Η Ζωή στο Σπίτι Μπορεί να Είναι Χαρούμενη

«ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΒΙΑΙΟ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ.» «ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΙ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΟΥΣ ΦΟΝΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΦΙΛΟΝΕΙΚΙΕΣ.» Επικεφαλίδες σαν αυτές δείχνουν ότι έχουν δημιουργηθή σοβαρές κρίσεις σε πολλά σπίτια.

Το άρθρο που εισήγαγε η πρώτη επικεφαλίδα ανέφερε ότι «ο ένας περίπου σε κάθε 100 συζύγους, άνδρες και γυναίκες είχαν χαστουκίσει, κλωτσήσει ή πετάξει διάφορα αντικείμενα στους συντρόφους τους και είπαν ότι είχαν δαρή ή είχαν δείρει τον γαμήλιο σύντροφό τους το περασμένο έτος.» Ο Δρ. Ρίτσαρντ Τζ. Τζελς του Πανεπιστημίου του Ροντ Άιλαντ παρετήρησε ότι «ένα εκατομμύριο παιδιά μεγαλώνουν βλέποντας τους γονείς τους να χρησιμοποιούν πιστόλια και μαχαίρια ο ένας εναντίον του άλλου—όχι απλώς απειλούν αλλά, στην πραγματικότητα, χρησιμοποιούν το πιστόλι ή το μαχαίρι ο ένας εναντίον του άλλου.»

Δεν είναι τίποτε καινούργιο ν’ αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι δυσκολίες στο να συμβιούν με τα μέλη της οικογενείας τους. Υπάρχει ένα πολύ κοινό ρητό: «Η οικειότης γεννά την περιφρόνησι.»

Τι θα λεχθή για το δικό σας σπίτι; Χαίρονται τα μέλη της οικογενείας σας να συζητούν μαζί και να κάνουν διάφορα πράγματα μαζί; Ή μήπως διαπιστώνετε ότι επιζητούν τις πιο στενές φιλίες τους έξω από τον οικογενειακό κύκλο; Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει σε ολοένα περισσότερες οικογένειες σήμερα. Αλλά γιατί;

Μερικές Αιτίες για Οικογενειακή Έντασι

Έχετε παρατηρήσει ότι, κατά καιρούς, ωρισμένα μέλη οικογενειών αναπτύσσουν προσωπικές συνήθειες που ενοχλούν την υπόλοιπη οικογένεια; Οι κακές συνήθειες ίσως περιλαμβάνουν άσχημους τρόπους στο τραπέζι, άρνησι να κάνη το άτομο το μέρος του στις οικιακές εργασίες ή ίσως επιμονή να μένη το άτομο ξύπνιο μέχρι αργά και να κάνη θόρυβο την ώρα που οι άλλοι προσπαθούν να κοιμηθούν.

Υπάρχουν μερικοί, οι οποίοι συνηθίζουν να μεγαλοποιούν τα σφάλματα των άλλων ενώ παραβλέπουν τα δικά τους. Αυτό μπορεί να προκαλέση έντασι στο σπίτι. Εκείνοι που διαρκώς επικρίνονται, συχνά εκδικούνται με το να γίνωνται οι ίδιοι επικριτικοί για το άτομο που βρίσκει συνεχώς σφάλματα. Αυτό θέτει σε κίνησι ένα φαινομενικά ατέρμονα κύκλο φιλονεικίας που αποστερεί τη χαρά της ζωής στο σπίτι. Ίσως γνωρίζετε οικογένειες που βρίσκονται σε μια τέτοια κατάστασι.

Σ’ άλλα σπίτια, μερικά άτομα μπορεί να έχουν την τάσι ν’ απομονώνωνται με το να επιδιώκουν ιδιωτικά συμφέροντα που αποκλείουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας. Παραδείγματος χάριν, γονείς, και παιδιά ομοίως, μπορεί στην πραγματικότητα να λησμονούν ο ένας τον άλλο λόγω υπερβολικής παρακολουθήσεως τηλεοράσεως, ακροάσεως μουσικής ή ενασχολήσεως σ’ ένα αγαπημένο χόμπυ.

Τι επίδρασι μπορεί να έχη μια τέτοια αυτο-επιβληθείσα απομόνωσις στις οικογενειακές σχέσεις; Πώς αισθάνεσθε σεις, όταν κάποιος σας αγνοή; Υπάρχει κίνδυνος ν’ αναπτύξετε την άποψι, ‘Αν εκείνος δεν ενδιαφέρεται για μένα, γιατί εγώ πρέπει να ενδιαφέρωμαι γι’ αυτόν;’

Πολλά σπίτια αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως αυτά. Μπορεί αυτά τα προβλήματα να διαβρώσουν τις οικογενειακές σχέσεις μέχρι του σημείου που το σπίτι θεωρείται απλώς ‘σταθμός ανεφοδιασμού’ για τροφή και ένα μέρος για ύπνο.

