Η Αναζήτηση Λαθών Οδήγησε στην Αλήθεια

Αφήγηση από τον Ρ. Στιούαρτ Μάρσαλ

«Δεν μιλάμε σε Μάρτυρες του Ιεχωβά», είπε ο Ιησουίτης ιερέας. «Αυτοί χρησιμοποιούν την Αγία Γραφή». Η απάντησή του με εξέπληξε, εφόσον του είχα μόλις ζητήσει να βοηθήσει τη σύζυγό μου δείχνοντάς της μερικές ασυνέπειες στις διδασκαλίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Κατάλαβα ότι θα έπρεπε να μελετήσω εγώ ο ίδιος τη Γραφή με τους Μάρτυρες για να της δείξω τις ασυνέπειες.

ΤΟΤΕ ήταν που, σε ηλικία 43 ετών, ξεκίνησα την προσπάθεια να ανατρέψω τις διδασκαλίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις μου γύρω από την επιστήμη της λογικής και τη θεολογία. Από το δημοτικό σχολείο μέχρι το κολέγιο, πήγαινα σε Καθολικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Παρότι πήρα πτυχίο στα οικονομικά το 1969 και έκανα παράλληλα τα απαιτούμενα μαθήματα φιλοσοφίας και θεολογίας, καμιά πτυχή της Καθολικής μου εκπαίδευσης δεν περιλάμβανε μελέτη της Γραφής.

Μετά το κολέγιο, παντρεύτηκα την Πατρίσια Μακ Γκιν, επίσης Καθολική. Και οι δυο μας πήραμε διδακτορικό πτυχίο στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Ο γιος μας, ο Στιούαρτ, γεννήθηκε το 1977, και τελικά εγκατασταθήκαμε στο Σακραμέντο της Καλιφόρνιας στις ΗΠΑ. Τα επόμενα 23 χρόνια, εργαζόμουν για την πολιτεία της Καλιφόρνιας στο Γραφείο Αναλυτών Νομοθεσίας, αναλύοντας τις οικονομικές επιπτώσεις των κονδυλίων που διέθετε η πολιτεία για την παιδεία. Εργαζόμουν σκληρά και ζούσα καλά. Μου άρεσε ο ρόλος του πατέρα καθώς ο γιος μας μεγάλωνε. Η αγαπημένη μου σύζυγος ήταν το πιο πιστό μου στήριγμα, και εγώ επίσης από την πλευρά μου στήριζα εκείνη.

Η Απάντηση Κοστίζει 25 Σεντς

Όταν ο γιος μας ήταν δύο ετών, η Πατρίσια απέκτησε μια Αγία Γραφή από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και άρχισε να τη μελετάει μαζί τους. Βαφτίστηκε τρία χρόνια αργότερα. Εγώ πίστευα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν στενόμυαλοι στις απόψεις τους για τις γιορτές και τις μεταγγίσεις αίματος, αλλά θεωρούσα τη λογίκευσή τους σε ορισμένα θέματα πειστική. Προς έκπληξή μου, εξέφρασα τις θέσεις μου δημοσίως κάποια μέρα το 1987, όταν κλήθηκα να καταθέσω σε κάποια κοινή συνεδρίαση των μορφωτικών επιτροπών της γερουσίας και της συνέλευσης σχετικά με μια γνωμοδότησή μου προς το νομοθετικό σώμα της πολιτείας.

Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας ήθελε χρήματα για να διεκδικήσει μαζί με άλλες πολιτείες την ανάληψη ενός ομοσπονδιακού έργου κόστους έξι δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το έργο αφορούσε την κατασκευή ενός υπεραγώγιμου υπερεπιταχυντή για την έρευνα σχετικά με τα υποατομικά σωματίδια. Εγώ είχα γνωμοδοτήσει κατά της χρηματοδότησης, δηλώνοντας ότι μακροπρόθεσμα το έργο δεν θα πρόσφερε και πολλά στην οικονομία της πολιτείας. Προκειμένου να αντικρούσει τη θέση μου, το πανεπιστήμιο έφερε δύο Νομπελίστες φυσικούς για να καταθέσουν ενώπιον του νομοθετικού σώματος. Ο καθένας τους αναφέρθηκε στις γνώσεις που θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε από το συγκεκριμένο έργο. Ο ένας είπε ότι αυτό το έργο θα μπορούσε να μας δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με την προέλευση του σύμπαντος. Ο άλλος είπε ότι θα μπορούσε να μας διαφωτίσει όσον αφορά το πώς άρχισε η ζωή στον πλανήτη μας.

