Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Πώς θα τα Καταφέρω Τώρα που μας Εγκατέλειψε ο Μπαμπάς;

«Ήταν δύσκολο να μεγαλώνω χωρίς τον μπαμπά μου. Το μόνο που ήθελα ήταν λίγη προσοχή».​—Χένρι.a

Η ΤΖΟΑΝ ήταν 13 χρονών όταν ο πατέρας της έφυγε από το σπίτι. Παγιδευμένος όπως ήταν στον αλκοολισμό, έκανε λίγες προσπάθειες να επικοινωνήσει με τα παιδιά του από τότε που έφυγε. Δυστυχώς, η Τζόαν δεν είναι η μόνη. Πολλά νεαρά άτομα τα έχουν εγκαταλείψει οι πατέρες τους.

Αν σου έχει συμβεί αυτό, ίσως δυσκολεύεσαι πολύ να το ξεπεράσεις. Μπορεί μερικές φορές να σε κυριεύουν αισθήματα πόνου και θυμού. Ίσως νιώθεις λύπη και κατάθλιψη κατά καιρούς. Μπορεί μάλιστα να μπαίνεις στον πειρασμό να επαναστατήσεις. Όπως είπε κάποτε ο Βιβλικός συγγραφέας Σολομών, «η καταδυνάστευση μπορεί να κάνει τον σοφό να ενεργεί παράλογα».​—Εκκλησιαστής 7:7.

“Ενεργώντας Παράλογα”

Ο Τζέιμς άρχισε να «ενεργεί παράλογα» αφότου ο πατέρας του έφυγε από το σπίτι. Όπως είπε ο ίδιος, «δεν άκουγα κανέναν, ούτε και τη μαμά μου. Μπλεκόμουν σε πολλούς καβγάδες. Έλεγα πάντα ψέματα και έφευγα κρυφά τα βράδια επειδή δεν υπήρχε κανένας για να με διαπαιδαγωγήσει. Η μαμά προσπαθούσε να με σταματήσει, αλλά δεν μπορούσε». Μήπως ο Τζέιμς βελτίωσε τη ζωή του με τη στασιαστική του συμπεριφορά; Κάθε άλλο. Όπως λέει ο ίδιος, σε λίγο καιρό άρχισε να “παίρνει ναρκωτικά, να το σκάει από το σχολείο και να μένει στα μαθήματα”. Η κακή του συμπεριφορά σύντομα έγινε χειρότερη. «Έκλεβα καταστήματα», ομολογεί, «και λήστευα ανθρώπους. Με συνέλαβαν δύο φορές και με έβαλαν στη φυλακή για λίγο καιρό, αλλά αυτό δεν με σταμάτησε».

Όταν ρωτήθηκε τι τον έκανε τόσο στασιαστικό, ο Τζέιμς είπε: «Ο πατέρας μου είχε φύγει, και έτσι κανένας δεν με διαπαιδαγωγούσε. Δεν σκεφτόμουν καθόλου πόσο πολύ πλήγωνα τη μαμά μου, τον αδελφό μου και την αδελφή μου, που ήταν μικρότεροι, καθώς και τον ίδιο μου τον εαυτό. Χρειαζόμουν την προσοχή και τη διαπαιδαγώγηση του μπαμπά μου».

Αλλά ο στασιασμός απλώς και μόνο χειροτερεύει μια κατάσταση που είναι ήδη άσχημη. (Ιώβ 36:18, 21) Ο Τζέιμς, λόγου χάρη, δημιούργησε προβλήματα όχι μόνο στον εαυτό του αλλά και στη μητέρα του και στα αδέλφια του, προκαλώντας τους άγχος και ένταση χωρίς λόγο. Κάτι ακόμη πιο σοβαρό είναι ότι η στασιαστική συμπεριφορά μπορεί να φέρει κάποιον αντιμέτωπο με τον ίδιο τον Θεό. Στο κάτω κάτω, ο Ιεχωβά παραγγέλλει στα νεαρά άτομα να είναι υπάκουα στη μητέρα τους.​—Παροιμίες 1:8· 30:17.

Υπερνικώντας το Θυμό

Πώς μπορείς, λοιπόν, να αντιμετωπίσεις το θυμό και την πικρία που ίσως νιώθεις απέναντι στον πατέρα σου; Πρώτα από όλα, ίσως χρειάζεται να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου ότι η φυγή του πατέρα σου δεν ήταν δικό σου λάθος. Ούτε σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι εκείνος δεν σε αγαπάει ή δεν ενδιαφέρεται πια για εσένα. Ομολογουμένως, όταν ένας πατέρας κάνει ελάχιστες προσπάθειες να τηλεφωνήσει στα παιδιά του ή να τα επισκεφτεί, αυτό μπορεί να είναι οδυνηρό. Αλλά όπως έδειξε το προηγούμενο άρθρο αυτής της σειράς,b πολλοί πατέρες που φεύγουν διακόπτουν την επαφή με τα παιδιά τους, όχι επειδή δεν τα αγαπούν, αλλά επειδή κυριεύονται από ενοχή και ντροπή. Άλλοι, όπως ο πατέρας της Τζόαν, είναι ναρκομανείς ή αλκοολικοί, και αυτό τους εμποδίζει να συμπεριφέρονται φυσιολογικά.

