Μετά τη Θύελλα, Έγινε Φανερή η Χριστιανοσύνη

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΜΟΖΑΜΒΙΚΗ

ΤΟ ΒΡΑΔΥ της 2ας Μαρτίου 1998, μια τρομερή θύελλα έπληξε την πόλη Μαπούτου στη Μοζαμβίκη. Το επόμενο πρωί, υπήρχαν παντού ζημιές από τη θύελλα. Πεσμένα δέντρα ήταν διασκορπισμένα κατά μήκος της παραλίας, οι δρόμοι είχαν υποστεί ζημιές από τα ορμητικά νερά, ο αέρας είχε πάρει τις σκεπές μερικών σπιτιών, και άλλα σπίτια είχαν καταρρεύσει.

Τα κτίρια του γραφείου τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν είχαν πάθει τίποτα. Αλλά το σπίτι κάποιου γείτονα, ένα απλό κτίσμα με ξύλινο σκελετό και οροφή φτιαγμένη από αυλακωτές λαμαρίνες, δεν είχε παρόμοια τύχη. Το σπίτι ήταν πολύ εύθραυστο για να αντέξει τους δυνατούς ανέμους, και είχε καταρρεύσει. Ευτυχώς, όλοι όσοι βρίσκονταν στο σπίτι, μια γυναίκα και τα πέντε παιδιά της, ήταν σώοι και αβλαβείς. Από οικονομική άποψη, όμως, είχαν χάσει ουσιαστικά τα πάντα.

Νωρίς το πρωί, εθελοντές εργάτες από το γραφείο τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά επισκέφτηκαν την οικογένεια και τους βρήκαν να περισυλλέγουν τα λιγοστά τους υπάρχοντα μέσα από τα χαλάσματα. Οι υλικές τους απώλειες ενέτειναν τη λύπη τους, επειδή δεν είχαν αρκετά χρήματα για να ξαναχτίσουν το σπίτι τους. Εφόσον δεν υπήρχε πατέρας, η οικογένεια είχε μόνο ένα πενιχρό εισόδημα, το οποίο προερχόταν από την πώληση ειδών διατροφής σε μια τοπική αγορά.

Αφού αξιολόγησαν την κατάσταση, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προθυμοποιήθηκαν γρήγορα να βοηθήσουν. Διαπιστώθηκε ότι τα οικοδομικά υλικά που είχαν απομείνει από την προηγούμενη κατασκευή δεν ήταν κατάλληλα για να ξαναχρησιμοποιηθούν. Γι’ αυτό, μια ομάδα εθελοντών εργατών συγκέντρωσε όλα τα απαραίτητα υλικά και άρχισε να χτίζει ένα μικρό σπίτι με ενισχυμένο σκελετό.

Στην αρχή οι γείτονες ήταν περίεργοι, αλλά σύντομα έμειναν κατάπληκτοι όταν είδαν πόσο γρήγορα προχώρησε η εργασία. Μέσα σε πέντε μέρες η ανοικοδόμηση είχε τελειώσει και το σπίτι ήταν έτοιμο να κατοικηθεί. Όταν μπήκε στο καινούριο της σπίτι, η γυναίκα δεν ήξερε τι να πει. Ωστόσο, δεν χρειάζονταν λόγια, επειδή η ευτυχία της μητέρας και των παιδιών της έγινε φανερή όταν οι εργάτες είδαν τη βαθιά εκτίμηση ζωγραφισμένη στα χαμογελαστά πρόσωπά τους και στα μάτια τους.

Οι εθελοντές ήταν επίσης ευτυχισμένοι. Ήταν χαρούμενοι που είχαν την ευκαιρία να δείξουν με πρακτικό τρόπο το πνεύμα της αληθινής Χριστιανοσύνης.—Γαλάτες 6:10.

[Εικόνες στη σελίδα 13]

5 Μαρτίου

6 Μαρτίου

7 Μαρτίου

Ντόπιοι Μάρτυρες ξανάχτισαν το σπίτι αυτής της οικογένειας