Να Θεωρείτε Πολύτιμη την Πραγματική Ζωή

ΕΙΝΑΙ αυτή η ζωή το μόνο που υπάρχει; Ενθαρρύνοντάς μας ‘να κρατήσουμε γερά την πραγματική ζωή’, η Αγία Γραφή υποδεικνύει ότι υπάρχουν περισσότερα. (1 Τιμόθεο 6:17-19) Αν η παρούσα ζωή μας δεν είναι η πραγματική ζωή, τότε ποια είναι;

Τα συμφραζόμενα των παραπάνω εδαφίων δείχνουν ότι πρόκειται για την «αιώνια ζωή», την οποία πρέπει να κρατάει γερά ο θεοφοβούμενος άνθρωπος. (1 Τιμόθεο 6:12) Για τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, αυτό σημαίνει αιώνια ζωή στη γη. Ο Αδάμ, ο πρώτος άνθρωπος, είχε την προοπτική να ζήσει για πάντα σε μια παραδεισένια γη. (Γένεσις 1:26, 27) Αυτός θα πέθαινε μόνο αν έτρωγε από ‘το ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού’. (Γένεσις 2:17) Όμως, επειδή ο Αδάμ και η σύζυγός του, η Εύα, έδειξαν ανυπακοή και έφαγαν από εκείνο το δέντρο, ο Θεός τούς απήγγειλε τη θανατική καταδίκη. ‘Την ημέρα που έφαγαν από αυτό’, εκείνοι πέθαναν στα μάτια του Θεού και ξεκίνησε το κατρακύλισμά τους προς το σωματικό θάνατο. Η ζωή τους δεν είχε πια την ίδια ποιότητα που είχαν απολαύσει στην αρχή.

Η Οδός Προς «την Πραγματική Ζωή»

Προκειμένου να γίνει εφικτή ‘η πραγματική ζωή’, ο Ιεχωβά Θεός έκανε μια διευθέτηση για τη διάσωση της ανθρωπότητας. Για να βοηθηθούμε να καταλάβουμε αυτή τη διευθέτηση, ας φανταστούμε ένα μικρό εργοστάσιο. Όλα τα μηχανήματα που βρίσκονται μέσα σε αυτό δεν δουλεύουν σωστά και δημιουργούν προβλήματα στους χειριστές επειδή ο πρώτος εργάτης πριν από χρόνια αγνόησε το εγχειρίδιο με τις οδηγίες χρήσης και όλες οι μηχανές έπαθαν βλάβη. Οι σημερινοί χειριστές δεν μπορούν παρά να κάνουν το καλύτερο δυνατόν με ό,τι έχουν στη διάθεσή τους. Ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου θέλει να κατασκευάσει και πάλι τις μηχανές ώστε να βοηθήσει τους εργάτες του, και βάζει στην άκρη τα χρήματα που απαιτούνται για αυτόν το σκοπό.

Ο πρώτος ‘χειριστής μηχανημάτων’, ο Αδάμ, δεν θεώρησε πολύτιμη τη ζωή που του είχε δοθεί. Έτσι μεταβίβασε στους απογόνους του ατελή ζωή, που έμοιαζε με κάποιο μηχάνημα το οποίο δεν λειτουργεί καλά. (Ρωμαίους 5:12) Σαν τους μεταγενέστερους χειριστές στο εργοστάσιο, οι οποίοι δεν μπορούσαν να διορθώσουν τα πράγματα, οι απόγονοι του Αδάμ δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν την πραγματική ζωή για τον εαυτό τους. (Ψαλμός 49:7) Προκειμένου να διορθωθεί αυτή η φαινομενικά απελπιστική κατάσταση, ο Ιεχωβά έστειλε τον μονογενή του Γιο στη γη ώστε να εξαγοράσει την αιώνια ζωή για την ανθρωπότητα. (Λουκάς 1:35· 1 Πέτρου 1:18, 19) Πεθαίνοντας με θυσιαστικό θάνατο για χάρη της ανθρωπότητας, ο μονογενής Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, προμήθεψε τα χρήματα—δηλαδή τη ζωή που αντιστοιχεί σε εκείνη την οποία έχασε ο Αδάμ. (Ματθαίος 20:28· 1 Πέτρου 2:22) Μέσω αυτής της πολύτιμης θυσίας, ο Ιεχωβά έχει τώρα τη βάση για την παροχή της πραγματικής ζωής.

