Η Συνέλευση «Θεία Διδασκαλία» στην Αιθιοπία—Ένας Καιρός Ιδιαίτερης Χαράς

ΔΕΝ ήταν η πρώτη ελεύθερη συνέλευση περιφερείας στην Αιθιοπία αλλά σίγουρα αυτή αποτέλεσε ιδιαίτερο γεγονός. Από τότε που απέκτησαν νομική αναγνώριση, στις 11 Νοεμβρίου 1991, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συγκεντρώθηκαν για τρίτη φορά στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας, το Στάδιο της Πόλης της Αντίς Αμπέμπα, το οποίο βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της πόλης. Εφόσον αυτός ο χώρος αρχικά δεν ήταν διαθέσιμος για την Κυριακή και δεν μπορούσε να βρεθεί κάποιος άλλος, αρκετά μεγάλος, το πρόγραμμα συμπτύχτηκε σε τρεις ημέρες, από την Πέμπτη μέχρι το Σάββατο, 13-15 Ιανουαρίου 1994.

Σε αυτές τις τρεις ημέρες δεν επικρατούσε μόνο ο ωραίος, ήπιος καιρός κάτω από το γαλανό ουρανό, αλλά και πνευματική διαφώτιση με την πλήρη απήχηση που είχε η «Θεία Διδασκαλία». Με φόντο μια ελκυστική ανθοστόλιστη κατασκευή γύρω από το βήμα, ξεχώριζε με εμφανή τρόπο το θέμα εκείνης της συνέλευσης γραμμένο στην αμχαρική.

Όμως τι ήταν εκείνο που έκανε τη συνέλευση ένα ιδιαίτερο γεγονός; Μαζί με το πλούσιο πρόγραμμα, όλων οι σκέψεις και τα αισθήματα συγκεντρώθηκαν στη στοργική διεθνή αδελφότητά μας και στις ξεκάθαρες ενδείξεις της ευλογίας του Θεού πάνω στο λαό του με τη μορφή της αύξησης της Βασιλείας. Υπήρχαν περίπου 270 ξένοι εκπρόσωποι από 16 χώρες, περιλαμβανομένου ακόμη και του Τζιμπουτί και της Υεμένης. Οι περισσότεροι από τους μισούς ήρθαν από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική όπου ήταν χειμώνας. Στους επισκέπτες περιλαμβάνονταν δύο μέλη του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ο Λόιντ Μπάρι και ο Ντάνιελ Σίντλικ.

Η παραδοσιακή φιλοξενία των Αιθιόπων συνδυασμένη με την εγκάρδια αγάπη για τους επισκέπτες αδελφούς τους είχε ως αποτέλεσμα μια ευφορία που ξεπερνούσε τους γλωσσικούς φραγμούς. Οι χαιρετισμοί δεν ήταν απλώς χειραψίες αλλά αγκαλιάσματα και φιλιά μέχρι έξι φορές! Πολλοί επισκέπτες είχαν διαβάσει για το έργο της Βασιλείας στην Αιθιοπία και γνώριζαν ότι οι Αιθίοπες αδελφοί τους ήταν δοκιμασμένοι τηρητές ακεραιότητας οι οποίοι είχαν εγκαρτερήσει μέσα από φυλακίσεις και άλλα είδη διωγμού.a Όμως οι επισκέπτες εκπρόσωποι εξεπλάγησαν όταν είδαν τόσο πολλούς νεαρούς να δείχνουν ευτυχισμένοι και ευγενικοί, κάτι που τείνει να εκλείψει στις περισσότερες χώρες σήμερα. Πολλές Αιθιόπισσες αδελφές φορούσαν τις λευκές, επιδέξια κεντημένες παραδοσιακές ενδυμασίες τους, οι οποίες συνέβαλαν σε ένα πραγματικά εορταστικό πνεύμα.

