Έχετε Ερευνητική Διάνοια;
ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ είναι η «επιθυμία να μάθει κάποιος κάτι». Η ζωηρή περιέργεια κάνει ένα άτομο πρόθυμο να μαθαίνει και να εξακριβώνει πράγματα. Ο Ιεχωβά εμφύτευσε αυτήν την προθυμία μέσα μας, έτσι ώστε σχεδόν από τη στιγμή της γέννησης οδηγούμαστε να εξερευνούμε τον κόσμο γύρω μας. Η ίδια η ύπαρξή μας είναι μια ατέλειωτη διαδικασία μάθησης. Για να γίνουμε ώριμοι, ισορροπημένοι ενήλικοι, πρέπει να ικανοποιούμε την περιέργειά μας, την επιθυμία μας να εξακριβώνουμε πράγματα.
Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα στο πνευματικό επίπεδο. Οι προοπτικές μας για αιώνια ζωή εξαρτιούνται από τη γνώση μας για τον Ιεχωβά Θεό. (Ιωάννης 17:3) Η Βίβλος μάς λέει ότι αυτός θέλει να ερευνούμε γι’ αυτόν, «να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν». (Πράξεις 17:23, 24, 27) Αν καταπνίγουμε την περιέργειά μας ή αστοχούμε να της επιτρέψουμε να αναπτυχθεί, η πρόοδός μας θα είναι πολύ αργή. Στην πραγματικότητα, η έλλειψη ενδιαφέροντος για πνευματικά πράγματα μπορεί να είναι καταστρεπτική.—Ψαλμός 119:33, 34· Ωσηέ 4:6.
Γι’ αυτόν το λόγο, στους δούλους του Ιεχωβά από τους αρχαίους χρόνους τονιζόταν πάντοτε η ανάγκη για καθοδηγία και μάθηση για να ικανοποιούν την κατάλληλη επιθυμία να μαθαίνουν. (Δευτερονόμιον 6:6, 7· 31:12· 2 Χρονικών 17:9) Ο Ιησούς ο Μεσσίας ήταν ο μεγαλύτερος δάσκαλος που πέρασε ποτέ από τη γη. (Ματθαίος 9:35) Οι μαθητές του ακολούθησαν το παράδειγμά του. Ακόμη και όταν αντιμετώπιζαν εναντίωση, «δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν». (Πράξεις 5:42) Τέτοια διδασκαλία υποκινούσε το ενδιαφέρον στις ερευνητικές διάνοιες. Πολλοί ήταν όπως οι Βεροιείς, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν «μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ’ ημέραν τας γραφάς, αν ούτως έχωσι ταύτα».—Πράξεις 17:11.
Παρόμοια, αρκετές από τις δραστηριότητες της σύγχρονης Χριστιανικής εκκλησίας συγκεντρώνονται γύρω από τη διδασκαλία. Με αυτόν τον τρόπο, η εκκλησία εκπληρώνει τον αρχικό σκοπό της δημιουργίας της, δηλαδή, να προωθεί και να ικανοποιεί την επιθυμία για γνώση του Ιεχωβά και των σκοπών του. Αυτό το είδος της περιέργειας είναι ευεργετικό και ωφέλιμο.
Τα Κατάλληλα Όρια της Περιέργειας
Όμως μερικές φορές, τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται από την περιέργειά τους. Όταν ένα παιδί απλώνει το χέρι του να πιάσει κάτι που καίει ή βάζει αδιάκριτα ένα γυάλινο αντικείμενο στο στόμα του για να δοκιμάσει τη γεύση του, μπορεί να πληγωθεί. Δεν εμποδίζουμε την ανάπτυξή του όταν αποθαρρύνουμε την περιέργειά του σε τέτοιες κατευθύνσεις.
