Ανεύρεσις Χαράς στην Υπηρεσία του Θεού Σήμερα
«Οι δούλοι μου θέλουσιν αλαλάζει εν ευθυμία λόγω της καλής καταστάσεως της καρδίας.»—Ησ. 65:14, ΜΝΚ
1, 2. (α) Εξηγήστε γιατί το άτομο, που θέλει να υπηρετήση τον Θεό, είναι ένα σπάνιο άτομο. (β) Ποια είναι η στάσις του κόσμου απέναντι σ’ αυτά τα άτομα;
ΘΕΛΕΤΕ να υπηρετήσετε τον Δημιουργό σας; Θέλετε ν’ αποδίδετε σ’ αυτόν αποκλειστική αφοσίωσι όπως απέδιδε ο Δαβίδ; Θέλετε να υπακούετε στους δικαίους νόμους του όπως υπήκουε ο Δανιήλ; Θέλετε να είσθε παραγωγικά δραστήριος στο έργο που αυτός διέταξε να γίνη όπως ήταν ο Ιησούς Χριστός; Αν ναι, τότε είσθε ένα σπάνιο πρόσωπο σ’ αυτόν τον εικοστόν αιώνα. Από τα τρία δισεκατομμύρια και πλέον άτομα που ζουν σήμερα, λίγα έχουν κάποια επιθυμία να υπηρετήσουν τον αληθινό Θεό. Όπως οι προηγούμενες γενεές, προτιμούν να υπηρετούν τους ψευδείς θεούς της θρησκευτικής φαντασίας, των πολιτικών ιδεολογιών ή του υλισμού. Σχετικά με αυτούς τους θεούς ο προφήτης του Ιεχωβά του αληθινού Θεού έγραψε: «Διότι πάντες οι θεοί των εθνών είναι είδωλα· ο δε Ιεχωβά τους ουρανούς εποίησε.» (1 Χρον. 16:26, ΜΝΚ) Λίγοι ήσαν οι άνθρωποι που δοκίμασαν τη χαρά τού να υπηρετούν αυτόν τον μεγάλο Δημιουργό.
2 Μετά τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε το ποσοστό αυτών των ανθρώπων που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά Θεό, τον Σωτήρα αυτών που επέζησαν του Κατακλυσμού, εμειώθη γοργά καθώς το ανθρώπινο γένος επληθύνετο, ωσότου έγιναν μια απροσάρμοστη μειονότης στον αρχαίο κόσμο. Ήσαν εκείνοι που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν μαζί με την πλειονότητα στην ανέγερσι του Πύργου της Βαβέλ. Ήσαν αυτοί που αποτελούσαν εξαίρεσι, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμβαδίσουν με το έθνος Ισραήλ, όταν το έθνος εκείνο εστράφη από την υπηρεσία του αληθινού Θεού στη λατρεία των ψευδών θεών. Ήσαν οι λίγοι θαρραλέοι, οι οποίοι παρέμειναν σταθεροί στη Χριστιανοσύνη, μολονότι η πλειονότης των ανθρώπων τον πρώτο αιώνα ωμιλούσαν κακώς γι’ αυτούς και τους κατεδίωκαν. Σχετικά με τη στάσι του κόσμου απέναντί τους, ένας από τους αποστόλους του Ιησού Χριστού έγραψε: «Ως περικαθάρματα του κόσμου εγείναμεν, σκύβαλον πάντων.» (1 Κορ. 4:13) Εν τούτοις, είχαν καλή κατάστασι καρδιάς διότι έκαναν αυτό που ήταν ορθό στα όμματα του Θεού. Η κατάστασις λίγο διαφέρει σήμερα. Σε αρμονία με την προφητεία του Ιησού για τις ημέρες μας, οι δούλοι του Θεού εξακολουθούν να είναι αντιπαθείς στην πλειονότητα του κόσμου. «Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν, και θέλουσι σας θανατώσει· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου.» (Ματθ. 24:9) Παρά τον διωγμό αυτόν, υπάρχουν σοβαροί λόγοι για την ανεύρεσι χαράς στην υπηρεσία του αληθινού Θεού σήμερα.