Για την υπάκουη ανθρωπότητα, η λυτρωτική θυσία του Ιησού θα σημάνει αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη. (Ψαλμός 37:29) Αυτή η ελπίδα προσφέρεται σε όλους όσους θα επιζήσουν από τον «πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου», ο οποίος αποκαλείται Αρ-Μαγεδών. (Αποκάλυψη 16:14-16) Αυτός ο πόλεμος θα εξαλείψει κάθε πονηρία από τη γη. (Ψαλμός 37:9-11) Αυτοί που βρίσκονται στη μνήμη του Θεού, και οι οποίοι πεθαίνουν πριν από εκείνον τον καιρό, θα αναστηθούν στον αποκαταστημένο Παράδεισο στη γη και θα έχουν την προοπτική να απολαύσουν την πραγματική ζωή που επιφυλάσσεται για όλους όσους υπακούν στον Θεό.—Ιωάννης 5:28, 29.

Είναι Ανάγκη να Περιφρουρούμε την Παρούσα Ζωή Μας

Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε δικαιολογημένα να δείχνουμε έλλειψη εκτίμησης για την ιερότητα της παρούσας ζωής μας. Θα δαπανούσε ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου χρόνο και χρήματα κατασκευάζοντας ξανά ένα μηχάνημα για κάποιον εργάτη που δεν θα το φρόντιζε; Αντίθετα, δεν θα εμπιστευόταν ο εργοδότης το μηχάνημα που κατασκευάστηκε ξανά σε ένα άτομο το οποίο έκανε το καλύτερο που μπορούσε για να συντηρήσει το παλιό;

Η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο από τον Ιεχωβά. Ως η ευεργετική πηγή αυτού του δώρου, εκείνος θέλει να το περιφρουρούμε. (Ψαλμός 36:9· Ιακώβου 1:17) Μιλώντας για το ενδιαφέρον που δείχνει ο Ιεχωβά για τους ανθρώπους στη γη, ο Ιησούς είπε: «Ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες». (Λουκάς 12:7) Ο Ιεχωβά έδωσε στους Ισραηλίτες την εντολή να μη φονεύουν, πράγμα το οποίο φυσιολογικά περιλάμβανε και το να μη φονεύει κάποιος τον εαυτό του. (Έξοδος 20:13) Αυτό μας βοηθάει να μη θεωρούμε την αυτοκτονία ως επιλογή.

Εφόσον γνωρίζουν το στοργικό ενδιαφέρον που εκδηλώνει ο Ιεχωβά για την ευημερία μας, οι θεοφοβούμενοι άνθρωποι εφαρμόζουν τις αρχές της Αγίας Γραφής σε σχέση με συνήθειες της σημερινής εποχής. Για παράδειγμα, επειδή οι αληθινοί Χριστιανοί απαιτείται να ‘καθαρίσουν τον εαυτό τους από κάθε μόλυσμα σάρκας και πνεύματος, τελειοποιώντας αγιότητα με φόβο Θεού’, αποφεύγουν τον καπνό και τη μη ιατρική χρήση ναρκωτικών ή εθιστικών φαρμάκων.—2 Κορινθίους 7:1.

Το ενδιαφέρον του Θεού για την ανθρώπινη ζωή φαίνεται περαιτέρω στη συμβουλή που δίνει να διατηρούμε ‘ήρεμη καρδιά’ και να αποφεύγουμε την ανήθικη διαγωγή. (Παροιμίαι 14:30, ΜΝΚ· Γαλάτες 5:19-21) Όταν προσκολλούμαστε σε τέτοια υψηλά πρότυπα, τότε προστατευόμαστε από πράγματα όπως είναι η επιβλαβής οργή και οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.