Ο πρόεδρος της επιτροπής στράφηκε σε εμένα.

«Πιστεύετε ότι έξι δισεκατομμύρια δολάρια είναι υπερβολικά υψηλό αντίτιμο για να πάρουμε απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα;» ρώτησε.

«Συμφωνώ ότι πρόκειται για σπουδαία ερωτήματα», απάντησα εγώ. «Εντούτοις, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έρχονται στην πόρτα μου τα πρωινά του Σαββάτου και προσφέρουν ένα περιοδικό προς 25 σεντς το οποίο απαντάει στα ίδια ερωτήματα. Και δεν είμαι βέβαιος ότι η δική τους απάντηση των 25 σεντς δεν είναι καλύτερη από τις απαντήσεις των έξι δισεκατομμυρίων δολαρίων που μπορεί να πάρουμε από αυτό το έργο».

Όλοι στην αίθουσα ξέσπασαν σε βροντερά γέλια, μεταξύ αυτών και οι Νομπελίστες. Μολονότι το νομοθετικό σώμα ενέκρινε τη χρηματοδότηση για τη διεκδίκηση του έργου, κανένας δεν αντέκρουσε το επιχείρημά μου.

Καθώς περνούσε ο καιρός, άρχισα να διακρίνω ότι ήταν ανάγκη να τακτοποιήσω μια κατάσταση που έπαιρνε διαστάσεις στο σπίτι. Ύστερα από έξι χρόνια συζητήσεων με την Πατρίσια σχετικά με τη Γραφή και τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, απογοητεύτηκα όταν εκείνη θέλησε να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στη διακονία. Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να περικόψει την εργασία της στο πανεπιστήμιο. Το πώς μπορούσε ένα κατά τα άλλα λογικό άτομο να έχει τέτοιου είδους στόχο με προβλημάτιζε, και δεν φαινόταν να υπάρχει κάτι που θα μπορούσα να πω ή να κάνω για να της αλλάξω γνώμη.

Προσπάθησα να ζητήσω τη βοήθεια ενός ειδικού, κάποιου που είχε περισσότερη Γραφική γνώση από εμένα, κάποιου που, όπως νόμιζα, θα μπορούσε εύκολα να υποδείξει τις ασυνέπειες ανάμεσα στις διδασκαλίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά και στην Αγία Γραφή. Αν έστω και μία από τις διδασκαλίες τους αποδεικνυόταν εσφαλμένη, θα δημιουργούνταν ερωτηματικά και για τις υπόλοιπες. Αυτό θα αρκούσε για να επηρεάσω τη μαθηματική διάνοια της συζύγου μου. Επισκέφτηκα τον Ιησουίτη ιερέα της εκκλησίας στην οποία πηγαίναμε παλιότερα η Πατρίσια και εγώ. Η συνάντησή μας τέλειωσε με τη συνομιλία που περιγράφεται στην αρχή αυτού του άρθρου. Όταν ο ιερέας αρνήθηκε να μιλήσει στη σύζυγό μου, κατάλαβα ότι, αν και θα μου έπαιρνε λίγο περισσότερο χρόνο, εναπόκειτο σε εμένα να βρω τα ψεγάδια και να τα υποδείξω στην Πατρίσια.

Αναζητώ Λάθη

Καθώς μελετούσα τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, εκείνο που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν οι Βιβλικές προφητείες. Διάβασα λεπτομέρειες από τον προφήτη Ησαΐα σχετικά με την πτώση της Βαβυλώνας τις οποίες έγραψε σχεδόν 200 χρόνια πριν από εκείνο το γεγονός, κατονομάζοντας μάλιστα τον Κύρο ως κατακτητή και περιγράφοντας την τακτική που θα ακολουθούσε—την εκτροπή του ποταμού Ευφράτη—για να καταλάβει τη Βαβυλώνα. (Ησαΐας 44:27–45:4) Πριν από χρόνια είχα μελετήσει την πτώση της Βαβυλώνας σε ένα μάθημα στρατηγικής. Έμαθα επίσης ότι ο προφήτης Δανιήλ είχε προείπει, 200 και πλέον χρόνια νωρίτερα, λεπτομέρειες σχετικά με κάποιον ισχυρό βασιλιά της Ελλάδας του οποίου το βασίλειο θα διαιρούνταν σε τέσσερα λιγότερο ισχυρά βασίλεια μετά το θάνατό του. (Δανιήλ 8:21, 22) Θυμόμουν αυτό το στοιχείο για τον Μέγα Αλέξανδρο από τότε που σπούδαζα αρχαία ιστορία. Κάνοντας προσωπική έρευνα σε διάφορα συγγράμματα, πείστηκα ότι αυτά τα βιβλία της Γραφής ήταν όντως γραμμένα πριν από τα γεγονότα που προέλεγαν.