3. Ποια γνώσι για το μέλλον μάς δίνει ο Θεός που αποτελεί αιτία χαράς;
3 Το να γνωρίζη ένας ότι ο μέγας Δημιουργός, στον ωρισμένο του καιρό, θα φέρη ένα οριστικό τέλος στους πονηρούς ανθρώπους και θα ελευθερώση τη γη γι’ αυτούς που τον υπηρετούν ώστε να κατοικούν με ειρήνη, είναι μια αιτία μεγάλης χαράς. Φαντασθήτε να μπορήτε να ζήτε σ’ αυτή τη γη χωρίς να βρίσκεται ούτε ένας πονηρός άνθρωπος όσο μακριά και αν κυττάξετε! Αντί ενός τέτοιου πονηρού, πράοι άνθρωποι που αγαπούν τη δικαιοσύνη είναι αυτοί τους οποίους βρίσκετε. Αυτό είναι εκείνο που έχει υποσχεθή ο Ιεχωβά, και οι υποσχέσεις του δεν επιστρέφουν σ’ αυτόν ανεκπλήρωτες. «Έτι μικρόν, και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει· και θέλεις ζητήσει τον τόπον αυτού, και δεν θέλει ευρεθή· οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.» (Ψαλμ. 37:10, 11) Αυτή η γνώσις ασφαλώς αποτελεί ένα κίνητρο για να υπηρετή ένας τον δίκαιο Δημιουργό με χαρά, αλλά είναι μόνο ένα από τα πολλά πράγματα που έχει δώσει ως κίνητρα γι’ αυτή τη χαρούμενη υπηρεσία.
4, 5. Εξηγήστε πώς η αλήθεια και το να φέρη ένας το όνομα του Ιεχωβά αποτελούν αίτιες χαράς.
4 Είναι καταφανές από τα περίπλοκα θαύματα της δημιουργίας και τα θαυμάσια των ενάστρων ουρανών ότι υπάρχει ένας απείρως σοφός Δημιουργός. Αλλά λίγα μπορούν να γίνουν γνωστά γι’ αυτόν προσωπικώς από τη μελέτη αυτών των δημιουργημάτων του. Για να εφοδιάση τον άνθρωπο με περαιτέρω πληροφορίες, επρομήθευσε τον γραπτό του Λόγο, την Αγία Γραφή. Με αυτή μας έδωσε μια μεγάλη ποσότητα πληροφοριών για τον εαυτό του, τα μεγάλα έργα του στο παρελθόν και τους σκοπούς του για το ανθρώπινο γένος. Αυτό το απόθεμα πληροφοριών προμηθεύει ισχυρούς λόγους για να υπηρετή ένας χαρούμενα αυτόν μάλλον, παρά τους ψευδείς θεούς των εθνών. Είναι η αλήθεια, και το να την κατέχη και μόνο ο άνθρωπος μπορεί να είναι αιτία χαράς, ειδικά εφόσον συντελεί σε μια καλή κατάστασι της καρδιάς. Φέρνει πνευματική ελευθερία σ’ αυτούς που την αναζητούν πεινασμένα, και μακρότητα ημερών σ’ αυτούς που την εναγκαλίζονται. Ασφαλώς η ελευθερία από τα ψεύδη που διαστρεβλώνουν τη σκέψι είναι αναντιρρήτως μια αιτία χαράς, και γι’ αυτήν έχει δοθή υπόσχεσις σ’ αυτούς που υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό. Σχετικά με αυτήν ο Ιησούς Χριστός είπε: «Θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.»—Ιωάν. 8:32.
5 Επάνω στους ολίγους που υπηρετούν τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, αυτός έχει θέσει το όνομά του, ευλογώντας τους με το να τους αναγνωρίζη ως λαό του. Και αυτό, επίσης, είναι μια αιτία χαράς. Δεν αισχύνεται να ταυτίζεται μαζί τους, μολονότι ο κόσμος τους βλέπει ως «σκύβαλον πάντων.» (1 Κορ. 4:13) Αυτή η στενή σχέσις με τον Δημιουργό δείχνει ότι έχουν την ευδοκία του, και αυτό μπορεί να σημαίνη γι’ αυτούς το δώρο της αιωνίου ζωής, ένα δώρο που μόνο ο Ιεχωβά Θεός, ο μέγας Ζωοδότης, μπορεί να δώση. Αναγνωρίζοντας πόσο μεγάλη ευλογία είναι το να είναι ένας συνδεδεμένος με το όνομα του Παντοδυνάμου Θεού, ο προφήτης Ιερεμίας είπε: «Ο λόγος σου ήτο εν εμοί χαρά και αγαλλίασις της καρδίας μου· διότι το όνομά σου εκλήθη επ’ εμέ, Ιεχωβά Θεέ των δυνάμεων.» (Ιερεμ. 15:16, ΜΝΚ) Η διατήρησις της επιγνώσεως αυτής της γεμάτης από εύνοια σχέσεως με τον μεγάλο Ζωοδότη είναι σπουδαία για να βρη ένας χαρά στην υπηρεσία του.
