Η Δύναμις του Θείου Λόγου στη Ζωή Μας
Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ πηγαίνει τρία χρόνια πριν, στον καιρό που η ζωή μου ήταν γεμάτη από θλίψι. Δεν εγνώριζα τον Ιεχωβά Θεό τότε και η ζωή μου το έδειχνε αυτό.
Ήμουν στον δεύτερο χρόνο ενός πολύ κλονισμένου γάμου. Ο πρώτος μου γάμος, τον οποίον έκανα όταν ήμουν δεκαέξη ετών, τελείωσε οκτώ χρόνια αργότερα, όταν ο σύζυγός μου εστάλη στη φυλακή. Συνήντησα τον δεύτερο σύζυγό μου λίγους μήνες αργότερα. Αφού συζήσαμε μαζί επί έξη μήνες χωρίς τα οφέλη του γάμου αποφασίσαμε να παντρευθούμε.
Τον καιρό εκείνο ο σύζυγός μου κι εγώ εργαζόμεθα. Αυτός ήταν διευθυντής σ’ ένα κατάστημα και εγώ λογίστρια σε μια ασφαλιστική εταιρία. Και οι δυο εργασίες απορροφούσαν όλο τον χρόνο μας και τις ενέργειές μας. Τα δυο μας παιδιά (δικά μου από τον πρώτο μου γάμο) τα αφήναμε στον παππού τους και στη γιαγιά τους τον περισσότερο καιρό.
Δαπανούσαμε τον λίγο ελεύθερο χρόνο που είχαμε για να πάρωμε ναρκωτικά όπως το LSD, να κάνωμε ψυχεδελικά ταξίδια, να καπνίσωμε μαριχουάνα ή να ρουφήξωμε THC. Μετά από ένα τέτοιο Σαββατοκύριακο ήταν δύσκολο να πάμε στην εργασία τη Δευτέρα το πρωί. Για ν’ αντιμετωπίζωμε την κατάστασι, συνηθίζαμε να παίρνωμε αμφιταμίνες που μας βοηθούσαν να εργαζώμεθα. Αυτό το είδος της ζωής μάς ωδήγησε σε ανηθικότητα και τελικά ο γάμος μας φαινόταν ότι θα κατέληγε στο διαζύγιο.
ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
Τότε ήταν που μια στενή μου φίλη η οποία είχε συζυγικά προβλήματα απεφάσισε να ταξιδέψη μέχρι το Κολοράντο για να δη αν θα μπορούσε να ξεκαθαρίση τις σκέψεις της. Ενώ έμενε σε κάτι παλαιούς φίλους εκεί, διεπίστωσε ότι αυτοί μελετούσαν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Στην αρχή, είχε αμφιβολίες γι αυτό, αλλά κατόπιν η πληροφορία που της μετέδωσαν από την Αγία Γραφή άρχισε να έχη σημασία γι’ αυτήν.
Όταν επέστρεψε στο σπίτι ήλθε σε επαφή με την τοπική Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά και ρώτησε αν κάποιος μπορούσε να της κάνη Γραφική μελέτη. Πραγματικά, έτσι και έγινε. Κατόπιν, η φίλη μου επεσκέφθη εμένα και αυτό απεδείχθη ότι ήταν η αρχή πολλών μακρών συζητήσεων γύρω από την Αγία Γραφή.
Τελικά η φίλη μου με προσκάλεσε στο σπίτι της να συναντήσω το ζεύγος με το οποίο μελετούσε. Μετά από μια ώρα μαζί τους έμεινα κατάπληκτη. Αυτοί δεν ήσαν αμαθείς άνθρωποι, όπως πίστευα. Ήσαν καλά εκπαιδευμένοι στη χρήσι της Αγίας Γραφής. Δεν έβλεπα την ώρα να φέρω τον σύζυγό μου σ’ επαφή μαζί. τους. Αλλ’ αυτός δεν ενδιαφερόταν. Μου είπε ότι αν αυτό ήταν εκείνο που επιθυμούσα, συμφωνούσε να πηγαίνω, αλλά να μην υπολογίζω ότι θα ερχόταν κι αυτός.
