Ο Νόμος του Χριστού

«Είμαι . . . κάτω από νόμο ως προς τον Χριστό».—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 9:21.

1, 2. (α) Πώς θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί πολλά από τα λάθη της ανθρωπότητας; (β) Τι δεν έμαθε ο Χριστιανικός κόσμος από την ιστορία του Ιουδαϊσμού;

«ΟΙ ΛΑΟΙ και οι κυβερνήσεις ποτέ δεν έμαθαν τίποτε από την ιστορία ούτε ενήργησαν σύμφωνα με τις αρχές που βγαίνουν από αυτήν». Έτσι εκφράστηκε κάποιος Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα. Πράγματι, η διαδρομή της ανθρώπινης ιστορίας έχει περιγραφτεί ως «πορεία ανοησίας», μια σειρά από φρικτά λάθη και αποτυχίες, πολλά από τα οποία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν η ανθρωπότητα ήταν απλώς διατεθειμένη να μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος.

² Η ίδια άρνηση να μαθαίνει κάποιος από τα λάθη του παρελθόντος ξεχωρίζει σε αυτή την εξέταση του θεϊκού νόμου. Ο Ιεχωβά Θεός αντικατέστησε το Μωσαϊκό Νόμο με έναν ακόμη καλύτερο νόμο—το νόμο του Χριστού. Εντούτοις, οι ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι διδάσκουν αυτόν το νόμο και ότι τον ακολουθούν στη ζωή τους, δεν έχουν μάθει κάτι από την τρομερή ανοησία των Φαρισαίων. Γι’ αυτό ο Χριστιανικός κόσμος έχει επιδοθεί σε διαστρέβλωση και κακή χρήση του νόμου του Χριστού, ακριβώς όπως μεταχειρίστηκε ο Ιουδαϊσμός το Νόμο του Μωυσή. Πώς μπόρεσε να γίνει κάτι τέτοιο; Πρώτα πρώτα ας ασχοληθούμε με αυτόν καθαυτόν το νόμο—τι είναι, ποιους κατευθύνει και πώς, και τι τον διαφοροποιεί από το Μωσαϊκό Νόμο. Κατόπιν θα εξετάσουμε πώς τον έχει χρησιμοποιήσει με κακό τρόπο ο Χριστιανικός κόσμος. Είθε έτσι να μάθουμε από την ιστορία και να ωφεληθούμε από αυτήν!

Η Νέα Διαθήκη

3. Ποια υπόσχεση έδωσε ο Ιεχωβά αναφορικά με μια νέα διαθήκη;

³ Ποιος άλλος εκτός από τον Ιεχωβά Θεό θα μπορούσε να βελτιώσει έναν τέλειο Νόμο; Η διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου ήταν τέλεια. (Ψαλμός 19:7, ΜΝΚ) Ωστόσο, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε: «Ιδού, έρχονται ημέραι, . . . και θέλω κάμει προς τον οίκον Ισραήλ και προς τον οίκον Ιούδα διαθήκην νέαν· ουχί κατά την διαθήκην, την οποίαν έκαμον προς τους πατέρας αυτών». Οι Δέκα Εντολές—ο πυρήνας του Μωσαϊκού Νόμου—γράφτηκαν σε πέτρινες πλάκες. Αλλά, σχετικά με τη νέα διαθήκη, ο Ιεχωβά είπε: «Θέλω θέσει τον νόμον μου εις τα ενδόμυχα αυτών και θέλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών».—Ιερεμίας 31:31-34.

4. (α) Ποιος Ισραήλ περιλαμβάνεται στη νέα διαθήκη; (β) Ποιοι άλλοι εκτός από τους πνευματικούς Ισραηλίτες είναι κάτω από το νόμο του Χριστού;

⁴ Ποιοι θα γίνονταν μέρος αυτής της νέας διαθήκης; Οπωσδήποτε όχι ο κατά γράμμα ‘οίκος Ισραήλ’, ο οποίος απέρριψε τον Μεσίτη αυτής της διαθήκης. (Εβραίους 9:15) Όχι, αυτός ο νέος «Ισραήλ» θα ήταν ο «Ισραήλ του Θεού», ένα έθνος πνευματικών Ισραηλιτών. (Γαλάτες 6:16· Ρωμαίους 2:28, 29) Με αυτή τη μικρή, χρισμένη με το πνεύμα ομάδα Χριστιανών θα ενωνόταν αργότερα «ένα μεγάλο πλήθος» από όλα τα έθνη, το οποίο επίσης θα επιζητούσε να λατρεύει τον Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 7:9, 10· Ζαχαρίας 8:23) Αν και δεν θα συμμετείχαν στη νέα διαθήκη, και αυτοί επίσης θα δεσμεύονταν από νόμο. (Παράβαλε Λευιτικόν 24:22· Αριθμοί 15:15.) Ως «ένα ποίμνιο» υπό ‘έναν ποιμένα’, όλοι θα ήταν «κάτω από νόμο ως προς τον Χριστό», όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος. (Ιωάννης 10:16· 1 Κορινθίους 9:21) Ο Παύλος αποκάλεσε αυτή τη νέα διαθήκη ‘καλύτερη διαθήκη’. Γιατί; Ένας λόγος είναι ότι αυτή βασίζεται σε υποσχέσεις που εκπληρώθηκαν και όχι σε σκιές μελλοντικών πραγμάτων.—Εβραίους 8:6· 9:11-14.

5. Ποιος είναι ο σκοπός της νέας διαθήκης, και γιατί θα επιτύχει αυτή;

⁵ Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της διαθήκης; Είναι το να παραγάγει ένα έθνος βασιλιάδων και ιερέων για την ευλογία όλης της ανθρωπότητας. (Έξοδος 19:6· 1 Πέτρου 2:9· Αποκάλυψη 5:10) Η διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου ποτέ δεν παρήγαγε αυτό το έθνος με την πληρέστερη έννοια, διότι ο Ισραήλ ως σύνολο στασίασε και έχασε την ευκαιρία που του είχε δοθεί. (Παράβαλε Ρωμαίους 11:17-21.) Η νέα διαθήκη, όμως, είναι βέβαιο ότι θα επιτύχει, επειδή σχετίζεται με ένα πολύ διαφορετικό είδος νόμου. Διαφορετικό από ποιες απόψεις;

Ο Νόμος που Ανήκει στην Ελευθερία

6, 7. Πώς προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία ο νόμος του Χριστού από ό,τι ο Μωσαϊκός Νόμος;

⁶ Ο νόμος του Χριστού συνδέεται επανειλημμένα με την ελευθερία. (Ιωάννης 8:31, 32) Αναφέρεται ως ‘ο νόμος ενός ελεύθερου λαού’ και ‘ο τέλειος νόμος που ανήκει στην ελευθερία’. (Ιακώβου 1:25· 2:12) Ασφαλώς, κάθε ελευθερία ανάμεσα σε ανθρώπους είναι σχετική. Ωστόσο, αυτός ο νόμος προσφέρει πολύ μεγαλύτερη ελευθερία από ό,τι ο προγενέστερός του, ο Μωσαϊκός Νόμος. Με ποιον τρόπο;

⁷ Κατ’ αρχάς, κανένας δεν γεννιέται κάτω από το νόμο του Χριστού. Παράγοντες όπως η φυλή και η γενέτειρα δεν παίζουν ρόλο. Οι αληθινοί Χριστιανοί επιλέγουν ελεύθερα από καρδιάς να δεχτούν το ζυγό της υπακοής σε αυτόν το νόμο. Ενεργώντας έτσι, διαπιστώνουν ότι πρόκειται για έναν καλό ζυγό, ένα ελαφρό φορτίο. (Ματθαίος 11:28-30) Σε τελική ανάλυση, και ο Μωσαϊκός Νόμος αποσκοπούσε επίσης στο να διδάξει στον άνθρωπο ότι είναι αμαρτωλός και ότι έχει απελπιστική ανάγκη μιας λυτρωτικής θυσίας για να τον απολυτρώσει. (Γαλάτες 3:19) Ο νόμος του Χριστού διδάσκει ότι ο Μεσσίας ήρθε, πλήρωσε το λυτρωτικό τίμημα με τη ζωή του και διάνοιξε την οδό για να ελευθερωθούμε από την τρομερή καταδυνάστευση της αμαρτίας και του θανάτου! (Ρωμαίους 5:20, 21) Για να ωφεληθούμε, χρειάζεται να ‘ασκούμε πίστη’ σε αυτή τη θυσία.—Ιωάννης 3:16.

