Μια Ματιά στις Ειδήσεις

Ειρήνη και Αφθονία

● Υπολογίζεται ότι 1.000 διηπειρωτικά και στρατηγικά βαλλιστικά βλήματα μεγάλης ακτίνος που έχουν πυρηνικούς κώνους γεμίσματος, κατασκευάζονται παγκοσμίως κάθε χρόνο. Αυτό αποκαλύπτεται στην τελευταία έκθεσι ειδικών των Ηνωμένων Εθνών, με τον τίτλο «Οικονομικές και Κοινωνικές Συνέπειες της Αναλογίας Εξοπλισμών και των Υπερβολικά Επιβλαβών Αποτελεσμάτων της στην Παγκόσμια Ειρήνη και Ασφάλεια.» Η εφημερίς «Μπούλλετιν Τουντέυ» των Φιλιππίνων, παραθέτοντας την έκθεσι, αναφέρει: «Ένα τέτοιο απόθεμα, αν συλλογικώς τεθή σε κίνησι στη διάρκεια μιας πολύ τεταμένης ανθρώπινης στιγμής, μπορεί να μετατρέψη το ανθρώπινο γένος σε κοσμική σκόνη σε διάστημα λίγων ωρών.»

Επί πλέον, η έκθεσις των Ηνωμένων Εθνών δείχνει ότι το πυρηνικό απόθεμα είναι το κυριώτερο εμπόδιο στην καταπολέμησι της μεγάλης φτώχειας, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρωπίνου γένους. Η εφημερίδα επίσης λέγει ότι, σύμφωνα με την έκθεσι, η χρήσις αποθεμάτων για την ανάπτυξι και την κατασκευή πυρηνικών όπλων «ισοδυναμεί με ετήσια έξοδα 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ένα ποσό που θα επαρκούσε για τη χρηματοδότησι προγραμμάτων τα οποία θα βελτίωναν τις συνθήκες ζωής του ενός δισεκατομμυρίου στον κόσμο που πλήττονται από φτώχεια.»

Ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξη αυτές τις καταθλιπτικές περιστάσεις. Πράγματι, οι ανθρώπινοι ηγέτες δεν μπορούν να τις αλλάξουν. Για να σταματήση ο εξοπλισμός και να εξαφανισθή η φτώχεια, πρέπει να ενεργήση ο Θεός. Ευτυχώς, ο θεόπνευστος Λόγος του μάς δίνει την παρηγορητική διαβεβαίωσι ότι σύντομα ‘θα καταπαύση τους πολέμους’ και θα εξαφανίση την πνευματική και την υλική φτώχεια απ’ όλο το ευπειθές ανθρώπινο γένος.—Ψαλμ. 46:8, 9· Ησ. 25:6-8.

Μετατόπισις της Ευθύνης

● Η πρόσφατη «αποκάλυψις» των Μορμόνων κατά την οποία οι μαύροι Αφρικανικής καταγωγής μπορούν τώρα να εισέλθουν στο ιερατείο της θρησκείας, έχει κάνει πολλά ειλικρινή άτομα ν’ αναρωτηθούν: Ποιος έθεσε τέρμα στη φυλετική διάκρισι . . . Ο Θεός, ή η ηγεσία των Μορμόνων; Η επεξηγηματική επιστολή του προέδρου της Εκκλησίας Σπένσερ Κίμπαλλ, προς τους αξιωματούχους των Μορμόνων προφανώς κατηγορεί τον Θεό επειδή επιτρέπει στους μαύρους να παραμένουν δευτέρας τάξεως μέλη της εκκλησίας επί τόσον πολύ καιρό: «[Ο Θεός] άκουσε τις προσευχές μας και, μέσω αποκαλύψεως, διαβεβαίωσε ότι έχει έλθει η προ πολλού υποσχεθείσα ημέρα που κάθε πιστός, άξιος άνθρωπος στην εκκλησία θα λάβη την άγια ιερωσύνη . . . άσχετα με τη φυλή ή το χρώμα.»

Ωστόσο, οι παρατηρητές θα μπορούσαν λογικά να ερωτήσουν αν η αλλαγή είχε μια ανθρώπινη, και όχι θεία προέλευσι. Ένας πρώην Μορμόνος δόκιμος αρχιερεύς ο οποίος, το 1976, έχρισε έναν μαύρο στην ιερωσύνη και ο οποίος καθαιρέθηκε για την πράξι του, απεκάλεσε την πρόσφατη αλλαγή «αποκάλυψι ευκολίας, όπως ακριβώς η απόφασις να σταματήση η πολυγαμία το 1890 εμπνεύσθηκε από την πολιτική.» Πράγματι, πρέπει να υποβληθή το ερώτημα αν η πίεσις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μέσα και έξω από την εκκλησία δεν επηρέασε τους θρησκευτικούς ηγέτας, οι οποίοι είχαν βασίσει την προηγουμένη φυλετική απαγόρευσί τους στο «Βιβλίο των Μορμόνων» και «Μαργαρίτης Μεγάλης Αξίας» του Τζόζεφ Σμιθ.