6. Ποια εκδήλωσις της παρ’ αξίαν αγαθότητος του Ιεχωβά είναι πηγή χαράς για μας;
6 Λόγω της αγαθότητός του, της οποίας δεν είναι άξιος ο άνθρωπος, ο Ιεχωβά Θεός επρομήθευσε μια απολυτρωτική θυσία ώστε αυτοί που τον υπηρετούν να μπορέσουν να ελευθερωθούν από την Αδαμιαία αμαρτία και να μπορούν να επανακτήσουν την τελειότητα που έχασε ο Αδάμ. «Ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι, ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών· πολλώ μάλλον λοιπόν, αφού εδικαιώθημεν τώρα δια του αίματος αυτού, θέλομεν σωθή από της οργής δι’ αυτού.» (Ρωμ. 5:8, 9) Αυτή η έξοχη προμήθεια για τη σωτηρία εκείνων που υπηρετούν τον αληθινό Θεό είναι μια ακόμη αιτία χαράς γι’ αυτούς. Εκφράζοντας τα αισθήματά τους, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Αν και τώρα δεν βλέπητε αυτόν [τον Ιησού Χριστό], πιστεύοντες όμως, αγαλλιάσθε με χαράν ανεκλάλητον και ένδοξον, απολαμβάνοντες το τέλος της πίστεώς σας, την σωτηρίαν των ψυχών.» (1 Πέτρ. 1:8, 9) Έτσι ο Ιεχωβά επρομήθευσε πολλές αιτίες για την ανεύρεση χαράς στην υπηρεσία του σ’ αυτούς τους συγχρόνους καιρούς.
ΟΡΘΗ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
7. Γιατί η ορθή κατάστασις διανοίας είναι σπουδαία για την ανεύρεσι χαράς στην υπηρεσία του Θεού;
7 Με όλα όσα επρομήθευσε ο Θεός γι’ ανεύρεσι χαράς στην υπηρεσία του, χαρά μπορεί εύκολα να βρεθή σήμερα, εφόσον ένα άτομο έχει την ορθή κατάστασι διανοίας. Αυτή η κατάστασις είναι σπουδαία, διότι οικοδομεί εκτίμησι για τον Δημιουργό και για τον Λόγο του. Χωρίς εκτίμησι δεν θα αισθάνεται ευγνωμοσύνη για όσα έχει κάμει ο Θεός ή για τα καλά πράγματα που υπεσχέθη ο Θεός να κάμη. Δεν θα έχη την επιθυμία να κάμη αυτό που είναι ευάρεστο στον μεγάλο Άρχοντα του σύμπαντος. Αλλά μια καλή κατάστασις διανοίας τον κάνει να εκτιμά όλα όσα ο Ιεχωβά έχει κάμει και θα κάμη. Ενισχύει την ορθή επιθυμία να υπηρετή τον Θεό. Η Χριστιανική διακονία είναι ένας πολύ σπουδαίος τρόπος για την εκπλήρωσι αυτής της επιθυμίας.
8. Πώς η ορθή διανοητική κατάστασις όσον αφορά τη διακονία βοηθεί στην καλλιέργεια χαράς;
8 Όπως απέδειξε ο Ιησούς Χριστός, η Χριστιανική διακονία περιλαμβάνει το κήρυγμα των Γραφικών αληθειών σε άλλους έτσι ώστε να στρέψη τις καρδιές των στην αμόλυντη λατρεία του αληθινού Θεού. Αυτή η δημοσία διακήρυξις και διδασκαλία της αληθείας είναι ένα σπουδαίο χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο οι Χριστιανοί υπηρετούν τον μέγαν Ζωοδότη. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος είπε: «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.» (Ρωμ. 10:10) Με την ορθή κατάστασι διανοίας σχετικά με το έργο αυτό, ένα άτομο θα εκτιμήση το καλό που αυτό το έργο κάνει με το να μεταμορφώνη τη ζωή των ανθρώπων φέρνοντάς τους σε αρμονία με τους υψηλούς ηθικούς κανόνες του Λόγου του Θεού. Θα εκτιμήση, επίσης, πώς αυτό είναι ένα έργο που διαφυλάττει τη ζωή και κατευθύνει τους ανθρώπους στην οδό που οδηγεί στην προστασία από τον επερχόμενο πόλεμο του Θεού που θα καταστρέψη το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων. Είναι ένα έργο που κάνει ένα αυξανόμενον αριθμό ανθρώπων ν’ απομακρυνθούν από την ψευδή θρησκεία και να στραφούν στην υπηρεσία του Δημιουργού των. Έχοντας μια καλή διανοητική άποψι για το καλό αυτό έργο που άρχισε ο Ιησούς, ένα άτομο μπορεί να καλλιεργήση χαρά μ’ αυτόν τον τρόπο υπηρεσίας του Θεού.