Όποια και αν είναι η κατάσταση, προσπάθησε να θυμάσαι ότι οι γονείς σου είναι ατελείς. Η Αγία Γραφή δηλώνει: «Όλοι έχουν αμαρτήσει και υστερούν ως προς τη δόξα του Θεού». (Ρωμαίους 3:23· 5:12) Βέβαια αυτό δεν είναι δικαιολογία για να συμπεριφέρεται κανείς με επιζήμιο ή ανεύθυνο τρόπο. Αλλά αν αναγνωρίζεις ότι όλοι έχουμε έμφυτη την ατέλεια, αυτό μπορεί να σε βοηθάει να διώχνεις τον καταστροφικό θυμό και την πικρία.

Τα λόγια του εδαφίου Εκκλησιαστής 7:10 μπορούν να σε βοηθήσουν να αντιμετωπίσεις το θυμό και την πικρία που ίσως νιώθεις απέναντι στους γονείς σου. Παρατήρησε ότι προειδοποιεί να μη σκεφτόμαστε συνέχεια το παρελθόν: «Μην πεις: “Γιατί ήταν οι παλιότερες ημέρες καλύτερες από αυτές;” διότι δεν είναι η σοφία που σε έκανε να το ρωτήσεις αυτό». Επομένως, αντί να συλλογίζεσαι διαρκώς πώς ήταν τα πράγματα στο παρελθόν, είναι προτιμότερο να σκέφτεσαι με ποιον τρόπο μπορείς να αντιμετωπίσεις καλύτερα την κατάστασή σου.

Πάρε την Πρωτοβουλία

Παραδείγματος χάρη, ίσως σου φανεί καλό να πάρεις εσύ την πρωτοβουλία να επικοινωνήσεις με τον πατέρα σου. Βέβαια, ο πατέρας σου είναι εκείνος που σε εγκατέλειψε και ίσως αισθάνεσαι δικαιολογημένα ότι είναι δική του ευθύνη να κάνει το πρώτο βήμα. Αλλά αν δεν το έχει κάνει και αν αυτή η έλλειψη επαφής μαζί του σου φέρνει λύπη και δυστυχία, μήπως θα άξιζε να προσπαθήσεις εσύ να βελτιώσεις την κατάσταση; Παρατήρησε πώς ενήργησε ο Ιησούς Χριστός όταν μερικοί από τους φίλους του τον πλήγωσαν. Την τελευταία νύχτα της ανθρώπινης ζωής του, οι απόστολοί του τον εγκατέλειψαν. Ο Πέτρος είχε καυχηθεί ότι θα έμενε δίπλα στον Ιησού ό,τι και αν συνέβαινε. Ωστόσο, ο Πέτρος αρνήθηκε τον Ιησού​—όχι μία φορά αλλά τρεις!​—Ματθαίος 26:31-35· Λουκάς 22:54-62.

Ωστόσο, παρά τις αδυναμίες του Πέτρου, ο Ιησούς συνέχισε να τον αγαπάει. Μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς έκανε το πρώτο βήμα για να αποκατασταθεί η σχέση τους εμφανιζόμενος ειδικά στον Πέτρο. (1 Κορινθίους 15:5) Είναι ενδιαφέρον πως, όταν ο Ιησούς ρώτησε τον Πέτρο: «Με αγαπάς;», η απάντηση του Πέτρου ήταν: «Ναι, Κύριε, εσύ γνωρίζεις ότι νιώθω στοργή για εσένα». Παρά τις επαίσχυντες πράξεις του, ο Πέτρος εξακολουθούσε να αγαπάει τον Ιησού.​—Ιωάννης 21:15.

Όπως συνέβη στην περίπτωση του Πέτρου και του Ιησού, η κατάσταση με τον πατέρα σου μπορεί να μην είναι τόσο απελπιστική όσο φαίνεται. Ίσως ο πατέρας σου να ανταποκρινόταν αν έπαιρνες εσύ κάποια πρωτοβουλία, λόγου χάρη να του τηλεφωνήσεις, να του γράψεις ένα γράμμα ή να τον επισκεφτείς. Ο Χένρι, που αναφέρθηκε στην αρχή, θυμάται: «Κάποτε έγραψα στον μπαμπά μου, και εκείνος μου απάντησε λέγοντάς μου ότι ένιωθε περήφανος για εμένα. Έβαλα σε κορνίζα εκείνο το γράμμα και το είχα κρεμασμένο στον τοίχο χρόνια ολόκληρα. Εξακολουθώ να το φυλάω μέχρι σήμερα».

Παρόμοια, η Τζόαν και τα αδέλφια της πήραν την πρωτοβουλία να επισκεφτούν τον αλκοολικό πατέρα τους. «Δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση», παραδέχεται η Τζόαν, «αλλά ήταν καλό που τον είδαμε». Το να πάρεις την πρωτοβουλία μπορεί να έχει αποτελέσματα στη δική σου περίπτωση. Αν δεν υπάρξει ανταπόκριση στην αρχή, ίσως χρειαστεί να περιμένεις λίγο και κατόπιν να προσπαθήσεις ξανά.

