να κάνουν αυτό που έκανε και ο απόστολος Παύλος δηλαδή, ‘να πουν στους ανθρώπους όλη τη βουλή του Θεού.’—Πράξεις 20:27.
12. (α) Γιατί η μικρή ομάδα του Γεδεών ήταν τόσο αποτελεσματική; (β) Γιατί οι δούλοι του Ιεχωβά σήμερα είναι τόσο αποτελεσματικοί;
12 Οι στρατιώτες του Γεδεών έπρεπε να ενεργήσουν σαν ένας άνθρωπος και να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους για να πετύχουν το ποθούμενο αποτέλεσμα. Η συντριβή 300 πήλινων σταμνών και η ύψωση 300 λαμπάδων ολόγυρα στο εχθρικό στρατόπεδο, και το σάλπισμα που αντήχησε από 300 σάλπιγγες, και οι κραυγές 300 ανδρών καθώς τις έφερνε απ’ όλα τα μέρη ο άνεμος μέσα στη γαλήνια νύχτα, ασφαλώς είχαν μια ολέθρια επίδραση πάνω στους Μαδιανίτες! Δεν είναι αλήθεια ότι ακόμη και σήμερα η ενωμένη διακήρυξη της βασιλείας του Θεού και της εκδικήσεως του κάνει τους εχθρούς να μεγαλοποιούν τον κίνδυνο από το διακηρυσσόμενο άγγελμα; Και γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ολόκληρη η οργάνωση του λαού του Ιεχωβά με χαρά συμμορφώνεται και συγχρονίζει τα ειδικά αγγέλματα του στον κόσμο, όπως κατευθύνονται από το μεγαλύτερο Γεδεών μέσω του διορισμένου «δούλου.» Από τ’ άλλο μέρος, αν κάθε Μάρτυρας του Ιεχωβά έκανε ό,τι του άρεσε για το πότε και πώς να διακηρύξει το άγγελμα του Θεού, πώς θα μπορούσε ποτέ να δοθεί η παγκόσμια μαρτυρία; Είναι απόλυτα σαφές ότι το θέλημα του Ιεχωβά είναι ‘να έχουμε το ίδιο φρόνημα που είχε και ο Ιησούς Χριστός [ο μεγαλύτερος Γεδεών], για να δοξάζουμε μ’ ένα στόμα τον Θεό και Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.’—Ρωμαίους 15:5, 6.
13, 14. Τι είναι αυτό που δίνει δύναμη στο άγγελμα των δούλων του Ιεχωβά σήμερα;
13 Ενοποιητική δύναμη είναι το πνεύμα του Ιεχωβά και ο Λόγος του, η Αγία Γραφή. Ευτυχώς, δεν βγαίνουμε έξω ο καθένας μας για να διδάξουμε τις δικές μας γνώμες για το άγγελμα της Γραφής. Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει μια αξιόλογη ποσότητα βοηθημάτων για την κατανόηση της Γραφής σε μορφή εντύπων, ώστε το φρόνημά μας και οι διδασκαλίες μας να είναι αρμονικές. Έτσι αποφεύγουμε τη θανάσιμη έλλειψη ενότητας και τις απέραντες αλληλοσυγκρουόμενες δοξασίες του λεγόμενου Χριστιανικού και του ειδωλολατρικού κόσμου. Ούτε απαλύνουμε το άγγελμα του Θεού προς τα έθνη, ένα άγγελμα μεγάλης ελπίδας, βέβαια, αλλά και άγγελμα εκδικήσεως και ανταποδόσεως. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο ήχος της σάλπιγγας πρέπει να είναι δυνατός και καθαρός.—1 Κορινθίους 14:8.
14 Πόσο κατάλληλο, λοιπόν, είναι για όλους μας να εκτιμήσουμε την αξία των εφοδίων που μας έχει προμηθεύσει ο Ιεχωβά για το Χριστιανικό μας πόλεμο! Αυτός μας διδάσκει επίσης καλά πώς να χρησιμοποιούμε αυτά τα όπλα, ώστε να δοθεί η πιο αποτελεσματική μαρτυρία σε άτομα και σε έθνη. Δεν πρόκειται εδώ για τη φωνή ενός ανθρώπου που χάνεται στην έρημο, αλλά πρόκειται για τη δυνατή διαπεραστική προειδοποίηση που διασαλπίζεται σε όλο τον κόσμο. Έτσι ‘ο Ιεχωβά εκπέμπει την φωνήν αυτού έμπροσθεν του στρατεύματος αυτού.’—Ιωήλ 2:9, 11.
