Ερωτήσεις από Αναγνώστες
◼ Το εδάφιο Ιωάννης 18:15 μιλάει για κάποιο μαθητή που ήταν γνωστός του αρχιερέα. Πρόκειται για το μαθητή ο οποίος προηγουμένως έφυγε τρέχοντας και «γυμνός», όπως αναφέρουν τα εδάφια Μάρκος 14:51, 52;
Όχι, φαίνεται ότι αυτός που ήταν γνωστός στον αρχιερέα ήταν ο απόστολος Ιωάννης, ενώ αυτός που έφυγε τρέχοντας και «γυμνός» ήταν ο μαθητής Μάρκος.
Για να εξετάσουμε αυτές τις αφηγήσεις με χρονολογική σειρά, θα αρχίσουμε από τον κήπο της Γεθσημανή. Όταν συνελήφθη ο Ιησούς Χριστός, οι απόστολοι ενήργησαν υπό το κράτος του φόβου. «Αφήσαντες αυτόν πάντες έφυγον». Στο αμέσως επόμενο εδάφιο της αφήγησης του Μάρκου περιγράφεται μια αντίθετη ενέργεια: «Και είς τις νεανίσκος ηκολούθει αυτόν, περιτετυλιγμένος σινδόνα εις το γυμνόν σώμα αυτού· και πιάνουσιν αυτόν οι νεανίσκοι. Ο δε αφήσας την σινδόνα, έφυγεν απ’ αυτών γυμνός».—Μάρκος 14:50-52.
Εδώ λοιπόν αντιπαραβάλλεται η αρχική αντίδραση των 11 αποστόλων με την ενέργεια αυτού του μαθητή που δεν κατονομάζεται· συνεπώς είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι αυτός δεν ήταν απόστολος. Αυτό το περιστατικό αναφέρεται μόνο στο Ευαγγέλιο που έγραψε ο Ιωάννης Μάρκος, ένας από τους πρώτους μαθητές και «ανεψιός [ξάδελφος, ΜΝΚ]» του Βαρνάβα. Επομένως, έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι ο Μάρκος ήταν αυτός ο «νεανίσκος» ο οποίος άρχισε να ακολουθεί τον συλληφθέντα Ιησού, αλλά τράπηκε σε φυγή, χωρίς το ένδυμα που τον κάλυπτε, όταν ο όχλος προσπάθησε να πιάσει και τον ίδιο.—Πράξεις 4:36· 12:12, 25· Κολοσσαείς 4:10.
Κάποια στιγμή εκείνη τη νύχτα και ο απόστολος Πέτρος ακολούθησε τον Ιησού, από απόσταση τέτοια ώστε να είναι ασφαλής. Εδώ υπάρχει κάποια ομοιότητα· ο νεαρός μαθητής (ο Μάρκος) άρχισε να ακολουθεί τον Ιησού αλλά σταμάτησε, ενώ αργότερα δυο απόστολοι οι οποίοι είχαν τραπεί σε φυγή άρχισαν να ακολουθούν τον συλληφθέντα Κύριό τους. Στο Ευαγγέλιο του αποστόλου Ιωάννη διαβάζουμε: «Ηκολούθει δε τον Ιησούν ο Σίμων Πέτρος και ο άλλος μαθητής. Ο δε μαθητής εκείνος ήτο γνωστός εις τον αρχιερέα και εισήλθε μετά του Ιησού εις την αυλήν του αρχιερέως».—Ιωάννης 18:15.
Ο απόστολος Ιωάννης χρησιμοποιεί το όνομα «Ιωάννης» όταν μιλάει για τον Ιωάννη τον Βαφτιστή, αλλά ποτέ δεν αναφέρει ονομαστικά τον εαυτό του. Για παράδειγμα, γράφει ότι «ούτος είναι ο μαθητής ο μαρτυρών περί τούτων και γράψας ταύτα». Επίσης: «Ο ιδών μαρτυρεί, και αληθινή είναι η μαρτυρία αυτού, και εκείνος εξεύρει ότι αλήθειαν λέγει». (Ιωάννης 19:35· 21:24) Προσέξτε επίσης το εδάφιο Ιωάννης 13:23: «Εκάθητο δε κεκλιμένος εις τον κόλπον του Ιησού είς των μαθητών αυτού, τον οποίον ηγάπα ο Ιησούς». Αυτό έγινε λίγο πριν συλληφθεί ο Ιησούς. Αργότερα, την ίδια εκείνη μέρα, ο Ιησούς, ενώ βρισκόταν κρεμασμένος πάνω σ’ ένα ξύλο, έστρεψε την προσοχή του σε κάποιο συγκεκριμένο μαθητή, στον οποίο ο Ιωάννης αναφέρεται χρησιμοποιώντας παρόμοια φρασεολογία: «Ο Ιησούς λοιπόν, ως είδε την μητέρα και τον μαθητήν παριστάμενον, τον οποίον ηγάπα, λέγει προς την μητέρα αυτού· Γύναι, ιδού ο υιός σου».—Ιωάννης 19:26, 27· παράβαλε Ιωάννης 21:7, 20.
Αυτό το ίδιο χαρακτηριστικό, το ότι δηλαδή ο Ιωάννης δεν κατονομάζει τον εαυτό του, γίνεται εμφανές και στο εδάφιο Ιωάννης 18:15. Επιπλέον, τα εδάφια Ιωάννης 20:2-8 συνδέουν τον Ιωάννη με τον Πέτρο στην αφήγηση για κάποιο περιστατικό που συνέβη μετά την ανάσταση του Ιησού. Αυτές οι ενδείξεις υποδηλώνουν ότι ο απόστολος Ιωάννης ήταν ο «μαθητής εκείνος [ο οποίος] ήτο γνωστός εις τον αρχιερέα». Η Αγία Γραφή δεν μας λέει πώς έγινε και γνωριζόταν με τον αρχιερέα αυτός ο Γαλιλαίος απόστολος (ο Ιωάννης). Αλλά επειδή τον ήξεραν στο σπίτι του αρχιερέα, ο Ιωάννης κατάφερε να αφήσει η θυρωρός και τον ίδιο να μπει στην αυλή και τον Πέτρο να περάσει μέσα.