Εν τούτοις, αφού κρυφάκουσε μερικές Γραφικές συζητήσεις που είχα με τη φίλη μου, η περιέργειά του άρχισε να τον διεγείρη. Δέχθηκε να συναντήση το ζεύγος των Μαρτύρων. Η αντίδρασίς του ήταν όμοια με τη δική μου, κι έτσι άρχισε μια Γραφική μελέτη. Μετά από λίγους μήνες αντιληφθήκαμε ότι όσα διαβάζαμε ήταν η αλήθεια που λέγει η Αγία Γραφή στο εδάφιο Ιωάννης 8:32: «Θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν. Και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.» Πραγματικά μας ελευθέρωσε. Μας ελευθέρωσε από τη χρήσι των ναρκωτικών, από την ανηθικότητα και από τα μη ικανοποιητικά αποτελέσματα της επιδιώξεως υλικών στόχων.
ΜΙΑ ΚΛΟΠΗ
Καθώς πλησίαζε ο καιρός να συμβολίσωμε την αφιέρωσί μας να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό με το εν ύδατι βάπτισμα, η συνείδησίς μου άρχισε να μ’ ενοχλή. Είχα διαπράξει ένα αμάρτημα και εγνώριζα ότι έπρεπε να τακτοποιηθή. Το αμάρτημα αυτό ήταν μια κλοπή.
Η θέσις μου ως λογίστρια περιελάμβανε πλήρη ευθύνη για τα οικονομικά της εταιρίας και τις μηνιαίες καταστάσεις του ισολογισμού. Η κατάχρησις των χρημάτων άρχισε στη διάρκεια του πρώτου μου γάμου. Ο πρώτος μου σύζυγος ήταν πάντοτε αναμεμειγμένος σε παράνομες δραστηριότητες και απαιτούντο πολλά χρήματα για να ξεφύγη από τη φυλακή. Εν τούτοις, τελικά, τον έβαλαν φυλακή.
Όταν πήγε στη φυλακή, έμεινα με τα δύο παιδιά μου. Το εισόδημά μου δεν θα εκάλυπτε όλα μας τα χρέη και τις ανάγκες της οικογενείας μου. Έτσι, αναγκάσθηκα να κλέψω.
Τώρα, ήμουν έτοιμη ν’ αφιερώσω τη ζωή μου στον Ιεχωβά και, μολονότι είχα σταματήσει να κλέβω, εντούτοις, ψευδόμουν καθώς χρησιμοποιούσα τον ψευδή ισολογισμό κάθε μήνα. Εγνώριζα ότι δεν μπορούσα να υπηρετώ τον Ιεχωβά αν δεν εναρμόνιζα τη ζωή μου σύμφωνα με την αλήθεια.—Παροιμ. 14:5.
Η ΛΥΣΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Ο σύζυγός μου κι εγώ φέραμε το πρόβλημα ενώπιον του Ιεχωβά με προσευχή. Το επόμενο βήμα μας ήταν να πούμε ολόκληρη την ιστορία στον Χριστιανό πρεσβύτερο με τον οποίο μελετούσαμε. Ήμουν βεβαία ότι αυτοί οι γεμάτοι κατανόησι άνθρωποι, θα εύρισκαν τις πράξεις μου ασυγχώρητες. Πόσο λίγα εγνώριζα τότε για τον λαό του Ιεχωβά! Η αγάπη, το ενδιαφέρον και η βοήθεια που μου έδωσαν είναι ιδιότητες που δεν τις βρίσκει κανείς σήμερα εύκολα στον κόσμο.
Έγινε διευθέτησις να επισκεφθώ ένα δικηγόρο, για να συζητήσω αυτό το πρόβλημα. Την ώρα που πήγαινα στο γραφείο του δικηγόρου κι ενώ έπαιρνα το ασανσέρ για ν’ ανεβώ στον όροφο που έπρεπε, προσευχόμουν στον Ιεχωβά να με ενισχύση να κάνω εκείνο που εγνώριζα ότι ήταν το θέλημά του. (Φιλιππ. 4:13) Οι δικηγόροι δεν εξεπλάγησαν που είχα κλέψει χρήματα. Εν τούτοις, εξεπλάγησαν όταν τους απεκάλυψα ότι σκόπευα να εκθέσω την κλοπή μου.