Το ενδιαφέρον του Ιεχωβά για τη ζωή του λαού του φανερώνεται επίσης από τη νουθεσία που έδωσε να αποφεύγουμε το υπερβολικό φαγητό και ποτό. (Δευτερονόμιον 21:18-21· Παροιμίαι 23:20, 21) Οι Χριστιανοί προειδοποιούνται ότι οι άπληστοι και οι μέθυσοι δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού, δηλαδή, ποτέ δεν θα απολαύσουν την πραγματική ζωή. (1 Κορινθίους 6:9, 10· 1 Πέτρου 4:3) Ενθαρρύνοντας τη μετριοπάθεια, ο Ιεχωβά μάς διδάσκει ‘για την ωφέλειά μας’.—Ησαΐας 48:17.

Όταν ζούμε σύμφωνα με τους κανόνες του Θεού, δείχνουμε ότι θεωρούμε πολύτιμη την παρούσα ζωή μας. Βέβαια, είναι ακόμη πιο σημαντική η πραγματική ζωή. Εφόσον εκείνη είναι αιώνια, οι αληθινοί Χριστιανοί προσδίδουν μεγαλύτερη σημασία σε αυτήν παρά στην παρούσα ζωή τους. Όταν ο Ιησούς Χριστός θυσίασε τη ζωή του, υπέταξε τον εαυτό του στο θέλημα του Ιεχωβά. Η υπακοή στον Πατέρα του σήμαινε πολύ περισσότερα για αυτόν από ό,τι η ζωή του εδώ στη γη. Η πορεία του Ιησού κατέληξε στην ανάστασή του και στο να λάβει αθάνατη ζωή στον ουρανό. (Ρωμαίους 6:9) Ο θάνατός του σημαίνει επίσης αιώνια ζωή για τους υπάκουους ανθρώπους που ασκούν πίστη στη λυτρωτική του θυσία.—Εβραίους 5:8, 9· 12:2.

Ο Ζωτικός Νόμος Περί Αίματος

Είναι ευνόητο ότι οι ακόλουθοι του Ιησού αντανακλούν τον τρόπο σκέψης του. Αυτοί επιζητούν να ευαρεστούν τον Θεό σε όλα τα πράγματα, όπως έκανε και ο Χριστός. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο αρνούνται τις μεταγγίσεις αίματος, τις οποίες μερικοί γιατροί αποκαλούν ζωοσωτήριες. Ας δούμε πώς κάποιο άτομο δείχνει ότι θεωρεί πολύτιμη την πραγματική ζωή με το να αρνείται μεταγγίσεις αίματος.

Όπως ο Ιησούς Χριστός, έτσι και οι αληθινοί Χριστιανοί επιθυμούν να είναι ζωντανοί στα μάτια του Θεού, και αυτό απαιτεί πλήρη υπακοή σε Αυτόν. Ο Λόγος του Θεού προστάζει τους ακολούθους του Χριστού: «Να εξακολουθήσετε να απέχετε από πράγματα θυσιασμένα σε είδωλα και από αίμα και από πνιχτά και από πορνεία». (Πράξεις 15:28, 29) Γιατί συμπεριλήφτηκε αυτός ο νόμος για το αίμα στις εντολές που δεσμεύουν τους Χριστιανούς;