Το βάφτισμα την Παρασκευή αποδείχτηκε συναρπαστικό. Μια μακριά σειρά από 530 νεοαφιερωμένα άτομα, ηλικίας 10 ως 80 ετών, απλώθηκε διασχίζοντας το μισό αγωνιστικό χώρο του σταδίου. Αυτό ήταν πολύ περισσότερο από ό,τι αναμενόταν—περισσότεροι από 1 για κάθε 7 Μάρτυρες στη χώρα. Τι απόδειξη της ευλογίας του Ιεχωβά στο λαό του εδώ! Έτρεξαν πολλά δάκρυα χαράς μπροστά σε αυτό το θέαμα, το οποίο έγινε πιο πλούσιο με την όμορφη υμνολογία των 40 και πλέον Ιταλών εκπροσώπων. Πολλοί σκέφτηκαν τα προφητικά λόγια του εδαφίου Ησαΐας 60:5: «Τότε θέλεις ιδεί και χαρή, και η καρδία σου θέλει εκπλαγή και πλατυνθή· διότι η αφθονία της θαλάσσης θέλει στραφή προς σε· αι δυνάμεις των εθνών θέλουσιν ελθεί προς σε».

Ιδιαίτερες Αιτίες για Χαρά

Την Παρασκευή δόθηκε περαιτέρω έμφαση στην ευλογία του Ιεχωβά, όταν η μικρή αρχή του έργου της Βασιλείας στην Αιθιοπία ξαναζωντάνεψε με συνεντεύξεις. Αυτές οι συνεντεύξεις διεξάχτηκαν με μια ομάδα από τους πρώτους ιεραποστόλους οι οποίοι είχαν υπηρετήσει εκεί στη δεκαετία του 1950 και στη δεκαετία του 1970. Πολύ περισσότερα από 8.000 άτομα άκουσαν τον Ρέι Κάσον, τον Τζων Κάμφας και τον Χέιγουντ Γουόρντ να περιγράφουν το έργο της Βιβλικής εκπαίδευσης το οποίο έκαναν, αρχίζοντας από τις 14 Σεπτεμβρίου 1950, όταν έφτασαν στην Αντίς Αμπέμπα. Η αυτοκρατορική κυβέρνηση εκείνων των ημερών απαιτούσε να είναι δραστήριοι αυτοί οι ιεραπόστολοι στη γενική εκπαίδευση. Έτσι εκείνοι ίδρυσαν ένα σχολείο για εκπαίδευση ενηλίκων στο κέντρο της πόλης, στο οποίο παρουσιαζόταν μια ποικιλία θεμάτων. Όμως, στον ελεύθερο χρόνο τους, αυτοί οι ιεραπόστολοι επιζητούσαν να προωθήσουν την εκπαίδευση που επικεντρωνόταν γύρω από τη θεία διδασκαλία. Έπρεπε να καταβάλουν προσπάθειες για να μάθουν την αμχαρική, μια περίπλοκη γλώσσα με αλφάβητο που αποτελείται από 250 χαρακτήρες. Πέρασε περίπου μισός χρόνος προτού πετύχουν να διεξαγάγουν την πρώτη τους οικιακή Γραφική μελέτη. Περίπου 43 χρόνια αργότερα, συνάντησαν ανθρώπους στο δρόμο οι οποίοι θυμούνταν αυτούς τους πρώην δασκάλους. Στη συνέλευση όμως, χάρηκαν όταν αντάμωσαν ξανά πάρα πολλούς με τους οποίους έκαναν κάποτε Γραφική μελέτη, άτομα που έγιναν ακλόνητα στην πίστη και τα οποία σύστησαν στους ιεραποστόλους τα δικά τους πνευματικά παιδιά και εγγόνια.—1 Θεσσαλονικείς 2:19, 20.