8. Τι περιλαμβάνει ο νόμος του Χριστού, αλλά γιατί το να ζει κάποιος σύμφωνα με αυτόν δεν απαιτεί την απομνημόνευση εκατοντάδων νομικών διαταγμάτων;

⁸ Το να ‘ασκεί κάποιος πίστη’ περιλαμβάνει το να ζει σύμφωνα με το νόμο του Χριστού. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται η υπακοή σε όλες τις εντολές του Χριστού. Μήπως αυτό σημαίνει την απομνημόνευση εκατοντάδων νόμων και διαταγμάτων; Όχι. Ενώ ο Μωυσής, ο μεσίτης της παλιάς διαθήκης, κατέγραψε το Μωσαϊκό Νόμο, ο Ιησούς, ο Μεσίτης της νέας διαθήκης, ποτέ δεν έγραψε ούτε ένα νόμο. Αντίθετα, έζησε αυτόν το νόμο. Μέσω της τέλειας πορείας της ζωής του, έθεσε υπόδειγμα για να το ακολουθούν όλοι. (1 Πέτρου 2:21) Αυτός είναι ίσως ο λόγος για τον οποίο η λατρεία των πρώτων Χριστιανών αναφερόταν ως ‘Η Οδός’. (Πράξεις 9:2· 19:9, 23· 22:4· 24:22) Για εκείνους, ο νόμος του Χριστού αντανακλούνταν έμπρακτα μέσα από τη ζωή του Χριστού. Το να μιμούνται τον Ιησού σήμαινε ότι έπρεπε να υπακούν σε αυτόν το νόμο. Η έντονη αγάπη τους για Εκείνον σήμαινε ότι αυτός ο νόμος ήταν πράγματι γραμμένος στην καρδιά τους, όπως είχε προφητευτεί. (Ιερεμίας 31:33· 1 Πέτρου 4:8) Εκείνος δε που υπακούει από αγάπη ποτέ δεν νιώθει ότι καταπιέζεται—άλλος ένας λόγος για τον οποίο ο νόμος του Χριστού μπορεί να αποκληθεί ‘ο νόμος ενός ελεύθερου λαού’.

9. Ποια είναι η ίδια η ουσία του νόμου του Χριστού, και με ποιον τρόπο περιλαμβάνει αυτός ο νόμος μια νέα εντολή;

⁹ Αν η αγάπη έπαιζε σημαντικό ρόλο στο Μωσαϊκό Νόμο, αποτελεί την ίδια την ουσία του Χριστιανικού νόμου. Ο νόμος του Χριστού περιλαμβάνει μια νέα εντολή—οι Χριστιανοί πρέπει να έχουν αυτοθυσιαστική αγάπη ο ένας για τον άλλον. Πρέπει να αγαπούν όπως ο Ιησούς· εκείνος έδωσε με τη θέλησή του τη ζωή του για χάρη των φίλων του. (Ιωάννης 13:34, 35· 15:13) Επομένως θα μπορούσε να λεχθεί ότι ο νόμος του Χριστού αποτελεί μια ακόμη υψηλότερη έκφραση θεοκρατίας από ό,τι ο Νόμος του Μωυσή. Όπως έχει επισημάνει στο παρελθόν αυτό το περιοδικό: «Η θεοκρατία είναι διακυβέρνηση από τον Θεό· ο Θεός είναι αγάπη· συνεπώς, η θεοκρατία είναι διακυβέρνηση από την αγάπη».

Ο Ιησούς και οι Φαρισαίοι

10. Πώς διέφερε η διδασκαλία του Ιησού από εκείνη των Φαρισαίων;

¹⁰ Ασφαλώς, λοιπόν, δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Ιησούς ήρθε σε σύγκρουση με τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες των ημερών του. Ένας ‘τέλειος νόμος που ανήκει στην ελευθερία’ ήταν εντελώς έξω από τη διάνοια των γραμματέων και των Φαρισαίων. Εκείνοι προσπαθούσαν να ελέγχουν το λαό μέσω ανθρωποποίητων διατάξεων. Η διδασκαλία τους έγινε καταπιεστική, καταδικαστική, αρνητική. Σε οξεία αντίθεση, η διδασκαλία του Ιησού ήταν πέρα για πέρα εποικοδομητική και θετική! Ο ίδιος ήταν πρακτικός και ασχολούνταν με τις πραγματικές ανάγκες και ανησυχίες των ανθρώπων. Δίδασκε με απλότητα και γνήσιο αίσθημα, χρησιμοποιώντας παραβολές από την καθημερινή ζωή και αντλώντας από την εξουσία του Λόγου του Θεού. Γι’ αυτό, ‘τα πλήθη έμεναν έκπληκτα με τον τρόπο με τον οποίο δίδασκε’. (Ματθαίος 7:28) Ναι, η διδασκαλία του Ιησού έφτανε στην καρδιά τους!

11. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι ο Μωσαϊκός Νόμος θα έπρεπε να εφαρμόζεται με λογικότητα και έλεος;

¹¹ Αντί να προσθέσει περισσότερες διατάξεις στο Μωσαϊκό Νόμο, ο Ιησούς έδειξε πώς θα έπρεπε να εφάρμοζαν πάντοτε οι Ιουδαίοι το Νόμο—με λογικότητα και έλεος. Θυμηθείτε, λόγου χάρη, την περίπτωση κατά την οποία τον πλησίασε μια γυναίκα που βασανιζόταν από ροή αίματος. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό Νόμο, κάθε άτομο το οποίο θα άγγιζε αυτή θα γινόταν ακάθαρτο, και έτσι εκείνη σίγουρα δεν θα έπρεπε να αναμειγνύεται με κάποιο πλήθος ανθρώπων! (Λευιτικόν 15:25-27) Αλλά ήθελε τόσο απελπισμένα να γιατρευτεί ώστε μπήκε ανάμεσα στο πλήθος και άγγιξε το εξωτερικό ένδυμα του Ιησού. Η αιμορραγία σταμάτησε αμέσως. Μήπως εκείνος την επέπληξε για το ότι παραβίασε το Νόμο; Όχι· απεναντίας, έδειξε κατανόηση για την απελπιστική της κατάσταση και εκδήλωσε τη μεγαλύτερη αρχή του Νόμου—την αγάπη. Με συμπόνια, της είπε: «Κόρη μου, η πίστη σου σε έχει κάνει καλά. Πήγαινε με ειρήνη και να είσαι υγιής από την οδυνηρή σου αρρώστια».—Μάρκος 5:25-34.