Ο Νόμος που δόθηκε στους Ισραηλίτες απαιτούσε αποχή από το αίμα. (Λευιτικόν 17:13, 14) Οι Χριστιανοί δεν βρίσκονται υπό το Μωσαϊκό Νόμο. Αλλά αντιλαμβάνονται πως η εντολή να μην τρώνε αίμα προηγήθηκε του Νόμου· είχε δοθεί νωρίτερα στον Νώε μετά τον Κατακλυσμό. (Γένεσις 9:3, 4· Κολοσσαείς 2:13, 14) Αυτή η εντολή ίσχυε για όλους τους απογόνους του Νώε, από τους οποίους κατάγονται όλα τα έθνη της γης. (Γένεσις 10:32) Επιπλέον, ο Μωσαϊκός Νόμος μάς βοηθάει να καταλάβουμε το λόγο για την επιμονή του Θεού σχετικά με την ιερότητα του αίματος. Αφού απαγόρεψε στους Ισραηλίτες να καταναλώνουν αίμα σε οποιαδήποτε μορφή, ο Θεός είπε: «Η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι· και εγώ έδωκα αυτό εις εσάς, δια να κάμνητε εξιλέωσιν υπέρ των ψυχών σας επί του θυσιαστηρίου· διότι το αίμα τούτο κάμνει εξιλασμόν υπέρ της ψυχής». (Λευιτικόν 17:11) Ο Θεός ξεχώρισε το αίμα για να χρησιμοποιείται ως θυσία στο θυσιαστήριο. Ο νόμος Του σχετικά με την ιερότητα του αίματος αποκαλύπτει την εξουσία που έχει πάνω σε κάθε ζωή που υπάρχει στη γη. (Ιεζεκιήλ 18:4· Αποκάλυψη 4:11) Αν δούμε τη ζωή μας από την άποψη του Ιεχωβά, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή δεν ανήκει σε εμάς, αλλά απλώς μας την έχει εμπιστευτεί ο Θεός.

Ακριβώς όπως ο χειριστής στο παράδειγμά μας ήταν υπεύθυνος για κάποιο μηχάνημα, έτσι μας έχει εμπιστευτεί και ο Θεός την παρούσα ζωή μας. Τι θα κάνατε εσείς αν το μηχάνημά σας χρειαζόταν επισκευή και κάποιος μηχανικός σάς πρότεινε να το φτιάξετε χρησιμοποιώντας ανταλλακτικά που απαγορεύονταν ρητά από το εγχειρίδιο με τις οδηγίες χρήσης; Δεν θα συμβουλευόσασταν άλλους μηχανικούς για να δείτε αν το μηχάνημα μπορούσε να επισκευαστεί σύμφωνα με τις οδηγίες του εγχειριδίου; Η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ πιο σημαντική και περίπλοκη από ένα μηχάνημα. Μέσα στο θεόπνευστο Λόγο του, δηλαδή στο εγχειρίδιο που έχει δοθεί για να παραμένουν οι άνθρωποι ζωντανοί, ο Πλάστης μας απαγορεύει τη χρήση αίματος με σκοπό τη διατήρηση της ζωής. (Δευτερονόμιον 32:46, 47· Φιλιππησίους 2:16) Δεν είναι λογικό να προσκολλούμαστε στις απαιτήσεις αυτού του εγχειριδίου;

Στην πραγματικότητα, οι Χριστιανοί ασθενείς που ζητούν για την περίπτωσή τους θεραπεία χωρίς τη χρήση αίματος δεν αρνούνται κάθε είδους ιατρική θεραπεία. Αυτοί απλώς ζητούν κάποια θεραπεία η οποία θα δείχνει σεβασμό για τη ζωή τους—τόσο για την παρούσα ζωή τους όσο και για τη μέλλουσα. Οι γιατροί που με θάρρος δείχνουν σεβασμό για τη στάση την οποία παίρνουν οι Χριστιανοί πιστοποιούν τα οφέλη που προκύπτουν λόγω της θεραπείας που τους παρέχουν σε αρμονία με το αίτημά τους. «Η γνωριμία μου με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά με έκανε να αποκτήσω ένα καινούριο σύνολο αξιών», λέει ένας χειρουργός ο οποίος συνήθιζε να χορηγεί αίμα εκτενώς. Τώρα αυτός προσπαθεί να παρέχει θεραπεία χωρίς τη χρήση αίματος ακόμη και σε άτομα που δεν είναι Μάρτυρες.