Τι κάνει τόσες πολλές οικογένειες να χειροτερεύσουν απ’ αυτές τις απόψεις; Η Αγία Γραφή κατηγορεί μια επικίνδυνη διανοητική στάσι, μια στάσι που χαρακτηρίζει όλους τους ανθρώπους σχεδόν σε κάποιο βαθμό. Ποια στάσις είναι αυτή;

Μια Επικίνδυνη Διανοητική Στάσις

Ο απόστολος Παύλος άγγιξε τη ρίζα των περισσοτέρων προβλημάτων που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις, όταν έγραψε τα εξής: «Λέγω . . . προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ’ ότι πρέπει να φρονή.» (Ρωμ. 12:3) Η στάσις που επιθυμούσε να καταπολεμήση ο Παύλος ήταν το να έχη κανείς μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Αυτή η στάσις συχνά έρχεται στην επιφάνεια όταν οι άνθρωποι ζουν μαζί. Πολλοί διαπιστώνουν ότι είναι εύκολο να είναι ευγενικοί και ταπεινοί με τους ξένους και τις τυχαίες γνωριμίες τους. Ωστόσο, η διαγωγή ενός ατόμου στο σπίτι μπορεί ν’ αποκαλύπτη ότι ο «πραγματικός εαυτός» του δείχνει ένα υπερήφανο πνεύμα.

Το άτομο που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του δεν έχει την τάσι να προσαρμόζη τις προσωπικές του συνήθειες και ιδιοσυγκρασία. Αν αυτές οι συνήθειες ενοχλούν τους άλλους, απλώς το βλέπει αυτό σαν κάτι κακό. Και τι θα λεχθή για εκείνους οι οποίοι απομονώνονται από τους άλλους και προτιμούν πράγματα όπως η εργασία, η ανάγνωσις, η διασκέδασις ή κάποιο χόμπυ αντί ν’ αναπτύσσουν στενή προσωπική σχέσι με τον γαμήλιο σύντροφό τους και την οικογένειά τους; Κι εδώ επίσης το πρόβλημα είναι ότι το άτομο αυτό θεωρεί τα προσωπικά του ενδιαφέροντα πολύ πιο σπουδαία από τα ενδιαφέροντα των άλλων.

Μια Σπουδαία Αλλαγή Απόψεως

Για να γίνη ευχάριστη η ζωή στο σπίτι, απαιτείται μια βασική αλλαγή στάσεως εκ μέρους του κάθε μέλους της οικογενείας. Η Αγία Γραφή βοηθεί τους ανθρώπους να το επιτελέσουν αυτό, λέγοντας τα εξής: «Διότι δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος επί της γης, όστις να πράττη το καλόν και να μη αμαρτάνη.» (Εκκλησ. 7:20) Αυτό ασφαλώς αληθεύει! Έτσι, το άτομο που είναι πλήρως ενήμερο των κληρονομημένων ατελειών του, δεν πρέπει με πείσμα να επιμένη να γίνωνται τα πράγματα με τον δικό του τρόπο. Αντιθέτως, πρέπει να επιθυμή να ανορθώση συνήθειες που ενοχλούν τους άλλους. Και το άτομο που αναγνωρίζει τις δικές του ατέλειες, δεν πρέπει ν’ αναμένη από τους άλλους να δείχνουν τελειότητα. Αντί να βρίσκη διαρκώς λάθη, πρέπει ν’ ακολουθή τη συμβουλή του Ιησού:

«Μη κρίνετε, δια να μη κριθήτε· . . . Και δια τι βλέπεις το ξυλάριον το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε δοκόν την εν τω οφθαλμώ σου δεν παρατηρείς; Ή πώς θέλεις ειπεί προς τον αδελφόν σου, Άφες να εκβάλω το ξυλάριον από του οφθαλμού σου, ενώ η δοκός είναι εν τω οφθαλμώ σου; Υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε θέλεις ιδεί καθαρώς δια να εκβάλης το ξυλάριον εκ του οφθαλμού του αδελφού σου.»—Ματθ. 7:1-5.

Ο απόστολος Παύλος έδωσε ακόμη μια σπουδαία αρχή που μπορεί να κάνη τη ζωή στο σπίτι ευχάριστη όταν έγραψε: «Μηδείς ας ζητή το εαυτού συμφέρον, αλλ’ έκαστος τα του άλλου.» Μη κάνετε «μηδέν εξ αντιζηλίας ή κενοδοξίας, αλλ’ εν ταπεινοφροσύνη θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών. Μη αποβλέπετε έκαστος τα εαυτού, αλλ’ έκαστος και τα των άλλων.»—1 Κορ. 10:24· Φιλιππ. 2:3, 4.

