Τι Είναι η Διάμεση Κυστίτιδα;

ΜΕ ΑΠΛΑ λόγια, κυστίτιδα είναι μια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης. Είναι συνηθέστερη στις γυναίκες από ό,τι στους άντρες. Εντούτοις, υπάρχουν πολλές μορφές κυστίτιδας που προκαλούνται από ποικίλες αιτίες.

Ποια είναι μερικά κοινά συμπτώματα; Η ανάγκη που νιώθει κάποιος να ουρεί πολύ συχνά καθώς και η δυσουρία, δηλαδή η δυσκολία κατά την ούρηση, όπως λόγου χάρη μια έντονη αίσθηση καψίματος. Τι θα λεχθεί όμως για τη χρόνια διάμεση κυστίτιδα (interstitial cystitis [IC]); Από ποια άποψη είναι διαφορετική;a

Η Δρ Σούζαν Κέι, μια ειδικός σε αυτόν τον τομέα, παραδέχεται: «Η διάγνωση της IC γίνεται πολύ δύσκολα, και η θεραπεία της είναι ακόμη δυσκολότερη». Επίσης, προσθέτει ότι αυτή η ασθένεια «μπορεί να κάνει κάποιον να υποφέρει επί χρόνια. Η IC είναι ένα φοβερά επώδυνο, μακροχρόνιο πρόβλημα που μεταβάλλει ολόκληρο τον τρόπο ζωής και μπορεί να διαρκέσει δεκαετίες». Δυστυχώς, για μεγάλο διάστημα οι γιατροί δεν αναγνώριζαν αυτή την ασθένεια και άφηναν να εννοηθεί ότι το πρόβλημα βρισκόταν στο μυαλό του ασθενούς. Ωστόσο, όπως αναφέρει ένας γιατρός, «το να αποδοθούν τα συμπτώματα του ασθενούς στην IC έχει συχνά θεραπευτική αξία».

Μια έκθεση αναφέρει ότι ο αριθμός εκείνων που πάσχουν από IC στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει ξεπεράσει τους 700.000, «δηλαδή έχει αυξηθεί κατά 50 τοις εκατό σε σύγκριση με προηγούμενες εκθέσεις». Τώρα έχει γίνει αντιληπτό ότι μερικοί άντρες στους οποίους γίνεται διάγνωση για προστάτη στην πραγματικότητα πάσχουν από IC. Ασφαλώς, αυτή η ασθένεια επηρεάζει έμμεσα πολλούς ανθρώπους​—ιδιαίτερα στενούς συγγενείς και άλλους οι οποίοι ζουν στο περιβάλλον αυτών των ασθενών που πονούν σχεδόν ασταμάτητα. Προφανώς, η αρρώστια μειώνει την αποδοτικότητα των ασθενών τόσο στο σπίτι όσο και στην εργασία. Πολλοί μάλιστα αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εργασία τους. Οι σεξουαλικές σχέσεις, επίσης, μπορεί να είναι πολύ επώδυνες για το άτομο που υποφέρει από IC.

Εφόσον μέχρι στιγμής δεν υπάρχει θεραπεία, όλες οι προσπάθειες των γιατρών αποσκοπούν στη μείωση του πόνου. Ποιες είναι μερικές μέθοδοι που χρησιμοποιούν;

Ανακούφιση, Όχι Θεραπεία

Μια αρχική θεραπεία που συστήνει ο Δρ Γκράνουμ Ρ. Σαντ, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ταφτς και του Ιατρικού Κέντρου της Νέας Αγγλίας, είναι η χρήση αντιισταμινικών, τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών ή πολυθειικής πεντοζάνης, τα οποία χορηγούνται από το στόμα.b

Μερικοί γιατροί συστήνουν τη διάταση με υγρό μέσο, η οποία αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο. Κάθε θεραπεία μπορεί να φέρει κάποια ανακούφιση για μερικούς μήνες, ίσως και έναν χρόνο. Επίσης, υπάρχει η ενδοκυστική θεραπεία με διμεθυλοσουλφοξείδιο. Αυτή η μέθοδος, που έχει εγκριθεί από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, μπορεί να μετριάσει τα συμπτώματα για διάστημα μέχρι και δύο χρόνων. Εντούτοις, ο ουρολόγος Δρ Κένεθ Πίτερς διατηρεί επιφυλάξεις για αυτή την τεχνική επειδή μπορεί να προκαλέσει σοβαρές θρομβώσεις στο αίμα και άλλα προβλήματα.