Όταν τα παιδιά μεγαλώσουν, η περιέργειά τους ίσως και πάλι να τα οδηγήσει σε προβλήματα. Έτσι, ένας έφηβος ίσως είναι πολύ περίεργος για το τι υπάρχει σ’ ένα πορνογραφικό περιοδικό. Ή μια έφηβη ίσως, από περιέργεια, δοκιμάσει το κάπνισμα ή άλλα ναρκωτικά. Μια ομάδα νεαρών ίσως συγκεντρωθούν και πιουν αρκετή μπύρα προσπαθώντας να μεθύσουν, απλώς για να δουν πώς είναι! Και πάλι, δεν περιορίζουμε τη φυσική αύξηση και ανάπτυξη ενός έφηβου αν αποθαρρύνουμε αυτό το είδος της περιέργειας.
Υπάρχουν τομείς στους οποίους η περιέργεια ενός ώριμου Χριστιανού ίσως τον βάλει σε προβλήματα; Ναι, πραγματικά. Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε τον Τιμόθεο εναντίον εκείνων οι οποίοι ίσως ελκύουν την περιέργεια ενός Χριστιανού προσπαθώντας να ανατρέψουν την πίστη του. «Ω, Τιμόθεε», είπε ο Παύλος, «την παρακαταθήκην φύλαξον, αποστρεφόμενος τας βεβήλους ματαιολογίας και τας αντιλογίας της ψευδωνύμου γνώσεως, την οποίαν τινές επαγγελλόμενοι επλανήθησαν κατά την πίστιν».—1 Τιμόθεον 6:20, 21.
Στη δεύτερη επιστολή του στον Τιμόθεο, ο Παύλος προειδοποιεί περαιτέρω: «Οίτινες απεπλανήθησαν από της αληθείας, λέγοντες ότι έγεινεν ήδη η ανάστασις, και ανατρέπουσι την πίστιν τινών». (2 Τιμόθεον 2:18) Μπορείτε να φανταστείτε πώς πρέπει να διέγειραν την περιέργεια τέτοια λόγια; Απρόσεκτα άτομα ίσως αναρωτιούνταν: ‘Τι εννοούν αυτοί; Πώς μπορούν να λένε ότι η ανάσταση έχει γίνει ήδη;’ Τότε που ήταν σαστισμένοι, μπορεί να άκουσαν. Το αποτέλεσμα; Η πίστη μερικών ανατράπηκε. Το να ακούσουν από περιέργεια τέτοια λόγια ήταν επικίνδυνο κατά τον ίδιο τρόπο που είναι επικίνδυνος και ο πειραματισμός από περιέργεια με τα ναρκωτικά και την πορνογραφία.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι Χριστιανοί είναι στενόμυαλοι, απρόθυμοι να ακούσουν τις απόψεις των άλλων ανθρώπων; Όχι, δεν είναι αυτό το σημείο. Μάλλον, τους έχει δοθεί η συμβουλή να μην αφήνουν ανοιχτές τις διάνοιές τους σε πράγματα τα οποία αργότερα μπορεί να τους προκαλέσουν στεναχώρια. Απλώς σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα μπορούσε να ήταν η ιστορία, αν η Εύα είχε αρνηθεί να ενδώσει στην περιέργειά της να ακούσει τα απατηλά λόγια του Σατανά του Διαβόλου! (Γένεσις 3:1-6) Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε τους πρεσβύτερους της Εφέσου ότι θα υπήρχαν «λύκοι», οι οποίοι θα εκδήλωναν το ίδιο πνεύμα που είχε εκδηλώσει και ο Σατανάς προς την Εύα, «λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών». (Πράξεις 20:29, 30) Αυτοί χρησιμοποιούν ‘πλαστά λόγια’ σχεδιασμένα για να μας ‘εκμεταλλευτούν’. Αυτά τα λόγια εκφράζουν σκέψεις οι οποίες είναι δηλητηριώδεις για την πνευματικότητα ενός Χριστιανού.—2 Πέτρου 2:3, ΜΝΚ.
Αν ξέρατε ότι κάποιο συγκεκριμένο ποτό είναι δηλητηριώδες, θα το πίνατε από περιέργεια για να δείτε πώς είναι η γεύση του, ή για να δείτε αν το σώμα σας είναι αρκετά δυνατό για να τα καταφέρει με το δηλητήριο; Φυσικά όχι. Παρόμοια, είναι σοφό να ανοίξετε τη διάνοιά σας σε λόγια τα οποία είναι σχεδιασμένα σκόπιμα για να σας εξαπατήσουν και να σας απομακρύνουν από την αλήθεια; Μάλλον όχι!