Πώς να Αντιμετωπίσεις τον Πόνο της Απόρριψης

Ο Σολομών μάς υπενθυμίζει ότι υπάρχει «καιρός να ζητάει κανείς κάτι και καιρός να το θεωρήσει χαμένο». (Εκκλησιαστής 3:6) Μερικές φορές το νεαρό άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει την πικρή αλήθεια ότι ο πατέρας του δεν θέλει να έχει σχέση με τα παιδιά του. Αν συμβαίνει αυτό με τον πατέρα σου, τότε μια μέρα μπορεί να καταλάβει πόσα έχασε επειδή δεν διατήρησε τη σχέση του μαζί σου.

Στο μεταξύ, όμως, να ξέρεις καλά πως το γεγονός ότι σε απέρριψε δεν σημαίνει ότι δεν έχεις αξία. Ο Βιβλικός ψαλμωδός Δαβίδ είπε: «Ακόμη και αν ο πατέρας μου και η μητέρα μου με εγκαταλείψουν, ο Ιεχωβά θα με δεχτεί». (Ψαλμός 27:10) Ναι, εξακολουθείς να έχεις μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού.​—Λουκάς 12:6, 7.

Αν, λοιπόν, νιώθεις απογοήτευση ή κατάθλιψη, πλησίασε τον Θεό με προσευχή. (Ψαλμός 62:8) Πες του πώς ακριβώς νιώθεις. Να έχεις τη βεβαιότητα ότι θα σε ακούσει και θα σε παρηγορήσει. Ένας άλλος Βιβλικός ψαλμωδός έγραψε: «Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις πληθύνθηκαν μέσα μου, η παρηγοριά σου άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου».​—Ψαλμός 94:19.

Κάτι άλλο που μπορεί να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις αυτή την απόρριψη είναι η θερμή συναναστροφή με συγχριστιανούς σου. Το εδάφιο Παροιμίες 17:17 λέει: «Ο αληθινός σύντροφος αγαπάει πάντοτε και είναι αδελφός που γεννιέται για καιρό στενοχώριας». Μπορείς να βρεις τέτοιους αληθινούς συντρόφους μέσα στη Χριστιανική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ίσως είναι ιδιαίτερα υποβοηθητικό να γνωριστείς με μερικούς από τους επισκόπους της εκκλησίας. Ο αδελφός της Τζόαν, ο Πίτερ, δίνει την εξής συμβουλή: «Να μιλάς με τους πρεσβυτέρους στην εκκλησία, και αυτοί θα σε βοηθήσουν πολύ. Αν σε έχει εγκαταλείψει ο πατέρας σου, πες τους πώς νιώθεις». Οι επίσκοποι της εκκλησίας μπορεί επίσης να σου δώσουν μερικές πρακτικές εισηγήσεις για το πώς μπορείς να αναλάβεις μερικές από τις ευθύνες για τις οποίες παλιότερα φρόντιζε ο πατέρας σου, όπως είναι οι επισκευές στο σπίτι.

Και η μητέρα σου επίσης μπορεί να σου προσφέρει υποστήριξη. Είναι αλήθεια ότι ίσως και εκείνη να νιώθει θλίψη. Αλλά αν εκφράσεις με σεβασμό τα αισθήματά σου, είναι βέβαιο πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να σε βοηθήσει.

Υποστήριξε την Οικογένειά Σου!

Η απουσία του πατέρα σου μπορεί να επηρεάσει την οικογένειά σου με διάφορους τρόπους. Η μητέρα σου ίσως είναι αναγκασμένη να βρει δουλειά​—μπορεί μάλιστα και δύο δουλειές—​για να τα βγάλει πέρα. Εσύ και τα αδέλφια σου ίσως πρέπει να αναλάβετε περισσότερες ευθύνες στο σπίτι. Αλλά μπορείς να τα καταφέρεις με όλες αυτές τις αλλαγές αν καλλιεργείς ανιδιοτελή Χριστιανική αγάπη. (Κολοσσαείς 3:14) Αυτό μπορεί να σε βοηθήσει να διατηρήσεις θετική στάση και να ξεριζώσεις την πικρία. (1 Κορινθίους 13:4-7) Ο Πίτερ λέει: «Το να προσφέρω βοήθεια στην οικογένειά μου είναι χρέος μου, και νιώθω ωραία γνωρίζοντας ότι βοηθάω τη μαμά μου και τις αδελφές μου».

Χωρίς αμφιβολία, το να φύγει ο πατέρας από το σπίτι είναι ένα τραγικό και οδυνηρό γεγονός. Αλλά μπορείς να έχεις τη βεβαιότητα ότι, με τη βοήθεια του Θεού και των στοργικών Χριστιανών φίλων και της οικογένειας, εσύ και η οικογένειά σου μπορείτε να τα καταφέρετε.c

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Μερικοί νεαροί παίρνουν την πρωτοβουλία να επικοινωνήσουν με τον πατέρα τους