«Μα κανείς δεν το εγνώριζε,» είπαν. «Γιατί δεν τα τοποθέτησες πάλι τα χρήματα λίγα-λίγα;»
Τους εξήγησα την επιθυμία μου να υπηρετήσω τον Ιεχωβά Θεό και την ανάγκη ν’ αρχίσω αυτή την υπηρεσία με μια καθαρή συνείδησι. Απεφάσισαν να διευθετήσουν μια συνάντησι με τον προϊστάμενό μου και να τον πληροφορήσουν για την κλοπή μου. Έπρεπε να περιμένω μια εβδομάδα προτού έλθη αυτή η μέρα. Αυτή η εβδομάδα ήταν μια εβδομάδα που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω! Περνούσα τις νύχτες δίπλα στο κρεββάτι των παιδιών μου γνωρίζοντας ότι ήταν πιθανόν να πάω στη φυλακή και σκεπτόμουν τι θα συνέβαινε σ’ αυτά.
Ο σύζυγός μου αγαπά τα παιδιά μου. Αισθάνεται σαν να είναι δικά του παιδιά, αλλ’ οι γονείς μου με βία εναντιώθηκαν σ’ αυτή τη νέα μας πίστι, και φοβόμουν ότι θα έπαιρναν τα παιδιά μου απ’ αυτόν. Ο γάμος μας είχε ανανεωθή τελείως τώρα που εφαρμόζαμε τις Γραφικές αρχές και με στενοχωρούσε υπερβολικά η σκέψις ότι θ’ αποχωριζόμουν από τον σύζυγό μου.
Προσευχόμεθα διαρκώς στον Ιεχωβά. Του ζήτησα να μου δώση τη δύναμι να κάνω το θέλημά του, αν πίστευε ότι θα ήταν καλύτερα να τον υπηρετήσω ως μια Μάρτυς στη φυλακή. Ο προϊστάμενός μου, μολονότι εξεπλάγη από την ανεντιμότητα μου, εθαύμασε την εντιμότητα που είχα αποκτήσει λόγω της νέας μου πίστεως. Συμφώνησε να κάνη μια διευθέτησι ώστε να επιστρέψω τα χρήματα στην εταιρία απ’ όπου τα είχα καταχρασθή. Ήθελε μάλιστα να με κρατήση να εργάζωμαι εκεί, αλλά η εταιρία δεν μπορούσε να το δεχθή. Έπρεπε να περιμένωμε οκτώ μήνες για την απόφασι.
Τώρα δεν γράφω από τη φυλακή, αλλά από το σπίτι μου. Η εταιρία μού επέτρεψε να ξεπληρώσω αυτό το χρέος. Έτσι, όχι μόνο είχαμε τη χαρά να δούμε τα παιδιά μας να μαθαίνουν για τον Ιεχωβά, αλλά στην πρόσφατη συνέλευσι περιοχής είδαμε την δεκαεξάχρονη κόρη μας να συμβολίζη την αφιέρωσί της να υπηρετή τον Ιεχωβά Θεό. Απεφοίτησε από το σχολείο το περασμένο καλοκαίρι και τώρα κάνει έργο βοηθητικού σκαπανέως. Και από την 1η Ιουλίου 1976, κι εγώ επίσης, άρχισα ολοχρόνιο έργο κηρύγματος.
Ο σύζυγός μου τώρα συμμετέχει στις εκκλησιαστικές ευθύνες και είχε το προνόμιο να εργασθή στις δύο συνελεύσεις περιοχής το περασμένο καλοκαίρι στη διάρκεια των διακοπών του.
Ευχαριστούμε τον Ιεχωβά για την αγαθότητά του και τη συγχωρητικότητά του και για το γεγονός ότι μας επιτρέπει να τον υπηρετούμε. Διαπιστώσαμε ότι είναι αληθινά τα λόγια του Ψαλμωδού στο κεφάλαιο 144:15 (ΜΝΚ) «Μακάριος ο λαός, του οποίου ο Ιεχωβά είναι ο Θεός αυτού.»—Από Συνεργάτη.