Η Αναζήτηση Ειρήνης και Ασφάλειας

Τα περισσότερα άτομα έχουν μια φυσική επιθυμία για ειρήνη και γαλήνη, αλλά αυτή η επιθυμία έχει παραμείνει ανεκπλήρωτη, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας. Εντούτοις, στα πρόσφατα χρόνια, έχουν σημειωθεί ορισμένες αξιοσημείωτες επιτυχίες σ’ ό,τι αφορά την αναζήτηση ειρήνης, πράγμα που φαίνεται από τον ακόλουθο κατάλογο.

1985: (Οκτώβριος) Τα Ηνωμένα Έθνη γιορτάζουν την 40ή επέτειο της ίδρυσής τους και ανακηρύσσουν το 1986 Διεθνές Έτος Ειρήνης.

(Νοέμβριος) Μετά από έξι χρόνια, γίνεται η πρώτη συνάντηση κορυφής των δύο υπερδυνάμεων, μεταξύ Γκορμπατσόφ και Ρέιγκαν· ο Ρέιγκαν μιλάει για «καινούρια αρχή».

1986: (Ιανουάριος) Ο Γκορμπατσόφ προτείνει την απαγόρευση όλων των πυρηνικών όπλων μέχρι το έτος 2000.

(Σεπτέμβριος) Στο Συνέδριο για τα Μέτρα Προώθησης της Εμπιστοσύνης και της Ασφάλειας και για τον Αφοπλισμό στην Ευρώπη (στο οποίο συμμετείχαν 35 κράτη, περιλαμβανομένων και των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά, της Σοβιετικής Ένωσης και ολόκληρης της Ευρώπης, εκτός από την Αλβανία) υπογράφεται μια συνθήκη που αποσκοπεί στη μείωση του κινδύνου να ξεσπάσει πόλεμος εξαιτίας κάποιου λάθους.

(Οκτώβριος) Η συνάντηση κορυφής μεταξύ Ρέιγκαν και Γκορμπατσόφ στην Ισλανδία αποτυγχάνει, μολονότι ο Γκορμπατσόφ λέει ότι λίγο έλειψε να παρθούν «μεγάλες, ιστορικές αποφάσεις».

1987: (Ιανουάριος) Η πολιτική της γκλάσνοστ (διαφάνειας) φαίνεται ότι οδηγεί τη Σοβιετική Ένωση σε μια νέα εποχή.

(Μάρτιος) Γίνεται η πρώτη επίσκεψη πρωθυπουργού της Βρετανίας στη Μόσχα, μετά από 12 χρόνια.

(Δεκέμβριος) Ο Γκορμπατσόφ και ο Ρέιγκαν υπογράφουν τη συνθήκη INF (Πυρηνικών Δυνάμεων Μέσου Βεληνεκούς), για την εξάλειψη των πυρηνικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς.

1988: (Μάρτιος) Η Νικαράγουα και οι αντικομμουνιστές κόντρας υπογράφουν συνθήκη για την κατάπαυση του πυρός, και ξεκινούν τις διαπραγματεύσεις για την επίτευξη μόνιμου διακανονισμού.

(Απρίλιος) Η Σοβιετική Ένωση ανακοινώνει ότι, μέχρι το Φεβρουάριο του 1989, θα έχει αποσύρει τα στρατεύματά της από το Αφγανιστάν· η Αιθιοπία και η Σομαλία συμφωνούν να τερματίσουν τη μεταξύ τους σύρραξη.

(Μάιος) Το Βιετνάμ ανακοινώνει ότι, πριν από το τέλος του έτους, θα έχει αποσύρει 50.000 στρατιώτες από την Καμπότζη και, μέχρι το 1990, θα έχει αποσύρει και τους υπόλοιπους.

(Ιούνιος) Ο Αυστραλός Πρωθυπουργός Μπομπ Χόουκ λέει σχετικά με τη συνάντηση κορυφής που έγινε στη Μόσχα μεταξύ Ρέιγκαν και Γκορμπατσόφ: «Για πρώτη φορά σ’ ολόκληρη τη μεταπολεμική περίοδο, υπάρχουν πραγματικές ενδείξεις ότι γεννιέται ένας κόσμος που μπορεί να ζήσει δημιουργικά και με ειρήνη».

(Ιούλιος) Το Ιράν ανακοινώνει ότι αποδέχεται την απόφαση του Ο.Η.Ε. για την κατάπαυση του πυρός στον οχταετή πόλεμο με το Ιράκ.

(Αύγουστος) Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφωνούν να πληρώσουν τις παρακρατημένες οφειλές τους προς τον Ο.Η.Ε., πράγμα που έχουν ήδη κάνει οι Σοβιετικοί, κι έτσι συμβάλλουν στον τερματισμό του οικονομικού αποκλεισμού του Ο.Η.Ε. και του δίνουν ανανεωμένο γόητρο.

(Σεπτέμβριος) Το Μαρόκο και οι ανταρτικές δυνάμεις Πολισάριο αποδέχονται το σχέδιο του Ο.Η.Ε. για τον τερματισμό του πολέμου που διήρκεσε 13 χρόνια στη Δυτική Σαχάρα.