Μήπως Είναι Ανεκτικός ο Νόμος του Χριστού;

12. (α) Γιατί δεν θα πρέπει να υποθέσουμε ότι ο Χριστός είναι ανεκτικός; (β) Τι δείχνει ότι η δημιουργία πολλών νόμων οδηγεί στο να δημιουργούνται πολλά «παραθυράκια»;

¹² Μήπως θα πρέπει να συμπεράνουμε, λοιπόν, ότι, εφόσον ο νόμος του Χριστού «ανήκει στην ελευθερία», είναι ανεκτικός, ενώ οι Φαρισαίοι, με όλες τις προφορικές τους παραδόσεις, τουλάχιστον κρατούσαν τη διαγωγή των ανθρώπων μέσα σε αυστηρά όρια; Όχι. Τα νομικά συστήματα σήμερα δείχνουν με παραστατικό τρόπο ότι, πολλές φορές, όσο περισσότεροι νόμοι υπάρχουν τόσο περισσότερα «παραθυράκια» βρίσκουν οι άνθρωποι σε αυτούς.a Στις ημέρες του Ιησού, το πλήθος των Φαρισαϊκών κανόνων ενθάρρυνε τους ανθρώπους να αναζητούν «παραθυράκια», να κάνουν με τυπικιστικό τρόπο έργα χωρίς αγάπη και να καλλιεργούν ένα αυτοδικαιούμενο παρουσιαστικό ώστε να κρύβουν τη διαφθορά που είχαν μέσα τους.—Ματθαίος 23:23, 24.

13. Γιατί οδηγεί ο νόμος του Χριστού σε ένα υψηλότερο πρότυπο διαγωγής από ό,τι οποιοσδήποτε γραπτός κώδικας νόμων;

¹³ Σε αντιδιαστολή, ο νόμος του Χριστού δεν υποθάλπει τέτοια στάση. Στην πραγματικότητα, η υπακοή σε ένα νόμο που βασίζεται στην αγάπη για τον Ιεχωβά και στον οποίο δείχνεται υπακοή μέσω μίμησης της αυτοθυσιαστικής αγάπης του Χριστού για τους άλλους οδηγεί σε ένα πολύ υψηλότερο πρότυπο διαγωγής από ό,τι το να ακολουθεί κάποιος έναν τυπικό νομικό κώδικα. Η αγάπη δεν αναζητεί «παραθυράκια»· μας εμποδίζει να κάνουμε επιβλαβή πράγματα τα οποία κάποιος νομικός κώδικας ίσως να μην απαγορεύει ρητά. (Βλέπε Ματθαίος 5:27, 28.) Επομένως, ο νόμος του Χριστού θα μας υποκινεί να κάνουμε πράγματα για τους άλλους—να δείχνουμε γενναιοδωρία, φιλοξενία και αγάπη—με τρόπους με τους οποίους κανένας τυπικός νόμος δεν θα μπορούσε να μας αναγκάσει να ενεργήσουμε.—Πράξεις 20:35· 2 Κορινθίους 9:7· Εβραίους 13:16.

14. Ποια επίδραση είχε στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα το γεγονός ότι τα μέλη της ζούσαν σύμφωνα με το νόμο του Χριστού;

¹⁴ Στο βαθμό που τα μέλη της ζούσαν σύμφωνα με το νόμο του Χριστού, η πρώτη Χριστιανική εκκλησία απολάμβανε μια θερμή, γεμάτη αγάπη ατμόσφαιρα, η οποία ήταν σχετικά απαλλαγμένη από την άκαμπτη, επικριτική και υποκριτική στάση που επικρατούσε τόσο πολύ στις συναγωγές εκείνων των ημερών. Τα μέλη αυτών των νεαρών εκκλησιών θα πρέπει πράγματι να ένιωθαν ότι ζούσαν σύμφωνα με «το νόμο ενός ελεύθερου λαού»!

15. Ποιες ήταν μερικές από τις αρχικές προσπάθειες που κατέβαλε ο Σατανάς για να διαφθείρει τη Χριστιανική εκκλησία;

¹⁵ Παρ’ όλα αυτά, ο Σατανάς ήθελε πολύ να διαφθείρει τη Χριστιανική εκκλησία εκ των έσω, ακριβώς όπως είχε διαφθείρει το έθνος Ισραήλ. Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε σχετικά με ανθρώπους οι οποίοι θα έμοιαζαν με λύκους και θα ‘έλεγαν διεστραμμένα πράγματα’, καταπιέζοντας το ποίμνιο του Θεού. (Πράξεις 20:29, 30) Ο ίδιος χρειάστηκε να αγωνιστεί ενάντια στους Ιουδαΐζοντες, που επιζητούσαν να ανταλλάξουν τη σχετική ελευθερία του νόμου του Χριστού με την υποδούλωση στο Μωσαϊκό Νόμο, τον οποίο είχε εκπληρώσει ο Χριστός. (Ματθαίος 5:17· Πράξεις 15:1· Ρωμαίους 10:4) Όταν πέθανε και ο τελευταίος απόστολος, δεν υπήρχε πλέον ανασταλτικός παράγοντας εναντίον αυτής της αποστασίας. Έτσι, η διαφθορά πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις.—2 Θεσσαλονικείς 2:6, 7.

Ο Χριστιανικός Κόσμος Μολύνει το Νόμο του Χριστού

16, 17. (α) Ποιες μορφές πήρε η διαφθορά στο Χριστιανικό κόσμο; (β) Πώς προώθησαν μια διαστρεβλωμένη άποψη για το σεξ οι νόμοι της Καθολικής Εκκλησίας;

¹⁶ Όπως συνέβη και με τον Ιουδαϊσμό, η διαφθορά πήρε περισσότερες από μία μορφές στο Χριστιανικό κόσμο. Και αυτός επίσης έπεσε θύμα των ψεύτικων δοξασιών και της χαλαρής ηθικής. Οι προσπάθειες δε που έκανε να προστατέψει το ποίμνιό του από εξωτερικές επιρροές πολλές φορές αποδείχτηκαν φθοροποιές για τα τυχόν εναπομείναντα ίχνη της αγνής λατρείας. Οι άκαμπτοι και αντιγραφικοί νόμοι πολλαπλασιάζονταν ραγδαία.

¹⁷ Η Καθολική Εκκλησία πρωτοστάτησε στη δημιουργία τεράστιου όγκου εκκλησιαστικών νόμων. Αυτοί οι νόμοι ήταν ιδιαίτερα διαστρεβλωμένοι όσον αφορά ζητήματα που είχαν να κάνουν με το σεξ. Σύμφωνα με το βιβλίο Σεξουαλικότητα και Καθολικισμός (Sexuality and Catholicism), η εκκλησία αφομοίωσε την ελληνική φιλοσοφία του Στωικισμού, που έβλεπε με καχυποψία κάθε είδος απόλαυσης. Η εκκλησία έφτασε στο σημείο να διδάσκει ότι κάθε σεξουαλική απόλαυση, περιλαμβανομένης και εκείνης των φυσιολογικών γαμήλιων σχέσεων, ήταν αμαρτωλή. (Αντιπαράβαλε Παροιμίαι 5:18, 19, ΜΝΚ.) Το σεξ θεωρήθηκε ότι ήταν για τεκνοποιία, και για τίποτε άλλο. Έτσι, ο νόμος της εκκλησίας καταδίκασε κάθε μορφή αντισύλληψης ως πολύ σοβαρό αμάρτημα, απαιτώντας μερικές φορές πολυετή επιτίμια. Επιπλέον, απαγορεύτηκε στους ιερείς να παντρεύονται, ένα διάταγμα που έχει οδηγήσει σε πολλές περιπτώσεις αθέμιτου σεξ, περιλαμβανομένης και της κακοποίησης παιδιών.—1 Τιμόθεο 4:1-3.

