Πολιτική—Αποτελεί Μέρος της Αποστολής του Ευαγγελίου;
ΣΥΜΦΩΝΑ με τον Γιόαχιμ Μάισνερ, αρχιεπίσκοπο της Κολωνίας και πρώην εξέχοντα Ανατολικογερμανό ιερέα, «το να αποκαλεί κάποιος την πολιτική βρώμικη, υπόθεση που διαφθείρει όσους ασχολούνται μ’ αυτήν, είναι αιρετικό». Σε μια συνέντευξη που έδωσε το 1989 αυτός είπε: «Η πολιτική είναι μια πραγματικότητα της ζωής και επομένως αποτελεί μέρος της αποστολής μας του ευαγγελίου. Πρέπει να αποδεχτούμε την πρόκληση. Μ’ ένα θετικό τρόπο, πρέπει να διεισδύσουμε σε κάθε πολιτικό θεσμό, από τις εργατικές ενώσεις και τα σωματεία μέχρι τα πολιτικά κόμματα, δημιουργώντας μέσα σ’ αυτά τα κινήματα και τα κόμματα μια βάση από Χριστιανικό υλικό, από το οποίο μπορούν να προέλθουν άτομα που θα αναλάβουν την ηγεσία στην προώθηση της γερμανικής και της ευρωπαϊκής πολιτικής».
Τα ακόλουθα αποσπάσματα από τη γνωστή στη Γερμανία εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) δείχνουν ότι πολλοί Ευρωπαίοι ιερείς—τόσο Καθολικοί όσο και Προτεστάντες—συμμερίζονται την άποψη του Μάισνερ.
«Έξι μόνο μέρες μετά την εκλογή του [Οκτώβριος 1978], αυτός [ο πάπας] ανακοίνωσε ότι ως Ανατολικοευρωπαίος δεν σκόπευε να αποδεχτεί το καθεστώς που επικρατούσε στην Ευρώπη. . . . Μερικοί το εξέλαβαν αυτό ως κήρυγμα, αλλά ήταν πολιτικό πρόγραμμα».—Νοέμβριος 1989.
«Σε μερικές περιοχές [στην Τσεχοσλοβακία] η εκκλησία κέρδισε τη βαθιά εκτίμηση του κόσμου ως πρωτοπόρος της αναταραχής. Φοιτητές από την ιερατική σχολή του Λιτομιέριτσε, μιας καθεδρικής πόλης στη βόρεια Βοημία, . . . πρωτοστάτησαν στη μη βίαιη επανάσταση του περασμένου Νοεμβρίου».—Μάρτιος 1990.
«Η εβδομαδιαία προσευχή για την ειρήνη, που γίνεται στην [Προτεσταντική] Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, και η οποία επί δέκα χρόνια προσέλκυε ελάχιστη προσοχή, έγινε ξαφνικά σύμβολο, σ’ αυτό το έτος της αναταραχής, της ειρηνικής επανάστασης στη Λ.Δ.Γ. [Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας]. . . . Αναρίθμητοι ιερείς και λαϊκοί από το εκκλησίασμα παίρνουν τακτικά μέρος στις διαδηλώσεις που λαβαίνουν χώρα στη συνέχεια».—Δεκέμβριος 1989.
Στη συνέντευξη που έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Μάισνερ τόνισε επίσης: «Δεν μπορούμε να περιμένουμε να έρθουν ουρανοκατέβατοι οι Χριστιανοί πολιτικοί. . . . Δεν κουράζομαι ποτέ να ενθαρρύνω τους νεαρούς Χριστιανούς . . . να αναμειχθούν στην πολιτική ζωή [ή να] . . . λέω στους μεγαλύτερους σε ηλικία πολίτες: Δεν πρέπει να αφήνετε να περνάνε οι εκλογές χωρίς να έχετε κάποια ανάμειξη».
Παρόμοια, 19 από τα μέλη του ανατολικογερμανικού Φόλκσκαμερ (κοινοβουλίου), το οποίο εκλέχτηκε το Μάρτιο του 1990, ήταν ιερείς. Η θρησκεία αντιπροσωπευόταν επίσης ικανοποιητικά στο υπουργικό συμβούλιο. Η εφημερίδα Νασάουερ Τάγκεμπλατ (Nassauer Tageblatt) έγραψε για έναν από τους τρεις ιερείς-μέλη του υπουργικού συμβουλίου, τον υπουργό άμυνας Ράινερ Έπελμαν, ένα δηλωμένο ειρηνιστή: «Πολλοί τον θεωρούν ως έναν από τους πατέρες της ειρηνικής επανάστασης».
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ανατολική Ευρώπη, οι οποίοι αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες, χαίρονται για την αυξημένη θρησκευτική ελευθερία που έχουν τώρα. Αλλά δεν χρησιμοποιούν αυτή την ελευθερία για να αναμειγνύονται στις πολιτικές ή στις κοινωνικές διενέξεις. Σε αρμονία με την εντολή του ευαγγελίου, που αναφέρεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:14, αυτοί ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού αποφεύγοντας κάθε ανάμειξη στην ανθρώπινη πολιτική, ενώ συγχρόνως κηρύττουν με ζήλο τα καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού ως τη μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας. Θα ήταν σοφό να ενεργήσει παρόμοια ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου, είτε βρίσκεται στην Ανατολική Ευρώπη είτε οπουδήποτε αλλού.—Ιωάννης 6:15· 17:16· 18:36· Ιακώβου 4:4.