Να Θεωρείτε Πολύτιμη την Πραγματική Ζωή

Ποιο καινούριο σύνολο αξιών βρήκε αυτός ο χειρουργός μέσω της θεραπείας που παρείχε σε Μάρτυρες του Ιεχωβά; Αυτός τώρα αντιλαμβάνεται ότι η θεραπεία του ασθενούς περιλαμβάνει, όχι μόνο το όργανο του σώματος το οποίο πάσχει από κάποια ασθένεια, αλλά ολόκληρο το άτομο. Δεν θα πρέπει να επιτρέπεται στον ασθενή να ζητήσει την καλύτερη δυνατή θεραπεία που θα συμβάλει στη σωματική, στην πνευματική και στη συναισθηματική του ευημερία;

Για τη 15χρονη Κούμικο, η μετάγγιση αίματος για τη θεραπεία της θανατηφόρας λευχαιμίας που είχε ήταν η χειρότερη δυνατή επιλογή. Η προσπάθεια επιμήκυνσης της ζωής της, με αυτό το μέσο, κατά μερικές εβδομάδες, μήνες ή ακόμη και χρόνια δεν άξιζε το μακροπρόθεσμο κόστος. Έχοντας αφιερώσει την παρούσα ζωή της στον Ιεχωβά Θεό ως Μάρτυράς του, αυτή σεβόταν την ιερότητα της ζωής και του αίματος. Μολονότι ο πατέρας της και άλλοι συγγενείς εναντιώθηκαν σφοδρά στη στάση που πήρε η Κούμικο, η ίδια παρέμεινε σταθερή. Μια φορά, ο γιατρός της τη ρώτησε: «Αν ο Θεός σου συγχωρεί τα σφάλματα, δεν θα σε συγχωρούσε και εσένα ακόμη και αν δεχόσουν μετάγγιση αίματος;» Η Κούμικο αρνήθηκε να συμβιβαστεί και με αυτόν τον τρόπο να απαρνηθεί το βασισμένο στη Γραφή πιστεύω της. «Κρατώντας σφιχτά το λόγο της ζωής», αυτή διατήρησε τη στάση της. (Φιλιππησίους 2:16) Όπως είπε η γιαγιά της, η οποία δεν ήταν ομόπιστή της, «η Κούμικο δεν εγκατέλειψε την πίστη της». Σύντομα, άλλαξε η στάση του πατέρα της και της γιαγιάς της, καθώς και η στάση των γιατρών που τη φρόντιζαν.

Η ισχυρή πίστη που είχε η Κούμικο στον Ιεχωβά Θεό, ο οποίος είναι σε θέση να την αναστήσει από τους νεκρούς, συγκίνησε πολλές καρδιές. Ενόσω ήταν ακόμη ζωντανή, αυτή εκλιπαρούσε τον πατέρα της: «Ακόμη και αν πεθάνω, θα αναστηθώ στον Παράδεισο. Αλλά αν καταστραφείς εσύ στον Αρμαγεδδώνα, δεν θα σε δω. Γι’ αυτό μελέτησε σε παρακαλώ την Αγία Γραφή». Ο πατέρας της απλώς έλεγε: «Θα μελετήσω όταν γίνεις καλά». Όμως, όταν η Κούμικο πέθανε εξαιτίας της αμείλικτης αρρώστιας της, ο πατέρας της έβαλε μέσα στο φέρετρό της ένα σημείωμα που έλεγε: «Κούμικο, θα σε δω στον Παράδεισο». Μετά την τελετή της κηδείας, αυτός είπε απευθυνόμενος στους παρόντες: «Υποσχέθηκα στην Κούμικο ότι θα τη δω στον Παράδεισο. Αν και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω επειδή δεν έχω μελετήσει αρκετά, είμαι αποφασισμένος να εξετάσω το ζήτημα. Σας παρακαλώ να με βοηθήσετε». Και άλλα άτομα της οικογένειάς της άρχισαν επίσης να μελετούν την Αγία Γραφή.

Η Κούμικο είχε αληθινό σεβασμό για τη ζωή και ήθελε να ζήσει. Αυτή εκτιμούσε ό,τι έκαναν οι γιατροί της για να σώσουν την παρούσα της ζωή. Ωστόσο, με το να συμμορφωθεί με τις οδηγίες που υπάρχουν στο εγχειρίδιο του Δημιουργού, απέδειξε ότι θεωρούσε πολύτιμη την πραγματική ζωή. Για εκατομμύρια άτομα, αυτό θα σημαίνει αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη. Θα βρίσκεστε εσείς ανάμεσά τους;