Διακρατήστε Ακεραιότητα Όταν Αντιμετωπίζετε Δοκιμασίες της Πίστεως
«Πάσαν χαράν νομίσατε, . . . όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς· γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν.»—Ιακ. 1:2, 3.
1. Εφόσον ο Σατανάς δεν μπορεί ν’ ανατρέψη τη δύναμι του Θεού, ποια είναι η κυριώτερη προσπάθειά του;
Ο ΣΚΟΠΟΣ του Σατανά υπήρξε Πάντοτε να καταβάλη τους ανθρώπους ως το σημείο που να τους κάμη να στραφούν εναντίον του Θεού. Αυτό υπήρξε το σχέδιό του στην αρχή όταν έκαμε να θανατωθή ο πρώτος πιστός άνθρωπος από τον αδελφό του Κάιν. Αυτή η προσπάθεια συνεχίσθηκε ως την εποχή μας. Στο παρελθόν, ο εκλεκτός λαός του Θεού ο Ισραήλ υπήρξε ειδικός στόχος.
2. (α) Ποια αποστολή ανέθεσε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία; Πώς έγινε δεκτό το άγγελμά του; (β) Τι συνέβη στον Ιερεμία, και ποιος ήλθε για να τον σώση;
2 Με την κατεύθυνσι του Παντοκράτορος Θεού, η αποστολή του Ιερεμία για μια μακρά χρονική περίοδο ετών ήταν να εξαγγέλλη την καταστροφή της Ιερουσαλήμ εξαιτίας της ανομίας του λαού ο οποίος υπέκυπτε στις προσπάθειες του Σατανά. Αυτή η διακήρυξις δεν έγινε ευχαρίστως δεκτή από τους Ισραηλίτας ιερείς και από τον λαό της εποχής του. Ο Ιερεμίας διετάχθη να παύση το κήρυγμά του. Εν τούτοις, δεν υπέκυψε σ’ αυτή την πίεσι. Έλαβαν εναντίον του πιο δραστικά μέτρα. Ακόμη και όταν ήταν φυλακισμένος, νουθετούσε τον λαό να παραδοθή στους Χαλδαίους διά να σώσουν τη ζωή τους. Σ’ αυτό το σημείο και χωρίς αμφιβολία κάτω από την κατεύθυνσι του Σατανά, «έλαβον τον Ιερεμίαν, και έρριψαν αυτόν εις τον λάκκον του Μαλχίου υιού του Αμμέλεχ, τον εν τη αυλή της φυλακής· και κατεβίβασαν τον Ιερεμίαν διά σχοινίων· και εν τω λάκκω δεν ήτο ύδωρ, αλλά βόρβορος· και εχώθη ο Ιερεμίας εις τον βόρβορον.» Σ’ αυτό το σημείο η θέσις του Ιερεμία φαινόταν χωρίς ελπίδα, αλλ’ ωστόσο εκείνος δεν είχε χάσει την πίστι του. ένας Αιθίοψ ευνούχος, που ωνομαζόταν Αβδέ-μέλεχ και υπηρετούσε στον οίκον του βασιλέως, ήλθε να τον σώση και παρουσιάσθηκε στον βασιλέα Σεδεκία υπέρ του Ιερεμία, και εξήγησε τι είχε συμβή. Με την έγκρισι του βασιλέως, ο Αβδέ-μέλεχ, με εξαιρετική προσοχή για να μη τραυματίση τον Ιερεμία, τον έβγαλε από τον λάκκο. (Ιερ. 38:6-16) Αυτό δείχνει πως ο Ιεχωβά παρέχει βοήθεια στους δούλους του οι οποίοι διακρατούν ακεραιότητα ακόμη και κάτω από σκληρή δοκιμασία και κάτω από απειλή θανάτου. Τελικά, η Ιερουσαλήμ κατελήφθη και κατεστράφηκε όπως ακριβώς είχε προφητεύσει ο Ιερεμίας. Ο πιστός Ιερεμίας και ο σύντροφος και φίλος του διαφυλάχθηκαν.
Η ΧΕΙΡ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
3. Τι απαιτούν συχνά οι κυβερνήσεις από τους Χριστιανούς, και ποιο είναι συχνά το αποτέλεσμα;
3 Κυβερνήσεις, είτε αυταρχικές ή άλλου τύπου, συχνά κάνουν κατάχρησι της εξουσίας και αγνοούν τα ατομικά δικαιώματα του ανθρώπου ν’ απολαμβάνη ελευθερία λατρείας σύμφωνα με τη συνείδησί του, και εκδίδουν αυθαίρετα διατάγματα που απαιτούν πίστι στο έθνος. Αυτές οι απαιτήσεις έχουν δημιουργήσει σκληρό διωγμό, φυλακίσεις ακόμη και θάνατο. Μολονότι αυτή η τακτική έχει χρησιμοποιηθή αυτόν τον αιώνα, ωστόσο έχει πολλά προηγούμενα.
