‘Το Λίγο Έχει Γίνει Χίλια’ στην Ιταλία

«ΤΟ ελάχιστον θέλει γίνει χίλια· και το ολιγοστόν ισχυρόν έθνος· εγώ ο Κύριος θέλω επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού».—Ησαΐας 60:22.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ιταλία πράγματι ‘έχουν γίνει χίλια’ στα χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σαν το δεύτερο μεγαλύτερο θρησκευτικό σώμα στην Καθολική Ιταλία σήμερα, ο αριθμός των Μαρτύρων έχει γίνει περισσότερο από χιλιαπλάσιος στην περίοδο αυτή—από 95 το 1946 είναι πάνω από 100.000 σήμερα.

Ο αίνος για τη μεγαλειώδη αυτή αύξηση καθαρά ανήκει στον Ιεχωβά. Αλλά ζωτικές επίσης είναι οι προσπάθειες των γεμάτων ζήλο Ιταλών Μαρτύρων, με την πιστή τους εμμονή στα δύσκολα χρόνια και την προθυμία τους να χρησιμοποιήσουν το χρόνο, την ισχύ και τα υλικά τους πράγματα στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Για να συμβαδίσει με όλα αυτά και να παράσχει και την απαιτούμενη κατεύθυνση και υποστήριξη το γραφείο τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά έχει επίσης κάνει επέκταση στο πέρασμα των χρόνων.

Επέκταση του Τμήματος

Το πρώτο πρώτο γραφείο τμήματος στην Ιταλία εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο το 1946. Μετά από δυο χρόνια μεταφέρθηκε σ’ ένα μικρό σπίτι που αγόρασε η Εταιρία στη Ρώμη. Το 1972 ο αριθμός των Μαρτύρων στην Ιταλία είχε αυξηθεί σε 25.000. Έτσι μέσα στο έτος εκείνο, σε ένα μέρος που είχε αποκτηθεί στη βόρεια περιφέρεια της Ρώμης, η Εταιρία κατασκεύασε ένα κτίριο το οποίο έγινε το νέο τμήμα και το σπίτι Μπέθελ.

Μόλις τέσσερα χρόνια μετά τη μετακόμιση στο κτίριο εκείνο, ο αριθμός των διαγγελέων της Βασιλείας στην Ιταλία αυξήθηκε σε 60.000. Για μια φορά ακόμη έγινε αναγκαίο να μεγαλώσουν οι εγκαταστάσεις του τμήματος. Η απόκτηση μιας άδειας οικοδόμησης ωστόσο αποδείχτηκε κουραστική διαδικασία. Τελικά, το 1978 άρχισε η εργασία για την οικοδόμηση ενός αγροκτήματος και αποπερατώθηκε το 1980. Το φθινόπωρο του 1979 άρχισε η οικοδόμηση του νέου κτιρίου Μπέθελ και του εργοστασίου.

Τα Νέα Κτίρια

Η κατοικία Μπέθελ είναι μια τετραόροφη οικοδομή με υπόγειο. Στο ισόγειο υπάρχει ένα άνετο σαλόνι με μαρμάρινο πάτωμα και επενδύσεις από ξύλο ελιάς. Επίσης η τραπεζαρία και μια πλήρως εξαρτισμένη κουζίνα. Η τραπεζαρία μπορεί να εξυπηρετήσει 200 άτομα. Οι τοίχοι της είναι διακοσμημένοι με ευχάριστες απεικονίσεις τοπίων. Η Αίθουσα Βασιλείας με 350 καθίσματα βρίσκεται στον πρώτο όροφο. Η βιβλιοθήκη βρίσκεται στον δεύτερο όροφο. Στο υπόγειο είναι το ηλεκτρολογείο, το τμήμα μηχανών και ο χώρος αποθήκευσης.