Όσο πιο πολύ μελετούσα με τους Μάρτυρες, τόσο πιο πολύ βεβαιωνόμουν ότι η Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού, βεβαιότητα την οποία δεν μου είχαν προσφέρει οι μακρόχρονες σπουδές μου στην Καθολική θεολογία. Τι θα έκανα τώρα που είχα αυτή τη γνώση; Αποφάσισα να αφιερώσω τη ζωή μου στον Ιεχωβά και να γίνω Μάρτυράς του. (Ησαΐας 43:10) Βαφτίστηκα το 1991, ακριβώς δύο χρόνια μετά τη συνομιλία μου με τον ιερέα. Ο γιος μας βαφτίστηκε το επόμενο έτος.

Έχοντας καινούρια προοπτική, αλλάξαμε τους οικογενειακούς μας στόχους. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανα μετά το βάφτισμά μου ήταν να δρομολογήσω ένα πενταετές σχέδιο προκειμένου να σταματήσει σταδιακά η σύζυγός μου να διδάσκει στο πανεπιστήμιο μέχρι τα 50 της χρόνια. Η ίδια ήθελε να γίνει σκαπάνισσα, κάτι που τότε σήμαινε ότι έπρεπε να διαθέτει 1.000 ώρες το χρόνο, δηλαδή περίπου 83 ώρες το μήνα, για να βοηθάει άλλους να μάθουν τις αλήθειες της Γραφής. Το 1994, είχε μειώσει την εργασία της σε βαθμό που της επέτρεπε να ενταχθεί στις τάξεις των σκαπανέων. Εγώ είχα θέσει αρχικά ως στόχο μου μεταξύ άλλων να βελτιώσω τη διακονία μου, να βοηθάω όπου μπορώ στην εκκλησία και να προσφέρω εθελοντικά τις υπηρεσίες μου στο χειρισμό των λογαριασμών για την οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας στην περιοχή.

Μερικές φορές, είχα την ευκαιρία να συζητάω για τη Γραφή στο χώρο της εργασίας μου. Μια καινούρια αναλύτρια κονδυλίων στο Γραφείο Αναλυτών Νομοθεσίας αποδείχτηκε ότι ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά η οποία δεν ασκούσε πλέον ενεργά το πιστεύω της. Αμφιβολίες σχετικά με τη Γραφή είχαν εξασθενίσει την πίστη της. Είχα τη χαρά να τη βοηθήσω πνευματικά. Γύρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα της και άρχισε σκαπανικό.

Το 1995, παρευρέθηκα σε μια κοινή συνεδρίαση των μορφωτικών επιτροπών της συνέλευσης και της γερουσίας σχετικά με την ομοσπονδιακή έρευνα. Ο πρόεδρος της μεικτής επιτροπής ρώτησε τον ομοσπονδιακό εκπρόσωπο τι είχε γίνει με το έργο που αφορούσε τον υπεραγώγιμο υπερεπιταχυντή. Απαντώντας, ο ομοσπονδιακός αξιωματούχος είπε ότι το έργο είχε κατακυρωθεί στην πολιτεία του Τέξας αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ για τρεις λόγους. Πρώτον, το κόστος του έργου αυξήθηκε από έξι σε εννιά δισεκατομμύρια δολάρια προτού καν αρχίσει. Δεύτερον, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ήθελε να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα αλλού, ιδιαίτερα στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ το 1991. Τρίτον, διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να πάρουν τις απαντήσεις για τα ερωτήματα σχετικά με τη ζωή από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά αντί 25 σεντς! Από ό,τι φάνηκε, το συγκεκριμένο σχόλιο είχε κυκλοφορήσει από στόμα σε στόμα και τώρα επέστρεφε στην πηγή του.

