ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Στις ρωμαϊκές αποικίες, οι κυβερνητικές αρμοδιότητες βρίσκονταν στα χέρια των διοικητών της πόλης, οι οποίοι αποκαλούνταν στρατηγοί στις ελληνικές πόλεις. Το διοικητικό σώμα μπορεί να αποτελούνταν από 3, 4, συνήθως 5, ή ακόμη και από 10 ή 12 μέλη. Καθήκον τους ήταν να διατηρούν την τάξη, να διαχειρίζονται τα οικονομικά, να δικάζουν και να κρίνουν τους παραβάτες του νόμου, καθώς και να διατάζουν την εκτέλεση της ποινής. Μερικές φορές, τα ονόματά τους και οι τίτλοι τους εμφανίζονται σε νομίσματα που έκοβαν οι πόλεις. Στην υπηρεσία τους τοποθετούνταν ραβδούχοι (lictores), οι οποίοι εκτελούσαν τις διαταγές τους.—Βλέπε ΡΑΒΔΟΥΧΟΣ.

Χωρίς να προηγηθεί δίκη, οι διοικητές της ρωμαϊκής αποικίας των Φιλίππων (Πρ 16:12) διέταξαν να τεθούν ο Παύλος και ο Σίλας στα δεσμά. Την επόμενη ημέρα, έστειλαν ραβδούχους να τους ελευθερώσουν. Αλλά ο Παύλος, θέλοντας να επιτύχει τη δημόσια και νομική δικαίωση των καλών νέων που κήρυττε, απαίτησε να τους ελευθερώσουν οι ίδιοι οι διοικητές. Εκείνοι, φοβούμενοι ότι θα είχαν προβλήματα με τη Ρώμη επειδή είχαν δείρει Ρωμαίους πολίτες, ικέτευσαν τον Παύλο και τον Σίλα και τους άφησαν ελεύθερους.—Πρ 16:19-39.