Γιατί να Υπηρετούμε τον Ιεχωβά;

ΜΗΠΩΣ έχετε αναλάβει προσφάτως την υπηρεσία του Ιεχωβά; Βρίσκετε ευχαρίστησι σ’ αυτήν; Χωρίς αμφιβολία βρίσκετε, διότι προέρχεται μεγάλη ικανοποίησις από την εκτέλεσι του θελήματος του Θεού, και η συναναστροφή με άλλα άτομα που διάγουν ορθή διαγωγή και τα οποία αγαπούν πράγματι το ένα το άλλο κάνει τη ζωή ευχάριστη.

Αλλά θα εγκαρτερήσετε στην υπηρεσία του Ιεχωβά; Αυτό εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τον λόγο, για τον οποίο υπηρετείτε τον Ιεχωβά. Αν αγαπάτε, πράγματι τον Ιεχωβά και τον υπηρετήτε με καρδιά γεμάτη από εκτίμησι για ό,τι έχει κάμει, η εγκαρτέρησις στην υπηρεσία του δεν θα είναι δύσκολη. Αλλά αν ένας αναλαμβάνη την υπηρεσία του Θεού με τη σκέψι ότι πρόκειται να υπηρετήση ως ένα ωρισμένο έτος και, αν ο Θεός δεν έχη θέσει τέρμα στο πονηρό σύστημα ως το έτος εκείνο, τότε θα παύση, τότε το ελατήριό του είναι προφανώς εσφαλμένο. Και, μολονότι υπάρχουν πολλά οφέλη που προκύπτουν σ’ αυτόν που υπηρετεί τον Ιεχωβά και είναι σπουδαίο να τα εκτιμά, ωστόσο, αν ένα άτομο υπηρετή μόνο γι’ αυτά που αποκομίζει απ’ αυτό, τότε είναι πιθανόν να παύση, όταν αντιμετωπίση δυσκολίες και διωγμό.

Γιατί, λοιπόν, να υπηρετούμε τον Ιεχωβά; Θα μπορούσε να λεχθή ότι υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά, και οι λόγοι αυτοί χρησιμεύουν ως ένα τριπλό σχοινί που δεν σπάζει εύκολα.—Εκκλησ. 4:12.

ΤΟ ΣΟΦΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩΜΕ

Το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι το σοφό πράγμα που πρέπει να κάνωμε. Γιατί; Διότι, εν πρώτοις, χωρίς ζωή δεν μπορούμε ν’ απολαύσωμε τίποτε, και ο Ιεχωβά έχει κάμει έτσι ώστε η ζωή, ναι, η αιώνια ζωή, να εξαρτάται από το να υπηρετούμε Αυτόν. Ένα φρόνιμο άτομο θέλει να ζη πράγματι, ο Ιεχωβά έχει θέσει μέσα μας αγάπη για τη ζωή. Ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να εκλέξωμε ζωή είναι το ν’ αγαπούμε τον Ιεχωβά, να τον ακούμε, να είμεθα προσκολλημένοι σ’ αυτόν. Ναι, «ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος· το δε χάρισμα του Θεού»—σ’ εκείνους οι οποίοι υπηρετούν αυτόν—«ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».—Ρωμ. 6:23· Δευτ. 30:19, 20.

Το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι, επίσης, το σοφό πράγμα που πρέπει να γίνη διότι αυτό ελευθερώνει ένα από πολλές μορφές δουλείας. Για να υπηρετήση ένας τον Ιεχωβά πρέπει να γίνη μαθητής του Ιησού Χριστού, και αυτός έχει υποσχεθή ελευθερία στους μαθητάς του. (Ιωάν. 8:31, 32) Εκείνος που ζη μια ζωή αφιερώσεως στον Ιεχωβά Θεό ελευθερώνεται από ιδιοτελείς φιλοδοξίες, από τον φόβον ανθρώπου, από δουλεία σε ψευδή θρησκεία και από τη φιλαργυρία η οποία είναι «ρίζα πάντων των κακών». Ελευθερώνεται, επίσης, από δουλεία στην αμαρτία. Δεν αφήνει πια την αμαρτία να βασιλεύη επάνω στο θνητό σώμα του με το να υπακούη στις επιθυμίες του.—1 Τιμ. 6:9, 10· Ρωμ. 6:12-20· Εβρ. 13:6.

