Πώς ο Ιεχωβά Ευλόγησε το Έργον του το 1975
(Από το Βιβλίον του Έτους 1976—συνέχεια)
ΙΣΡΑΗΛ: Αυτή η χώρα, παρ’ όλες τις ταραχές, απήλαυσε ένα άλλο έτος προόδου στις εκκλησίες. Είχαν μια αύξησι κατά 21 τοις εκατό στους ευαγγελιζομένους και έφθασαν ένα ανώτατον όριο από 263 τον Απρίλιο του 1975. Παρηκολούθησαν την εορτή της Αναμνήσεως 444 άτομα. Αυτοί οι αριθμοί δεν είναι εντυπωσιακοί αν συγκριθούν με μερικές άλλες χώρες, αλλά δείχνουν την πρόοδο που γίνεται σε μια χώρα όπου η ζωή έχει γίνει δύσκολη.
Το Τμήμα αναφέρει την πείρα ενός νεαρού ανδρός με παρελθόν εγκληματίου, του οποίου η θεία ήταν συνταυτισμένη με μια από τις εκκλησίες. Αυτή συχνά του έδιδε μαρτυρία, αλλ’ αυτός ποτέ δεν είχε δείξει ενδιαφέρον. Αργότερα μια μέρα συμφώνησε να παρακολουθήση μια διάλεξι που θα έδινε εκεί ο περιοδεύων επίσκοπος ζώνης. Η διάλεξις εντυπωσίασε αυτό το νεαρό άτομο πάρα πολύ. Δέχθηκε σύντομα την προσφορά για μια οικιακή Γραφική μελέτη και η επίδρασις του Λόγου του Θεού στη ζωή του είναι τόσο μεγάλη ώστε έχει εγκαταλείψει τον προηγούμενο τρόπο της ζωής του, έχει γίνει δραστήριος στην υπηρεσία αγρού και έχει αφιερώσει την ζωή του στον Ιεχωβά. Η μεγάλη αλλαγή που έκαμε στην προσωπική του ζωή έσωσε επίσης το γάμο του. Αυτός και η σύζυγος του ευρίσκοντο στο σημείο να λάβουν διαζύγιο, επειδή δεν είχαν τίποτε το κοινό. Αλλά τώρα είναι και οι δύο διαγγελείς των αγαθών νέων, ζουν σύμφωνα με τις γραφικές αρχές και είναι ευτυχισμένα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας.
Το θέμα της ουδετερότητας ήλθε στο προσκήνιο πολύ έντονα στο Ισραήλ στη διάρκεια του περασμένου έτους και οι αδελφοί εξέτισαν στις φυλακές μεγάλες ποινές φυλακίσεως λόγω της Χριστιανικής των στάσεως. Σε μερικές περιπτώσεις οι οικογένειες του στερήθηκαν και τα αναγκαία για τη ζωή, διότι αυτοί οι νεαροί άνδρες ήσαν εκείνοι που επρομήθευαν τα αναγκαία στην οικογένεια. Αλλά οι αδελφοί των εκκλησιών έσπευσαν προς βοήθεια τους και επρομήθευσαν στις οικογένειες των τα αναγκαία. Μερικοί απ’ αυτούς τους φυλακισμένους αδελφούς ήσαν πρεσβύτεροι ή διακονικοί υπηρέται. Μέλη των εκκλησιών έχουν τώρα συμπληρώσει αυτές τις θέσεις. Έτσι έγινε μια θαυμαστή πρόοδος ολόκληρο το έτος παρά τις δυσκολίες.
ΛΙΒΑΝΟΣ: Όπως και άλλα μέρη του κόσμου έτσι και ο Λίβανος αντιμετώπισε πολλές ταραχές. Στη διάρκεια της ανοίξεως και του καλοκαιριού και στο φθινόπωρο του 1975 σοβαρές μάχες διεξήγοντο ανάμεσα στα αντίπαλα πολιτικά συγκροτήματα μέσα και γύρω από την Βηρυτό την πρωτεύουσα. Παρά τις εκρήξεις βομβών και τους πυροβολισμούς που γίνονται μέρα και νύχτα σε όλα τα μέρη της πόλεως, με αποτέλεσμα την απώλεια των υλικών πραγμάτων, κανένας από τον λαό του Ιεχωβά δεν αναφέρθηκε ότι σκοτώθηκε ή τραυματίσθηκε. Αυτό είναι πραγματικά αξιοσημείωτο, διότι πολλοί απ’ αυτούς ζούσαν σε περιοχές όπου διεξήχθησαν μερικές από τις πιο σφοδρές μάχες.
Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις δραματικών αποδράσεων μέσα στις φωτιές και τις χειροβομβίδες. Μια αίθουσα συναθροίσεων υπέστη σοβαρές ζημίες και η εκκλησία έχασε τις καρέκλες και κάθε άλλο υλικό πράγμα που είχε. Κατά καιρούς οι συναθροίσεις έπρεπε να διεξάγονται σε ομάδες ενώ οι μάχες έξω εμαίνοντο. Αλλά όλοι ετρέφοντο πνευματικώς στη διάρκεια αυτής της συνεχούς αναταραχής. Το έργο κηρύγματος εσυνεχίζετο καθώς οι αδελφοί μιλούσαν στους τρομαγμένους γείτονας για τη Βασιλεία του Θεού όπου ο πόλεμος δεν θα υπάρχη πλέον.