Το χαρούμενο και πολύ προσεκτικό ακροατήριο χειροκροτούσε επί πολλή ώρα όχι μόνο τις συνεντεύξεις με τους πρώην ιεραποστόλους αλλά επίσης τις εκθέσεις και τα χαιρετίσματα από τη Βρετανία, τη Γερμανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, την Ιταλία, τον Καναδά, την Κένυα και την Ολλανδία—που έφεραν οι ξένοι εκπρόσωποι. Αυτό τόνισε και πάλι τη στοργική παγκόσμια αδελφότητα του λαού του Θεού. Οι βασικές ομιλίες οι οποίες παρουσιάστηκαν από τους χρισμένους αδελφούς του Κυβερνώντος Σώματος, καθώς και οι εγκάρδιες προσευχές τους, άγγιξαν βαθιά το ακροατήριο. Οι νεαροί στο στάδιο μπορούσαν να δουν τον εαυτό τους στα πρόσωπα του δράματος σχετικά με τους νεαρούς που θυμούνται τον Πλάστη τους, αφού το δράμα παρουσιάστηκε με πολύ φυσικό και ζωντανό τρόπο. Εκτός από τις καινούριες εκδόσεις στην αγγλική, τρεις καινούριες εκδόσεις στην αμχαρική δημιούργησαν πολύ ενθουσιασμό.b

Στη διάρκεια των διαλειμμάτων και σε άλλες περιπτώσεις υπήρχαν θαυμάσιες ευκαιρίες για να γνωριστεί κάποιος με πολλά εξαιρετικά άτομα. Για παράδειγμα, ακριβώς στην μπροστινή σειρά, με ένα χειροποίητο μπαστούνι, καθόταν ο πιο ηλικιωμένος ευαγγελιζόμενος στην Αιθιοπία, ο Τούλου Μέκουργια. Πέρυσι, στην πολύ προχωρημένη ηλικία των 113 ετών, βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Σε αυτή τη συνέλευση είχε τη χαρά να δει την 80χρονη σύζυγό του να ακολουθεί το παράδειγμά του, να γίνεται και αυτή επίσης πνευματική του αδελφή. Η παρουσία του στη διάρκεια ολόκληρου του προγράμματος αποτέλεσε θαυμάσια ενθάρρυνση για τους νεοτέρους. Ένας από αυτούς ήταν ο Γιοχάνες Γκόρεμς, ο οποίος, σε ηλικία 16 ετών και ενώ είναι ακόμη μαθητής στο σχολείο, έχει ήδη υπηρετήσει επί τέσσερα χρόνια ως τακτικός σκαπανέας. Αυτός και άλλοι σκαπανείς σχολικής ηλικίας οι οποίοι είναι ακόμη νεότεροι έχουν μάθει να εξαγοράζουν τον εύκαιρο χρόνο, όπως με το να δίνουν μαρτυρία νωρίς το πρωί στο δρόμο για το σχολείο ή με το να χρησιμοποιούν τα διαλείμματα και τις ώρες που έχουν αφού σχολάσουν.

Τι Παραδείγματα Ακεραιότητας!

Εκατοντάδες στο ακροατήριο είχαν δοκιμάσει την εμπειρία της φυλάκισης και των βασανιστηρίων κάτω από προηγούμενες κυβερνήσεις. Ο Μαντέφρο Γίφρου θυμάται τα πέντε τέτοια χρόνια τα οποία πέρασε στη φυλακή, αλλά τώρα χαίρεται να υπηρετεί στην Αντίς Αμπέμπα στο νεοϊδρυμένο γραφείο, το οποίο φροντίζει για τη μετάφραση, την εκτύπωση και την αποστολή. Ένας άλλος νεαρός που υπηρετεί μαζί του, ο Ζεκάριας Εσέτου, δεν άλλαξε την πορεία της ακεραιότητας πριν από οχτώ χρόνια όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του λόγω της Χριστιανικής ουδετερότητας την οποία τήρησε στη διάρκεια των τριών ετών φυλάκισης. Ο Ζεκάριας, ένα από τα πέντε παιδιά, ήταν 10 ετών όταν ο πατέρας του πήγε στη φυλακή. Ο Μέσγουατ Γκίρμα και η αδελφή του Γιοάλαν, που τώρα βρίσκονται στα τέλη της εφηβείας τους και πηγαίνουν ακόμη στο σχολείο, θυμούνται τον πατέρα τους μόνο από φωτογραφίες, καθώς ήταν πολύ μικρά όταν αυτός ξαφνικά εκτελέστηκε λόγω της ουδετερότητάς του. Η οσιότητά του τους ενθάρρυνε, έτσι ώστε και οι δύο υπηρετούν ως τακτικοί σκαπανείς, όπως έκανε ο πατέρας τους τον καιρό του θανάτου του.