Μια μέθοδος που άρχισε να χρησιμοποιείται πρόσφατα σε πειραματικές μελέτες από τον Δρ Πίτερς περιλαμβάνει την ενδοκυστική χρήση του Βάκιλου Καλμέτ-Γκερέν (BCG). «Ο BCG είναι ένα εξασθενημένο στέλεχος του βακτηρίου της φυματίωσης», γράφει ο Δρ Πίτερς. Φαίνεται ότι δρα ενισχύοντας το ανοσολογικό σύστημα. Μια ελεγχόμενη δοκιμή έδειξε ότι το 60 τοις εκατό των ασθενών παρουσίασαν κλινικές αντιδράσεις σε αυτή τη θεραπεία. Η πρόοδος των ασθενών παρακολουθούνταν επί δύο και πλέον χρόνια. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Δρ Πίτερς λέει ότι το 90 τοις εκατό εκείνων που ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία «συνέχισαν να παρουσιάζουν σημαντική κλινική βελτίωση όσον αφορά τα συμπτώματα του πόνου και της συχνουρίας».

Μερικοί ασθενείς βρίσκουν ανακούφιση με το φάρμακο Έλμιρον (Elmiron), δηλαδή πολυθειική πεντοζάνη. Σύμφωνα με τον Δρ Ρέιμοντ Χαρμ, το φάρμακο «στην πραγματικότητα βοηθάει στην ανάπλαση του τοιχώματος της κύστης». Απαιτείται χρόνος αλλά, όπως είπε μια ασθενής, “με το Έλμιρον είναι ευκολότερο να ζω με την αρρώστια μου”.

Μια άλλη αγωγή που βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο είναι το Σιστιστάτ (Cystistat), δηλαδή υαλουρονικό οξύ. «Αυτό το φάρμακο ενσταλάζεται απευθείας στην κύστη και πιστεύεται ότι δρα αντικαθιστώντας την ελαττωματική γλυκοζαμινογλυκάνη που υπάρχει στο τοίχωμα της κύστης. . . . Οι κλινικές δοκιμές αρχίζουν τώρα [το 1998] στις ΗΠΑ. Η αποτελεσματικότητά του δεν είναι ακόμη γνωστή». Η χρήση του έχει εγκριθεί στην Ευρώπη αλλά όχι ακόμη στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Μπεθ Γκετς, η οποία είναι διπλωματούχος νοσηλεύτρια και υπεύθυνη σε μια ομάδα υποστήριξης ασθενών με IC, έγραψε: «Μερικές φορές οι ασθενείς διστάζουν να ρωτήσουν τους γιατρούς σχετικά με εναλλακτικές θεραπείες . . . , θεωρώντας ότι αυτό μπορεί να υπονοεί πως η παραδοσιακή περίθαλψη που τους παρέχεται είναι ανεπαρκής. Σήμερα, οι περισσότεροι ουρολόγοι που φροντίζουν ασθενείς με IC πιστεύουν στην αξία των συνδυασμένων θεραπευτικών μεθόδων, περιλαμβανομένων και αυτών της εναλλακτικής ιατρικής, υπό τον όρο ότι αυτές οι μέθοδοι δεν θέτουν σε κίνδυνο τον ασθενή».

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούν να αντιμετωπίσουν οι ασθενείς το χρόνιο πυελικό πόνο είναι οι επισκέψεις σε κλινικές ελέγχου του πόνου. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει διαδερμική ηλεκτρική διέγερση των νεύρων, η οποία περιγράφτηκε στο προηγούμενο άρθρο, αποκλεισμό νεύρων, βελονισμό, συμβουλές από ψυχολόγους και προγράμματα αποκατάστασης λειτουργιών.

Το Ξύπνα! μίλησε με τον προαναφερθέντα Δρ Πίτερς σχετικά με τα προβλήματα των ασθενών που χρειάζεται να ουρούν 40 ή 50 φορές την ημέρα. Εκείνος συνέστησε τη χρήση διεγέρτη του ιερού νεύρου, ο οποίος μπορεί να περιορίσει τις επισκέψεις στην τουαλέτα σε περίπου έξι την ημέρα. Για να χρησιμοποιήσει κάποιος αυτό το σύστημα θεραπείας, το οποίο στις Ηνωμένες Πολιτείες ονομάζεται Ιντερστίμ (InterStim), εμφυτεύεται μια μικρή συσκευή στην κοιλιά του. Αυτή στέλνει ασθενείς ηλεκτρικούς παλμούς στο ιερό νεύρο, το οποίο ελέγχει την κύστη.

Η εγχείρηση, η οποία θεωρείται έσχατη λύση, δεν έχει εγγυημένη επιτυχία. «Τα αποτελέσματα της εγχείρησης στην κύστη λόγω της IC είναι ποικίλα», λέει ο Δρ Σαντ. «Πολλοί ασθενείς που υποβάλλονται σε κυστεκτομή συνεχίζουν να παραπονιούνται για επίμονους υπερηβικούς και πυελικούς πόνους, ακόμη και μετεγχειρητικά». Γι’ αυτό, η συμβουλή των ειδικών είναι: Μη σπεύδετε να κάνετε εγχείρηση αφαίρεσης της κύστης παρά μόνο σε έσχατη ανάγκη και έπειτα από πολύ προσεκτική σκέψη.