18. Τι προέκυψε από τον πολλαπλασιασμό των εκκλησιαστικών νόμων;

¹⁸ Καθώς πολλαπλασιάζονταν οι εκκλησιαστικοί νόμοι, ταξινομήθηκαν σε βιβλία. Αυτά άρχισαν να επισκιάζουν και να παραγκωνίζουν την Αγία Γραφή. (Παράβαλε Ματθαίος 15:3, 9.) Όπως ο Ιουδαϊσμός, έτσι και ο Καθολικισμός δυσπιστούσε απέναντι στα κοσμικά συγγράμματα και θεωρούσε πολλά από αυτά ως απειλή. Αυτή η άποψη σύντομα προχώρησε πέρα από τη συνετή προειδοποίηση που δίνει η Αγία Γραφή γύρω από το ζήτημα. (Εκκλησιαστής 12:12· Κολοσσαείς 2:8) Ο Ιερώνυμος, ένας εκκλησιαστικός συγγραφέας του τέταρτου αιώνα Κ.Χ., αναφώνησε: «Κύριε, αν αποκτήσω ή διαβάσω ποτέ ξανά κοσμικά βιβλία, τότε θα σε έχω αρνηθεί». Τελικά, η εκκλησία ανέλαβε να λογοκρίνει τα βιβλία—ακόμη και εκείνα που ασχολούνταν με κοσμικά θέματα. Έτσι, ο αστρονόμος του 17ου αιώνα Γαλιλαίος κατηγορήθηκε επειδή έγραψε ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο. Η επιμονή της εκκλησίας να είναι η τελική αυθεντία στο καθετί—ακόμη και σε ζητήματα αστρονομίας—επρόκειτο μακροπρόθεσμα να συμβάλει στην υπονόμευση της πίστης στην Αγία Γραφή.

19. Πώς προήγαγαν τα μοναστήρια τον άκαμπτο αυταρχισμό;

¹⁹ Η δημιουργία κανόνων από μέρους της εκκλησίας ήκμασε στα μοναστήρια, όπου οι μοναχοί αποχωρίζονταν από αυτόν τον κόσμο προκειμένου να ζήσουν με αυταπάρνηση. Τα περισσότερα Καθολικά μοναστήρια προσκολλούνταν στον «Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου». Ο αβάς (ένας όρος που προέρχεται από την αραμαϊκή λέξη η οποία σημαίνει «πατέρας»), δηλαδή ο ηγούμενος, διοικούσε με απόλυτη εξουσία. (Παράβαλε Ματθαίος 23:9.) Αν ένας μοναχός λάβαινε κάποιο δώρο από τους γονείς του, ο αβάς θα αποφάσιζε αν θα έπρεπε να το λάβει εκείνος ο μοναχός ή κάποιος άλλος. Εκτός από το να καταδικάζει τις χυδαιότητες, ένας κανόνας απαγόρευε όλες τις άσκοπες συζητήσεις και τα αστεία, λέγοντας: «Κανένας μαθητής δεν θα λέει τέτοια πράγματα».

20. Τι δείχνει ότι και ο Προτεσταντισμός επίσης αποδείχτηκε ικανός στον αντιγραφικό αυταρχισμό;

²⁰ Ο Προτεσταντισμός, ο οποίος επιδίωξε να αναμορφώσει τις αντιγραφικές ακρότητες του Καθολικισμού, σύντομα έγινε εξίσου ικανός στη δημιουργία αυταρχικών κανόνων οι οποίοι δεν βασίζονταν καθόλου στο νόμο του Χριστού. Παραδείγματος χάρη, ο εξέχων μεταρρυθμιστής Ιωάννης Καλβίνος κατέληξε να αποκαλείται «ο νομοθέτης της ανακαινισμένης Εκκλησίας». Κυβέρνησε τη Γενεύη με ένα πλήθος αυστηρών κανόνων τους οποίους επέβαλλαν «Πρεσβύτεροι» που το «αξίωμά» τους, όπως επισήμανε ο Καλβίνος, «είναι το να επιβλέπουν τη ζωή του καθενός». (Αντιπαράβαλε 2 Κορινθίους 1:24.) Η εκκλησία έλεγχε τα πανδοχεία και καθόριζε ποια θέματα συζήτησης ήταν επιτρεπτά. Υπήρχαν σκληρές ποινές για παραπτώματα όπως το να τραγουδάει κάποιος τραγούδια που χαρακτηρίζονταν από ελαφρότητα ή να χορεύει.b

Διδασκόμαστε από τα Σφάλματα του Χριστιανικού Κόσμου

21. Ποια είναι τα γενικά αποτελέσματα της τάσης που έχει ο Χριστιανικός κόσμος να ‘προχωράει πέρα από όσα είναι γραμμένα’;

²¹ Συνέβαλαν άραγε όλοι αυτοί οι κανόνες και οι νόμοι στο να προστατευτεί ο Χριστιανικός κόσμος από τη διαφθορά; Ακριβώς το αντίθετο! Σήμερα, ο Χριστιανικός κόσμος έχει κομματιαστεί σε εκατοντάδες αιρέσεις, οι οποίες ποικίλλουν από υπερβολικά αυστηρές μέχρι κραυγαλέα ανεκτικές. Όλες τους, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχουν ‘προχωρήσει πέρα από όσα είναι γραμμένα’, επιτρέποντας στον ανθρώπινο τρόπο σκέψης να κυβερνάει το ποίμνιο και να συγκρούεται με το θεϊκό νόμο.—1 Κορινθίους 4:6.

22. Γιατί η αποσκίρτηση του Χριστιανικού κόσμου δεν σήμανε το τέλος του νόμου του Χριστού;

²² Εντούτοις, η ιστορία του νόμου του Χριστού δεν αποτελεί τραγωδία. Ο Ιεχωβά Θεός ποτέ δεν θα επιτρέψει σε απλούς ανθρώπους να εξαλείψουν το θεϊκό νόμο. Ο Χριστιανικός νόμος έχει πολύ μεγάλη ισχύ σήμερα ανάμεσα στους αληθινούς Χριστιανούς, και εκείνοι έχουν το μεγάλο προνόμιο να ζουν σύμφωνα με αυτόν. Έχοντας, όμως, εξετάσει τι έχει κάνει ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανικός κόσμος με το θεϊκό νόμο, θα μπορούσαμε κάλλιστα να αναρωτηθούμε: ‘Πώς ζούμε εμείς σύμφωνα με το νόμο του Χριστού ενώ παράλληλα αποφεύγουμε την παγίδα τού να μολύνουμε το Λόγο του Θεού με ανθρώπινη λογίκευση και κανόνες που υπονομεύουν το ίδιο το πνεύμα του θεϊκού νόμου; Ποια ισορροπημένη άποψη θα πρέπει να ενσταλάζει ο νόμος του Χριστού σε εμάς σήμερα;’ Το επόμενο άρθρο θα ασχοληθεί με αυτά τα ερωτήματα.

Ζούμε Σύμφωνα με το Νόμο του Χριστού

«Συνεχίστε να βαστάζετε ο ένας τα βάρη του άλλου και έτσι εκπληρώστε το νόμο του Χριστού».—ΓΑΛΑΤΕΣ 6:2.