4. (α) Ποιο αυταρχικό διάταγμα είχε εκδόσει ο Ναβουχοδονόσορ; (β) Ποια πορεία έλαβαν οι πιστοί Εβραίοι; (γ) Ποιος ενήργησε υπέρ των τριών Εβραίων, και με ποιον τρόπο;
4 Τέτοια περιστατικά είχαν συμβή στις ημέρες του Βασιλέως Ναβουχοδονόσορ και κατεγράφησαν πολύ παραστατικά. Υπενθυμίζομε πως αυτός είχε στήσει μια υψηλή χρυσή εικόνα, ύψους ενενήντα περίπου ποδών (27,5 περίπου μέτρων), στην πεδιάδα Δουρά. Αυτό επρόκειτο να γίνη αντικείμενο αφοσιώσεως και λατρείας, και είχε εκδοθή διάταγμα μόλις ακουσθή ο ήχος της μουσικής όλοι να πέσουν για να προσκυνήσουν αυτή την εικόνα. Αυτό ήταν σε άμεση αντίθεσι με την εντολή του Θεού να μη ‘προσκυνήσουν’ καμμιά εικόνα ή ομοίωμα ‘τινός όσα είναι εν τω ουρανώ άνω, ή όσα εν τη γη κάτω, ή όσα εν τοις ύδασι υποκάτω της γης.’ Αν το έκαναν αυτό, θα τιμωρούνταν από τον Ιεχωβά αυτοί καθώς και τα τέκνα των μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς. (Έξοδ. 20:4-6) Όταν ακούσθηκε η μουσική, όλοι οι παρόντες προσκύνησαν εκτός από τους τρεις εξέχοντας πιστούς Ιουδαίους, τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδέ-νεγώ. Όταν ο βασιλεύς το πληροφορήθηκε αυτό, ωργίσθηκε και τους έδωσε μια άλλη ευκαιρία να προσκυνήσουν ή να διακυβεύσουν τη ζωή τους. Η μουσική επρόκειτο να παίξη πάλι και όλοι έπρεπε να προσκυνήσουν. Αυτή η προσπάθεια ήταν εξίσου ματαία όπως και η πρώτη, διότι αυτοί οι άνδρες, ακόμη και με την απειλή να τους ρίξουν μέσα στην πύρινη κάμινο, δεν θα παρέβαιναν την ακεραιότητά τους στο ν’ αποδίδουν αληθινή λατρεία στον Ιεχωβά και μόνο. (Δαν. 3:1, 5, 6, 16-19) Ακόμη και γνωρίζοντας τον κίνδυνο που διέτρεχε η ζωή τους αν θα τους έρριχναν μέσα στην πύρινη κάμινο, είπαν άφοβα στον Ναβουχοδονόσορ ότι δεν θα προσκυνούσαν τη χρυσή εικόνα. Έκαμαν γνωστό ότι ο Θεός των μπορούσε να τους ελευθερώση, αλλά και αν δεν τους ελευθέρωνε, δεν θα προσκυνούσαν αυτή την εικόνα. Η αφήγησις δείχνει ότι ακόμη και οι άνδρες οι οποίοι έρριξαν αυτούς τους τρεις νέους μέσα στην πύρινη κάμινο εκάησαν και πέθανα, ενώ ούτε ακόμη η οσμή του πυρός δεν ήταν επάνω στους τρεις Εβραίους οι οποίοι είχαν διακρατήσει ακεραιότητα.—Δαν. 3:27.
