Ελληνιστικές Πόλεις στην Ασία (Μέρος 2ο)
Η ΔΕΚΑΠΟΛΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
(Συνέχεια)
Αν και ανάμεσα στα πλήθη που συγκεντρώνονταν να ακούσουν τη διδασκαλία του Ιησού στη Γαλιλαία, υπήρχαν άνθρωποι από τη Δεκάπολη (Ματθαίος 4:25), δεν υπάρχει καμιά ειδική αναφορά ότι εκείνος αφιέρωσε χρόνο σε κάποια από τις ελληνιστικές της πόλεις. Ο Ιησούς πήγε στην περιοχή της Δεκάπολης στη διάρκεια της διακονίας του στη Γαλιλαία, όταν διέσχισε τη Θάλασσα της Γαλιλαίας και πέρασε στη χώρα των Γαζαρηνών ή Γαδαρηνών σύμφωνα με το εδάφιο Ματθαίος 8:28, (ΝΔΜ). (Μάρκος 5:1) Αλλά εδώ, αφού έκβαλε δαιμόνια και τους επέτρεψε να μπουν σε μια αγέλη από χοίρους, πράγμα που κατέληξε στο θάνατο των χοίρων, οι άνθρωποι από την κοντινή πόλη και την ύπαιθρο παρακάλεσαν τον Ιησού να «αναχωρήση από των ορίων αυτών». Εκείνος συμμορφώθηκε, αλλά ένας άντρας, τον οποίο είχε απελευθερώσει από την κατοχή των δαιμονίων, υπάκουσε στις οδηγίες του, πήγε να δώσει μαρτυρία στους συγγενείς του και διακήρυξε τα θεραπευτικά έργα του Ιησού στη Δεκάπολη. (Μάρκος 5:2-20) Μερικοί λόγιοι πιστεύουν ότι η παρουσία της αγέλης των χοίρων εκεί, ήταν μια παραπάνω απόδειξη ότι στη Δεκάπολη κατοικούσε ένας μεγάλος αριθμός μη Ιουδαίων ή τουλάχιστον ότι σ’ εκείνη την περιοχή η ειδωλολατρική επιρροή είχε απλωθεί πολύ.
Μετά το Πάσχα του 32 μ.Χ., και όταν επέστρεψε από ένα ταξίδι στις περιοχές της Τύρου και της Σιδώνας στη Φοινίκη, ο Ιησούς ήρθε «προς την θάλασσαν της Γαλιλαίας ανά μέσον των ορίων της Δεκαπόλεως». (Μάρκος 7:31) Κάπου σ’ αυτή την περιοχή θεράπευσε έναν κουφό που είχε και κάποιο πρόβλημα στην ομιλία και αργότερα έθρεψε θαυματουργικά ένα πλήθος από 4.000 άτομα.—Μάρκος 7:32–8:9.
ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Σύμφωνα με τον Ευσέβιο, πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., οι Χριστιανοί της Ιουδαίας κατέφυγαν σε μια από τις πόλεις της Δεκάπολης, την Πέλλα, στην ορεινή περιοχή της Γαλαάδ, υπακούοντας έτσι στην προφητική προειδοποίηση του Ιησού.—Λουκάς 21:20, 21.
Ενώ οπωσδήποτε δεν ήταν οι μόνες από τις πόλεις της Παλαιστίνης που είχαν ελληνιστικές τάσεις, οι πόλεις της Δεκάπολης αντανακλούσαν την πιο ισχυρή έκφραση της ελληνικής επιρροής. Πιστεύεται ότι είχαν φτάσει στο αποκορύφωμά τους κατά τη διάρκεια του δεύτερου αιώνα μ.Χ. και τον επόμενο αιώνα ο συνασπισμός άρχισε να διαλύεται. Αποδείξεις για την ισχυρή ελληνική επιρροή, όπως επίσης και για τον πλούτο των πόλεων της Δεκάπολης, μπορεί κανείς να διακρίνει στα εντυπωσιακά ερείπια των θεάτρων, αμφιθεάτρων, ναών, λουτρών, υδραγωγείων και άλλων οικοδομημάτων στη Γέρασα (σημερινή Τζέραχ) και σε άλλες πόλεις.