Πριν λίγο καιρό μια επιτροπή της εκκλησίας των Διαμαρτυρομένων στην πόλι Αλέππο της Συρίας, έκαμε σύσκεψι για να βρη τρόπους να εναντιωθή στη δραστηριότητα των μαρτύρων του Ιεχωβά. Μετά από πολλές συζητήσεις ένας από τους πρεσβυτέρους εξέφρασε τη γνώμη ότι υπήρχαν πολλές αλληλοσυγκρουόμενες ιδέες για τους Μάρτυρας. Έτσι σκέφθηκε ότι θα ήταν πιο έντιμο να μιλήσουν μερικοί από την επιτροπή στους Μάρτυρας και να λάβουν πληροφορίες από τους ιδίους για όσα πίστευαν. Όλοι οι παρόντες στη σύσκεψι εναντιώθηκαν πάρα πολύ σ’ αυτή την ιδέα. Έτσι, αυτός ο άνδρας είπε ότι αν αυτοί δεν επιθυμούσαν να προσδιορίσουν κάποιο μέλος της επιτροπής για να κάμη την έρευνα θα την έκαμνε μόνος του. Μετά από πολλές συζητήσεις με τους Μάρτυρες επί ένα έτος και πλέον επληροφόρησε την επιτροπή της εκκλησίας των Διαμαρτυρομένων ότι αντί να εναντιώνωνται στους Μάρτυρες θα έπρεπε να μάθουν απ’ αυτούς, και να βοηθηθούν από αυτούς στο έργο το οποίο έκαναν. Αυτό ήταν αρκετό για να τον εκδιώξουν με θυμό από την επιτροπή. Αυτό τον συνεκλόνισε βαθύτατα, διότι δεν έλαβαν υπ’ όψιν τους όλα τα έτη της υπηρεσίας που είχε προσφέρει στην εκκλησία τους. Έτσι αυτός άρχισε να παρακολουθή τις συναθροίσεις των Μαρτύρων. Διεπίστωσε ότι υπήρχε πάντοτε εκεί αδελφική αγάπη, καθώς και το πόσο σπουδαίο είναι το πνεύμα της συνεργασίας ανάμεσα σ’ εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την επισκοπή της εκκλησίας. Σύντομα άρχισε να κηρύττη τ’ αγαθά νέα. Φυσικά δεν αμέλησε να επισκεφθή τους πρώην συναδέλφους του στην εκκλησία των Διαμαρτυρομένων και να τους μιλήση για το άγγελμα της Βασιλείας. Αυτό του έφερε μεγάλη εναντίωσι και διωγμό από την οικογένεια του και άλλους, αλλ’ αυτός παρέμεινε πιστός και πρόσφατα βαπτίσθηκε για να συμβολίση την αφιέρωσί του στον Θεό. Πόσο ευτυχής είναι αυτός ο άνδρας που έμαθε σε τόσο μεγάλη ηλικία πώς μπορεί να λατρεύη τον Ιεχωβά με ευπρόσδεκτο τρόπο!
ΜΑΛΑΙΣΙΑ: Πολλοί νεαροί αδελφοί και αδελφές εδώ πρέπει να δείχνουν πραγματικό θάρρος και ν’ αντιμετωπίζουν σοβαρή εναντίωσι από τους γονείς των. Δύο αδελφοί ηλικίας δεκαεπτά και δεκαοκτώ ετών αντιμετώπισαν διωγμό επειδή αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στις ειδωλολατρικές συνήθειες και τελετές που έγιναν για τον θάνατο της γιαγιάς των. Αυτά τα αγόρια υπέστησαν ξυλοδαρμό, κακή μεταχείρισι και τα απείλησαν ότι θα τους σπάσουν τα πόδια, θα τα εκδιώξουν από το σπίτι και θα τα τιμωρήσουν κλείνοντας τα σ’ ένα ίδρυμα αγοριών. Αλλ’ αυτά δεν συνεβιβάσθησαν. Την ίδια δοκιμασία υπέστησαν και δύο φίλοι αυτών των αγοριών. Οι γονείς των επήγαιναν συχνά στην Αίθουσα Βασιλείας φωνάζοντας δυνατά εναντίον των αδελφών που ήσαν συγκεντρωμένοι, και πολλές φορές έσερναν μακριά τα δύο αγόρια δια της βίας. Εν τούτοις αυτοί οι τέσσερις νεαροί αδελφοί εξακολουθούν να παρακολουθούν τις συναθροίσεις τακτικά και να συμμετέχουν στην υπηρεσία του αγρού. Μολονότι τα δέρνουν συχνά, τα κλωτσούν και τα μεταχειρίζονται με κακό τρόπο, εξακολουθούν να προοδεύουν. Προετοιμάζονται πλήρως για κάθε συνάθροισι και δίνουν σχόλια με ευχέρεια. Δείχνουν τον ζήλο και την ακεραιότητα που είναι χαρακτηριστικά για τον λαό του Θεού. Ευτυχώς, μερικοί από τους σαρκικούς των αδελφούς και αδελφές δείχνουν πάρα ενδιαφέρον για την αλήθεια.