Έδωσε Προσοχή στη Λανθασμένη Φωνή
«Ο ΣΟΦΟΣ ακούων θέλει γίνει σοφώτερος, και ο νοήμων θέλει αποκτήσει επιστήμην κυβερνήσεως [επιδέξια κατεύθυνση, ΜΝΚ]». (Παροιμίαι 1:5) Αυτή η Βιβλική παροιμία διευκρινίζει ότι εκείνοι που είναι πραγματικά σοφοί προοδεύουν σε μάθηση. Αναγνωρίζουν την υγιή συμβουλή και είναι πρόθυμοι να την ακολουθήσουν. Έτσι αποκτούν επιδέξια κατεύθυνση, ή σωστή καθοδήγηση, για το χειρισμό σοβαρών υποθέσεων της ζωής.
Η παροιμία αυτή αποδίδεται στον Σολομώντα, τον πιο σοφό άρχοντα των αρχαίων χρόνων. (Παροιμίαι 1:1) Αν ο Ροβοάμ, ο γιος του Σολομώντα, ενεργούσε σύμφωνα με αυτή τη συμβουλή, θα μπορούσε να προλάβει μια σοβαρή αποστασία στο βασίλειό του. Προτίμησε όμως να ακούσει τη λανθασμένη φωνή—τη φωνή της απειρίας. Εξετάζοντας τα αποτελέσματα της πορείας του, θα βοηθηθούμε να εκτιμήσουμε την ανάγκη να ακολουθούμε υγιή συμβουλή.
Προσέχει Συμβούλους που δεν Έχουν Πείρα
Στη διάρκεια της βασιλείας του Σολομώντα είχε δημιουργηθεί σοβαρή δυσφορία επειδή επιστρατεύθηκαν ελεύθεροι Ισραηλίτες για να εργαστούν στα σχέδια του βασιλιά. Γι’ αυτό, όταν ο Ροβοάμ διαδέχτηκε τον πατέρα του στη βασιλεία, μια αντιπροσωπεία από τους υπηκόους του έκανε την παρακάτω έκκληση: «Ο πατήρ σου εσκλήρυνε τον ζυγόν ημών· τώρα λοιπόν την δουλείαν την σκληράν του πατρός σου, και τον ζυγόν αυτού τον βαρύν, τον οποίον επέβαλε εφ’ ημάς, ελάφρωσον συ και θέλομεν σε δουλεύει».—1 Βασιλέων 12:4.
Ο βασιλιάς συμφώνησε να εξετάσει το ζήτημα και κατόπιν συμβουλεύτηκε συμβούλους που ήταν ηλικιωμένοι και είχαν πείρα. Του συνέστησαν να ελαττώσει τα βάρη του λαού και έτσι να κερδίσει την υποστήριξη και την αγάπη τους. (1 Βασιλέων 12:6, 7) Αλλά μετά ο Ροβοάμ ρώτησε αυτούς που είχαν μεγαλώσει μαζί του. Η συμβουλή τους ήταν: «Ούτω θέλεις λαλήσει προς αυτούς· Ο μικρός μου δάκτυλος θέλει είσθαι παχύτερος της οσφύος του πατρός μου· τώρα λοιπόν, ο μεν πατήρ μου επεφόρτισεν εις εσάς ζυγόν βαρύν, εγώ δε θέλω κάμει βαρύτερον τον ζυγόν σας· ο πατήρ μου σας επαίδευσε με μάστιγας, αλλ’ εγώ θέλω σας παιδεύσει με σκορπίους».—1 Βασιλέων 12:10, 11.
Η συμβουλή των νεαρών ευχαρίστησε τον Ροβοάμ. Έτσι όταν, στον ορισμένο καιρό, η αντιπροσωπεία των Ισραηλιτών ήρθε για να ακούσει την απόφαση του βασιλιά, τους είπε τα λόγια που συνέστησαν οι νεότεροι. Αυτό ξεκίνησε μια αποστασία των δέκα φυλών, εκπληρώνοντας τα λόγια του Ιεχωβά μέσω του προφήτη Αχιά ότι δέκα φυλές θα αποσχίζονταν από το γιο του Βασιλιά Σολομώντα. (1 Βασιλέων 12:14-16) Όλα αυτά έγιναν επειδή ο Ροβοάμ δεν ακολούθησε υγιή συμβουλή. Είχε δώσει προσοχή στη λανθασμένη φωνή.
Θέλοντας να φέρει τις δέκα φυλές πάλι κάτω από την εξουσία του, ο Ροβοάμ, μαζί με τον Αδωράμ, που ήταν υπεύθυνος για όλους τους επιστρατευμένους για αναγκαστική εργασία στη διάρκεια της βασιλείας του Σολομώντα, μπήκαν στην περιοχή αυτών των φυλών. Προφανώς με το να δουν απλώς τον ηλικιωμένο Αδωράμ οι Ισραηλίτες εξαγριώθηκαν, γιατί αντιπροσώπευε τον βαρύ τυραννικό ζυγό που είχαν αναγκαστεί να σηκώσουν. Οι εξαγριωμένοι Ισραηλίτες τον λιθοβόλησαν μέχρι θανάτου, και ο Ροβοάμ διασώθηκε μόνο όταν τράπηκε σε φυγή με την άμαξά του.—1 Βασιλέων 12:18· 2 Χρονικών 10:18.