Καθώς όλοι γελούσαν, μερικά μέλη της επιτροπής γύρισαν και με κοίταξαν. Εγώ πήρα το λόγο προκειμένου να ενημερώσω όλους τους παρόντες για τις νέες εξελίξεις, λέγοντας: «Τώρα μπορείτε να πάρετε τις απαντήσεις δωρεάν διαβάζοντας απλώς τα έντυπα».

Πλήρης Ζωή με Νόημα

Όταν η σύζυγός μου βγήκε στη σύνταξη, καταστρώσαμε ένα πενταετές σχέδιο για εμένα. Άρχισα να βολιδοσκοπώ με διακριτικότητα άλλους φορείς σχετικά με το ενδεχόμενο εργασίας μερικής απασχόλησης επειδή τώρα ήθελα να διαθέτω περισσότερο χρόνο για να διδάσκω τις αλήθειες της Γραφής σε άλλους. Απροσδόκητα, το Γραφείο Αναλυτών Νομοθεσίας μού πρόσφερε εργασία με μειωμένο ωράριο. Έτσι λοιπόν, το 1998, έγινα και εγώ σκαπανέας.

Ένα πρωί, καθώς η σύζυγός μου και εγώ ετοιμαζόμασταν να πάμε στη διακονία, έλαβα κάποιο τηλεφώνημα από το γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Ως συνέχεια μιας προηγούμενης έρευνας, το άτομο που τηλεφώνησε με ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να εργαστώ σε κάποιο έργο το οποίο θα γινόταν στο Μπρούκλιν. Απάντησα με ένα ανεπιφύλακτο ναι. Το αποτέλεσμα ήταν να εργαστούμε στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία επί 18 μήνες. Τελικά συνταξιοδοτήθηκα πρόωρα από την πολιτεία της Καλιφόρνιας ώστε να μπορέσω να τελειώσω το έργο. Κατόπιν, προσφέραμε εθελοντικά τις υπηρεσίες μας στην οικοδόμηση της Αίθουσας Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Φέρφιλντ της Καλιφόρνιας. Πουλήσαμε το σπίτι μας στο Σακραμέντο και μετακομίσαμε σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Πάλο Άλτο. Η πρόωρη συνταξιοδότησή μου άνοιξε το δρόμο για περαιτέρω ευλογίες. Έκτοτε έχουμε εργαστεί σε διάφορα έργα στα γραφεία τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Νιγηρία, στη Νότια Αφρική, στον Καναδά, στη Βρετανία και στη Γερμανία.

Όπως οι Μάρτυρες που βοήθησαν εμάς, έτσι και η σύζυγός μου και εγώ χαιρόμαστε τώρα να βοηθάμε άλλους να μαθαίνουν τις αλήθειες της Γραφής. Πιστεύω ειλικρινά ότι η εκπαίδευση από τον Ιεχωβά είναι η πιο ανταμειφτική μορφή ανώτερης εκπαίδευσης που έχω λάβει. Δεν μοιάζει με κανένα άλλο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στη γη ως προς το εύρος της θεματολογίας της και τη διεξοδικότητά της. Ο Ιεχωβά έχει εκπαιδεύσει τους Μάρτυρές του να διδάσκουν την αλήθεια της Γραφής με τρόπο ο οποίος αγγίζει και τη διάνοια και την καρδιά. Αυτό είναι που μου δίνει την ώθηση να συνεχίζω να μαθαίνω. Η σύζυγός μου και εγώ νιώθουμε ευγνώμονες για τη ζωή που απολαμβάνουμε τώρα καθώς και για το προνόμιο του να χρησιμοποιούμε την εκπαίδευσή μας για να υπηρετούμε τον Κυρίαρχο του σύμπαντος, τον Ιεχωβά Θεό.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 27]

Καθώς μελετούσα τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, εκείνο που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν οι Βιβλικές προφητείες

[Εικόνα στη σελίδα 27]

Με την Πατρίσια την ημέρα του γάμου μας

[Εικόνα στη σελίδα 29]

Χαιρόμαστε να βοηθάμε άλλους να μαθαίνουν τις αλήθειες της Γραφής