Άγγιξε την Καρδιά Του

«Ήμασταν μια οικογένεια με 13 παιδιά», γράφει η Γκλόρια Αντάμε, «4 αγόρια και 9 κορίτσια. Ήταν το έτος 1984. Ο πατέρας επέστρεψε στο Μεξικό και έμαθε ότι ενόσω έλειπε και εργαζόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες η οικογένειά μας είχε αρχίσει να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν χάρηκε καθόλου για αυτό και άρχισε να μας εναντιώνεται. Φαινόταν ότι κάθε μέρα που περνούσε, γινόταν όλο και πιο σκληρός.

»Αγαπούσαμε τον πατέρα μας πάρα πολύ και θέλαμε να ωφεληθεί από τη ζωοπάροχη γνώση που λαβαίναμε. Τη μια μέρα μετά την άλλη, προσευχόμασταν ένθερμα στον Ιεχωβά, ικετεύοντάς τον να μας ανοίξει το δρόμο προκειμένου να μιλήσουμε με τον πατέρα για τους σκοπούς του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά άκουσε την ικεσία μας επειδή μας έδινε το θάρρος να συγκεντρωνόμαστε κάθε βράδυ στο καθιστικό, όπου ο πατέρας περνούσε όλα τα βράδια βλέποντας τηλεόραση. Εκεί, η μητέρα μου και εμείς τα κορίτσια μαζευόμασταν για να διαβάσουμε το εδάφιο της ημέρας από την Αγία Γραφή.

»Η μητέρα διεξήγε τη συζήτηση και, αφού διάβαζε τα σχόλια, προσευχόμασταν εκ περιτροπής. Όταν προσευχόταν η μικρότερη αδελφή μας, η Μαρί, η οποία ήταν μόνο πέντε χρονών, ικέτευε ένθερμα: “Ιεχωβά, σε παρακαλώ μαλάκωσε την καρδιά του μπαμπά για να γίνει και αυτός Μάρτυράς σου”. Φαινόταν ότι ο πατέρας δεν άκουγε, επειδή ανέβαζε την ένταση της τηλεόρασης. Ωστόσο, καθώς περνούσε ο καιρός, άρχισε να χαμηλώνει την ένταση, μέχρι που κάποιο βράδυ την έκλεισε τελείως.

»Εκείνο το βράδυ, όπως ήταν συνήθειά μας, η μητέρα ρώτησε τίνος σειρά ήταν να διαβάσει το εδάφιο. Προς μεγάλη μας έκπληξη, ο πατέρας είπε: “Είναι η σειρά μου”. Μείναμε κατάπληκτες αλλά δεν είπαμε τίποτα. Η μητέρα δεν αντέδρασε ούτε έκανε ερωτήσεις αλλά του έδωσε το βιβλιάριο Καθημερινή Εξέταση των Γραφών. Αφού εκείνος κατηύθυνε την εξέταση του Γραφικού εδαφίου, η μητέρα ρώτησε τίνος σειρά ήταν να προσευχηθεί. “Είναι η σειρά μου”, είπε ο πατέρας.

»Μείναμε εμβρόντητες. Στη μέση της προσευχής, δεν μπορούσαμε πια να συγκρατήσουμε τα δάκρυά μας. Άρχισε και ο πατέρας να κλαίει και ζήτησε από τον Ιεχωβά να τον συγχωρήσει που Τον είχε βλασφημήσει. Ζήτησε επίσης από τη μητέρα να τον συγχωρήσει που μας είχε εναντιωθεί.

»Έτσι το 1986 η εναντίωση από τον πατέρα μας σταμάτησε. Το 1990 η οικογένειά μας μετακόμισε στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών. Με τον καιρό, ο πατέρας αφιέρωσε τη ζωή του στον Ιεχωβά συμβολίζοντάς το με το βάφτισμα, και το ίδιο κάναμε εφτά από εμάς τα κορίτσια. Τον Απρίλιο του 1997, ο πατέρας διορίστηκε Χριστιανός πρεσβύτερος. Μέχρι σήμερα, το να εξετάζουμε το εδάφιο της ημέρας ως οικογένεια είναι πολύ σημαντικό για εμάς, και η προσευχή στον Ιεχωβά είναι θεμέλιο της οικογενειακής μας ζωής».

[Εικόνα στη σελίδα 31]

1. Οι τέσσερις κόρες που είναι σκαπάνισσες στο Μεξικό. Η Μαρί είναι μπροστά

2. Η Χουανίτα και ο Ισαάκ Αντάμε με μερικά από τα παιδιά τους. Η Γκλόρια είναι στην άκρη δεξιά