Κάποιος άλλος τηρητής ακεραιότητας ήταν ο Ταμιράτ Γιαντέτε, ο οποίος τώρα υπηρετεί ως ειδικός σκαπανέας σε μια όμορφη περιοχή στη Ρηξιγενή Κοιλάδα. Λόγω της Χριστιανικής του ουδετερότητας, πέρασε τρία χρόνια σε εφτά διαφορετικές φυλακές, και σε μερικές περιπτώσεις αλυσοδεμένο τον υπέβαλαν σε άγριο ξυλοδαρμό. Ωστόσο, στη φυλακή βοήθησε πάνω από δέκα άτομα να πάρουν τη στάση τους υπέρ της Βασιλείας του Θεού.

Ο Τέσφου Τεμέλσο, που τώρα υπηρετεί ως επίσκοπος περιοχής, είχε φυλακιστεί 17 φορές στη διάρκεια των ετών που υπηρετούσε ως ειδικός σκαπανέας. Έχει σημάδια από τους ξυλοδαρμούς αλλά συγκινείται βλέποντας να υπάρχουν εκκλησίες εκεί όπου κάποτε ήταν διορισμένος. Πάρα πολλοί αδελφοί και αδελφές από την Εκκλησία Ακάκι υπέστησαν φυλάκιση και βάναυση μεταχείριση, ωστόσο η εκκλησία έχει αυξηθεί σε εκατό και πλέον ευαγγελιζομένους. Αυτοί έχουν οικοδομήσει την πρώτη Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αιθιοπία. Από το Ντέσι, μια πόλη σε κάποια γραφική τοποθεσία η οποία βρίσκεται περίπου 300 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας, ήρθε μια ομάδα πέντε ατόμων που είχαν αντιμετωπίσει το θάνατο και είχαν δει έναν ντόπιο αδελφό να πεθαίνει από τα βασανιστήρια στα οποία είχε υποβληθεί. Ένας πρεσβύτερος που βρισκόταν ανάμεσά τους, ο Μασερέσα Κάζα, εξήγησε ότι εγκαρτέρησε κατά τη διάρκεια έξι ετών φυλάκισης, όχι επειδή εκείνος ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά απλώς επειδή έμαθε να εμπιστεύεται στον Ιεχωβά.—Ρωμαίους 8:35-39· παράβαλε Πράξεις 8:1.

Ακόμη και πρόσφατα, και άλλοι έχουν επιδείξει την πιστότητά τους υπό δοκιμασία. Μια μεγάλη ομάδα ήρθε στη συνέλευση από κάποια γειτονική χώρα όπου, λόγω της ουδετερότητας των Μαρτύρων, οι αρχές αρνούνται να τους παρέχουν αστυνομική προστασία, ταξιδιωτικά έγγραφα, ληξιαρχικές πράξεις γάμου, νοσοκομειακή περίθαλψη και εργασία. Όταν ο πόλεμος μαινόταν κοντά στη Μασάουα, ένα λιμάνι της Ερυθραίας στην Ερυθρά Θάλασσα, ολόκληρη η εκκλησία, ένα σύνολο από 39 άτομα περιλαμβανομένων και των παιδιών, έμειναν επί περίπου τέσσερις μήνες κάτω από μια χαμηλή γέφυρα μέσα στην έρημο για να γλιτώσουν από το βομβαρδισμό των σπιτιών τους από την προηγούμενη κυβέρνηση. Μέσα σε αυτό το σκηνικό που δημιουργούσαν ο καύσωνας και οι στερήσεις, οι συζητήσεις τους γύρω από το εδάφιο της ημέρας και οι άλλες συναθροίσεις τους τούς έδιναν μεγάλη δύναμη και τους έκαναν να προσκολλούνται στενά στον Ιεχωβά καθώς και ο ένας στον άλλον. Δυο ειδικές σκαπάνισσες που υπηρετούν κοντά στις πηγές του Γαλάζιου Νείλου υπέμειναν απειλές και ταλαιπωρίες από τον όχλο τον οποίο υποκινούσε η Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και οι δύο εγκαρτέρησαν και είδαν αρκετά άτομα που μελετούσαν την Αγία Γραφή να συμβολίζουν την αφιέρωσή τους με το βάφτισμα σε αυτή τη συνέλευση.