Προσέχετε τις Κοσμικές Φιλοσοφίες
Η περιέργεια μπορεί επίσης να μας βλάψει, αν μας κατευθύνει να ερευνήσουμε τις κοσμικές φιλοσοφίες. Η φιλοσοφία έχει οριστεί ως ‘οι ανθρώπινες προσπάθειες για την κατανόηση και την ερμηνεία μέσω λογικής και εικασίας, ολόκληρης της ανθρώπινης εμπειρίας, των αιτιών που την προκαλούν και των αρχών της πραγματικότητας’. Τελικά όμως, εκείνοι οι οποίοι προτείνουν ανθρώπινες φιλοσοφίες αποδεικνύονται ότι είναι όπως αυτοί οι οποίοι «πάντοτε μανθάνουσι και ποτέ δεν δύνανται να έλθωσιν εις την γνώσιν [ακριβή γνώση (ΜΝΚ)] της αληθείας». (2 Τιμόθεον 3:7) Η αποτυχία τους οφείλεται σε ένα βασικό μειονέκτημα: Αυτοί εμπιστεύονται στην ανθρώπινη σοφία μάλλον παρά στη σοφία που προέρχεται από τον Θεό.
Αυτό το μειονέκτημα το ξεσκέπασε με ειλικρίνεια ο απόστολος Παύλος. Αυτός μίλησε στους Κορίνθιους για τη «σοφία του κόσμου τούτου», η οποία «είναι μωρία παρά τω Θεώ». (1 Κορινθίους 3:19) Και προειδοποίησε τους Ρωμαίους εναντίον εκείνων οι οποίοι «εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών». (Ρωμαίους 1:21, 22) Ο Ιεχωβά είναι η πηγή όλων των πραγμάτων που απολαμβάνουμε. Σωστά λοιπόν, εμείς αποβλέπουμε σε αυτόν για να μας προμηθεύσει ‘επίγνωσιν και πάσαν νόησιν’ και να μας αποκαλύψει «τα βάθη του Θεού». (Φιλιππησίους 1:9· 1 Κορινθίους 2:10) Η κύρια πηγή της σοφίας του Θεού είναι ο Λόγος του, η Αγία Γραφή.
Επειδή οι ανθρώπινες φιλοσοφίες αγνοούν το Λόγο του Θεού, εμείς δεν πρέπει να υποτιμούμε ποτέ τον κίνδυνο που παρουσιάζουν. Ο σύγχρονος φιλοσοφικός συλλογισμός έχει δελεάσει πολλούς δασκάλους του Χριστιανικού κόσμου ώστε να δεχτούν τη θεωρία της εξέλιξης. Εγκαταλείπουν ακόμη και την πίστη τους στη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής για χάρη της υψηλότερης κριτικής, σε μια προσπάθεια να κερδίσουν σεβασμό ως διανοούμενοι. Οι πολιτικές και κοινωνικές φιλοσοφίες που δίνουν έμφαση στην προσωπική ελευθερία οδήγησαν σε μια επιδημία από εκτρώσεις, πλατιά διαδεδομένη σεξουαλική ανηθικότητα, χρήση ναρκωτικών, και άλλες καταστρεπτικές συνήθειες. Ο υλιστικός τρόπος σκέψης οδηγεί τους περισσότερους ανθρώπους σήμερα, να μετρούν την ευτυχία και την επιτυχία με τα υλικά τους αποκτήματα.