1. Γιατί θα μπορούσε να λεχθεί ότι ο νόμος του Χριστού είναι μια καταπληκτική δύναμη προς το καλό σήμερα;

ΣΤΗ Ρουάντα, οι Χούτου και οι Τούτσι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακινδύνεψαν τη ζωή τους για να προστατέψουν ο ένας τον άλλον από τις φυλετικές σφαγές που σάρωσαν πρόσφατα αυτή τη χώρα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Κόμπε της Ιαπωνίας οι οποίοι έχασαν μέλη της οικογένειάς τους στον καταστροφικό σεισμό ένιωσαν συντριβή για την απώλειά τους. Ωστόσο, κινήθηκαν αμέσως για να σώσουν άλλα θύματα. Ναι, συγκινητικά παραδείγματα από όλο τον κόσμο δείχνουν ότι ο νόμος του Χριστού βρίσκεται σε ισχύ σήμερα. Αυτός ο νόμος είναι μια καταπληκτική δύναμη προς το καλό.

2. Πώς έχει διαφύγει από το Χριστιανικό κόσμο το νόημα του νόμου του Χριστού, και πώς μπορούμε εμείς να εκπληρώνουμε αυτόν το νόμο;

² Ταυτόχρονα, εκπληρώνεται μια Βιβλική προφητεία σχετικά με αυτές τις κρίσιμες «τελευταίες ημέρες». Πολλοί έχουν «μορφή θεοσεβούς αφοσίωσης», αλλά «αποδεικνύονται ψευδείς ως προς τη δύναμή της». (2 Τιμόθεο 3:1, 5) Ειδικά στο Χριστιανικό κόσμο, η θρησκεία συχνά έχει να κάνει με τους τύπους και όχι με την καρδιά. Μήπως συμβαίνει αυτό επειδή είναι υπερβολικά δύσκολο να ζει κανείς σύμφωνα με το νόμο του Χριστού; Όχι. Ο Ιησούς δεν θα μας έδινε ένα νόμο τον οποίο δεν θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε. Απλούστατα, από το Χριστιανικό κόσμο έχει διαφύγει το νόημα αυτού του νόμου. Εκείνος δεν έχει δώσει προσοχή στα εξής θεόπνευστα λόγια: «Συνεχίστε να βαστάζετε ο ένας τα βάρη του άλλου και έτσι εκπληρώστε το νόμο του Χριστού». (Γαλάτες 6:2) ‘Εκπληρώνουμε το νόμο του Χριστού’ με το να βαστάζουμε ο ένας τα βάρη του άλλου, όχι με το να μιμούμαστε τους Φαρισαίους και να αυξάνουμε αδικαιολόγητα τα φορτία των αδελφών μας.

3. (α) Ποιες είναι μερικές εντολές που περιλαμβάνονται στο νόμο του Χριστού; (β) Γιατί θα ήταν λάθος να συμπεράνουμε ότι η Χριστιανική εκκλησία δεν θα έπρεπε να έχει άλλους κανόνες πέρα από τις άμεσες εντολές του Χριστού;

³ Ο νόμος του Χριστού περιλαμβάνει όλες τις εντολές του Χριστού Ιησού—είτε αυτές αφορούν το να κηρύττουμε και να διδάσκουμε, να κρατάμε το μάτι αγνό και απλό, να εργαζόμαστε για να διατηρούμε ειρήνη με τον πλησίον μας είτε το να απομακρύνουμε την ακαθαρσία από την εκκλησία. (Ματθαίος 5:27-30· 18:15-17· 28:19, 20· Αποκάλυψη 2:14-16) Ναι, οι Χριστιανοί είναι υποχρεωμένοι να τηρούν όλες τις εντολές που βρίσκονται στην Αγία Γραφή και απευθύνονται στους ακολούθους του Χριστού. Υπάρχουν και άλλα, όμως. Η οργάνωση του Ιεχωβά, καθώς και η κάθε εκκλησία, πρέπει να θεσπίζει τους κανόνες και τις διαδικασίες που χρειάζονται προκειμένου να διατηρείται η ευταξία. (1 Κορινθίους 14:33, 40) Πραγματικά, οι Χριστιανοί δεν θα μπορούσαν καν να συναθροίζονται αν δεν είχαν κανόνες όσον αφορά το χρόνο, τον τόπο και τον τρόπο διεξαγωγής τέτοιων συναθροίσεων! (Εβραίους 10:24, 25) Η συνεργασία με τις λογικές κατευθυντήριες γραμμές που τίθενται από εκείνους στους οποίους έχει δοθεί εξουσία στην οργάνωση αποτελεί επίσης μέρος της εκπλήρωσης του νόμου του Χριστού.—Εβραίους 13:17.

4. Ποια είναι η υποκινούσα δύναμη πίσω από την αγνή λατρεία;

⁴ Εντούτοις, οι αληθινοί Χριστιανοί δεν επιτρέπουν να γίνει η λατρεία τους ένα οικοδόμημα νόμων το οποίο στερείται ουσίας. Δεν υπηρετούν τον Ιεχωβά απλώς επειδή κάποιο άτομο ή κάποια οργάνωση τους λέει να το κάνουν αυτό. Απεναντίας, η υποκινούσα δύναμη πίσω από τη λατρεία τους είναι η αγάπη. Ο Παύλος έγραψε: ‘Η αγάπη του Χριστού μάς αναγκάζει’. (2 Κορινθίους 5:14, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Ο Ιησούς έδωσε στους ακολούθους του την εντολή να αγαπούν ο ένας τον άλλον. (Ιωάννης 15:12, 13) Η αυτοθυσιαστική αγάπη είναι η βάση του νόμου του Χριστού, και αυτή αναγκάζει ή υποκινεί τους αληθινούς Χριστιανούς παντού, τόσο στην οικογένεια όσο και στην εκκλησία. Ας δούμε πώς.

Στην Οικογένεια

5. (α) Πώς μπορούν οι γονείς να εκπληρώνουν το νόμο του Χριστού στο σπίτι; (β) Τι χρειάζονται τα παιδιά από τους γονείς τους, και ποια εμπόδια πρέπει να υπερπηδήσουν μερικοί γονείς για να τους το δώσουν αυτό;

⁵ Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Σύζυγοι, συνεχίστε να αγαπάτε τις γυναίκες σας, ακριβώς όπως και ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία και παρέδωσε τον εαυτό του για αυτήν». (Εφεσίους 5:25) Όταν ο σύζυγος μιμείται τον Χριστό και συμπεριφέρεται στη γυναίκα του με αγάπη και κατανόηση, εκπληρώνει μια ζωτική πτυχή του νόμου του Χριστού. Επιπλέον, ο Ιησούς έδειχνε φανερή στοργή για τα μικρά παιδιά, παίρνοντάς τα στην αγκαλιά του, θέτοντας τα χέρια του πάνω σε αυτά και ευλογώντας τα. (Μάρκος 10:16) Οι γονείς που εκπληρώνουν το νόμο του Χριστού δείχνουν επίσης στοργή για τα παιδιά τους. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν γονείς οι οποίοι δυσκολεύονται να μιμούνται το παράδειγμα του Ιησού ως προς αυτό. Μερικοί δεν είναι εκδηλωτικοί από τη φύση τους. Γονείς, μην αφήνετε τέτοιους παράγοντες να σας εμποδίζουν να δείχνετε στα παιδιά σας την αγάπη που νιώθετε για αυτά! Δεν αρκεί να γνωρίζετε εσείς ότι αγαπάτε τα παιδιά σας. Πρέπει να το γνωρίζουν και εκείνα. Και δεν θα το γνωρίζουν παρά μόνο αν βρίσκετε τρόπους να δείχνετε την αγάπη σας.—Παράβαλε Μάρκος 1:11.