5. Ποια δοκιμασία πιστότητος υπέστη ο Δανιήλ; Ποια ήταν η τελική έκβασις;
5 Ο προφήτης Δανιήλ είχε υποστή επίσης δοκιμασία λόγω της συνηθείας που είχε να προσεύχεται στο παράθυρο που έβλεπε στην Ιερουσαλήμ τρεις φορές την ημέρα. Μερικοί από τους προέδρους και τους σατράπας του Δαρείου κακόβουλα επέτυχαν την έκδοσι διατάγματος ότι κανένας δεν είχε δικαίωμα να λατρεύη ή να προσεύχεται σε οποιονδήποτε Θεό εκτός από τον βασιλέα για μια περίοδο τριάντα ημερών. Αυτό το διάταγμα είχε σφραγισθή με το δαχτυλίδι του βασιλέως. Φυσικά, η κατηγορία εστράφη αμέσως εναντίον του Δανιήλ, διότι αυτός εξακολουθούσε τη συνήθειά του να προσεύχεται στον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Η ποινή για την παράβασι αυτού του διατάγματος ήταν ότι οποιοσδήποτε συνελαμβάνετο να προσεύχεται θα έπρεπε να ριφθή στον λάκκο των λεόντων. Ο Δανιήλ παρέμεινε πιστός, και παρατηρούμε πόσο πιστά ο Ιεχωβά ήλθε να τον σώση κλείοντας τα στόματα των λεόντων. Φυσικά, έγινε ανταπόδοσις και σ’ αυτή την περίπτωσι επίσης, με το ότι εκείνοι οι οποίοι κατηγόρησαν τον Δανιήλ ως το σημείο να τον ρίξουν στους λέοντας κατασπαράχθηκαν αυτοί οι ίδιοι από τους λέοντας.—Δαν. 6:4-11, 20-28.
6. Ποιες άλλες ευκαιρίες συμβιβασμού είχαν τεθή ενώπιον του Δανιήλ και των τριών συντρόφων του και πώς αυτοί αντέδρασαν;
6 Αυτή δεν ήταν η πρώτη δοκιμασία που είχαν αυτοί οι πιστοί δούλοι, διότι προηγουμένως είχαν προσκληθή να ζουν με πολυτελή τρόπο, να πίνουν οίνον και να τρώγουν ειδικές τροφές τις οποίες απελάμβαναν εκείνοι οι οποίοι έμεναν στο ανάκτορο. Η στάσις των ήταν σαν τον αδάμαντα, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Δανιήλ 1:8 : «Ο Δανιήλ έβαλεν εν τη καρδία αυτού να μη μιανθή από των εδεσμάτων του βασιλέως, ουδέ από του οίνου τον οποίον εκείνος έπινε· διά τούτο παρεκάλεσε τον αρχιευνούχον να μη μιανθή.» Υπέβαλε την εξής παράκλησι, «Ας δοθώσιν εις ημάς όσπρια να τρώγωμεν, και ύδωρ να πίνωμεν.»—Δαν. 1:12.
7. Ποια μεταχείρισι είχαν πολλοί πιστοί δούλοι της προχριστιανικής εποχής λόγω διακρατήσεως ακεραιότητος;
7 Πολλοί άλλοι δούλοι του Παντοκράτορος Θεού της προχριστιανικής εποχής είχαν όμοιες δοκιμασίες, μερικοί είχαν θανατωθή, άλλοι είχαν υποστή σκληρή κακομεταχείρισι, και πολλοί πιστοί άνδρες της παλαιάς εποχής «εβασανίσθησαν, μη δεχθέντες την απολύτρωσιν . . . άλλοι δεν εδοκίμασαν εμπαιγμούς και μάστιγας, έτι δε και δεσμά και φυλακήν· ελιθοβολήθησαν, επριονίσθησαν, επειράσθησαν, με σφαγήν μαχαίρας απέθανον . . . θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, των οποίων δεν ήτο άξιος ο κόσμος.»—Εβρ. 11:35-38.
Η ΠΙΣΤΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΘΗΚΕ
8. Ποια ήταν η εξαιρετική δοκιμασία που υπέστη ο Ιησούς Χριστός; Ποιος ήλθε για να τον ελευθερώση;
8 Πόσο παραδειγματική για το ζήτημα της τηρήσεως ακεραιότητος είναι η περίπτωσις του Υιού του Ιεχωβά, Χριστού Ιησού! Είχε κατηγορηθή ψευδώς από τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτας της εποχής του, οι οποίοι με ψευδείς κατηγορίες τον είχαν θανατώσει για αμαρτήματα τα οποία δεν είχε διαπράξει. Όταν κανείς κατηγορήται ότι έκαμε κάτι για το οποίο δεν είναι ένοχος, αυτό μπορεί να φέρη επάνω του την πιο σκληρή δοκιμασία, και βλέπομε ότι ο Ιησούς το υπέφερε αυτό, πράγμα που κατέληξε στον θάνατο του επάνω στο ξύλο. Ο Ιεχωβά όμως δεν τον εγκατέλειψε, διότι την Τρίτη ημέρα τον ανέστησε σε υψηλή, βασιλική θέσι στους ουρανούς.—Πράξ. 10:40· 1 Κορ. 15:4.