9, 10. (α) Τι τείνει να μετριάση τη χαρά στη διακονία και τι φέρνει αποζημίωσι γι’ αυτό; (β) Τι καθιστά δύσκολη την καλλιέργεια χαράς για τη διακονία, και πώς αυτό μπορεί να υπερνικηθή;
9 Για πολλά άτομα δεν είναι ευχάριστο να επισκέπτωνται άτομα με το να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και να ομιλούν για τις αλήθειες του Λόγου του Θεού, ειδικά όταν στους οικοδεσπότας, ως σύνολο, δεν είναι αυτό αρεστόν. Μολονότι δεν αποτελεί χαρά το να δέχεται κανείς προσβολές από μη ενδιαφερόμενα άτομα, τα οποία δεν έχουν καμμιά επιθυμία να υπηρετήσουν τον Δημιουργό τους, ή τα οποία είναι κακώς πληροφορημένα για τους δούλους του Θεού, αποτελεί χαρά να βρη κανείς ένα ταπεινό άτομο, που γνήσια εκτιμά την προσπάθεια, που γίνεται για να το εκπαιδεύσουν στις αλήθειες του Λόγου του Θεού. Το να το παρακολουθή κανείς ν’ αυξάνη σε γνώσι και να το βλέπη ν’ αποβάλλη ένα ένα τα δεσμά της ψευδούς θρησκείας φέρνει χαρά που είναι χαρακτηριστική της Χριστιανικής διακονίας. Φέρνει αυξημένη αποζημίωσι για τις δυσάρεστες πείρες που είχε με άτομα που δεν δείχνουν εκτίμησι.
10 Αν είσθε ένας δούλος του Υψίστου Θεού που ενασχολείται στην από οικία σε οικία διακονία, δεν θα καλλιεργήσετε χαρά σ’ αυτή την υπηρεσία του Θεού με το να παραμένετε στις δυσάρεστες πείρες που συναντάτε σ’ αυτή. Ούτε θα βρήτε χαρά σ’ αυτήν αν η υπηρεσία σας είναι απρόθυμη, ώστε να χρειάζεται συνεχή παρακίνησι από Χριστιανούς αδελφούς. Και στις δύο περιπτώσεις η ορθή κατάστασις διανοίας είναι αναγκαία για την ανεύρεσι χαράς. Αντί να βλέπετε μόνο την αρνητική ή δυσάρεστη πλευρά του, παρατηρείτε τη θετική πλευρά. Σκεφθήτε πώς άνθρωποι με καλή καρδιά εκτιμούν τις προσπάθειές σας, όταν κατορθώνετε να τους βρήτε και να καλλιεργήσετε το ενδιαφέρον τους. Σκεφθήτε πόσο αναγκαίο είναι αυτό το έργο για να εξοικειωθούν κάθε είδους άνθρωποι με τους σκοπούς του Ιεχωβά, ειδικά όσον αφορά τις δυνάμεις του επερχομένου πολέμου του Θεού που θ’ αλλάξουν τον κόσμο. Σκεφθήτε πόσο σπουδαίο είναι αυτό το έργο για τον διαχωρισμό των ανθρώπων σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες και την επίδοσι μιας μεγάλης μαρτυρίας για τον αληθινό Θεό και τους σκοπούς του. Σκεφθήτε πώς αυτή η από τον Θεό εντεταλμένη υπηρεσία είναι ένα μέσον για να εκδηλώσετε εσείς την αγάπη σας για τον Θεό και την πίστι σας στις υποσχέσεις του. Μόνο με το να καλλιεργήσετε έτσι την ορθή κατάστασι διανοίας όσον αφορά τη Χριστιανική διακονία μπορείτε να δοκιμάσετε τη χαρά που μπορεί να φέρη αυτή η μορφή της υπηρεσίας του Θεού.
11. Γιατί είναι σπουδαίο να μην έχετε υπερβολικό ενδιαφέρον για την ικανότητά σας να ομιλήτε;
11 Αν σκέπτεσθε αρνητικά για την ικανότητά σας να μιλήσετε σε άλλους για τα πράγματα που έχετε μάθει στον Λόγο του Θεού, τότε αφήνετε ν’ αναπτυχθή μια εσφαλμένη διανοητική κατάστασις που θα σας αφαιρέση τη χαρά της υπηρεσίας του. Μη συγκρίνετε την ικανότητά σας να ομιλήτε με την ικανότητα ενός Χριστιανού αδελφού, ο οποίος είναι έμπειρος στην ομιλία. Αντιθέτως, συγκρίνετέ την με τους ανθρώπους που συναντάτε στη διακονία, οι οποίοι ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί, σε χώρες του «Χριστιανικού κόσμου», αλλά οι οποίοι δεν ομιλούν τις αλήθειες του Θεού σε άλλους. Οσοδήποτε πτωχή και αν είναι η ικανότης σας να ομιλήτε, είναι καλύτερη από την ιδική τους, διότι δεν λένε τίποτε για τον Δημιουργό. Χρησιμοποιείτε όση ικανότητα έχετε και αγωνίζεσθε να την βελτιώσετε. Να ενθυμήσθε ότι ο Θεός έχει εκλέξει, όχι τους σοφούς ανθρώπους του κόσμου ή τους μεγάλους θρησκευτικούς ρήτορας για να εξαγγείλουν τους σκοπούς του, αλλά ταπεινούς ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν ειδική ρητορική ικανότητα. Στις ημέρες του Ιησού ήσαν κοινοί άνθρωποι· μερικοί ήσαν αλιείς. Με την ορθή διανοητική κατάστασι, η χαρά της υπηρεσίας του Θεού, με το να διακηρύττωμε δημοσία τις αλήθειες και τους σκοπούς του σε άλλους όπως διέταξε ο Ιησούς, δεν θα χαθή.—1 Κορ. 1:26-29.
ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΕΥΡΙΣΚΑΝ ΧΑΡΑ ΣΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
12. Πώς αντέδρασαν οι μαθηταί του Ιησού στη Χριστιανική διακονία, και πώς έβλεπαν το διωγμό;
12 Όταν ο Ιησούς εισήγαγε τη Χριστιανική διακονία στους μαθητάς του, αυτοί πολύ εχάρησαν από την πείρα που έλαβαν. Μερικοί από τους πρώτους, που ενασχολήθηκαν σ’ αυτήν, επανήλθαν στον Ιησού γεμάτοι χαρά. «Υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς.» (Λουκ. 10:17) Εξήλθαν για να διακηρύξουν τις αλήθειες που είχαν μάθει δίχως αισθήματα φόβου για την ικανότητά τους να ομιλούν. Οι καρδιές των ήσαν γεμάτες από τα καλά πράγματα που είχαν μάθει από τον Ιησού Χριστό, και ήσαν ανυπόμονοι να πουν αυτά τα πράγματα σε άλλους. Δυσάρεστες πείρες και έλλειψις ενδιαφέροντος μεταξύ πολλών με τους οποίους ωμίλησαν δεν εμείωσαν τη χαρά τους. Την εκράτησαν ζώσα με την καλή διανοητική κατάστασι που είχαν απέναντι σ’ αυτή τη μορφή υπηρεσίας του Θεού. Ούτε ακόμη και η λαϊκή απόρριψις από το Ιουδαϊκό έθνος και ο διωγμός στα χέρια των Ιουδαίων ηγετών δεν μπόρεσαν να καταπνίξουν τη χαρά τους να υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό.
13. Ποια επίδρασι είχε ο διωγμός από το Σάνχεδριν επάνω στους αποστόλους του Ιησού;
13 Σε μια περίπτωσι, όταν οι απόστολοι εφέρθησαν ενώπιον του Ιουδαϊκού Σάνχεδριν, αφού τους απηγορεύθη να κηρύττουν τα καλά πράγματα που είχαν μάθει, είπαν στους εξέχοντας άνδρας αυτού του κυβερνώντος σώματος: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» (Πράξ. 5:29) Αφού τους εμαστίγωσαν και τους διέταξαν να μη κηρύξουν πια στο όνομα του Ιησού, αυτοί έφυγαν χαρούμενοι διότι είχαν διακρατήσει ακεραιότητα στην αλήθεια. Τίποτε δεν μπορούσε να μειώση τη χαρά τους στην υπηρεσία του αληθινού Θεού. «Εκείνοι λοιπόν ανεχώρουν από προσώπου του συνεδρίου χαίροντες, ότι υπέρ του ονόματος αυτού ηξιώθησαν να ατιμασθώσι.»—Πράξ. 5:41.
14. Τι έφερε χαρά στον Παύλο και τους συντρόφους του παρά τον διωγμό που ήλθε επάνω τους;
14 Στην πρώτη ιεραποστολική του επίσκεψι στην Αντιόχεια της Μικράς Ασίας, ο απόστολος Παύλος και εκείνοι που ήσαν μαζί του συνήντησαν πολλά άτομα, τα οποία δεν εδέχθησαν τα αγαθά νέα που τους εκήρυξαν. Ακόμη και με οχλαγωγία ωδηγήθηκαν έξω από την πόλι από αυτούς τους ανθρώπους, αλλ’ αυτή η δυσάρεστη πείρα δεν τους έκαμε ν’ αναπτύξουν την εσφαλμένη διανοητική κατάστασι σχετικά με το έργο τους και να χάσουν έτσι τη χαρά του. Αντιθέτως, εχάρησαν επειδή βρήκαν μερικούς καλούς ανθρώπους στην Αντιόχεια, οι οποίοι ανταπεκρίθησαν με εκτίμησι στα αγαθά νέα. «Και αφού ελύθη η συναγωγή, πολλοί εκ των Ιουδαίων και των ευσεβών προσηλύτων ηκολούθησαν τον Παύλον και τον Βαρνάβαν· οίτινες λαλούντες προς αυτούς έπειθον αυτούς να εμμένωσιν εις την χάριν του Θεού.» (Πράξ. 13:43) Η δυσαρέσκεια από το ότι εξεδιώχθησαν από την πόλι με οχλαγωγία εξαφανίσθηκε από την ευχαρίστησι του ότι βρήκαν μερικούς ανθρώπους με καλή καρδιά, οι οποίοι ανταπεκρίθησαν ευνοϊκά στα καλά πράγματα που τους εκήρυτταν. «Οι μαθηταί επληρούντο χαράς και πνεύματος αγίου.»—Πράξ. 13:52.
