Ερωτήσεις από Αναγνώστες
● Τι σημαίνει η φράσις ‘η πόλις η μεγάλη, ήτις καλείται πνευματικώς Σόδομα και Αίγυπτος,’ που αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 11:8;
Η ‘πόλις η μεγάλη’ που αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 11:8 είναι η Ιερουσαλήμ, κι έτσι η Αποκάλυψις αναφέρεται βασικά σ’ εκείνο που συμβόλιζε η αρχαία Ιερουσαλήμ.
Το ενδέκατο κεφάλαιο του βιβλίου της Αποκαλύψεως περιγράφει την όρασι των ‘δύο μαρτύρων’ του Θεού που είδε ο απόστολος Ιωάννης. Τα συμφραζόμενα αυτής της περιπτώσεως αναφέρουν το ότι ο Ιεχωβά έχει ‘λάβει την δύναμίν του την μεγάλην και εβασίλευσε.’ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιλαμβάνονται ότι αυτό συνέβη το έτος 1914 μ.Χ. (Αποκάλ. 11:17, 18) Η συμβολική γλώσσα που χρησιμοποιείται στην Αποκάλυψι λέγει ότι οι δύο μάρτυρες νικώνται και φονεύονται «και τα πτώματα αυτών θέλουσι κείσθαι επί της πλατείας της πόλεως της μεγάλης, ήτις καλείται πνευματικώς Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριος ημών εσταυρώθη.»—Αποκάλ. 11:8.
Αυτό προφανώς εσήμαινε την Ιερουσαλήμ, διότι ο Ιησούς κατεδικάσθη σε θάνατο στην Ιερουσαλήμ και εσταυρώθη έξω από τα τείχη αυτής της πόλεως. Οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ εκείνον τον καιρό παρουσίαζαν τα χαρακτηριστικά των αρχαίων Σοδόμων καθώς επίσης και της Αιγύπτου. (Παράβαλε με Ησαΐαν 1:10, 21.) Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, παραδείγματος χάριν, ήσαν ικανοποιημένοι με τις δικές τους ειδωλολατρικές θρησκευτικές συνήθειες και απέρριψαν τον αληθινό Θεό στις ημέρες του Μωυσέως και του πρώτου Πάσχα. Ομοίως, οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνος μ.Χ. απέρριψαν τον Ιησού ‘τον Αμνόν του Θεού,’ παραμένοντας προσκολλημένοι στις θρησκευτικές τους παραδόσεις. (Ιωάν. 1:29· Ματθ. 15:3-9· 23:13-26) Όπως έχουν τονίσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πριν από πολύν καιρό, το σύγχρονο αντίστοιχο της αρχαίας Ιερουσαλήμ είναι ο Χριστιανικός κόσμος. Τα περισσότερα από τα μέλη του Χριστιανικού κόσμου, επίσης, ισχυρίζονται ότι λατρεύουν τον Θεό με ορθό τρόπο αλλά, γενικά, επιδεικνύουν την ίδια στάσι που επέδειξαν και οι Ιουδαίοι οι οποίοι απέρριψαν τον Ιησού.
Συνεπώς, το βιβλίο «Τότε Θέλει Τελεσθή το Μυστήριον του Θεού» (1969, στην Αγγλική), έλεγε εν μέρει τα εξής: «Λόγω της θρησκευτικής καταπιέσεως και της δουλείας που επέφερε στον λαό του Ιεχωβά η άπιστη Ιερουσαλήμ, μπορούσε ‘με μια πνευματική έννοια’ να ονομασθή Αίγυπτος. Όπως ακριβώς ο πρώτος Πασχαλινός αμνός εσφάγη στην Αίγυπτο στις ημέρες του προφήτου Μωυσέως, έτσι και ο Ιησούς Χριστός, ως ο αντιτυπικός Πασχαλινός Αμνός, εφονεύθη στην άπιστη Ιερουσαλήμ.» Κατόπιν, σχετικά με τους συγχρόνους καιρούς, το βιβλίο προσέθεσε ότι «η έκφρασις ‘η πόλις η μεγάλη’ πρέπει να σημαίνη την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ, δηλαδή, τον Χριστιανικό κόσμο.»—Σελ. 272, 273.