Το υπόλοιπο κτίριο αποτελείται από 70 άνετα δωμάτια, το καθένα με ατομικό λουτρό και βεραντούλα. Συνολικά, υπάρχει τώρα χώρος για 170 άτομα, κι έτσι εξυπηρετείται άνετα η οικογένεια Μπέθελ που έχει 158 μέλη.

Το κτίριο του εργοστασίου έχει άπλετο φως και αερισμό, χάρη στα μεγάλα παράθυρά του. Έχει έναν κύριο όροφο κι ένα υπόγειο, που το καθένα έχει έκταση 1.161 τετραγωνικά μέτρα. Εκεί έχουν εγκατασταθεί τρία πιεστήρια Μ.Α.Ν. Δυο απ’ αυτά μαζί με το αυτόματο δετήριο βιβλίων, είναι μηχανήματα που παραλήφθηκαν πρόσφατα.

Κάθε μήνα το εργοστάσιο παράγει παραπάνω από 2.300.000 περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Αυτό ασφαλώς είναι πρόοδος αν αναλογιστούμε ότι το 1946 οι 95 διαγγελείς της Βασιλείας διένεμαν μόλις 268 αντίτυπα από τα περιοδικά αυτά στην Ιταλία. Το εργοστάσιο μπορεί επίσης να παράγει 60.000 βιβλία την εβδομάδα.

Το κτίριο του αγροκτήματος βρίσκεται κατά μήκος ενός σκιερού δρόμου λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά από τα νέα κτίρια. Συνολικά το αγρόκτημα έχει 500 στρέμματα γη και παράγει κρέας, αυγά, γάλα, λαχανικά και φρούτα για την οικογένεια Μπέθελ. Έτσι παρέχονται υγιεινές τροφές σε συγκριτικά χαμηλό κόστος. Όλα τα κτίρια είναι εφοδιασμένα με ηλιόθερμα τα οποία τροφοδοτούν τα συστήματα θέρμανσης.

Μια Συνδυασμένη Προσπάθεια

Οι οικοδομικές εργασίες είναι κάτι το κοινό στις μέρες μας. Αλλά τι ήταν εκείνο που ήταν διαφορετικό σχετικά με αυτό το καινούργιο σπίτι Μπέθελ και το εργοστάσιο; Όλη η εργασία έγινε από περίπου χίλιους Μάρτυρες που ήρθαν εθελοντές για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Ξυλουργοί, σχεδιαστές, εργάτες, χτίστες, ηλεκτρολόγοι, μπογιατζήδες, υδραυλικοί και άλλοι ήρθαν από όλη την Ιταλία, τη Σικελία και τη Σαρδηνία. Επαγγελματίες και άνθρωποι που δούλευαν στο γραφείο ήρθαν κι έκαναν χειρωνακτική εργασία. Τρεις ξυλουργοί—ένας πατέρας και οι δυο γιοι του—ήρθαν κι εργάζονταν από καιρό σε καιρό, παρά το γεγονός ότι πρόσφατα είχαν υποστεί μια αξιοσημείωτη οικονομική ζημιά εξαιτίας πυρκαγιάς στο εργαστήριό τους. Ένας άλλος αδελφός που εργαζόταν στο οικοδομικό έργο ταξίδευε γύρω στα 100 χιλιόμετρα κάθε Σαββατοκύριακο επί αρκετούς μήνες έτσι ώστε να μπορεί να δαπανάει λίγο καιρό μαζί με την οικογένειά του.

Πολλοί αδελφοί άφηναν τα σπίτια και την εργασία τους ή έπαιρναν την ετήσια άδειά τους για να έρθουν και να εργαστούν για παρατεταμένες χρονικές περιόδους. Θα πρέπει να επαινεθούν οι οικογένειες που έμεναν πίσω για τις θυσίες που έκαναν ώστε να μπορέσει ένα μέλος τους να έρθει και να εργαστεί στο ειδικό αυτό πρόγραμμα.

