Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας
Κατέφυγαν στη Θεοκρατική Οργάνωση του Ιεχωβά
ΠΡΙΝ από πολύ καιρό ο προφήτης Ησαΐας υποκινήθηκε να διακηρύξει: ‘Πρέπει να δοξάσουν τον Ιεχωβά στα νησιά’. (Ησαΐας 24:15) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θεωρούν τα νησιά ως μέρος ‘της κατοικημένης γης’ στην οποία είπε ο Ιησούς ότι «πρέπει . . . να κηρυχτούν τα καλά νέα».—Ματθαίος 24:14· Μάρκος 13:10.
Τα Νησιά Μαρκέσας βρίσκονται περίπου 1.400 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Ταϊτής. Είναι μέρος μιας απόμακρης συστάδας νησιών του Νότιου Ειρηνικού η οποία ονομάζεται Γαλλική Πολυνησία. Με το πλούσιο, ηφαιστειογενές έδαφος και το ζεστό, υγρό κλίμα, η βλάστηση ευδοκιμεί σε αυτά τα νησιά. Ωστόσο, στα Νησιά Μαρκέσας υπάρχει επίσης ένα άλλο είδος καρποφορίας. Για παράδειγμα, ας δούμε την περίπτωση κάποιας οικογένειας που ανταποκρίθηκε στο άγγελμα της Βασιλείας στο νησί Χίβα Όα.
Ο Ζαν και η σύζυγός του η Ναντίν ήταν δυστυχισμένοι με τη λεγόμενη πολιτισμένη κοινωνία της δυτικής Ευρώπης στην οποία ζούσαν. Έτσι αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τους εκείνον τον αγχώδη τρόπο ζωής και να μετακομίσουν με το παιδί τους στα Νησιά Μαρκέσας. Το καινούριο τους σπίτι, που ήταν κατασκευασμένο από μπαμπού, βρισκόταν χωμένο σε μια απόμερη κοιλάδα. Για να φτάσουν στους κοντινότερους γείτονές τους, έπρεπε να πεζοπορούν επί δύο ώρες μέσα από ένα απότομο ορεινό μονοπάτι. Το πλησιέστερο χωριό που είχε γιατρό, σχολείο και παντοπωλείο ήταν τρεις ώρες μακριά με το τζιπ.
Ο Ζαν και η Ναντίν δεν ενδιαφέρονταν για τη θρησκεία. Ωστόσο, έκαναν συζητήσεις σχετικά με την προέλευση της ζωής. Συχνά, ανέλυαν τις περίπλοκες θεωρίες της εξέλιξης. Αλλά καμιά από τις θεωρίες τους δεν τους έφερνε ικανοποίηση.
Αφού έζησαν απομονωμένοι επί έξι χρόνια, έμειναν έκπληκτοι όταν τους επισκέφτηκαν δυο Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι Μάρτυρες είχαν μάθει από τους χωρικούς που ζούσαν εκεί κοντά πού έμενε ο Ζαν και η Ναντίν. Φυσικά, η συζήτηση στράφηκε στη θεωρία της εξέλιξης. Προς χαρά του ζευγαριού, οι Μάρτυρες είχαν φέρει ένα αντίτυπο του βιβλίου Ζωή—Πώς Βρέθηκε Εδώ; Από Εξέλιξη ή από Δημιουργία;, που είναι έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο Ζαν και η Ναντίν χάρηκαν που πήραν ένα βιβλίο το οποίο παρουσίαζε μια εξονυχιστική εξέταση του πώς βρέθηκε η ζωή εδώ.
Λίγο αργότερα, ξεκίνησαν μια Γραφική μελέτη. Σε μια περίοδο τριών περίπου ετών, ο Ζαν και η Ναντίν έκαναν σταθερή πρόοδο. Πείστηκαν ότι σύντομα όλη η γη θα γίνει παράδεισος. Όταν η οικογένειά τους αυξήθηκε φτάνοντας συνολικά τα τρία παιδιά, το να ταξιδεύουν επί τέσσερις ώρες για να παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας αποτελούσε πραγματική πρόκληση. Αυτό, ωστόσο, δεν τους έκανε να σταματήσουν να τις παρακολουθούν. Τελικά ο Ζαν και η Ναντίν συμβόλισαν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά με το βάφτισμα. Αυτό το έκαναν σε μια συνέλευση που διεξάχθηκε στο κυρίως χωριό, όπου ο ανώτατος αριθμός των παρόντων ήταν 38 άτομα!
Για να βοηθήσει το μικρό όμιλο των ευαγγελιζομένων της Βασιλείας, η οικογένεια αποφάσισε να φύγει από το απομονωμένο της σπίτι. Μετακόμισαν σε ένα χωριό χιλίων περίπου κατοίκων, όπου ο Ζαν τώρα υπηρετεί ως διακονικός υπηρέτης στην τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτή η οικογένεια, η οποία προηγουμένως είχε καταφύγει στα νησιά για να ξεφύγει από τον πολιτισμό, θεωρεί προνόμιο το ότι βρήκε το μοναδικό αληθινό καταφύγιο, τη θεοκρατική οργάνωση του Ιεχωβά.