15, 16. Ποιο ιδιαίτερο στοιχείο στη διακονία είναι ειδικά βοηθητικό στην καλλιέργεια χαράς, και τι βοηθεί ένα άτομο να εκτιμήση αυτό το γεγονός;
15 Το γεγονός ότι η δημοσία διακήρυξις των αγαθών νέων του Λόγου του Θεού απαιτεί να δώση ένας ελεύθερα σε άλλους ό,τι είναι εποικοδομητικό, που μεταμορφώνει και διατηρεί τη ζωή, φέρνει σ’ αυτόν χαρά διότι προέρχεται ευτυχία από το να δίνη ένας καλά πράγματα σε άλλους. Αυτή είναι μια αρχή που ετόνισε ο απόστολος Παύλος, όταν ωμιλούσε για τη Χριστιανική διακονία. «Κατά πάντα υπέδειξα εις εσάς, ότι ούτω κοπιάζοντες πρέπει να βοηθήτε τους ασθενείς, και να ενθυμήσθε τους λόγους του Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε, Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» (Πράξ. 20:35) Όπως ο Παύλος και οι σύντροφοί του εύρισκαν χαρά δίνοντας σε άλλους τα καλά πράγματα που είχαν μάθει, έτσι και αυτοί που υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό σήμερα μπορούν, επίσης, να βρουν χαρά κάνοντας το ίδιο εποικοδομητικό έργο, αν διατηρούν την ίδια καλή διανοητική κατάστασι.
16 Η έξοχη πείρα τού να βλέπη ένα άτομο την παρηγορία που φέρνει η αλήθεια σε λυπημένους ανθρώπους και την εκτίμησι αυτών που ελευθερώνονται από την ψευδή θρησκεία μέσω αυτής, καθώς, επίσης, και την ευτυχία εκείνων στους οποίους εδόθη μια βεβαία ελπίδα για την οποία μπορούν να ζουν, αποτελεί αιτία να χαίρη που ο Θεός τον ευλόγησε με το προνόμιο να ομιλή για την αλήθειά Του. Μόνον, όταν έχη ένα άτομο αυτή την προσωπική πείρα στη Χριστιανική διακονία, μπορεί ν’ αντιληφθή πλήρως την ευτυχία που προέρχεται από το να δίνη σε άλλους τη γνώσι της αληθείας που αυτός έχει.
17. Γιατί είπε ο Παύλος στους Θεσσαλονικείς ότι ήσαν γι’ αυτόν στέφανος καυχήσεως;
17 Ο απόστολος Παύλος, και εκείνοι οι οποίοι εταξίδευαν μαζί του, έφεραν την αλήθεια στους Θεσσαλονικείς στη Μακεδονία. Η εκκλησία, που ιδρύθη ως αποτέλεσμα του κηρύγματός των, ήταν μια πηγή χαράς γι’ αυτούς. Η δυσάρεστη πείρα που είχαν από την αντιμετώπισι των γεμάτων μίσος εναντιουμένων στο κήρυγμά τους εκεί στη Θεσσαλονίκη, είχε επισκιασθή κατά πολύ από τη χαρά που ένοιωθαν βλέποντας τους καλούς ανθρώπους στην πόλι εκείνη ν’ ανταποκρίνωνται στα αγαθά νέα. Σχετικά με τα αισθήματα του Παύλου και των συνταξιδιωτών του, έγραψε: «Διότι τις η ελπίς ημών, ή η χαρά, ή ο στέφανος της καυχήσεως; ή ουχί και σεις έμπροσθεν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν τη παρουσία αυτού; Διότι σεις είσθε η δόξα ημών και η χαρά.»—1 Θεσ. 2:19, 20.
ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΙΣ ΑΛΛΗΛΩΝ
18, 19. (α) Ποια διανοητική στάσις πρέπει να ληφθή σχετικά με τις θέσεις ευθύνης μέσα σε μια εκκλησία; (β) Σε ποιους δίδονται τέτοια προνόμια;
18 Μέσα σε μια εκκλησία εκείνων που υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό, υπάρχουν θέσεις ευθύνης. Με το να εκτελή επιμελώς τα καθήκοντα που σχετίζονται μ’ αυτές τις θέσεις, ένα άτομο υπηρετεί τον Θεό μ’ έναν άλλο ακόμη τρόπο, διότι η εκκλησία είναι του Θεού και είναι αφιερωμένη στη λατρεία του και στην εκπαίδευσι ανθρώπων στον Λόγο του. Με την κατάλληλη διανοητική στάσι σχετικά με αυτές τις θέσεις, τα άτομα που είναι διωρισμένα σ’ αυτές μπορούν να βρουν χαρά με το να φέρουν τις ευθύνες που συμβαδίζουν μ’ αυτές. Αντί να βλέπουν μόνο το έργο, την ευθύνη και τα προβλήματα που έχουν αυτές οι θέσεις επισκοπής, θα έπρεπε να βλέπουν το καλό που κάνουν στους Χριστιανούς αδελφούς των και την ανάγκη της διοργανώσεως της δημοσίας διακηρύξεως του Λόγου και των σκοπών του Θεού. Πολλά μπορούν να γίνουν από τα άτομα, που είναι σ’ αυτές τις θέσεις ευθύνης, για να βοηθήσουν τους Χριστιανούς αδελφούς των να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τον αληθινό Θεό και να τον υπηρετούν ευπρόσδεκτα. Αυτό μόνο του είναι μια πηγή χαράς.
19 Μια θέσις επισκοπής σε μια εκκλησία του λαού του Θεού πρέπει να θεωρήται ως μια ευλογία από τον Ιεχωβά. Είναι μια ευκαιρία να διευρύνη ένας την υπηρεσία του σ’ αυτόν. Τέτοιες ευκαιρίες προσφέρονται σε άτομα, που έχουν αποκτήσει ένα καλό υπόμνημα για τον εαυτό τους στην υπηρεσία του Ιεχωβά και έχουν εκδηλώσει πνευματική ωριμότητα. Επειδή έχουν χρησιμοποιήσει σοφά τη γνώσι του Λόγου του Θεού που απέκτησαν, και έχουν εργασθή επιμελώς στα προνόμια υπηρεσίας που τους εδόθησαν στην εκκλησία, τους δίδονται μεγαλύτερα προνόμια υπηρεσίας με περισσότερη ευθύνη. Αυτό συμφωνεί με τη σκέψι που εξέφρασε ο Ιησούς όταν είπε: «Εις πάντα τον έχοντα θέλει δοθή, και περισσευθή.» (Ματθ. 25:29) Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να φθάση στα άκρα και ν’ αναλάβη περισσότερα από όσα μπορεί να εκτελέση.
20. Ποιος είναι ένας παράγων που θα κάμη δυνατόν για ένα άτομο να υπηρετή τον Θεό σε μια εκκλησία για πολύν καιρό;
20 Δεν αποτελεί εκδήλωσι πρακτικού πνεύματος ν’ αναλαμβάνη ένα άτομο σε μια εκκλησία περισσότερες ευθύνες από όσες του επιτρέπει η υγεία του ν’ αναλάβη ή από όσες είναι ικανός να χειρισθή. Με το ν’ αναλαμβάνη περισσότερα από όσα είναι ικανός να κάμη, μπορεί να καταστρέψη τη χαρά τού να υπηρετή τον Θεό σε μια εκκλησία. Ώστε πρέπει να εκδηλώνη κανείς πρακτικό πνεύμα. Άτομα με ορθή διανοητική κατάστασι θα είναι ανυπόμονα στο να εκπληρώνουν το έργο που είναι ικανά να κάμουν, ενώ εκείνοι που έχουν λίγη εκτίμησι θα αναζητούν δικαιολογίες για ν’ αποφύγουν προνόμια υπηρεσίας. Σ’ αυτούς τους τελευταίους θα προσφέρωνται ολοένα λιγώτερα προνόμια. Ο Χριστιανός υπηρέτης γνωρίζει τη σωματική και νευρική του ικανότητα για ευθύνες, και για να μπορή να συνεχίση να υπηρετή με χαρά στην εκκλησία για πολύν καιρό δεν πρέπει να υπερβάλλη αυτή την ικανότητά του. Με το να αφήνη και άλλους στην εκκλησία να μοιράζωνται τις ευθύνες του, το φορτίο του έργου μπορεί να διατηρηθή σ’ ένα επίπεδο που δεν θα επηρεάση τη χαρά του ή την υγεία του.
ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
21. (α) Πώς οι υπηρέται του Θεού έχουν μια καλή κατάστασι καρδιάς; (β) Εξηγήστε πώς μπορεί να χαθή η χαρά της υπηρεσίας του Θεού.
