ΚΟΛΑΪΑΣ

(Κολαΐας).

1. Πατέρας του ψευδοπροφήτη Αχαάβ, ενός από τους Ιουδαίους που ήταν εξόριστοι στη Βαβυλώνα πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ.—Ιερ 29:21· βλέπε ΑΧΑΑΒ Αρ. 2.

2. Βενιαμίτης και, προφανώς, πρόγονος κάποιου Σαλλού ο οποίος κατοίκησε στην Ιερουσαλήμ την εποχή του Νεεμία, μετά τη βαβυλωνιακή εξορία.—Νε 11:4, 7.