Ελπίδες για το Μέλλον

Ο Σύλλογος για τη Διάμεση Κυστίτιδα στο Ρόκβιλ του Μέριλαντ, στις ΗΠΑ, αναφέρει: «Μολονότι είναι απίθανο να βρουν οι ερευνητές μία και μόνη θεραπεία που θα βοηθήσει όλους όσους πάσχουν από IC, είναι πολύ πιθανό ότι ολοένα και περισσότεροι ασθενείς θα βοηθιούνται καθώς αναπτύσσονται νέες τεχνικές διάγνωσης, νέες μέθοδοι θεραπείας και νέοι συνδυασμοί μεθόδων θεραπείας. Όταν θα έχει γίνει πλήρως κατανοητή η αιτία (ή οι αιτίες) που προκαλεί την IC, θα βρισκόμαστε πολύ πιο κοντά και στη θεραπεία (ή στους τρόπους θεραπείας) της». Εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο που πάσχουν από IC θα χαρούν να ακούσουν αυτά τα νέα!

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

Συναισθηματική Υποστήριξη

Οι ειδικοί λένε ότι η συναισθηματική υποστήριξη της οικογένειας, των φίλων και άλλων ασθενών με IC βοηθάει πολύ τον πάσχοντα να αντιμετωπίσει αυτή την ασθένεια. Φαίνεται δε πως οι ασθενείς που ερευνούν για να μάθουν σχετικά με τη διαταραχή τους και ενδιαφέρονται για τη φροντίδα του εαυτού τους σημειώνουν καλύτερη πρόοδο.

[Πλαίσιο στη σελίδα 22]

Τροφές που Πρέπει να Αποφεύγονται

Αν και δεν υπάρχουν κλινικά επιστημονικά στοιχεία που να συνδέουν τη διατροφή με την IC, πολλοί γιατροί και ασθενείς έχουν παρατηρήσει κάποια συσχέτιση. Ο ουρολόγος Δρ Κένεθ Πίτερς λέει ότι μερικοί ασθενείς είναι ευαίσθητοι σε ορισμένες τροφές και ότι ο καθένας πρέπει να εντοπίσει τις τροφές που επιδεινώνουν τα συμπτώματά του. Προτείνει την κατάργηση της καφεΐνης και των αλκοολούχων ποτών. Φαίνεται επίσης πως οι ντομάτες και τα εσπεριδοειδή είναι επιβλαβή για όσους πάσχουν από IC. Ωστόσο, είναι σημαντικό να ακολουθεί ο ασθενής ένα ποικίλο και ισορροπημένο διαιτολόγιο. Μερικοί ασθενείς αναφέρουν ότι το ρύζι, οι πατάτες, τα ζυμαρικά, τα λαχανικά, το κρέας και το κοτόπουλο τους δημιουργούν τα λιγότερα προβλήματα. Επίσης, πίνοντας άφθονο νερό, ο ασθενής αραιώνει το όξινο περιεχόμενο των ούρων και αυτό μειώνει τον ερεθισμό στα τοιχώματα της κύστης.

Ακολουθούν μερικές από τις τροφές που πρέπει να αποφεύγονται.

Αβοκάντο

Ανανάς

Ανθρακούχα ποτά

Αντζούγιες

Ανώφελες τροφές

Ασπαρτάμη

Βερίκοκα

Γιαούρτι

Δαμάσκηνα

Καπνός

Κατεργασμένα κρέατα/ψάρια

Κιτρικό οξύ

Κορν μπιφ

Κουκιά

Κούμαρα/χυμός

Κρεμμύδια

Μαγιονέζα

Μήλα

Μπανάνες

Νεκταρίνια

Νιτρικά/νιτρώδη άλατα

Ντρέσινγκ για σαλάτες

Ξηροί καρποί

Ξίδι

Ξινή κρέμα

Πεπόνια κανταλούπ

Πικάντικες τροφές

Ρήο

Ροδάκινα

Ρόδια

Σακχαρίνη

Σάλτσα σόγιας

Σοκολάτα

Σταφύλια

Συκώτι

Τοφού

Τσάι

Τυρί που έχει υποστεί ωρίμανση

Φασόλια της Λίμα

Φράουλες

Χαβιάρι

Ψωμί με προζύμι

Ψωμί σίκαλης

[Ευχαριστίες]

Ουρολογική Νοσηλεία (Urologic Nursing), Απρίλιος 2000, Τόμος 20, Αριθμός 2