Όλοι Θέλουν να Είναι Ελεύθεροι

«Ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος, αλλά παντού είναι αλυσοδεμένος», έγραψε ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν-Ζακ Ρουσό το 1762. Γεννημένος ελεύθερος. Τι υπέροχη σκέψη! Αλλά όπως παρατήρησε ο Ρουσό, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την ιστορία δεν γεύτηκαν ποτέ την ελευθερία. Αντιθέτως, έζησαν τη ζωή τους “αλυσοδεμένοι”, φυλακισμένοι σε ένα σύστημα που τους στέρησε κάθε ευκαιρία για διαρκή ευτυχία και ικανοποίηση στη ζωή.

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άτομα σήμερα εξακολουθούν να διαπιστώνουν ότι «ο άνθρωπος εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του». (Εκκλησιαστής 8:9) Προσπαθώντας να αποκτήσουν δύναμη, φιλόδοξοι άντρες και γυναίκες συνεχίζουν να δείχνουν ότι έχουν λίγους, αν όχι καθόλου, ενδοιασμούς όσον αφορά την καταπάτηση των ελευθεριών των άλλων. «Άγρια δολοφονία 21 ατόμων από τάγματα θανάτου», αναφέρει μια χαρακτηριστική έκθεση. Μια άλλη μιλάει για «σφαγή», καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας “θανατώνουν άμαχες και ανυπεράσπιστες γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους, κόβουν λαιμούς, πυροβολούν πολιτικούς κρατουμένους στο κεφάλι και ακολουθούν την τακτική της καμένης γης καταστρέφοντας χωριά και βομβαρδίζοντας στα τυφλά”.

Εύλογα, οι άνθρωποι επιθυμούν βαθιά την ελευθερία από την καταπίεση και μάχονται κατά γράμμα για αυτήν! Εντούτοις, η θλιβερή αλήθεια είναι ότι η μάχη για την ελευθερία κάποιου συχνά περιλαμβάνει την καταπάτηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών κάποιου άλλου. Στο μεταξύ, σχεδόν αναπόφευκτα, θυσιάζονται αθώοι άντρες, γυναίκες και παιδιά, ενώ ο θάνατός τους «νομιμοποιείται» καθώς ο αγώνας ανακηρύσσεται άξιος και δίκαιος. Για παράδειγμα, πέρσι στην Ιρλανδία, μια βόμβα την οποία τοποθέτησαν σε ένα αυτοκίνητο κάποιοι «μαχητές της ελευθερίας» στη μικρή επαρχιακή πόλη Όουμα στοίχισε τη ζωή σε 29 αθώους περαστικούς και τραυμάτισε εκατοντάδες άλλους.

Εξακολουθούν να Είναι “Αλυσοδεμένοι”

Όταν οι μάχες τερματίζονται, ποιο είναι το κέρδος; Όταν οι «μαχητές της ελευθερίας» κερδίζουν τους αγώνες τους, ίσως αποκτούν κάποια περιορισμένη ελευθερία. Αλλά είναι τότε πραγματικά ελεύθεροι; Δεν αληθεύει ότι, ακόμη και στις πιο απελευθερωμένες κοινωνίες στον αποκαλούμενο ελεύθερο κόσμο, οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι “αλυσοδεμένοι” σε αμείλικτους αφέντες όπως είναι η φτώχεια, η ατέλεια, η αρρώστια και ο θάνατος; Πώς μπορεί κάποιος να λέει ότι είναι αληθινά ελεύθερος όταν τέτοια πράγματα συνεχίζουν να τον υποδουλώνουν;

Ο αρχαίος Βιβλικός συγγραφέας Μωυσής περιέγραψε με ακρίβεια τη ζωή έτσι όπως την έζησαν τόσο πολλοί άνθρωποι στο διάβα της ιστορίας και όπως εξακολουθούν να τη ζουν σήμερα. Μπορεί να ζούμε για 70 ή 80 χρόνια, είπε, «εντούτοις, [αυτά] εμμένουν σε προβλήματα και οδυνηρά πράγματα». (Ψαλμός 90:10) Θα αλλάξει ποτέ αυτό; Θα είναι ποτέ δυνατόν να ζούμε όλοι μας μια πλήρως ικανοποιητική ζωή, απαλλαγμένη από τον πόνο και τον τρόμο που υφίστανται τόσοι άνθρωποι σήμερα;

Η Αγία Γραφή λέει ναι! Μιλάει για «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού». (Ρωμαίους 8:21) Ας εξετάσουμε από κοντά αυτή την ελευθερία, για την οποία μίλησε ο απόστολος Παύλος τον πρώτο αιώνα σε μια επιστολή που έγραψε προς τους Χριστιανούς στη Ρώμη. Σε αυτή την επιστολή ο Παύλος εξηγεί καθαρά πώς μπορεί ο καθένας από εμάς να αποκτήσει αληθινή, διαρκή «ένδοξη ελευθερία».

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]

Από το βιβλίο Beacon Lights of History, Vol. XIII