9. Τι είπε ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε στους πιστούς ακολούθους του, και ποιες αποδείξεις επιβεβαιώνουν τις προρρήσεις του;
9 Μας έχει λεχθή ότι ο μαθητής δεν είναι ανώτερος του διδασκάλου του, ούτε ο δούλος ανώτερος του κυρίου του. (Ματθ. 10:24) Επίσης ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του: «Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει· εάν τον λόγον μου εφύλαξαν, και τον υμέτερον θέλουσι φυλάξει. . . μάλιστα έρχεται ώρα, καθ’ ην πας όστις σας θανατώση θέλει νομίσει ότι προσφέρει λατρείαν εις τον Θεόν.» (Ιωάν. 15:20· 16:2) Απ’ αυτή ακριβώς και από άλλες σοφές συμβουλές που τους έδωσε ο Ιησούς, οι μαθηταί εγνώριζαν ότι η πίστις των επρόκειτο να δοκιμασθή επίσης καθώς θα συνέχιζαν να κηρύττουν το άγγελμα σχετικά με τη βασιλεία του Θεού. Αυτή η κακομεταχείρισις έγινε σ’ αυτούς όχι μόνο από το δικό των έθνος των Ιουδαίων, αλλά επίσης και από μη Ιουδαίους άρχοντας. Ο Ιάκωβος ήταν ο πρώτος απόστολος που θανατώθηκε, και αυτό έγινε από τον μη Ιουδαίο βασιλέα Ηρώδη. «Εφόνευσε δε [ο Ηρώδης] δια μαχαίρας Ιάκωβον τον αδελφόν του Ιωάννου.» Κακομεταχειρίσθηκε και άλλους επίσης. «Επεχείρησεν Ηρώδης ο βασιλεύς να κακοποιήση τινάς από της εκκλησίας.» Αυτό άρεσε στους Ιουδαίους, καθώς διαβάζομε: «Ιδών ότι ήτο αρεστόν εις τους Ιουδαίους, προσέθεσε να συλλάβη και τον Πέτρον· . . . τον οποίον και πιάσας έβαλεν εις φυλακήν.»—Πράξ. 12:1-4.
10. Ποιοι εδιώχθησσαν εκτός από τους αποστόλους;
10 Όχι μόνον οι απόστολοι εδιώχθησαν, αλλά και πολλοί μαθηταί εδιώχθησαν επίσης. Ο Στέφανος ήταν ένας απ’ αυτούς. Είχε πολλή παρρησία στο να εξιστορήση πιστά τα γεγονότα που είχαν σχέσι με την ψευδή λατρεία την οποία ασκούσαν οι Ισραηλίται τον καιρό εκείνο. Είπε στους παρόντας: «Οι πατέρες σας. . . εφόνευσαν εκείνους οίτινες προκατήγγειλαν περί της ελεύσεως του Δικαίου, του οποίου σεις εγείνατε τώρα προδόται και φονείς· . . . Ακούοντες δε ταύτα κατεκόπτοντο τας καρδίας αυτών, και έτριζον τους οδόντας κατ’ αυτού. . . . Τότε φωνάξαντες μετά φωνής μεγάλης, έφραξαν τα ώτα αυτών, και ώρμησαν ομοθυμαδόν επ’ αυτόν. Και . . . ελιθοβόλουν [αυτόν] . . . [και] εκοιμήθη.»—Πράξ. 7:52, 54, 57-60.
11. Όταν ο Παύλος είχε φυλακισθή, μήπως αυτό σταμάτησε το κήρυγμά του;
11 Ο απόστολος Παύλος ήταν στη φυλακή για διακράτησι ακεραιότητος στον Θεό, αλλά αυτό δεν τον είχε σταματήσει από το να κηρύττη. Στη διάρκεια της πρώτης φυλακίσεώς του στη Ρώμη, «εδέχετο πάντας τους ερχομένους προς αυτόν, κηρύττων την βασιλείαν του Θεού, και διδάσκων μετά πάσης παρρησίας ακωλύτως τα περί του Κυρίου Ιησού Χριστού.» (Πράξ. 28:30, 31) Στην τελευταία επιστολή του που έγραψε στη διάρκεια της δευτέρας φυλακίσεώς του στη Ρώμη όταν επρόκειτο να εκτελεσθή, νουθετούσε να παραμείνουν πιστοί.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ
12, 13. (α) Τι προείπε ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε στον εικοστό αιώνα; (β) Τι συνέβη στους Χριστιανούς που διακράτησαν ακεραιότητα;
12 Ο Ιησούς προείπε το κήρυγμα στη διάρκεια του εικοστού αιώνος των αγαθών νέων σχετικά με τη συντέλεια αυτού του συστήματος πραγμάτων. Η νουθεσία του στους ακολούθους του γι’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες’ τους προειδοποιούσε για το τι έπρεπε να περιμένουν: «Θέλετε είσθε μισούμενοι υπό πάντων των εθνών διά το όνομά μου.» «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή. Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.»—Ματθ. 24:9, 13, 14.