Το γεγονός ότι περισσότεροι αδελφοί μπορούσαν να μένουν μόνο για περιορισμένο χρόνο σήμαινε ότι το προσωπικό της εργατικής δύναμης άλλαζε σχεδόν κάθε εβδομάδα. Αυτό αντιπροσώπευε μια αρκετά μεγάλη πρόκληση για τους αδελφούς που επέβλεπαν την εργασία. Ωστόσο, όλοι ήταν πρόθυμοι να προσαρμοστούν και να ακολουθήσουν τις οδηγίες που δίνονταν. Η προθυμία τους να συνεργαστούν ήταν αληθινά μια εκδήλωση ‘της καρποφορίας του πνεύματος^’.—Γαλάτας 5:22, 23.

Πολλοί αδελφοί συνέβαλαν με το να θέσουν την ατομική τους επιχείρηση στη διάθεση της Εταιρίας. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση που την είχαν αδελφοί έφτιαξε 300 πόρτες για το νέο κτίριο του Μπέθελ. Εκείνοι που δεν μπόρεσαν να έρθουν να εργαστούν πρόσφεραν χρήματα, υλικά και εφόδια. Ακόμη και τα παιδιά βοήθησαν με προθυμία. Ένα μικρό παιδί δώρισε τις οικονομίες που έκανε επί πέντε χρόνια—όλα τα περιεχόμενα του κουμπαρά του.

Κάνοντας σκέψεις πάνω στο υπέροχο πνεύμα των εθελοντών, ένας επίσκοπος εργασίας είπε: «Ήταν ενθαρρυντικό και συγκινητικό όταν ήρθε η ώρα για να αποχαιρετιστούμε με τους αδελφούς αυτούς. Μας ευχαριστούσαν για το προνόμιο να συμβάλλουν με τη συνεργασία τους στην προώθηση της αγνής λατρείας». Σχετικά με αυτό, ο συντονιστής της Επιτροπής του Τμήματος σχολίασε: «Αυτό το κτίριο δεν έγινε με τη συμβολή ενός μεμονωμένου ατόμου ή ενός αριθμού ατόμων. Χτίστηκε με τη συνδυασμένη προσπάθεια του λαού του Θεού στην Ιταλία. Είναι απόδειξη της ευλογίας του Ιεχωβά».

Εγκαίνια και Αφιέρωση

Η αποπεράτωση των νέων εγκαταστάσεων του τμήματος έφερε μεγάλη χαρά στους αδελφούς. Πόσο καθαρά καταδείχθηκε αυτό σε μια ειδική περίπτωση—στα εγκαίνια και στην αφιέρωση των νέων κτιρίων στον Ιεχωβά! Αυτό συνέβη στις 24 Απριλίου 1982. Αλλά πολλοί περισσότεροι Μάρτυρες του Ιεχωβά συμμετέσχαν στη χαρά του ενθαρρυντικού αυτού γεγονότος. Για να καταστεί αυτό δυνατό, το ειδικό πρόγραμμα που έγινε στην Αίθουσα Βασιλείας στο νέο κτίριο συνδέθηκε τηλεφωνικά με χώρους συναθροίσεων στη Ρώμη, στη Νοβάρα, στο Ασκόλι Πιτσένο, στη Νεάπολη, στις Συρακούσες και στο Κάλιαρι.

Η προσδιορισμένη μέρα αποδείχθηκε ότι ήταν ψυχρή, βροχερή και με αέρα. Παρ’ όλ’ αυτά και παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους ομίλους συγκεντρώθηκαν σε ανοιχτά στάδια, ένα ενθουσιώδες πλήθος 27.372 ατόμων παρακολούθησαν το πρόγραμμα. Σχετικά με αυτούς που συναθροίστηκαν στη Νοβάρα η Κορριέρε ντέλλα Σέρα ανέφερε:

