Ελπίς—Ένα Πολύτιμο Απόκτημα
Η ΕΛΠΙΔΑ έχει τρομερά ενισχυτική δύναμι. Πολλοί άνθρωποι, πιστεύοντας ότι η σκληρή μοίρα τους τελικά θα καλυτέρευε, υπέμειναν αδικίες, καταπίεσι και στερήσεις. Μερικές φορές, ασθενείς που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και οι γιατροί έχουν αποκλείσει κάθε θεραπεία γι’ αυτούς, ανάρρωσαν με καταπληκτικό τρόπο. Γιατί; Επειδή ποτέ δεν έχασαν την ελπίδα τους. Από την άλλη πλευρά, άνθρωποι με τις καλύτερες προϋποθέσεις να γίνουν καλά, πέθαναν όταν υπέκυψαν στο φόβο και στην απελπισία.
Στα πρόσφατα χρόνια, γιατροί και άλλοι κατενόησαν περισσότερο την αξία της ελπίδας. Ωστόσο, μόνο ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά Θεός, γνωρίζει πλήρως πόσο σπουδαία είναι αυτή η ελπίδα. Από τη μεγάλη του αγάπη για το ανθρώπινο γένος, προμήθευσε μια βεβαία ελπίδα σ’ ένα καιρό οπότε δεν φαινόταν να υπάρχουν ευτυχείς προοπτικές. Ο Ύψιστος ανήγγειλε μια δικαστική απόφασι που έδωσε τη βάσι για ελπίδα. Εναντίον τίνος απευθύνθηκε αυτή η καταδικαστική κρίσι, και γιατί υπεδείκνυε ένα καλύτερο μέλλον για τους απογόνους των πρώτων γονέων μας, του Αδάμ και της Εύας;
Από το Γραφικό βιβλίο της Γενέσεως, μαθαίνομε ότι ένας χαμερπής όφις χρησιμοποιήθηκε για να εξαπατήση την Εύα. Ο Σατανάς ο Διάβολος, ένα αόρατο πνευματικό πρόσωπο, χαρακτηρίζεται αλλού στις Γραφές ως εκείνος που ήταν υπεύθυνος για την απάτη, χρησιμοποιώντας προφανώς τον όφι, όπως ένας εγγαστρίμυθος χρησιμοποιεί μια κούκλα. Αυτό το πνευματικό πρόσωπο εναντιώθηκε εσκεμμένα στον Θεό και, επίσης, τον συκοφάντησε. Έτσι, έγινε Σατανάς, που σημαίνει «Εναντιούμενος,» και Διάβολος, που σημαίνει «Συκοφάντης.» Λόγω του ότι ο Αντίδικος χρησιμοποίησε τον όφι, η Αγία Γραφή τον ονομάζει «όφι τον αρχαίον.»—Γεν. 3:1-6· Ιωάν. 8:44· Αποκ. 12:9.
Επομένως, η καταδικαστική κρίσις απευθύνθηκε σ’ αυτόν τον «όφιν τον αρχαίον» ως εξής: «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό (αυτός, ΜΝΚ) θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.»—Γέν. 3:15.
Η δικαστική απόφασις σχετικά με τον αρχαίο όφι απεκάλυψε ότι θα εξαλείφετο. Ο Ιησούς Χριστός προσδιορίζεται σαφώς στις Γραφές ως εκείνος ο οποίος θα πατάξη τον όφι, θεραπεύοντας κάθε βλάβη που έχει προκαλέσει. Στο εδάφιο 1 Ιωάννου 3:8, διαβάζομε: «Δια τούτο εφανερώθη ο Υιός του Θεού, δια να καταστρέψη τα έργα του διαβόλου.» Ο Ιησούς, όταν ήταν στη γη, υπέστη, ασφαλώς, ένα «κέντημα στην πτέρνα» όταν θανατώθηκε πάνω σ’ ένα πάσσαλο. Εν τούτοις, επειδή αναστήθηκε σε αθάνατη ουράνια ζωή, μπορεί να πατάξη τον Διάβολο στο κεφάλι.
Η εξάλειψις του Σατανά και της ολέθριας επιρροής του, καθώς και ο αφανισμός όλων των πονηρών του έργων, θα επιφέρη μεγαλειώδεις ευλογίες για το ανθρώπινο γένος. Θα εκπληρωθούν τα εξής παρηγορητικά λόγια: «Θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον.»—Αποκ. 21:4.
Σ’ αυτό τον 20ό αιώνα, εκατοντάδες χιλιάδες άτομα παρηγορήθηκαν απ’ αυτή τη θαυμάσια ελπίδα που εκτίθεται στις Γραφές. Μια αξιοσημείωτη εκδήλωσις του γεγονότος αυτού καταφαίνεται από τη σειρά των Περιφερειακών Συνελεύσεων «Ζώσα Ελπίς» που διεξήγαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, και άρχισαν τον Ιούνιο του 1979. Στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες, 982.585 άτομα συναθροίσθηκαν σε 93 συνελεύσεις, και 8.630 άτομα βαπτίσθηκαν. Παρόμοιες συνελεύσεις έγιναν σε άλλα μέρη του βορείου ημισφαιρίου καθώς και στο νότιο ημισφαίριο. Αλλά πώς ακριβώς οι εκπρόσωποι σ’ αυτές τις συνάξεις έδειξαν ότι ενισχύονται από την ελπίδα;