Έχετε κι εσείς αυτά τα αισθήματα απέναντι των ατόμων με τα οποία ζήτε; Ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρίνεσθε όταν σας μιλούν μέλη της οικογενείας σας δείχνει τη στάσι σας. Το ανιδιοτελές άτομο είναι καλός ακροατής. Αντί ν’ αποθαρρύνη εκείνον που του μιλά ή να προσπαθή να κάνη τον ομιλούντα να παύση με το να λέγη κατά καιρούς «α-χά,» θ’ ασκήση αυτοπειθαρχία και θ’ αναπτύξη ένα γνήσιο ενδιαφέρον για ό,τι έχουν να του πουν τα μέλη του οίκου του. Ένα άτομο που πραγματικά ‘θεωρεί τους άλλους υπερέχοντας εαυτού’ δεν θ’ απομονώνεται κατά συνήθεια στην παρακολούθησι τηλεοράσεως, σ’ ένα χόμπυ ή σε κάποιο άλλο ιδιωτικό ενδιαφέρον. Αντιθέτως, θα σκέπτεται τι θα μπορούσε να πη και να κάνη που θα ωφελούσε εκείνους με τους οποίους ζη.

Η Ανάγκη να Τιμούμε τους Άλλους

Μια σχετική Γραφική αρχή λέγει τα εξής: «Γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι δια της φιλαδελφείας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους.» (Ρωμ. 12:10) Το άτομο που επιθυμεί ν’ ακολουθήση αυτή τη συμβουλή δεν θα έχη την τάσι να εξερεθίζη τα μέλη της οικογενείας του, αποκαλώντας τα «ανόητα» ή χρησιμοποιώντας κάποιο άλλο επίθετο υποβιβαστικής φύσεως.

Όταν προσπαθούν τα άτομα να τιμήσουν ο ένας το άλλο, είναι σπουδαίο να μη ξεχνούν και τα παιδιά. Μολονότι τα μικρά μπορεί μερικές φορές να είναι ενοχλητικά, ποτέ δεν πρέπει οι ενήλικοι να συμπεριφέρονται στα παιδιά ως ανθρώπινα όντα «δευτέρας τάξεως.» Προσέξτε μη κάνετε συνήθεια σας να προσβάλλετε τα παιδιά με ύβρεις σαν αυτές: «Είσαι διαβολάκι! Είσαι κακός, κακός, ΚΑΚΟΣ!» Το λυπηρό αποτέλεσμα μπορεί να είναι να πεισθή το παιδί ότι δεν μπορεί να κάνη τίποτε σωστά. Αυτό μπορεί να καταστρέψη ακόμη την επιθυμία του παιδιού να προσπαθήση να βελτιωθή. Ένας καλύτερος τρόπος προς ένα παιδί, που έσφαλε μπορεί να είναι κάτι, σαν κι αυτό: «Είσαι καλό αγόρι. Αλλά σήμερα φέρεσαι πολύ άσχημα. Και συνήθως δεν το κάνεις αυτό. Πρέπει να το σταματήσης αμέσως τώρα!»

Τα άτομα που εφαρμόζουν αυτές τις Βιβλικές αρχές μπορεί να διαπιστώσουν ότι είναι αποθαρρυντικό αυτό αν οι άλλοι μέσα στο σπίτι αργούν ν’ ανταποκριθούν με ευγένεια. Αν συμβαίνη αυτό, το άτομο μπορεί να έχη την ικανοποίησι να γνωρίζη ότι ευαρεστεί τον Θεό και προσπαθεί να κάνη αυτό που είναι ορθό. Η Γραφική συμβουλή είναι: «Τούτο είναι χάρις, το να υποφέρη τις λύπας δια την εις τον Θεόν συνείδησιν, πάσχων αδίκως.»—1 Πέτρ. 2:19.

Η ζωή στο σπίτι μπορεί να είναι πραγματικά ευχάριστη. Για να γίνη, όμως, τα μέλη της οικογενείας πρέπει ν’ αναπτύξουν την ορθή διανοητική στάσι ο ένας προς τον άλλο. Πρέπει να είναι ανιδιοτελείς, όχι ιδιοτελείς. Γιατί να μην αφιερώσετε λίγο χρόνο τώρα αμέσως και να συλλογισθήτε τις Γραφικές αρχές που συζητήθηκαν σ’ αυτό το άρθρο; Κατόπιν εφαρμόστε τις στη ζωή σας.