Αλλά γιατί το τεύχος της Σκοπιάς 15 Αυγούστου 1977, αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 11:8 σχετικά με το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα που υπάρχει τώρα;
Η αρχαία Αίγυπτος ήταν μια προεξέχουσα πολιτική δύναμις της εποχής της. Ο Ιεζεκιήλ, στο κεφάλαιο 31, περιέχει μια προειδοποίησι που απευθύνεται προς τον «Φαραώ βασιλέα της Αιγύπτου και προς το πλήθος αυτού.a Εξετάζοντας το 31 κεφάλαιο του βιβλίου του Ιεζεκιήλ, η Σκοπιά 15 Αυγούστου 1977, κατάλληλα αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 11:8. Το έκανε αυτό κυρίως για να δείξη ότι είναι Γραφικώς ορθό να προσάπτεται μια πνευματική σπουδαιότητα στην Αίγυπτο. Στη σύγχρονη αντιτυπική εκπλήρωσι του 31 κεφαλαίου του βιβλίου του Ιεζεκιήλ δεν εννοείται η κατά γράμμα χώρα της Αιγύπτου. Αντιθέτως, γίνεται εφαρμογή σ’ ένα παγκόσμιο πολιτικό σύστημα πραγμάτων των ημερών μας. Πώς συμβαίνει αυτό; Η αρχαία Αίγυπτος ήταν μια προεξέχουσα στρατιωτική δύναμις η οποία, σαν ένα μεγάλο δένδρο, προσπαθούσε να εξαπλώση την επικρατούσα επιρροή της παγκοσμίως ώστε να επηρεάση όλους τους λαούς. Με όμοιο τρόπο, υπάρχει σήμερα μια παγκόσμια πολιτική οργάνωσις η οποία μπορεί να παρομοιωθή με μια ψηλή κέδρο στο όρος του Λιβάνου, κάτω από την οποία βρίσκουν καταφύγιο πολλά έθνη.
Έτσι, ενώ τα συμφραζόμενα του εδαφίου Αποκάλυψις 11:8 δείχνουν ότι η σύγχρονη εκπλήρωσίς του έχει ειδική εφαρμογή στον Χριστιανικό κόσμο, αυτό το εδάφιο θα μπορούσε κατάλληλα ν’ αναφέρεται για να δείξη ότι είναι κατάλληλο ν’ αποβλέπωμε σε μια σύγχρονη πνευματική εφαρμογή της αντιτυπικής ‘Αιγύπτου’ που αναφέρεται στο 31 κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ.
[Υποσημειώσεις]
a Εν μέρει, το εδάφιο Ιεζεκιήλ 31:3 λέγει: «Ιδού, ο Ασσύριος ήτο κέδρος εν τω Λιβάνω.» Αξίζει να σημειωθή ότι μερικές μεταφράσεις αναφέρουν εδώ το ρήμα «ήτο». Αυτό οδήγησε στην κατανόησι ότι το μεγάλο ‘δένδρο’ εξεικόνιζε την αρχαία Ασσυρία. Αλλά το ρήμα «ήτο» δεν βρίσκεται στην αρχική Εβραϊκή. Και τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι η προειδοποίησις απευθύνετο στον Φαραώ και στο πλήθος του, ο οποίος λέγεται ότι ομοιάζει με ‘Ασσύριον’ και επίσης ομοιάζει με ‘κέδρον του Λιβάνου.’ Προφανώς, λοιπόν, η μνεία για έναν ‘Ασσύριο’ μετέδιδε απλώς την ιδέα μιας μεγάλης στρατιωτικής δυνάμεως, η οποία είναι ό,τι ήταν και η αρχαία Αίγυπτος στο παρελθόν.