Η Ελληνική Γλώσσα στις Γραφές:

ΚΟΦΙΝΟΣ—ΣΠΥΡΙΣ

Αφού ο Ιησούς Χριστός θαυματουργικά πολλαπλασίασε τα ψωμιά και τα ψάρια για να θρέψει πέντε χιλιάδες άντρες, εκτός από τις γυναίκες και τα νεαρά παιδιά, υπήρχαν 12 καλάθια γεμάτα με κομμάτια από τρόφιμα που περίσσεψαν. (Ματθαίος 14:20· Μάρκος 6:43· Λουκάς 9:17· Ιωάννης 6:13) Σχετικά με το είδος του καλαθιού που χρησιμοποιήθηκε για να συγκεντρωθούν τα περισσεύματα, και οι τέσσερις ευαγγελιστές χρησιμοποιούν την ελληνική λέξη κόφινος. Αυτό το είδος μπορεί να ήταν ένα σχετικά μικρό ψάθινο καλάθι χειρός στο οποίο μεταφέρονταν οι προμήθειες του ταξιδιού ή πιθανόν να είχε ένα σχοινί που εξυπηρετούσε σαν λαβή, με την οποία το καλάθι θα μπορούσε να μεταφέρεται στην πλάτη κάποιου. Η συνολική του χωρητικότητα μπορεί να προσδιοριστεί συμπερασματικά, από το γεγονός ότι αυτή η ελληνική λέξη, χρησιμοποιούνταν επίσης, από τους κατοίκους της Βοιωτίας, για τη μέτρηση όγκου δυο γαλονιών περίπου (7,6 λίτρα).

Η σπυρίς είναι το είδος του καλαθιού μέσα στο οποίο κατέβασαν τον Παύλο στο έδαφος, από ένα άνοιγμα του τείχους της Δαμασκού. (Πράξεις 9:25) Όταν ο απόστολος ανέφερε στους Χριστιανούς της Κορίνθου τη διάσωση αυτή, χρησιμοποίησε την ελληνική λέξη σαργάνη, η οποία υποδηλώνει ένα πλεγμένο ή ψάθινο καλάθι κατασκευασμένο από σχοινί ή από κλωνάρια. Και οι δυο αυτοί ελληνικοί όροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον ίδιο τύπο καλαθιού.—2 Κορινθίους 11:32, 33, Κείμενο.

ΟΡΝΕΟΝ—ΠΤΗΝΟΝ

Τα πτηνά είναι φτερωτά σπονδυλωτά, θερμόαιμα και αναπαράγονται με αβγά. Η Αγία Γραφή αναφέρεται περίπου 300 φορές σε πτηνά και προσδιορίζει ονομαστικά 30 διαφορετικά είδη.

Στις Ελληνικές Γραφές υπάρχουν δύο γενικοί όροι: Ο όρος όρνεον, που σημαίνει απλώς «πουλί» (Αποκάλυψις 18:2), και ο όρος πτηνός, που σημαίνει «ιπτάμενο».—1 Κορινθίους 15:39.

Στο εδάφιο Πράξεις 17:18, οι Αθηναίοι φιλόσοφοι αποκάλεσαν τον απόστολο Παύλο «σπερμολόγο». Η ελληνική αυτή λέξη σημαίνει κατά γράμμα ένα κοράκι που μαζεύει σπόρους, ενώ παραβολικά χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει ένα άτομο που ζητιανεύει ή κλέβει για να μαζέψει διάφορα μικροπράγματα ή όπως σ’ αυτή την περίπτωση, κάποιον ο οποίος επαναλαμβάνει υπολείμματα γνώσης, δηλαδή έναν αργόσχολο φλύαρο.