Ασφαλώς, όταν τα θρησκευτικά δόγματα βασίζονται σε ανθρωποποίητες, μη Βιβλικές πηγές, είναι βέβαιο ότι θα εκτεθούν, αποκαλύπτοντας τις πολύ ασεβείς ιδιότητες της ανθρώπινης πηγής—πολύ διαφορετικές από τον ‘λόγον του Κυρίου που μένει εις τον αιώνα.’—1 Πέτρ. 1:25.

‘Ύβρεις και φωνές’—Απόρροια Θυμού;

● Πώς μπορούμε να ενεργήσωμε αποτελεσματικά στον θυμό μας για τα σφάλματα που βλέπομε στον κόσμο; Σύμφωνα με τον φημισμένο ψυχίατρο και εγκληματολόγο της Καλιφόρνιας Τζώελ Φορτ, «ο θυμός είναι μια πλήρως φυσιολογική αντίδρασις—όχι αφύσικη»—στις απογοητεύσεις που προκαλούνται από την αδικία. «Οι ύβρεις και οι φωνές μπορούν να βοηθήσουν αρκετά,» λέγει. «Πλουτίστε το λεξιλόγιο σας. Χρησιμοποιείτε μεγαλύτερη φαντασία όταν βρίζετε. Προσπαθήστε να μάθετε να βρίζετε σε δυο γλώσσες. Χρησιμοποιείτε σεξουαλικές υβριστικές λέξεις με πιο δημιουργικό τρόπο. Χτυπάτε ή σπάτε αντικείμενα, όχι ανθρώπους, ούτε ζώα. Κλωτσάτε τον τοίχο, σπάτε πιάτα.»

Το ξέσπασμα θυμού μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίον πολλοί δίδουν διέξοδο στα αισθήματά τους. Ωστόσο, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος που πράγματι έχει καλά αποτελέσματα για κείνους που ακολουθούν τις συμβουλές της Αγίας Γραφής. Αυτός ο τρόπος είναι ο εξής: «Παύσον από θυμού και άφες την οργήν.» (Ψαλμ. 37:8) Αλλά πώς είναι δυνατόν να επιτευχθή αυτό στον πραγματικό κόσμο;

Οι «θυμοί» συγκαταλέγονται στα «έργα της σαρκός» που αναφέρονται στην Αγία Γραφή, που λέγει επίσης ότι «εάν ζήτε κατά την σάρκα, μέλλετε να αποθάνητε· αλλ’ εάν δια του πνεύματος θανατόνητε τας πράξεις του σώματος, θέλετε ζήσει.» Έτσι, το άγιο πνεύμα του Θεού θα βοηθήση τους αληθινούς Χριστιανούς ν’ αποφεύγουν παιδαριώδεις θυμούς. Η «εγκράτεια» είναι μεταξύ των καρπών αυτού του πνεύματος.—Γαλ. 5:19, 20, 22, 23· Ρωμ. 8:13.

«Επί Πτερύγων Αετού»

● Μερικές φορές η συμβολική δήλωσις της Αγίας Γραφής ότι ο Ιεχωβά Θεός μετέφερε τον αρχαίο του λαό από την Αίγυπτο «επί πτερύγων αετού» έχει χαρακτηρισθή αντίθετη με τα γεγονότα. (Έξοδ. 19:4) Οι αετοί, λέγουν μερικοί, δεν μεταφέρουν τα παιδιά τους επάνω στις πτέρυγές των. Αλλά το «Περιοδικό Βέλτβοχ» αναφέρει ότι ένας κάτοικος στο Μύλχαϊμ στο Ρουρ, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, προσφάτως παρέστη μάρτυς ενός γεγονότος που αποδεικνύει ότι η Αγία Γραφή έχει δίκιο. Σχετικά με τη δεύτερη πτήσι ενός νεαρού ιέρακος (η πρώτη απόπειρα έληξε με απότομη προσγείωσι!), η εφημερίδα λέγει:

«Ενώ η μητέρα ήταν ακόμη σκαρφαλωμένη ψηλά, το μικρό προσπάθησε πάλι. Αλλά μετά από λίγα μέτρα, άρχισε να χάνη ύψος. Στο έδαφος κάτω, αρκετά παιδιά έπαιζαν με τα σκυλιά τους. . . . Ο μικρός μας ιπτάμενος κινδύνευε! Κατέβαινε ακόμη περισσότερο. Τη στιγμή αυτή, η μητέρα ιέραξ έφυγε σα βολίδα από το δένδρο που καθόταν, άπλωσε τα φτερά της σαν ανεμόπτερο, πέταξε κάτω από τα παιδί της και το παιδί της προσγειώθηκε επάνω στην πλάτη της σαν να εκάθητο επάνω σε αεροπλανοφόρο.»

Αυτή η αφήγησις είναι αξιοσημείωτη, μολονότι δεν είναι η μοναδική. Υπάρχουν ειδήσεις που επιβεβαιώνουν τα λόγια του εδαφίου Έξοδος 19:4. (Βλέπε «Βοήθημα προς Κατανόησιν της Βίβλου» [στην Αγγλική], σελίς 473.) Και η ακρίβεια των Γραφών σ’ αυτή τη λεπτομέρεια πρέπει να εμπνεύση εμπιστοσύνη σ’ ολόκληρη την Αγία Γραφή.