«Έκαστος εν τω Τόπω Αυτού»
15. Ποιες ενέργειες θα ήταν αδιανόητες για κάποιον από τους άνδρες του Γεδεών;
15 Θα ήταν αδιανόητο για κάποιον από τους τριακόσιους άνδρες του Γεδεών, αφού είχαν διοριστεί στις θέσεις τους, κατόπιν ν’ αντιδρούσε και να ήθελε ν’ αλλάξει τη θέση του με τη θέση κάποιου άλλου, ή ακόμη και να διαλέξει το μέρος που αυτός θεωρούσε πλεονεκτικότερο. Αυτό θα σήμαινε ότι έβαζε την κρίση του πάνω από την κρίση του Γεδεών, που ο Ιεχωβά τον χρησιμοποιούσε για να διευθύνει την επίθεση. Θα έδειχνε έλλειψη ταπεινοφροσύνης και αναμονής για το χρόνο και την απόφαση του Ιεχωβά να κάνει κάποια αλλαγή. Πώς θα μπορούσε μια τέτοια στάση να ταιριάζει με μια ειλικρινή συμμετοχή στην κραυγή: «Ρομφαία του Ιεχωβά και του Γεδεών!»;
16. Πώς η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθήσει να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας;
16 Σύμφωνα με τον τρόπο που ο Ιεχωβά έχει διευθετήσει τα πράγματα σήμερα, καθένας μας πρέπει νάχει σαν κύριο πράγμα στο νου του το σκοπό του Ιεχωβά και το γενικό συμφέρον της βασιλείας του. Πρέπει να εκτελούμε πιστά, τα καθήκοντα που μας έχουν ανατεθεί, άσχετα με τη θέση που έχουμε στην οργάνωση. (1 Κορινθίους 4:2) Πρέπει επίσης να εκδηλώνουμε ταπεινοφροσύνη, πράγμα που δεν επιτρέπει την αυτοεξύψωση. Σ’ όλες τις περιστάσεις, ισχύει η αρχή που δίδαξε ο Ιησούς Χριστός: «Όστις δε υψώσει εαυτόν θέλει ταπεινωθή, και όστις ταπεινώσει εαυτόν θέλει υψωθή.» (Ματθαίος 23:12) Και ο Ιάκωβος παρότρυνε: «Ταπεινώθητε [όχι απλώς στα μάτια των ανθρώπων, αλλά] ενώπιον του Κυρίου, και θέλει σας υψώσει.»—Ιακώβου 4:10.
17. Ενδιαφέρεται ο Ιεχωβά προσωπικά για τον καθένα μας;
17 Έτσι, μπορούμε να δούμε την πλήρη σημασία των λόγων στους Κριτές 7:21, έκαστος εν τω τόπω αυτού.» Καθώς υπηρετούμε στην οργάνωση του Ιεχωβά, ας είμαστε ευχαριστημένοι να υπηρετούμε οπουδήποτε μας διορίζει Αυτός, και να κάνουμε το έργο μας όσο πιστά μπορούμε. Ας είμαστε βέβαιοι ότι κι εκείνος που παρατηρεί την πτώση ενός μικρού στρουθίου πάνω στη γη, έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μας, καθώς εργαζόμαστε με οσιότητα σε οτιδήποτε μας έχει αναθέσει να κάνουμε. (Ματθαίος 10:29-31) Αυτός γνωρίζει ποια εκπαίδευση χρειαζόμαστε και για ποιο έργο είμαστε κατάλληλοι, κι έτσι πολιτεύεται με μας ανάλογα. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα μας παραβλέψει.—1 Πέτρου 5:10.
18. Γιατί έχουμε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά σήμερα;
18 Σήμερα, όλοι οι δούλοι του Θεού είναι κάτω από τις διαταγές του μεγαλύτερου Γεδεών, του Χριστού Ιησού. Θέλουμε να υπηρετούμε ενωμένα για τη διεκδίκηση του ονόματος του Ιεχωβά, υποτασσόμενοι ταπεινά στους κανόνες του για τη μάχη, «έκαστος εν τω τόπω αυτού.» Είμαστε βέβαιοι ότι η όλη στρατηγική του Ιεχωβά θα εξασφαλίσει την τελική νίκη. Και είμαστε βέβαιοι επίσης ότι ο Ιεχωβά βλέπει την όσια υπακοή μας και θα μας ανταμείψει με την «αιώνια ζωή» στη νέα του τάξη, γιατί ο Λόγος του λέει: «Γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.»—1 Τιμόθεον 6:19· 1 Κορινθίους 15:58.
Θυμόσαστε Αυτά τα Σημεία;
□ Γιατί η στρατηγική του Γεδεών ήταν τόσο διαφορετική από τις κοσμικές ιδέες για τον πόλεμο;
□ Τι βοήθησε τον Γεδεών να κερδίσει μια τέτοια συντριπτική νίκη;
□ Πώς επικοινωνεί σήμερα ο Ιεχωβά με τους δούλους του;
□ Ποια είναι η σωστή στάση των ‘στρατιωτών του Χριστού’ σήμερα σχετικά με το διορισμό τους;
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 23]
Η όσια υπακοή και η αυστηρή συμμόρφωση με τις διαταγές του Ιεχωβά έδωσαν στον Γεδεών και στους άνδρες του μια συντριπτική νίκη
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Ο Ιεχωβά μάς έχει εφοδιάσει με τα ζωτικά εφόδια που χρειαζόμαστε για το σημερινό μας πόλεμο