Έπειτα ο Ροβοάμ μάζεψε στρατό για να αναγκάσει τις αποστατημένες φυλές σε υποταγή. Παρ’ όλα αυτά ο εμφύλιος πόλεμος αποτράπηκε αυτή τη φορά. Αυτό έγινε γιατί ο λαός πρόσεξε τα λόγια του Ιεχωβά μέσω του προφήτη Σεμαΐα να μην πολεμήσουν τους αδελφούς τους.—1 Βασιλέων 12:21-24.
Εγκαταλείπει την Αληθινή Λατρεία
Για ένα διάστημα, ο Βασιλιάς Ροβοάμ προσπάθησε να συμμορφωθεί με τις εντολές του Θεού. Μετά, ίσως μέσω της επιρροής των Αμμωνιτών από τη μεριά της οικογένειας που ήταν η μητέρα του, «εγκατέλειπε το νόμο του Ιεχωβά». (2 Χρονικών 12:1, ΜΝΚ· 1 Βασιλέων 14:21) Ο λαός τον ακολούθησε εγκαταλείποντας την αληθινή λατρεία. Περιγράφοντας τα αποτελέσματα, η Βίβλος αναφέρει: «Έπραξε δε ο Ιούδας πονηρά ενώπιον του Ιεχωβά, και παρώξυναν αυτόν εις ζηλοτυπίαν με τας αμαρτίας αυτών, τας οποίας ημάρτησαν υπέρ πάντα όσα έπραξαν οι πατέρες αυτών. Διότι και αυτοί ωκοδόμησαν εις εαυτούς τόπους υψηλούς, και έκαμον αγάλματα και άλση επί παντός υψηλού λόφου και υποκάτω παντός δένδρου πρασίνου. Ήσαν δε έτι εν τη γη και σοδομίται [άντρες που εκδίδονταν στο ναό, ΜΝΚ]· και έπραττον κατά πάντα τα βδελύγματα των εθνών, τα οποία ο Κύριος εξεδίωξεν απ’ έμπροσθεν των υιών Ισραήλ».—1 Βασιλέων 14:22-24.
Εξαιτίας της απιστίας του Ροβοάμ και των υπηκόων του, ο Ιεχωβά απέσυρε την προστασία Του. Στο πέμπτο έτος της βασιλείας του Ροβοάμ, ο Αιγύπτιος βασιλιάς Σισάκ (Σεδώγκ Α΄) εισέβαλε στον Ιούδα, αιχμαλωτίζοντας τη μια οχυρωμένη πόλη μετά την άλλη. Ακόμη και η πρωτεύουσα Ιερουσαλήμ κινδύνεψε. Εξηγώντας τους λόγους γι’ αυτή τη συμφορά, ο προφήτης Σεμαΐας είπε στον Ροβοάμ και στους άρχοντές του: «Ούτω λέγει ο Κύριος· Σεις με εγκατελίπετε· διά τούτο σας εγκατέλιπον και εγώ εις την χείρα του Σισάκ». Αυτά τα λόγια τους έκαναν να μετανοήσουν. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά δεν επέτρεψε στον Σισάκ να ερημώσει την Ιερουσαλήμ. Ο Ύψιστος, όμως, επέτρεψε να νιώσουν, ο Ροβοάμ και οι υπήκοοί του, το βαρύ χέρι των Αιγυπτίων γιατί αναγκάστηκαν να παραδώσουν τους θησαυρούς της Ιερουσαλήμ.—2 Χρονικών 12:1-12· 1 Βασιλέων 14:25, 26.
Επειδή ο Ροβοάμ άκουσε τη φωνή της απειρίας, δεν τα πήγε καλά σαν βασιλιάς. Η βασιλεία του σημαδεύτηκε από εχθρότητες ανάμεσα στο βασίλειό του, και στο αποστατημένο δεκάφυλο βασίλειο με Βασιλιά τον Ιεροβοάμ. (1 Βασιλέων 14:30) Εντούτοις, σοβαρότερο ακόμη ήταν το γεγονός ότι, ο Ροβοάμ, επέτρεψε στον εαυτό του να απομακρυνθεί από την αληθινή λατρεία, έτσι πέθανε σαν ένας βασιλιάς που «έπραξε πονηρά, επειδή δεν προσήλωσε την καρδίαν αυτού εις το να εκζητή τον Κύριον».—2 Χρονικών 12:14.
Σίγουρα η περίπτωση του Ροβοάμ πρέπει να εντυπώσει μέσα μας τη σπουδαιότητα να μην προσέχουμε στη φωνή της απειρίας. Πόσο ζωτικό είναι να ακολουθούμε υγιή συμβουλή, ιδιαίτερα αυτή που βασίζεται στο Λόγο του Θεού!