Εννιάχρονος Γιος Διασώνει ένα Γάμο
ΕΙΝΑΙ απόλυτα ανάγκη να χωρίσει μια σύζυγος το σύζυγό της όταν αυτός διαπράξει για μια φορά μοιχεία, έστω κι’ αν αυτός έχει ειλικρινά μετανοήσει; Έτσι νόμιζε μια σύζυγος, αλλά ο εννιάχρονος γιος της σκέφτηκε διαφορετικά.
Κάποιος βαφτισμένος άντρας με μια αφιερωμένη σύζυγο και τρία μικρά παιδιά πρόσφατα διέπραξε μοιχεία. Ήταν το μοναδικό του πταίσμα και αμέσως πληροφόρησε σχετικά τους διορισμένους πρεσβυτέρους της εκκλησίας. Οι πρεσβύτεροι τον παρότρυναν να ζητήσει συγχώρηση από τη σύζυγό του εξομολογούμενος σ’ αυτή το αμάρτημά του. Η σύζυγος αναστατώθηκε πολύ και αποφάσισε να θέσει τέρμα στο γάμο της. Είπε στους πρεσβυτέρους που χειρίζονταν την υπόθεση ότι είχε πάρει την απόφασή της κι ότι είχε ήδη συμβουλευθεί δικηγόρο. Οι πρεσβύτεροι μίλησαν μαζί της, τής είπαν ότι και τα τρία παιδιά ήταν στα τρυφερά τους χρόνια, το μεγαλύτερο εννιά χρόνων. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, εκείνη ήταν αποφασισμένη. Σαν αποτέλεσμα, ο σύζυγος είχε πολύ στενοχωρηθεί και σχεδόν δεν έτρωγε. Τις περισσότερες ώρες έκλαιγε.
Στο μεταξύ τα παιδιά έμαθαν τι συνέβη, και το μεγαλύτερο αγόρι αποφάσισε να κάνει κάτι γι’ αυτό. Κάθισε κάτω για να ετοιμάσει μια ομιλία ή αυτά που θα έλεγε στη μητέρα του. Από τις συναθροίσεις που παρακολουθούσε στην Αίθουσα Βασιλείας, θυμήθηκε μερικά εδάφια και πληροφορίες επίσης από το βιβλίο Κάνετε την Οικογενειακή Σας Ζωή Ευτυχισμένη. Τώρα ήταν καλά προετοιμασμένος για ν’ αντιμετωπίσει τη μαμά του. Τη φώναξε στην κρεβατοκάμαρα και κάθισε μαζί της. Η πρώτη του κουβέντα ήταν πως ήταν πολύ αναστατωμένος και δεν ήθελε να διαλυθεί η οικογένειά του. Έπειτα είπε: «Μαμά, κοίτα τι λέει η Γραφή στο Νεεμίας 9:17.» Αφού η μητέρα του διάβασε το εδάφιο, είπε: «Βλέπεις πως ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός που ενεργεί με συγχωρητικό τρόπο. Μαμά, δεν νομίζεις ότι κι’ εσύ θα έπρεπε να συγχωρήσεις τον Μπαμπά;» «Ίσως», απάντησε η μητέρα του. Το παιδί ήθελε πραγματικά να βοηθήσει τη μητέρα του να δει τη σπουδαιότητα της συγχωρητικότητας.
Το αγόρι ανέφερε επίσης τα εδάφια Εφεσίους 5:22, 33 και είπε ότι, επειδή ο πατέρας του είναι η κεφαλή στο σπίτι, η μητέρα θα έπρεπε να τον ακούει. Μετά, το παιδί ανέφερε το Ματθαίος 6:11, 12. Αφού διάβασε αυτά τα δύο εδάφια, ρώτησε τη μητέρα του τι σημαίνει η λέξη «αμαρτίες». Εκείνη του απάντησε, και το παιδί την παρότρυνε να συγχωρήσει τις «αμαρτίες του Μπαμπά». Χρησιμοποίησε κι άλλα εδάφια ακόμη και, τελικά, ρώτησε τη μητέρα του: «Δεν νομίζεις ότι θα έπρεπε να συγχωρήσεις τον Μπαμπά;» Ευτυχώς, η απάντηση ήταν, «Ναι, θα τον συγχωρήσω.»
Τώρα η οικογένεια είναι και πάλι ενωμένη και χαρούμενη. Αργότερα η γυναίκα είπε ότι ήταν ευγνώμων για την εξέλιξη των πραγμάτων και πρόσθεσε ότι μπόρεσε να διακρίνει πως ο σύζυγός της είχε πραγματικά μετανοήσει και προσπαθούσε σκληρά να επανορθώσει τις οικογενειακές σχέσεις. Έτσι, εκείνο που τα λόγια των άλλων δεν κατάφεραν, το πέτυχαν τα λόγια ενός εννιάχρονου αγοριού, με τη χρήση του Λόγου του Θεού. Πράγματι, «εκ στόματος νηπίων . . . Ιεχωβά ητοίμασας αίνεσιν.»—Ψαλμ. 8:2.