Είμαστε από Εκείνους που Έχουν Πίστη
Δίνοντας ένα Άγγελμα Παρηγοριάς στην Ιταλία
Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι «ο Θεός κάθε παρηγοριάς». Μαθαίνοντας να τον μιμούνται, οι υπηρέτες του “μπορούν να παρηγορούν εκείνους που περνούν οποιοδήποτε είδος θλίψης”. (2 Κορινθίους 1:3, 4· Εφεσίους 5:1) Αυτός είναι ένας από τους κύριους σκοπούς του έργου κηρύγματος που επιτελούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Βοηθώντας μια Γυναίκα που Είχε Ανάγκη
Ειδικά στα πρόσφατα χρόνια, η φτώχεια, ο πόλεμος και η επιθυμία για μια καλύτερη ζωή έκαναν πολλούς να μεταναστεύσουν σε πιο εύπορες χώρες. Αλλά δεν είναι εύκολη η προσαρμογή στο νέο περιβάλλον. Η Μανγιόλα ζούσε μαζί με συμπατριώτες της Αλβανούς στο Μποργκομανέρο. Εφόσον ήταν παράνομη στην Ιταλία, δίσταζε να μιλήσει με τη Βάντα, μια Μάρτυρα του Ιεχωβά. Ωστόσο, η Βάντα έκλεισε τελικά ένα ραντεβού με τη Μανγιόλα, η οποία έδειξε γρήγορα μεγάλο ενδιαφέρον να μελετήσει το Λόγο του Θεού, μολονότι ο γλωσσικός φραγμός το καθιστούσε αυτό δύσκολο. Εντούτοις, ύστερα από λίγες επισκέψεις, η Βάντα δεν μπορούσε πλέον να βρει κάποιον στο σπίτι. Τι είχε συμβεί; Η Βάντα έμαθε ότι όλοι οι ένοικοι του σπιτιού είχαν φύγει επειδή ένας από αυτούς—ο φίλος της Μανγιόλα—καταζητούνταν για φόνο!
Τέσσερις μήνες αργότερα, η Βάντα ξανασυνάντησε τη Μανγιόλα. «Χλωμή και αδύνατη, έμοιαζε να έχει περάσει πραγματικά δύσκολες στιγμές», θυμάται η Βάντα. Η Μανγιόλα εξήγησε ότι ο πρώην φίλος της βρισκόταν στη φυλακή και ότι διάφοροι φίλοι στους οποίους είχε στραφεί για βοήθεια την είχαν απογοητεύσει πικρά. Απελπισμένη, προσευχήθηκε στον Θεό για βοήθεια. Τότε θυμήθηκε τη Βάντα, η οποία είχε μιλήσει για τη Γραφή. Πόσο ευτυχισμένη ήταν η Μανγιόλα που την ξανάβλεπε!
Η Γραφική μελέτη ξανάρχισε, και η Μανγιόλα άρχισε σύντομα να παρακολουθεί τις Χριστιανικές συναθροίσεις. Κατάφερε να πάρει άδεια παραμονής στην Ιταλία. Ύστερα από ένα χρόνο, η Μανγιόλα έγινε βαφτισμένη Μάρτυρας του Ιεχωβά. Έχοντας παρηγορηθεί από τις θεϊκές υποσχέσεις, επέστρεψε στην Αλβανία για να μεταδώσει το παρηγορητικό άγγελμα της Γραφής στους συμπατριώτες της.
Μαρτυρία σε Καταυλισμό Μεταναστών
Πολλές ιταλικές εκκλησίες έχουν κάνει διευθετήσεις για να δίνουν μαρτυρία σε μετανάστες σαν τη Μανγιόλα. Παραδείγματος χάρη, μια εκκλησία στη Φλωρεντία έκανε διευθετήσεις για να επισκέπτεται τακτικά έναν καταυλισμό μεταναστών. Οι άνθρωποι που έμεναν εκεί—πολλοί από τους οποίους προέρχονταν από την Ανατολική Ευρώπη, τα Σκόπια και το Κοσσυφοπέδιο—αντιμετώπιζαν ποικίλες αντιξοότητες. Μερικοί είχαν προβλήματα με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Πολλοί συντηρούνταν με μικροκλοπές.