Το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό είναι, επίσης, η σοφή πορεία διότι αυτό σημαίνει ασφάλεια κι’ εγγύησι. Όπως παρετήρησε τόσο καλά ο συγγραφεύς των Παροιμιών: «Το όνομα του Ιεχωβά είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία». Κι’ εφόσον, όπως παρετήρησε ο απόστολος Ιωάννης, ‘ο κόσμος όλος εν τη εξουσία του Σατανά κείται’, η μόνη μας προστασία απ’ αυτόν είναι το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά. Ναι, αν δεν υπηρετήτε τον Ιεχωβά Θεό, τότε υπηρετείτε τον Διάβολο, και πόσο ανόητο είναι να υπηρετήτε τον χείριστο εχθρό σας!—Παροιμ. 18:10, ΜΝΚ· 1 Ιωάν. 5:19· 2 Κορ. 4:4.

Είναι αληθινή η παροιμία. «Η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει, και λύπη δεν θέλει προστεθή εις αυτήν». (Παροιμ. 10:22, ΜΝΚ) Με το να υπηρετή κανείς Αυτόν μαθαίνει να ζη μ’ ένα τρόπο που οδηγεί σε διανοητική και σωματική ευεξία. (1 Τιμ. 4:8) Επίσης γίνεται ένας έτσι μέλος μιας μεγάλης οικογενείας από Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές, που είναι αφωσιωμένοι στις αρχές της αληθείας και της δικαιοσύνης του Ιεχωβά. Όπως υπεσχέθη ο Ιησούς, εκείνοι οι οποίοι αφήνουν τα πάντα για να γίνουν ακόλουθοί του θα λάβουν εκατονταπλάσια τώρα σ’ αυτή την περίοδο χρόνου, μητέρες, αδελφές και αδελφούς.—Μάρκ. 10:28-30.

Επί πλέον, το συνετό άτομο εκτιμά την ευτυχία, και η υπηρεσία του Ιεχωβά σημαίνει την μεγίστη ευτυχία. Πώς αυτό; Διότι «μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη», και το να υπηρετή ένας τον Θεό σήμερα σημαίνει σε μεγάλο βαθμό να δίνη τον χρόνο του, τις δυνάμεις και τα μέσα του για να λέγη σε άλλους για τη βασιλεία του Θεού.—Πράξ. 20:35· Ματθ. 24:14.

ΤΟ ΟΡΘΟ, ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΗ

Ένας ακόμη πιο σοβαρός λόγος για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι ότι αυτό είναι το ορθό πράγμα που πρέπει να γίνη. Την υπηρεσία μας στον Ιεχωβά την οφείλομε. Πώς αυτό; Διότι, εν πρώτοις, αυτός είναι ο Κυρίαρχος Αρχών του σύμπαντος. Κάθε νόμιμη εξουσία ευρίσκεται σ’ Αυτόν. Αυτός έχει το δικαίωμα να λέγη σ’ όλα τα πλάσματά του τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να κάνουν. Όπως το εξέφρασε ο προφήτης Ιερεμίας: «Η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού». Και ακόμη περισσότερο, ως ο Δημιουργός όλων των πραγμάτων ορατών και αοράτων, αυτός είναι ο Ιδιοκτήτης όλων των πλασμάτων του. Αυτοί είναι εγκαταστημένοι στη γη του Θεού στην ιδιοκτησία του. «Αυτός έκαμεν ημάς, και ουχί ημείς». Είναι απλώς ορθό, επομένως, να υπηρετούμε τους σκοπούς του Ιεχωβά και όχι τους ιδικούς μας ιδιοτελείς σκοπούς.—Ιερεμ. 10:23· Ψαλμ. 100:3.

Και ακόμη περισσότερο, ο Ιεχωβά Θεός όχι μόνο μας δίνει εν πρώτοις ζωή, αλλά, επίσης, συντηρεί τη ζωή μας, προμηθεύοντας ήλιο και βροχή και κάθε άλλο που χρειάζεται για τη συνέχισι της ζωής. Όπως είπε ο απόστολος Παύλος στους Έλληνας στον Άρειο Πάγο ή Λόφο του Άρεως: «Διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν».—Πράξ. 17:28· Ψαλμ. 36:9· Ματθ. 5:45.

Το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό είναι απλώς να δίνωμε σ’ αυτόν εκείνο που του ανήκει, εκείνο που οφείλομε σ’ αυτόν. Πολύ κατάλληλα, επομένως, ο Ιησούς είπε: «Απόδοτε . . . τα του Θεού εις τον Θεόν». (Μάρκ. 12:17) Ο Θεός μάς έχει δώσει ζωή, και τις διανοητικές, συγκινησιακές και σωματικές μας ιδιότητες και ικανότητες. Αυτά οφείλομε να τα αποδώσωμε σ’ αυτόν με το να τον υπηρετούμε. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος. Από την ιδία τη φύσι των πραγμάτων μπορούμε να προσαρμοσθούμε μέσα στη Θεία διευθέτησι των πραγμάτων μόνο εφόσον υπακούομε στις δύο μεγάλες εντολές του, ν’ αγαπούμε Αυτόν με όλη την καρδιά, την ψυχή και τη διάνοιά μας, και ν’ αγαπούμε τον πλησίον μας ως τον εαυτό μας. (Ματθ. 22:37-39) Έτσι οφείλομε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό, διότι αυτό είναι το ορθό, το έντιμο, το δίκαιο πράγμα που πρέπει να κάνωμε. Σ’ αυτόν οφείλομε την υπηρεσία μας. Αυτό μπορεί να λεχθή ότι είναι το δεύτερο νήμα του τριπλού σχοινιού.

ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩΜΕ

Εν τούτοις, ο πιο καλός απ’ όλους τους λόγους που πρέπει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι ότι αυτό είναι το αγαθό πράγμα που πρέπει να κάνωμε· να τον υπηρετούμε με στοργική ευγνωμοσύνη όχι μόνο για ό,τι έχει κάμει για μας αλλά και γι’ αυτό που είναι.

Ο Ιεχωβά Θεός είναι ο πιο δίκαιος, ο πιο σοφός, ο πιο στοργικός Κύριος, τον οποίον οποιοσδήποτε θα ήταν δυνατόν να υπηρετή. Στον αρχαίο Ισραήλ, όταν ένας δούλος διεπίστωνε ότι είχε ευλογηθή με το να έχη ένα ασυνήθως αγαθό, στοργικό και διακριτικό κύριο, μπορούσε να μη θέλη ν’ αφεθή ελεύθερος, όταν θα έληγε ο χρόνος της δουλείας του. Αν συνέβαινε αυτό, μπορούσε να ζητήση να παραμείνη ως ένας δεσμευμένος δούλος για το υπόλοιπο της ζωής του εξαιτίας της αγάπης του προς τον αγαθό κύριό του. Ο Ιεχωβά Θεός είναι ένας στοργικός αγαθός και διακριτικός Κύριος που το καθένα από τα πλάσματα του θα έπρεπε από αγάπη προς αυτόν να θέλη να εξακολουθή να παραμένη ως δεσμευμένος δούλος του για πάντα.—Δευτ. 15:12-17.

Ναι, η γνησία στοργική ευγνωμοσύνη πρέπει να μας κάνη να θέλωμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό. Αυτός είναι ο Δοτήρ κάθε αγαθού και τελείου δώρου. (Ιάκ. 1:17) Αυτός ο ίδιος είναι αγάπη, αυτή η ιδία η ενσωμάτωσις της ανιδιοτελούς, βασισμένης σε αρχές στοργής. (1 Ιωάν. 4:8) Αγάπησε τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους τόσο πολύ ώστε απέστειλε τον μονογενή Υιό του στη γη για να πεθάνη για το ανθρώπινο γένος, για να είναι ο Αμνός του Θεού που αίρει την αμαρτία του κόσμου. Όπως έγραψε ο απόστολος: «Εν τούτω είναι η αγάπη, ουχί ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν, αλλ’ ότι αυτός ηγάπησεν ημάς, και απέστειλε τον Υιόν αυτού [ν’ αποθάνη] ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών».—1 Ιωάν. 4:10· Ιωάν. 1:29· 3:16.

Όχι μόνο αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό, αλλά, επίσης, και αγάπη για τον συνάνθρωπό μας πρέπει να μας κάνη να θέλωμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά. Το μέγιστο δυνατό καλό που μπορούμε να κάμωμε στον πλησίον μας είναι να τον βοηθήσωμε να γνωρίση τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό. Γιατί; Διότι όπως είπε ο ίδιος ο Ιησούς, «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή»—και ποια μεγαλύτερη ευλογία μπορεί να λάβη ένας από την προσδοκία της αιωνίου ζωής;—το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν».—Ιωάν. 17:3.

Πράγματι, το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό είναι το σοφό πράγμα που πρέπει να κάνωμε, διότι αυτό προσφέρει πολλές ανταμοιβές τόσο τώρα όσο και στο μέλλον. Ένας καλύτερος λόγος για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι ότι αυτό είναι το ορθό πράγμα που πρέπει να κάνωμε. Και ο πιο καλός απ’ όλους τους λόγους για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι η αγάπη, λόγω της στοργικής εκτιμήσεως του ποιος είναι Αυτός και τι έχει κάμει και πρόκειται ακόμη να κάμη για μας. Αυτοί οι τρεις βασικοί λόγοι μπορούν πράγματι να χρησιμεύσουν ως ένα τριπλό σχοινί, τόσο για να κάμουν ένα να υπηρετή τον Ιεχωβά όσο και για να διατηρούμε την υπηρεσία μας στον Ιεχωβά αδιάσπαστη άσχετα με τον χρόνο που απομένει για το παρόν σύστημα πραγμάτων.