(Οκτώβριος) Απονέμεται το Βραβείο Νόμπελ για την ειρήνη στις ειρηνευτικές δυνάμεις του Ο.Η.Ε.· η Λιβύη και το Τσαντ τερματίζουν επίσημα τη μεταξύ τους μακρόχρονη εμπόλεμη κατάσταση.

(Δεκέμβριος) Στον Ο.Η.Ε., ο Γκορμπατσόφ ανακοινώνει ότι η Σοβιετική Ένωση θα προβεί μονομερώς σε μεγάλες μειώσεις των δυνάμεών της μέσα σε δυο χρόνια, και θα αποσύρει στρατεύματα και άρματα μάχης από την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία και τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας· η Νότια Αφρική, η Ναμίμπια και η Κούβα συμφωνούν να συμμορφωθούν με την απόφαση που πήρε ο Ο.Η.Ε. την 1η Απριλίου 1989, η οποία παρέχει ανεξαρτησία στη Ναμίμπια και τερματίζει έναν πόλεμο διάρκειας 22 ετών· από τους 50.000 Κουβανούς στρατιώτες που βρίσκονται στην Ανγκόλα, πρόκειται να αποσυρθούν οι μισοί μέχρι την 1η Νοεμβρίου και οι υπόλοιποι μέχρι την 1η Ιουλίου 1991· οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφωνούν να διεξάγουν συνομιλίες με την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, αφού πρώτα ο Γιασέρ Αραφάτ αναγνωρίσει το δικαίωμα «ειρηνικής και ασφαλούς ύπαρξης» του Ισραήλ.

1989: (Ιανουάριος) 149 κράτη που παρακολουθούν το Συνέδριο για τα Χημικά Όπλα, το οποίο έγινε στο Παρίσι, ζητούν να γίνουν γρήγορα ενέργειες για την απαγόρευση της ανάπτυξης, παραγωγής, αποθήκευσης και διάθεσης χημικών όπλων.

(Φεβρουάριος) Η Κόστα Ρίκα, η Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ, η Νικαράγουα και η Γουατεμάλα υπογράφουν μια συμφωνία για τη διασφάλιση της ειρήνης στην Κεντρική Αμερική· η μεγαλύτερη ανταρτική ομάδα της Κολομβίας—οι FARC (Κολομβιανές Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις)—ανακοινώνει την κατάπαυση του πυρός, δίνοντας έτσι ελπίδες για τον πιθανό τερματισμό του ανταρτοπόλεμου που έχει διαρκέσει 35 χρόνια.

(Μάρτιος) Οι υπουργοί εξωτερικών 35 κρατών αρχίζουν συνομιλίες στη Βιένη για τις CFE (Διαπραγματεύσεις για τις Συμβατικές Ένοπλες Δυνάμεις στην Ευρώπη), με σκοπό τη μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων στην Ευρώπη.

(Απρίλιος) Το Βιετνάμ ανακοινώνει ότι, μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου, θα έχει αποσύρει όλα τα στρατεύματά του από την Καμπότζη.

(Μάιος) Η Ουγγαρία αρχίζει να ξηλώνει το αγκαθωτό σύρμα που, εδώ και 40 χρόνια, ορίζει τα σύνορά της με την Αυστρία· στην πρώτη συνάντηση Σοβιετικών και Κινέζων ηγετών που γίνεται μετά από 30 και πλέον χρόνια, οι Σοβιετικοί ανακοινώνουν ότι θα μειώσουν τις δυνάμεις τους στην Ασία· οι Σοβιετικοί αρχίζουν να αποσύρουν μονομερώς στρατεύματα και τεθωρακισμένα από την Ανατολική Ευρώπη.

(Ιούνιος) Η έκκληση του Μπους για μεγάλες περικοπές, που θα πρέπει να γίνουν μέχρι το 1992, σ’ ό,τι αφορά τα στρατεύματα, τα άρματα μάχης, το πυροβολικό και τα αεροσκάφη που υπάρχουν στην Ευρώπη κάνει ένα ειδησεογραφικό περιοδικό να πει: «Αυτό μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τις σημαντικότερες μειώσεις όπλων από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου».

(Αύγουστος) Πέντε κράτη της Κεντρικής Αμερικής συμφωνούν για ένα σχέδιο που αποσκοπεί στον τερματισμό των εχθροπραξιών στη Νικαράγουα.

Ωστόσο, παρ’ όλες αυτές τις εντυπωσιακές επιτυχίες, πολλές χώρες κάθε άλλο παρά ειρήνη απολαμβάνουν. Εξακολουθούν να πεθαίνουν άνθρωποι στη Βόρεια Ιρλανδία, στο Λίβανο, στο Σουδάν, στη Σρι Λάνκα, στο Αφγανιστάν και στις Φιλιππίνες—για να αναφέρουμε μερικές μόνο χώρες—εξαιτίας των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Γι’ αυτό, μολονότι πολλοί αισθάνονται πιο αισιόδοξοι απ’ ό,τι προηγουμένως σχετικά με τις προοπτικές για ειρήνη, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο δεύτερος ιππέας της Αποκάλυψης, ο ‘κόκκινος ίππος’ του πολέμου, εξακολουθεί να καλπάζει στη γη.—Αποκάλυψις 6:3, 4.