Ένας αδελφός αφηγήθηκε τη δοκιμασία της απομόνωσής του καθώς εργαζόταν στα βάθη της άνυδρης περιοχής του Ογκαντέν, όχι πολύ μακριά από τη Σομαλία. Αυτός διατηρήθηκε ζωντανός πνευματικά μέσω του κηρύγματος και στη συνέχεια μέσω της διεξαγωγής συναθροίσεων με ενδιαφερομένους, στους οποίους περιλαμβάνονταν και γιατροί που ωφελήθηκαν από τη θεία διδασκαλία και τώρα διδάσκουν άλλους. Ένα άλλο θαυμάσιο παράδειγμα διακράτησης ακεραιότητας ήταν κάποιος ειδικός σκαπανέας στην Αντίς Αμπέμπα ο οποίος το 1992 ξυλοκοπήθηκε με κτηνώδη τρόπο, μέχρι του σημείου να φαίνεται νεκρός, από έναν όχλο που υποκινήθηκε από Ορθόδοξους ιερείς. Το ευχάριστο ήταν ότι ανέρρωσε και συνεχίζει να υπηρετεί στον ίδιο τομέα. Το λαμπρό χαμόγελο στο πρόσωπό του δεν δείχνει ίχνος πικρίας. Για αυτόν, όπως και για όλα τα άλλα δοκιμασμένα και τα πιο καινούρια άτομα, αυτή η Συνέλευση «Θεία Διδασκαλία» ήταν ένα συμπόσιο χαράς.

Η οργάνωση της συνέλευσης λειτούργησε ομαλά, κάνοντας τους επισκέπτες να νομίζουν ότι οι εθελοντές που περιλαμβάνονταν πρέπει να είχαν πείρα πολλών ετών. Στην πραγματικότητα, έχουν κάνει γοργή πρόοδο στη διάρκεια των περασμένων δύο ετών. Η τριήμερη συνέλευση τελείωσε πολύ γρηγορότερα από ό,τι θα ήθελαν. Ο ανώτατος αριθμός των παρευρισκομένων το Σάββατο ήταν 9.556 άτομα. Η εθνική τηλεόραση, το ραδιόφωνο και ο τύπος κάλυψαν το γεγονός με ευνοϊκά σχόλια. Όλοι μπορούσαν να αντιληφτούν ότι ο Ιεχωβά πλούτιζε το λαό του από πνευματική άποψη. Το ακροατήριο περιλάμβανε χιλιάδες ενδιαφερόμενα άτομα τα οποία έχουν αρχίσει να ωφελούνται από τη «Θεία Διδασκαλία». Ένας μεγάλος αγρός ανοίγεται στους Μάρτυρες του Ιεχωβά σε αυτή τη χώρα των περίπου 50 εκατομμυρίων κατοίκων, και η συνέλευση ενίσχυσε όλους στην απόφαση την οποία έχουν πάρει να χρησιμοποιήσουν τον καιρό που απέμεινε για αυτό το σύστημα πραγμάτων προκειμένου να βοηθήσουν τους ειλικρινείς να ωφεληθούν και αυτοί επίσης από τη θεία διδασκαλία.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Αντίς Αμπέμπα, 13-15 Ιανουαρίου 1994

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Μια ομάδα σκαπανέων στην Αντίς Αμπέμπα (δεξιά)· τηρητές ακεραιότητας που όλοι τους φυλακίστηκαν (κάτω)· ο ηλικίας 113 ετών Μάρτυρας και η σύζυγός του