6. (α) Χρειάζονται τα παιδιά κανόνες από τους γονείς τους, και γιατί απαντάτε έτσι; (β) Ποιο βασικό λόγο για τους κανόνες του σπιτικού χρειάζεται να αντιληφθούν τα παιδιά; (γ) Ποιοι κίνδυνοι αποφεύγονται όταν επικρατεί ο νόμος του Χριστού στο σπιτικό;

⁶ Ταυτόχρονα, τα παιδιά χρειάζονται όρια, πράγμα που σημαίνει ότι οι γονείς τους χρειάζεται να θέτουν κανόνες και μερικές φορές να επιβάλλουν αυτούς τους κανόνες μέσω διαπαιδαγώγησης. (Εβραίους 12:7, 9, 11) Ακόμη και έτσι, τα παιδιά πρέπει να βοηθιούνται προοδευτικά να διακρίνουν το βασικό λόγο που βρίσκεται πίσω από αυτούς τους κανόνες: ότι οι γονείς τους τα αγαπούν. Πρέπει δε να μάθουν ότι η αγάπη είναι ο σοβαρότερος λόγος που έχουν για να υπακούν στους γονείς τους. (Εφεσίους 6:1· Κολοσσαείς 3:20· 1 Ιωάννη 5:3) Ο στόχος ενός γονέα ο οποίος έχει διάκριση είναι να διδάξει στα μικρά του να χρησιμοποιούν «τη δύναμη της λογικής» τους έτσι ώστε τελικά να παίρνουν σωστές αποφάσεις μόνα τους. (Ρωμαίους 12:1· παράβαλε 1 Κορινθίους 13:11.) Από την άλλη μεριά, οι κανόνες δεν πρέπει να είναι υπερβολικά πολυάριθμοι ούτε η διαπαιδαγώγηση υπερβολικά αυστηρή. Ο Παύλος λέει: «Εσείς, πατέρες, μην εξοργίζετε τα παιδιά σας, για να μην αποκαρδιώνονται». (Κολοσσαείς 3:21· Εφεσίους 6:4) Όταν ο νόμος του Χριστού επικρατεί στο σπιτικό, δεν υπάρχει χώρος για διαπαιδαγώγηση η οποία δίνεται με ανεξέλεγκτο θυμό ούτε υπάρχει χώρος για σαρκασμό που πληγώνει. Σε ένα τέτοιο σπίτι, τα παιδιά νιώθουν ότι είναι ασφαλή και ότι εποικοδομούνται· δεν νιώθουν ότι τα καταβαρύνουν ούτε ότι τα εξευτελίζουν.—Παράβαλε Ψαλμός 36:7, ΜΝΚ.

7. Με ποιους τρόπους μπορούν οι οίκοι Μπέθελ να δώσουν παράδειγμα όσον αφορά τη θέσπιση κανόνων στο σπίτι;

⁷ Μερικά άτομα που έχουν επισκεφτεί διάφορους οίκους Μπέθελ ανά τον κόσμο λένε ότι αυτοί οι οίκοι είναι καλά παραδείγματα ισορροπίας στο ζήτημα των κανόνων για μια οικογένεια. Αν και αυτά τα ιδρύματα αποτελούνται από ενηλίκους, η λειτουργία τους μοιάζει πολύ με αυτήν των οικογενειών.a Οι εργασίες που γίνονται στο Μπέθελ είναι περίπλοκες και απαιτούν ένα σημαντικό αριθμό κανόνων—ασφαλώς περισσότερους από όσους χρειάζονται στη μέση οικογένεια. Παρ’ όλα αυτά, οι πρεσβύτεροι που αναλαμβάνουν την ηγεσία στους οίκους Μπέθελ, στα γραφεία και στο εργοστάσιο προσπαθούν να εφαρμόζουν το νόμο του Χριστού. Βλέπουν ως διορισμό τους όχι μόνο το να οργανώνουν την εργασία αλλά και το να προάγουν την πνευματική πρόοδο καθώς και ‘τη χαρά του Ιεχωβά’ ανάμεσα στους συνεργάτες τους. (Νεεμίας 8:10) Γι’ αυτό, επιδιώκουν να ενεργούν με θετικό και ενθαρρυντικό τρόπο και προσπαθούν να είναι λογικοί. (Εφεσίους 4:31, 32) Δεν είναι καθόλου παράξενο το ότι οι οικογένειες Μπέθελ είναι γνωστές για το χαρωπό τους πνεύμα!

Στην Εκκλησία

8. (α) Ποιος θα πρέπει να είναι πάντα ο στόχος μας στην εκκλησία; (β) Κάτω από ποιες περιστάσεις μερικοί έχουν ζητήσει ή έχουν προσπαθήσει να θέσουν κανόνες;

⁸ Στην εκκλησία, παρόμοια, έχουμε στόχο να εποικοδομούμε ο ένας τον άλλον με πνεύμα αγάπης. (1 Θεσσαλονικείς 5:11) Έτσι, όλοι οι Χριστιανοί θα πρέπει να είναι προσεκτικοί να μην αυξάνουν τα βάρη των άλλων παίρνοντας την πρωτοβουλία να επιβάλλουν τις δικές τους ιδέες σε θέματα προσωπικής επιλογής. Μερικές φορές, ορισμένοι γράφουν στην Εταιρία Σκοπιά ζητώντας να πάρει αποφάσεις γύρω από ζητήματα όπως το ποια άποψη θα πρέπει να έχουν για συγκεκριμένες κινηματογραφικές ταινίες, βιβλία, ακόμη και παιχνίδια. Ωστόσο, η Εταιρία δεν έχει την εξουσία να διερευνά τέτοια πράγματα και να εκφέρει κρίσεις σχετικά με αυτά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά είναι ζητήματα τα οποία πρέπει να αποφασίζει το κάθε άτομο ή η κεφαλή οικογένειας, με βάση την αγάπη του για τις αρχές της Αγίας Γραφής. Άλλοι έχουν την τάση να μετατρέπουν τις εισηγήσεις ή τις κατευθυντήριες γραμμές της Εταιρίας σε κανόνες. Λόγου χάρη, στο τεύχος 15 Μαρτίου 1996 της Σκοπιάς, υπήρχε ένα θαυμάσιο άρθρο που ενθάρρυνε τους πρεσβυτέρους να κάνουν τακτικές ποιμαντικές επισκέψεις στα μέλη της εκκλησίας. Μήπως ο σκοπός ήταν να θεσπιστούν κανόνες; Όχι. Αν και όσοι μπορούν να ακολουθήσουν αυτές τις εισηγήσεις βρίσκουν πολλά οφέλη, μερικοί πρεσβύτεροι δεν είναι σε θέση να το κάνουν αυτό. Παρόμοια, το άρθρο «Ερωτήσεις από Αναγνώστες» στο τεύχος 1 Απριλίου 1995 της Σκοπιάς προειδοποιούσε ότι δεν πρέπει να μειώνεται η αξιοπρέπεια της περίστασης του βαφτίσματος με το να φτάνουν κάποιοι στα άκρα, όπως το να κάνουν ξέφρενα πάρτι ή να οργανώνουν πορείες νίκης. Μερικοί τράβηξαν στα άκρα εκείνη την ώριμη συμβουλή, θέτοντας μάλιστα και τον κανόνα ότι το να στείλει κανείς μια ενθαρρυντική κάρτα για αυτή την περίσταση θα ήταν εσφαλμένο!