Το κήρυγμα σε αυτό το μέρος ήταν δύσκολο. Ωστόσο, κάποια ολοχρόνια σκαπάνισσα ονόματι Πάολα ήρθε τελικά σε επαφή με τη Ζακλίνα, μια κυρία από τα Σκόπια. Ύστερα από μερικές συζητήσεις, η Ζακλίνα ενθάρρυνε τη φίλη της τη Σουζάνα να εξετάσει την Αγία Γραφή. Με τη σειρά της, η Σουζάνα μίλησε σε συγγενείς της. Σύντομα, πέντε μέλη της οικογένειας μελετούσαν τακτικά τη Γραφή, παρακολουθούσαν τις Χριστιανικές συναθροίσεις και εφάρμοζαν αυτά που μάθαιναν. Παρά τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν, αντλούν παρηγοριά από τον Ιεχωβά και το Λόγο του.
Μια Καλόγρια Δέχεται Παρηγοριά από τον Ιεχωβά
Στην πόλη Φόρμια, μια ολοχρόνια σκαπάνισσα ονόματι Ασούντα μίλησε σε κάποια γυναίκα που περπατούσε με δυσκολία. Η γυναίκα ήταν καλόγρια και ανήκε σε ένα θρησκευτικό τάγμα το οποίο προσφέρει βοήθεια σε αρρώστους και αναπήρους τόσο σε νοσοκομεία όσο και κατ’ οίκον.
Η Ασούντα είπε στην καλόγρια: «Υποφέρετε και εσείς, έτσι δεν είναι; Δυστυχώς όλοι έχουμε προβλήματα». Τότε η καλόγρια ξέσπασε σε δάκρυα και εξήγησε ότι είχε σοβαρά προβλήματα υγείας. Η Ασούντα την ενθάρρυνε λέγοντας ότι ο Θεός της Αγίας Γραφής μπορούσε να την παρηγορήσει. Η καλόγρια δέχτηκε τα βασισμένα στη Γραφή περιοδικά που της πρόσφερε η Ασούντα.
Στην επόμενη συζήτησή τους, η καλόγρια, που ονομαζόταν Παλμίρα, παραδέχτηκε ότι υπέφερε πολύ. Είχε ζήσει αρκετό καιρό σε ένα ίδρυμα που το διαχειρίζονταν καλόγριες. Όταν χρειάστηκε να φύγει προσωρινά για λόγους υγείας, δεν της επέτρεψαν να ξαναγυρίσει. Εντούτοις, η Παλμίρα ένιωθε δεσμευμένη απέναντι στον Θεό λόγω των όρκων που είχε δώσει ως καλόγρια. Στράφηκε σε θεραπευτές για να βρει «γιατρειά» αλλά είχε τραυματικές εμπειρίες. Η Παλμίρα συμφώνησε να μελετήσει την Αγία Γραφή και παρακολούθησε τις Χριστιανικές συναθροίσεις επί ένα χρόνο. Κατόπιν μετακόμισε σε άλλη περιοχή, και η αδελφή έχασε την επαφή μαζί της. Δύο χρόνια πέρασαν προτού την ξαναβρεί η Ασούντα. Η Παλμίρα αντιμετώπισε μεγάλη εναντίωση από την οικογένειά της και τον κλήρο. Παρ’ όλα αυτά, ξανάρχισε τη Γραφική της μελέτη, έκανε πνευματική πρόοδο και βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.
Ναι, πολλά άτομα ενθαρρύνονται από το άγγελμα του “Θεού που χορηγεί παρηγοριά”. (Ρωμαίους 15:4, 5) Γι’ αυτό, οι Ιταλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να μιμούνται τον Θεό δίνοντας σε άλλους το δικό του υπέροχο άγγελμα παρηγοριάς.