«Η βροχή έπεφτε στους ψυχρούς ανεμοδαρμένους δρόμους. Οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν κλεισμένοι στο σπίτι τους ή σε μπαρ, αλλά αυτοί [οι Μάρτυρες του Ιεχωβά] αποτελούσαν εξαίρεση. Ταξίδεψαν από την Τεργέστη, την Κορίτσια, τη Βερόνα, και την Αλεσσάντρια, με το τρένο, με λεωφορεία και με μικρά αυτοκίνητα. Τα παιδιά ντυμένα με βαριά πανωφόρια, οι ηλικιωμένες κυρίες αμπαλαρισμένες σαν μαξιλάρια και τα ηλικιωμένα ζευγάρια κάτω από κουβέρτες καθώς κάθονταν στο στάδιο . . . Δεν υπήρχε σημάδι απειθαρχίας, γογγυσμού ή ανυπομονησίας».

Ένα εθνικό κανάλι τηλεόρασης έκανε μερική παρουσίαση των γεγονότων στα απογευματινά νέα. Περιέλαβε μέρη από τη συνάθροιση και έδειξε απόψεις των νέων εγκαταστάσεων.

Παρών στη συνάθροιση στο ίδιο το κτίριο ήταν ο Μ. Τζ. Χένσελ, ο κύριος ομιλητής και μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Επίσης υπήρχαν ιεραπόστολοι οι οποίοι είχαν υπηρετήσει στην Ιταλία για παραπάνω από 30 χρόνια. Παρόντες ήταν επίσης μέλη της οικογένειας Μπέθελ μερικοί από τους οποίους έχουν υπηρετήσει για παραπάνω από 35 χρόνια.

Αρχίζοντας την ομιλία της αφιέρωσης, ο Αδελφός Χένσελ παρέθεσε τη δήλωση ‘το λίγο θα γίνει χίλια’. Τα λόγια αυτά έφεραν ειδικές αναμνήσεις στους παλαίμαχους. Αλλά και στους υπόλοιπους παρόντες δημιούργησαν από καρδιάς ευγνωμοσύνη για τον Ιεχωβά Θεό ο οποίος, πράγματι, ‘το επιτάχυνε αυτό στον ορισμένο του καιρό’.—Ησαΐας 60:22.

Περαιτέρω Επέκταση

Παρά το γεγονός ότι το ‘λίγο’ στην Ιταλία έχει ήδη ‘γίνει χίλια’, είναι φανερό ότι υπάρχει πολλή εργασία ακόμη για να κάνουν εκεί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Με τις νέες, μεγαλύτερες εγκαταστάσεις του τμήματος, αισθάνονται πλήρως εξαρτισμένοι για το έργο που βρίσκεται μπροστά τους. Με εμπιστοσύνη αποβλέπουν στον Ιεχωβά για να τους δώσει την αύξηση.

Πράγματι, ο Ιεχωβά συνέχισε να δίνει την αύξηση. Τον περασμένο Μάρτιο συνολικά 233.042 άτομα—περισσότεροι από το διπλάσιο αριθμό των διαγγελέων της Βασιλείας στην Ιταλία—παρακολούθησαν την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού. Οι αδελφοί είναι ευτυχισμένοι που έχουν το προνόμιο να βοηθούν τα ενδιαφερόμενα αυτά άτομα να κάνουν πνευματική πρόοδο. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν ανταποκριθεί ευνοϊκά. Το Μάιο του 1983 υπήρξε ένα καινούργιο ανώτατο όριο 105.463 ατόμων που διακηρύσσουν τα καλά νέα για τη Βασιλεία στον αγρό της Ιταλίας.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ιταλία πιστεύουν ότι ο Θεός αληθινά έχει κάνει ‘όλη την παρ’ αξία καλοσύνη του να αφθονήσει προς’ αυτούς. Εκτός από τις αριθμητικές αυξήσεις, απολαμβάνουν επίσης και πλούσια πνευματικά οφέλη. Είναι ευγνώμονες για τη γενναιοδωρία του Ιεχωβά, και η απόφασή τους είναι να συνεχίσουν να σπείρουν ακόμη περισσότερο άφθονα στα χρόνια που θα έρθουν.—2 Κορινθίους 9:8-10.