Όλες αυτές οι φιλοσοφίες αντιπροσωπεύουν τις προσπάθειες για τη λύση των προβλημάτων ή την αναζήτηση της ευτυχίας μέσω ανθρώπινου διαλογισμού και χωρίς τη βοήθεια του Θεού. Όλοι αυτοί αγνοούν τη βασική αλήθεια που αναγνώρισε ο Ιερεμίας: «Κύριε, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού». (Ιερεμίας 10:23) Η ευτυχία μας και η σωτηρία μας εξαρτάται από την υπακοή μας και την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά. Είναι λοιπόν πορεία σοφίας να αντισταθούμε στον πειρασμό να δώσουμε απόλυτη ελευθερία στην περιέργειά μας, εκθέτοντας τη διάνοιά μας σε ανθρώπινες ιδέες οι οποίες μπορούν να διαφθείρουν τον τρόπο της σκέψης μας και τελικά να μας αφήσουν να χαθούμε ανάμεσα σε εκείνους οι οποίοι δεν έχουν ελπίδα.
Περιέργεια για το Τέλος που Πλησιάζει
Από τότε που αποκάλυψε ο Ιεχωβά στην Εδέμ ότι σκόπευε να εξαλείψει τα κακά αποτελέσματα της ανταρσίας του Σατανά, οι πιστοί δούλοι Του είχαν πάντοτε μια ζωηρή περιέργεια για την επεξεργασία του θείου σκοπού. Ναι, ακόμα και οι άγγελοι ήθελαν να μάθουν γι’ αυτό! (1 Πέτρου 1:12) Στις μέρες του Ιησού, πολλοί ενδιαφέρονταν έντονα να μάθουν τον ακριβή καιρό που θα ερχόταν η Βασιλεία. Ωστόσο, ο Ιησούς επανειλημμένα τους είπε ότι δεν ήταν θέλημα του Ιεχωβά να το μάθουν αυτό. (Ματθαίος 25:13· Μάρκος 13:32· Πράξεις 1:6, 7) Οποιαδήποτε προσπάθεια να προσδιορίσουν μια ορισμένη ημερομηνία θα ήταν μάταιη. Αντίθετα, τους υποκίνησε σοφά να προσέχουν τις Χριστιανικές τους ευθύνες, διατηρώντας την αίσθηση του επείγοντος κάθε μέρα.—Λουκάς 21:34-36.
Σήμερα, τα παγκόσμια γεγονότα παρέχουν κατακλυσμό από αποδείξεις ότι το τέλος είναι κοντά, και αφθονεί η περιέργεια για την ημερομηνία που θα έρθει. Ορισμένες εξελίξεις έπεισαν ίσως ορισμένους ότι αυτοί ανακάλυψαν τη μέρα και την ώρα. Αυτοί υπέφεραν πολλή θλίψη, ίσως ακόμα και μέχρι το σημείο να απομακρυνθούν από την υπηρεσία του Θεού, όταν οι προσδοκίες τους δεν πραγματοποιήθηκαν. Είναι πολύ καλύτερο να αφήνουμε το ζήτημα στα χέρια του Ιεχωβά, εμπιστευόμενοι ότι αυτός θα φέρει το τέλος ακριβώς στον κατάλληλο καιρό. Οτιδήποτε χρειαζόμαστε για να είμαστε σε ετοιμότητα είναι στη διάθεσή μας.
Η Ανάγκη για Ισορροπία
Έτσι, όπως πολλά άλλα πράγματα στη ζωή, η περιέργειά μας μπορεί να αποβεί ευλογία ή κατάρα. Όταν καθοδηγείται κατάλληλα, μπορεί να αποκαλύψει ανεκτίμητα πετράδια γνώσης τα οποία φέρνουν χαρά και αναψυχή. Μια υγιής περιέργεια για τον Δημιουργό μας, το θέλημά του, και τους σκοπούς του, μπορεί να είναι πολύ ικανοποιητική και ωφέλιμη. Μια αχαλίνωτη, αρρωστημένη περιέργεια μπορεί να μας παρασύρει μέσα σε ένα τέλμα από εικασίες και ανθρώπινες θεωρίες όπου η γνήσια πίστη και η ευσέβεια δεν μπορούν να επιβιώσουν. Όταν λοιπόν η περιέργειά σας απειλεί να σας οδηγήσει σε κάτι που είναι αμφισβητήσιμο, «φυλάττεσθε, δια να μη παρασυρθήτε . . . και εκπέσητε από τον στηριγμόν σας».—2 Πέτρου 3:17.