9. Γιατί είναι σημαντικό να μην είμαστε υπερβολικά επικριτικοί και να κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον;

⁹ Λάβετε, επίσης, υπόψη πως, για να επικρατεί ανάμεσά μας ‘ο τέλειος νόμος που ανήκει στην ελευθερία’, πρέπει να δεχτούμε ότι δεν είναι ίδια κάθε Χριστιανική συνείδηση. (Ιακώβου 1:25) Μήπως θα πρέπει να το κάνουμε θέμα όταν τα άτομα κάνουν προσωπικές επιλογές οι οποίες δεν παραβιάζουν Γραφικές αρχές; Όχι. Το να ενεργούμε έτσι θα ήταν διαιρετικό. (1 Κορινθίους 1:10) Ο Παύλος, προειδοποιώντας μας να μην εκφέρουμε κρίση για κάποιο συγχριστιανό μας, είπε: «Για το δικό του κύριο αυτός στέκεται ή πέφτει. Πράγματι, αυτός θα σταθεί, γιατί ο Ιεχωβά μπορεί να τον κάνει να σταθεί». (Ρωμαίους 14:4) Κινδυνεύουμε να δυσαρεστήσουμε τον Θεό αν μιλάμε ο ένας εναντίον του άλλου σχετικά με ζητήματα που θα έπρεπε να αφήνονται στη συνείδηση του καθενός.—Ιακώβου 4:10-12.

10. Ποιοι είναι διορισμένοι να επαγρυπνούν για την εκκλησία, και πώς θα πρέπει να τους υποστηρίζουμε;

¹⁰ Ας θυμόμαστε, επίσης, ότι οι πρεσβύτεροι είναι διορισμένοι να επαγρυπνούν για το ποίμνιο του Θεού. (Πράξεις 20:28) Είναι εκεί για να βοηθούν. Θα πρέπει να νιώθουμε ελεύθεροι να τους πλησιάζουμε για συμβουλή, διότι αυτοί μελετούν την Αγία Γραφή και είναι εξοικειωμένοι με τα όσα έχουν εξεταστεί στα έντυπα της Εταιρίας Σκοπιά. Όταν οι πρεσβύτεροι παρατηρούν ότι υπάρχει διαγωγή η οποία είναι πιθανό να οδηγήσει σε παραβίαση Γραφικών αρχών, δίνουν άφοβα την αναγκαία συμβουλή. (Γαλάτες 6:1) Τα μέλη της εκκλησίας ακολουθούν το νόμο του Χριστού με το να συνεργάζονται με αυτούς τους αγαπητούς ποιμένες, οι οποίοι αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά τους.—Εβραίους 13:7.

Οι Πρεσβύτεροι Εφαρμόζουν το Νόμο του Χριστού

11. Πώς εφαρμόζουν οι πρεσβύτεροι το νόμο του Χριστού στην εκκλησία;

¹¹ Οι πρεσβύτεροι εκπληρώνουν πρόθυμα το νόμο του Χριστού στην εκκλησία. Αναλαμβάνουν την ηγεσία στο κήρυγμα των καλών νέων, διδάσκουν από την Αγία Γραφή έτσι ώστε να αγγίζουν καρδιές και, ως στοργικοί, ευγενικοί ποιμένες, μιλάνε στις «καταθλιμμένες ψυχές». (1 Θεσσαλονικείς 5:14) Αποφεύγουν την αντιχριστιανική στάση που υπάρχει σε τόσα θρησκεύματα του Χριστιανισμού. Είναι αλήθεια ότι αυτός ο κόσμος εκφυλίζεται με ραγδαίο ρυθμό και, σαν τον Παύλο, οι πρεσβύτεροι μπορεί να νιώθουν ανησυχία για το ποίμνιο· διατηρούν όμως ισορροπία όταν κάνουν ενέργειες υποκινούμενοι από τέτοιες ανησυχίες.—2 Κορινθίους 11:28.

12. Όταν ένας Χριστιανός πλησιάσει κάποιον πρεσβύτερο για βοήθεια, πώς θα μπορούσε να ανταποκριθεί ο πρεσβύτερος;

¹² Για παράδειγμα, ένας Χριστιανός μπορεί να θέλει να συμβουλευτεί κάποιον πρεσβύτερο σχετικά με ένα σημαντικό ζήτημα που δεν καλύπτεται από άμεση Γραφική παραπομπή ή το οποίο απαιτεί την εξισορρόπηση διάφορων Χριστιανικών αρχών. Ίσως να του πρόσφεραν κάποια προαγωγή στην εργασία του η οποία να περιλαμβάνει μεγαλύτερο μισθό αλλά και περισσότερη ευθύνη. Ή ο μη ομόπιστος πατέρας ενός νεαρού Χριστιανού μπορεί να απαιτεί διάφορα πράγματα από το γιο του τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη διακονία του. Σε τέτοιες καταστάσεις, ο πρεσβύτερος αποφεύγει να εκφράσει κάποια προσωπική άποψη. Απεναντίας, πιθανώς θα ανοίξει την Αγία Γραφή και θα βοηθήσει το άτομο να λογικευτεί με βάση τις σχετικές αρχές. Μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ευρετήριο Εκδόσεων Σκοπιάς, αν είναι διαθέσιμο, για να βρει τι έχει αναφέρει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» γύρω από το θέμα στις σελίδες της Σκοπιάς καθώς και άλλων εντύπων. (Ματθαίος 24:45) Τι θα γίνει αν ο Χριστιανός πάρει κατόπιν μια απόφαση που δεν φαίνεται σοφή στον πρεσβύτερο; Αν η απόφαση δεν παραβιάζει ευθέως Γραφικές αρχές ή νόμους, ο Χριστιανός θα διαπιστώσει ότι ο πρεσβύτερος αναγνωρίζει το δικαίωμα του ατόμου να πάρει μια τέτοια απόφαση, γνωρίζοντας ότι «ο καθένας θα βαστάξει το δικό του φορτίο». Ο Χριστιανός θα πρέπει να θυμάται, όμως, πως «ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει».—Γαλάτες 6:5, 7.

13. Αντί να δίνουν άμεσες απαντήσεις σε ερωτήματα ή να εκφράζουν τις προσωπικές τους απόψεις, γιατί οι πρεσβύτεροι βοηθούν τους άλλους να λογικεύονται γύρω από τα διάφορα ζητήματα;

¹³ Γιατί ενεργεί έτσι ο έμπειρος πρεσβύτερος; Για δύο τουλάχιστον λόγους. Πρώτον, ο Παύλος είπε σε μια εκκλησία ότι ο ίδιος δεν ‘εξουσίαζε την πίστη τους’. (2 Κορινθίους 1:24) Ο πρεσβύτερος, καθώς βοηθάει τον αδελφό του να λογικευτεί με βάση τις Γραφές και να πάρει προσωπικά μια απόφαση που να βασίζεται σε πληροφόρηση, μιμείται τη στάση του Παύλου. Αναγνωρίζει ότι υπάρχουν όρια στην εξουσία του, ακριβώς όπως ο Ιησούς αναγνώριζε ότι υπήρχαν όρια στη δική του εξουσία. (Λουκάς 12:13, 14· Ιούδα 9) Παράλληλα, οι πρεσβύτεροι δεν διστάζουν να δώσουν υποβοηθητική, ακόμη και ισχυρή, Γραφική συμβουλή όπου χρειάζεται. Δεύτερον, ο πρεσβύτερος εκπαιδεύει το συγχριστιανό του. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Η στερεή τροφή ανήκει σε ώριμους ανθρώπους, σε εκείνους που μέσω χρήσης έχουν τις δυνάμεις της αντίληψής τους γυμνασμένες για να διακρίνουν και το ορθό και το εσφαλμένο». (Εβραίους 5:14) Επομένως, για να αναπτυχτούμε προς την ωριμότητα, πρέπει να χρησιμοποιούμε τις δικές μας δυνάμεις αντίληψης, και όχι να στηριζόμαστε πάντοτε σε κάποιον άλλον για να μας δίνει τις απαντήσεις. Ο πρεσβύτερος, δείχνοντας στο συγχριστιανό του πώς να λογικεύεται με βάση τις Γραφές, τον βοηθάει έτσι να προοδεύει.