13 Μολονότι υπάρχουν εκείνοι που διακρατούν ακεραιότητα και αρνούνται να συμβιβάσουν τη νομιμοφροσύνη των στον Ιεχωβά, εκείνοι που ανήκουν σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων και οι οποίοι υποδουλώνονται στις εθνικές απαιτήσεις γίνονται πιο θηριώδεις καθώς προσπαθούν ν’ αναγκάσουν τους Χριστιανούς να παραβιάσουν τη διαθήκη των με τον Παντοκράτορα Θεό. Ο Χριστιανικός κόσμος έχει ενωθή με τα έθνη σ’ αυτή την προσπάθειά τους. Στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, πολλοί μάρτυρες του Ιεχωβά (Σπουδασταί της Γραφής) είχαν φυλακισθή, διότι δεν είχαν καταταχθή στις ένοπλες δυνάμεις των εθνών. Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών και πλέον, οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν διωχθή σχεδόν συνεχώς στο ένα ή στο άλλο μέρος της γης. Στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ο διωγμός υπήρξε εξαιρετικά σκληρός. Πολλές χιλιάδες νέων, επειδή ήσαν διάκονοι και, σε υπακοή στον νόμο του Θεού, αρνήθηκαν με άκαμπτο τρόπο να θανατώσουν άλλους, φυλακίσθηκαν.
14. (α) Ποια δήλωσι έκαμε ο Χίτλερ σχετικά με τους μάρτυρας του Ιεχωβά; (β) Περιγράψτε τι συνέβη σ’ ένα Χριστιανό διάκονο ο οποίος δεν υπέκυψε στη βάναυση μεταχείρισι στα χέρια των Ναζιστών.
14 Κάτω από το Ναζιστικό καθεστώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά διώχθηκαν με φρικτό τρόπο από τον Χίτλερ και από τα τάγματα εφόδου του Χίτλερ. Πράγματι, ο Χίτλερ εδήλωσε ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να εξοντωθούν. Αποτέλεσμα τούτου ήταν να γίνη ο διωγμός εξαιρετικά σκληρός, πράγμα που απαιτούσε αμετακίνητη πίστι εκ μέρους των Χριστιανών διακόνων. Ένας απ’ αυτούς, ο Ρόμπερτ Α. Βίνκλερ είχε συλληφθή και μεταφερθή στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Είχε απολυθή λίγο αργότερα ως ένας σεσημασμένος κακοποιός, διότι όλα τα μέλη της Γκεστάπο είχαν τη φωτογραφία του. Αργότερα συνελήφθη πάλι και του έδωσαν μια ευκαιρία να συνεργασθή μαζί τους με το να τους πληροφορήση που ήταν η σύζυγός του και οι ηγέται της εκκλησίας. Η απάντησις ήταν ΟΧΙ. Κατόπιν τον έδειραν με ανελέητο τρόπο ωσότου έχασε τις αισθήσεις του. αυτό επανελήφθη πολλές φορές. Εφόσον δεν μπορούσαν να διαρρήξουν την ακεραιότητά του, μολονότι του είχαν ξερριζώσει δόντια και τον είχαν δείρει σε βαθμό που να μη μπορή ν’ αναγνωρισθή, τον έβαλαν σ’ ένα σκοτεινό κελλί. Ένας αστυνομικός με πολιτικά που τον είχε οδηγήσει στη Γκεστάπο ήλθε και τον ρώτησε, «Είσθε σεις ο Κύριος Βίνκλερ;» Απήντησε «Ναι.» Αυτός ο πράκτωρ της Γκεστάπο είχε συγκλονισθή από τη θηριωδία που χρησιμοποιήθηκε. Σ’ αυτό το σημείο ένας φρουρός που είχε λίγη κατανόησι ζήτησε αν μπορούσε να κάμη κάτι γι’ αυτόν. «Θα μπορούσατε να μου φέρετε μια Γραφή;» ήταν το αίτημα του. λίγο αργότερα έρριξαν μια Γραφή μέσα στο κελλί του και η θύρα έκλεισε αμέσως και κλειδώθηκε. Είχε αυτό που χρειαζόταν, τον Λόγο του Θεού. Η προσευχή στον Ιεχωβά του έδωσε δύναμι ώστε να μπορέση να παραμείνη σταθερός στον Ιεχωβά, άσχετο με το τι επρόκειτο να του συμβή. Σήμερα αυτός ο άνθρωπος εξακολουθεί να υπηρετή τον Θεό πιστά, με νομιμοφροσύνη και είναι ευτυχής που μπόρεσε να παραμείνη ακλόνητος κάτω από την πιο σκληρή δοκιμασία της πίστεώς του.