21 Μέσω του προφήτου Ησαΐα, ο Ιεχωβά προείπε: «Οι δούλοι μου θέλουσιν αλαλάζει εν ευθυμία λόγω της καλής καταστάσεως της καρδίας.» (Ησ. 65:14, ΜΝΚ) Σ’ όλο τον κόσμο σήμερα, τα σχετικώς λίγα άτομα, που υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό, έχουν αυτή την καλή κατάστασι καρδιάς. Οι καρδιές των δεν έχουν πικραθή από φυλετικές ή πολιτικές διαφορές. Οι καρδιές των δεν έγιναν κακές λόγω της ηθικής καταπτώσεως του κόσμου. Οι καρδιές των δεν έχουν εκνευρισθή από τις αθεϊστικές φιλοσοφίες ή τις ψευδείς θρησκευτικές πεποιθήσεις. Οι εποικοδομητικές αλήθειες του Λόγου του Θεού, οι δίκαιοι νόμοι του, οι παρηγορητικές υποσχέσεις του για το μέλλον, και το έργο αγάπης, που τους έχει δώσει να κάμουν, δίνουν σ’ αυτούς μια καλή κατάστασι καρδιάς. Αλλά εναπόκειται σε κάθε άτομο να διατηρήση αυτή την καλή κατάστασι. Αν ένας αφήση ν’ αναπτυχθή μια εσφαλμένη διανοητική κατάστασις για οποιαδήποτε μορφή της υπηρεσίας του στον Θεό, μπορεί να χάση τη χαρά αυτής της υπηρεσίας και η καλή κατάστασις της καρδιάς του μπορεί ν’ αρχίση να χειροτερεύη. Είχε σοβαρές, λοιπόν, αιτίες ο Λόγος του Θεού, που προειδοποίησε: «Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου.» (Παροιμ. 4:23) Η διατήρησις μιας καλής διανοητικής στάσεως, με βαθιά εκτίμησι και ενθουσιασμό για τις αλήθειες και τους σκοπούς του Ιεχωβά, είναι σπουδαία για τη διαφύλαξι της καρδιάς σε καλή κατάστασι.
22. Τίνος καρπός είναι η χαρά, και πώς αυτό αποδεικνύεται;
22 Η χαρά, που αισθάνονται αυτοί που έχουν καλή κατάστασι καρδιάς, είναι πράγματι απόδειξις ότι το πνεύμα του Θεού ενεργεί μέσω αυτών, διότι η χαρά είναι ένας από τους καρπούς του πνεύματος, που αναφέρονται στο πέμπτο κεφάλαιο της προς Γαλάτας επιστολής. Ο Θεός θέτει το πνεύμα του επάνω σ’ εκείνους, οι οποίοι τον υπηρετούν, σ’ εκείνους που αποδίδουν σ’ αυτόν αποκλειστική αφοσίωσι. Ενεργεί επάνω στους συγχρόνους μάρτυράς του, βοηθώντας τους να κάμουν ένα τεράστιο, παγκόσμιο έργο διακηρύξεως των ίδιων απελευθερωτικών αληθειών, που διεκήρυτταν οι απόστολοι. Ενεργώντας απ’ ευθείας επάνω τους καθώς, επίσης, και μέσω του Λόγου του Θεού και της οργανώσεως του, το άγιο πνεύμα τούς βοηθεί να οικοδομήσουν μια καλή κατάστασι καρδιάς, και τους βοηθεί επίσης στο να υποκινούνται σε δράσι για τη δημοσία διακήρυξι των σκοπών του Ιεχωβά. Έτσι η χαρά, που καλλιεργεί ένα άτομο ως αποτέλεσμα αυτού, είναι πραγματικά ένας καρπός του πνεύματος.
23. Τι πρέπει ν’ αφήσετε τον Θεό να κάμη επάνω σας μέσω του πνεύματός του;
23 Αν είσθε ένα από τα ολίγα εκείνα άτομα, το οποίον θέλει να υπηρετήση τον Δημιουργό σήμερα, που θέλει ν’ αποδώση σ’ αυτόν αποκλειστική αφοσίωσι, που επιθυμεί να κάμη ένα έργο ευχάριστο στα όμματά του, που θέλει να έχη την επιδοκιμασία του και το δώρο του της ζωής, τότε αφήστε τον Ιεχωβά, μέσω του πνεύματός του, να καλλιεργήση μέσα σας την καλή κατάστασι καρδιάς, που είναι το χαρακτηριστικό σημείο του λαού του. Ανοίξτε την καρδιά σας στις οδηγίες του. Αφήστε ν’ αναπτύξουν μέσα σας μια ορθή διανοητική κατάστασι όσον αφορά την υπηρεσία του. Αφήστε τα αγαθά νέα του Λόγου του και τις αλήθειές του που μεταμορφώνουν τη ζωή να σας υποκινήσουν να καλλιεργήσετε την ξεχωριστή χαρά που μπορεί να βρεθή στην υπηρεσία του Μεγάλου Θεού του σύμπαντος.