14. Πώς μπορούν τα ώριμα άτομα να δείχνουν ότι εμπιστεύονται στον Ιεχωβά;

¹⁴ Μπορούμε να έχουμε πίστη ότι ο Ιεχωβά Θεός θα επηρεάζει μέσω του αγίου του πνεύματος την καρδιά των αληθινών λάτρεων. Έτσι, οι ώριμοι Χριστιανοί κάνουν έκκληση στην καρδιά των αδελφών τους, ικετεύοντάς τους, όπως έκανε ο απόστολος Παύλος. (2 Κορινθίους 8:8· 10:1· Φιλήμονα 8, 9) Ο Παύλος γνώριζε ότι οι άδικοι, και όχι οι δίκαιοι, είναι κυρίως εκείνοι που χρειάζονται λεπτομερείς νόμους για να τους κρατούν σε συμμόρφωση. (1 Τιμόθεο 1:9) Ο ίδιος δεν εξέφρασε καχυποψία ή δυσπιστία απέναντι στους αδελφούς του αλλά πίστη σε αυτούς. Σε κάποια εκκλησία έγραψε: «Έχουμε εμπιστοσύνη στον Κύριο σχετικά με εσάς». (2 Θεσσαλονικείς 3:4) Η πίστη, η πεποίθηση και η εμπιστοσύνη του Παύλου ασφαλώς συνέβαλαν πολύ στο να υποκινηθούν εκείνοι οι Χριστιανοί. Οι πρεσβύτεροι και οι περιοδεύοντες επίσκοποι σήμερα έχουν παρόμοιους στόχους. Πόσο αναζωογονητικοί είναι αυτοί οι πιστοί άντρες, καθώς ποιμαίνουν στοργικά το ποίμνιο του Θεού!—Ησαΐας 32:1, 2· 1 Πέτρου 5:1-3.

Ζούμε Σύμφωνα με το Νόμο του Χριστού

15. Ποια είναι μερικά ερωτήματα που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας για να δούμε αν εφαρμόζουμε το νόμο του Χριστού στη σχέση μας με τους αδελφούς μας;

¹⁵ Όλοι μας χρειάζεται να εξετάζουμε τακτικά τον εαυτό μας για να βλέπουμε αν ζούμε σύμφωνα με το νόμο του Χριστού και αν προωθούμε αυτόν το νόμο. (2 Κορινθίους 13:5) Πράγματι, όλοι μας μπορούμε να ωφεληθούμε αν αναρωτηθούμε: ‘Είμαι εποικοδομητικός ή επικριτικός; Είμαι ισορροπημένος ή υπερβολικός; Δείχνω ενδιαφέρον για τους άλλους ή επιμένω στα δικαιώματά μου;’ Ο Χριστιανός δεν προσπαθεί να υπαγορεύει ποια βήματα πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει ο αδελφός του σε ζητήματα που δεν καλύπτονται σαφώς στην Αγία Γραφή.—Ρωμαίους 12:1· 1 Κορινθίους 4:6.

16. Πώς μπορούμε να βοηθούμε εκείνους που έχουν αρνητική άποψη για τον εαυτό τους, ώστε να εκπληρώνουμε έτσι μια ζωτική πτυχή του νόμου του Χριστού;

¹⁶ Σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς, είναι σημαντικό να αναζητούμε τρόπους για να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον. (Εβραίους 10:24, 25· παράβαλε Ματθαίος 7:1-5.) Όταν παρατηρούμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας, δεν σημαίνουν πολύ περισσότερα για εμάς οι καλές τους ιδιότητες από ό,τι οι αδυναμίες τους; Για τον Ιεχωβά, ο καθένας είναι πολύτιμος. Δυστυχώς, δεν έχουν όλοι αυτή την άποψη, ούτε για τον ίδιο τους τον εαυτό. Πολλοί έχουν την τάση να βλέπουν μόνο τα δικά τους προσωπικά ελαττώματα και ατέλειες. Προκειμένου να ενθαρρύνουμε τέτοια άτομα—καθώς και άλλους—μήπως θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να μιλάμε σε ένα δυο άτομα σε κάθε συνάθροιση, δείχνοντάς τους γιατί θεωρούμε πολύτιμη την παρουσία τους και τη σπουδαία συμβολή τους μέσα στην εκκλησία; Πόση χαρά φέρνει το να ελαφρώνουμε με αυτόν τον τρόπο το βάρος τους και να εκπληρώνουμε έτσι το νόμο του Χριστού!—Γαλάτες 6:2.

Ο Νόμος του Χριστού Βρίσκεται σε Ισχύ!

17. Με ποιους διαφορετικούς τρόπους βλέπετε να βρίσκεται σε ισχύ στην εκκλησία σας ο νόμος του Χριστού;

¹⁷ Ο νόμος του Χριστού βρίσκεται σε ισχύ μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Το βλέπουμε αυτό καθημερινά—όταν οι ομόπιστοί μας Μάρτυρες μεταδίδουν με προθυμία τα καλά νέα, όταν παρηγορούν και ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον, όταν αγωνίζονται να υπηρετούν τον Ιεχωβά παρά τα πλέον δύσκολα προβλήματα, όταν οι γονείς προσπαθούν να ανατρέφουν τα παιδιά τους ώστε να αγαπούν τον Ιεχωβά με χαρωπή καρδιά, όταν οι επίσκοποι διδάσκουν το Λόγο του Θεού με αγάπη και θέρμη, παρακινώντας το ποίμνιο να έχει φλογερό ζήλο να υπηρετεί τον Ιεχωβά για πάντα. (Ματθαίος 28:19, 20· 1 Θεσσαλονικείς 5:11, 14) Όταν εμείς ως άτομα θέτουμε σε εφαρμογή το νόμο του Χριστού στη δική μας ζωή, πόσο ευφραίνεται η καρδιά του Ιεχωβά! (Παροιμίαι 23:15) Εκείνος θέλει να ζήσουν για πάντα όλοι όσοι αγαπούν τον τέλειο νόμο του. Στον ερχόμενο Παράδεισο, θα δούμε έναν καιρό κατά τον οποίο οι άνθρωποι θα είναι τέλειοι, έναν καιρό κατά τον οποίο δεν θα υπάρχουν άνθρωποι που θα παραβιάζουν το νόμο, έναν καιρό κατά τον οποίο κάθε τάση της καρδιάς μας θα είναι υπό έλεγχο. Τι ένδοξη ανταμοιβή για το ότι ζούμε σύμφωνα με το νόμο του Χριστού!