15. Ποια ενθαρρυντικά λόγια έδωσε ένας καταδικασμένος Χριστιανός διάκονος σε άλλους ενώ τον ωδηγούσαν έξω από την αίθουσα δικαστηρίου;
15 Σε μια άλλη περίπτωσι ένας μάρτυς του Ιεχωβά είχε καταδικασθή να πεθάνη λόγω πιστότητός του στον Θεό. Καθώς οι φρουροί των ωδηγούσαν έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου έλεγε στους άλλους Μάρτυρας να έχουν θάρρος. Τι τονωτικό ήταν αυτό για τους άλλους που ήσαν παρόντες!
16. Περιγράψτε τι συνέβη σ’ ένα Χριστιανό διάκονο στο Κεμπέκ επειδή εξακολουθούσε το έργο του κηρύγματος.
16 Σκληρό διωγμό είχαν υποστή οι μάρτυρες του Ιεχωβά στο Κεμπέκ, του Καναδά. Ένας διάκονος είχε συλληφθή 103 φορές και εξέτισε διάφορες ποινές φυλακίσεως εκτός από τους ξυλοδαρμούς, και αυτό διότι είχε αρνηθή να παύση την από θύρα σε θύρα διακονία. Πολλοί άλλοι υπέφεραν όμοια. Εν τούτοις, με συνεχή διακράτησι ακεραιότητος, με τον καιρό κερδήθηκε μια δίκη από το Ανώτατο Δικαστήριο στον Καναδά. Τώρα, εκεί που υπήρχαν ελάχιστοι μόνο Μάρτυρες πριν είκοσι πέντε με τριάντα χρόνια, υπάρχουν χιλιάδες.
17. Τι βάναυσα παθήματα έχουν υποστή μάρτυρες πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα χάριν διακρατήσεως ακεραιότητος;
17 Όπως προηγουμένως όταν οι Μάρτυρες εδιώκοντο κάτω από το Ναζιστικό καθεστώς, οι μάρτυρες του Ιεχωβά υφίστανται ομοία μεταχείρισι πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, όπου οι Κομμουνισταί έχουν χρησιμοποιήσει σκληρό διωγμό για να κλονίσουν την ακεραιότητά τους. Σε πολλές περιπτώσεις εκείνοι που προσπαθούν να διακρατήσουν πιστότητα οδηγούνται σε δικαστήρια συναδέλφων τους και απειλούνται με απώλεια της εργασίας, του μισθού, της κατοικίας, της συντάξεως και άλλων, αν δεν αρνηθούν δημοσία τη θρησκεία τους. Υπεράσπισαν τη στάσι τους και μερικοί απ’ αυτούς εστάλησαν σε στρατόπεδα αναγκαστικής εργασίας. Σε πολλά απ’ αυτά τα στρατόπεδα υπάρχουν ομάδες μαρτύρων που υφίστανται σκληρή μεταχείρισι, χειρότερη ακόμη και από ζώα. Μερικοί απ’ αυτούς που είναι φυλακισμένοι έτσι έχουν ήδη υπηρετήσει στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως του Χίτλερ και τώρα έχουν καταδικασθή σε φυλάκισι για πολλά χρόνια από τους Κομμουνιστάς. Αλλά η πίστις των είναι ισχυρή και δεν θα δεχθούν συμβιβασμό της ακεραιότητός των στον Θεό.
18. Τι συνέβη σε Χριστιανούς διακόνους στην Αφρική;
18 Ο εθνικισμός έχει επιφέρει μεγάλο διωγμό στους μάρτυρας του Ιεχωβά πριν από λίγα χρόνια στην Αφρική, και πολλοί εδάρησαν σκληρά. Ακόμη και πρόσφατα σε μερικές Αφρικανικές χώρες οι μάρτυρες του Ιεχωβά ετέθησαν υπό απαγόρευσιν. Όχι μόνο έχουν απαγορευθή επειδή δεν ήθελαν να ενωθούν με το πολιτικό κόμμα και να φέρουν το δελτίο ταυτότητος του κόμματος, αλλά και οι όχλοι τους έχουν δείρει, έχουν βιάσει πολλές γυναίκες και εξαναγκάσει σε ανήθική κακομεταχείρισι. Αλλά και πάλι, οι ηγέται δεν μπόρεσαν να διαρρήξουν την ακεραιότητα αυτών των αληθινών Χριστιανών.
ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΔΙΑΡΡΗΞΕΩΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΟΣ
19. Πώς αντιμετώπισαν άλλοι δοκιμασίες πίστεως;
19 Μερικές φορές, οι πιο σοβαρές δοκιμασίες συμβαίνουν μέσα στην ίδια την οικογένεια ενός ατόμου με κακομεταχείρισι από τα’ άλλα μέλη τα οποία χλευάζουν και ονειδίζουν για να το κάμουν να παύση να είναι μάρτυς του Ιεχωβά.
20. Τι συνέβη στη Γερμανία όταν μερικοί από τους Χριστιανούς που είχαν διωχθή απελύθησαν από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως;
20 Έχει γίνει γνωστό ότι, ενώ πολλοί μάρτυρες του Ιεχωβά υπέστησαν πολύ σκληρό διωγμό κάτω από τα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όταν απελύθησαν για να επιστρέψουν ίσως στη γενέτειρά τους ή σε άλλα μέρη για να βρουν εργασία, εξαπατήθηκαν και παγιδεύθηκαν από τα θέλγητρα του υλισμού. Μ’ αυτό μπορούμε ν’ αντιληφθούμε ότι, μολονότι ο Διάβολος είναι πιθανόν να μη μπορέση να υποδουλώση τους Χριστιανούς με τον διωγμό, μπορεί να επιτύχη με ύπουλα μέσα να διαρρήξη την ακεραιότητά τους. Μερικοί ίσως μπόρεσαν να υπομείνουν δοκιμασίες κακομεταχειρίσεως κι’ εν τούτοις έπεσαν θύματα του πάθους των και διέπραξαν πορνεία και μοιχεία, πράγμα που επέφερε την απομάκρυνσί τους από την οργάνωσι του Ιεχωβά.
21. Τι είχε συμβή στην πρώτη εκκλησία; Γιατί αυτό δεν πρέπει να κλονίση την πίστι μας όταν προκύπτουν όμοιες συνθήκες τώρα;
21 Πράγματι, πολλοί εξέκλιναν από το δρόμο για διαφόρους λόγους, και αυτό είχε συμβή επίσης και στις ημέρες της πρώτης εκκλησίας. Ο Παύλος εφιστά την προσοχή μας σ’ αυτό στη Δευτέρα επιστολή του στον Τιμόθεο, όπου διαβάζομε: «Διότι ο Δημάς με εγκατέλιπεν, αγαπήσας τον παρόντα κόσμον.» Ο Παύλος προειδοποίησε και για κάποιον άλλον ο οποίος τον είχε βλάψει: «Ο Αλέξανδρος ο χαλκεύς πολλά κακά μοι έκαμεν· ο Ιεχωβά να αποδώση εις αυτόν κατά τα έργα αυτού· τον οποίον και συ φυλάττου· διότι πολύ ανθίσταται εις τους λόγους ημών.» (2 Τιμ. 4:10, 14, 15, ΜΝΚ) Όπως βλέπομε, μερικοί Χριστιανοί έπαυσαν την πιστή πορεία τους πριν από χίλια εννεακόσια χρόνια, και μπορούμε να περιμένωμε ότι μερικοί θα κάμουν το ίδιο τώρα διότι έτσι έχει προφητευθή. Πρέπει όμως ν’ αφήσωμε να κλονισθή η πίστις μας; Όχι, διότι γνωρίζομε ότι ο Ιεχωβά θ’ απομακρύνη εκείνους οι οποίοι είναι παραβάται.
22. (α) Τι είδαμε να συμβαίνη γρήγορα, πράγμα που πρέπει να μας κρατή άγρυπνους στο γεγονός ότι είναι δυνατόν να μη διαφύγωμε μερικές σκληρές δοκιμασίες; (β) Με ποιον τρόπο ο Παύλος ήταν ένα παράδειγμα και πώς η πορεία του μπορεί να είναι βοηθητική για μας;
22 Επί πλέον δεν πρέπει να νομίζωμε ότι θα περάσωμε τις δοκιμασίες που είναι μπροστά μας χωρίς βλάβη. Πολλοί μπορεί ν’ αναγκασθούν να υποστούν αδικίες και δυσκολίες, όπως συνέβη σε πολλούς στο παρελθόν. Ο εθνικισμός, παρατηρούμε, έχει αγριέψει σε πολλές περιπτώσεις, πράγμα που κατέληξε σε σκληρό διωγμό σχεδόν μέσα σε μια νύχτα χωρίς προειδοποίησι. Με το να φορέσωμε την ασπίδα της πνευματικής πανοπλίας μπορούμε ν’ αντισταθούμε στα βέλη του εχθρού. Μπορούμε να περιμένωμε κάθε είδους παθήματα, όπως μας είπε ο Χριστός Ιησούς. «’Οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ’ εμέ’. . . διά να έχωμεν την ελπίδα διά της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών. Ο δε Θεός της υπομονής και της παρηγορίας είθε να σας δώση να φρονήτε το αυτό εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν.» (Ρωμ. 15:3-5) Μπορούμε να ενθυμούμεθα, επίσης ότι ο Παύλος έδωσε συγκεκριμένη συμβουλή για την εγκαρτέρησι όταν έγραψε τη Δευτέρα επιστολή του στους Κορινθίους: «Εν παντί συνιστώντες εαυτούς ως υπηρέται Θεού, εν υπομονή πολλή, εν θλίψεσιν, εν ανάγκαις, εν στενοχωρίαις, εν ραβδισμοίς, εν φυλακαίς, εν ακαταστασίαις, εν κόποις, εν αγρυπνίαις, εν νηστείαις.» (2 Κορ. 6:4, 5) Χρειάζεται πολλή ενθάρρυνσις για να οικοδομήσωμε δύναμι εγκαρτερήσεως στη διάνοιά μας.
