ΠΟΠΛΙΟΣ

(Πόπλιος) [από το λατ. Publius· σημαίνει «Δημώδης»].

Πλούσιος κτηματίας, κάτοικος της Μάλτας, ο οποίος περιποιήθηκε με καλοσύνη τον Παύλο και όσους ήταν μαζί του επί τρεις ημέρες αφότου ναυάγησαν στο νησί. Ο Παύλος, από την πλευρά του, γιάτρεψε τον πατέρα του Πόπλιου ο οποίος έπασχε από πυρετό και δυσεντερία.—Πρ 28:7, 8.

Ο Πόπλιος ήταν «ο πρώτος του νησιού». Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτός ο προσδιορισμός φαίνεται να υποδηλώνει έναν επίσημο τίτλο ανάλογο του κυβερνήτη, εννοώντας κατά πάσα πιθανότητα τον ανώτατο Ρωμαίο αξιωματούχο του νησιού.