ΔΙΑΚΡΑΤΗΣΙΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΟΣ
23. Πώς πρέπει να αισθανώμεθα όσον αφορά την ευχή της αφιερώσεώς μας που έχομε κάμει στον ιεχωβά;
23 Μερικοί απέτυχαν να ζουν σύμφωνα με τις ευχές της αφιερώσεώς των στον Ιεχωβά. Όταν πάρωμε την απόφασι ν’ αφιερώσωμε τη ζωή μας στο να κάνωμε το θέλημα του Ιεχωβά, δεν υπάρχει οπισθοχώρησις. Ο Ιεχωβά ορθώς περιμένει να ‘αποδώσωμε τας ευχάς μας.’ (Εκκλησ. 5:4-6) Εκείνοι οι οποίοι εκουσίως και εσκεμμένως δεν είναι έντιμοι στις υποσχέσεις στον Ιεχωβά είναι άξιοι θανάτου.
24, 25. (α) Από ποια πηγή μπορούμε να περιμένωμε επιθέσεις; Γιατί; (β) Ακόμη και αν αντιμετωπίσωμε την πιο σκληρή δοκιμασία όπου περιλαμβάνεται η ζωή μας, ποια πρέπει να είναι η αντίδρασίς μας;
24 Πρέπει να ενθυμούμεθα ότι ο Σατανάς είναι ο μεγάλος εχθρός των αληθινών Χριστιανών και έχει μια ισχυρή οργάνωσι η οποία έχει τάσι να καταστρέψη κάθε πίστι στον Ιεχωβά. Οφείλομε επίσης ν’ αναγνωρίσωμε το γεγονός ότι ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται κάτω από τη δύναμι του Διαβόλου, και αυτός είναι ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων και έχει τυφλώσει τις διάνοιες των απίστων.—2 Κορ. 4:4.
25 εφόσον έχει ολόκληρο τον κόσμο κάτω από την εξουσία του, κατευθύνει όλο το δηλητήριο και τη δύναμί του στη χρησιμοποίησι των επιγείων δυνάμεών του. Αυτό το κάνει σαν ένας λέων ωρυόμενος που αναζητεί τη λεία του, όπως έγραψε ο Πέτρος: «Ο αντίδικός σας διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη.» Αυτός ο κάποιος μπορεί να είσθε σεις, ένας ειλικρινής Χριστιανός αφοσιωμένος στον Ιεχωβά. Ο Πέτρος προειδοποιεί περαιτέρω: «Εις τον οποίον αντιστάθητε μένοντες στερεοί εν τη πίστει, εξεύροντες ότι τα αυτά παθήματα γίνονται εις τους αδελφούς σας τους εν τω κόσμω.» (1 Πέτρ. 5:8, 9) Μη αφήσετε να σας τρομοκρατήση αυτό ή να σας κάμη να παύσετε. Αυτό θα ήταν δειλία, ακόμη και αυτοκτονία, και μια τέτοια ενέργεια δεν καθιστά ένα άτομο άξιο να ζήση στη βασιλεία του Θεού. (Αποκάλ. 21:8) Αντιθέτως, να έχετε το αυτό φρόνημα που συνέστησε ο Ιησούς στο εδάφιο Αποκάλυψις 2:10: «Μη φοβού μηδέν από των όσα μέλλεις να πάθης. Ιδού, ο διάβολος μέλλει να βάλη τινάς εξ υμών εις φυλακήν, διά να δοκιμασθήτε· . . . Γίνου πιστός μέχρι θανάτου, και θέλω σοι δώσει τον στέφανον της ζωής.»