[Πίνακας στη σελίδα 139]

Αποκαλύπτεται ότι τα Νερά του Χριστιανικού Κόσμου Είναι Αψιθιά

Προετοιμασία για τα Σαλπίσματα

10. Τι ετοιμάζονται να κάνουν οι εφτά άγγελοι, και γιατί;

¹⁰ Ο Ιωάννης λέει κατόπιν: «Και οι εφτά άγγελοι με τις εφτά σάλπιγγες ετοιμάστηκαν να σαλπίσουν». (Αποκάλυψη 8:6) Τι σημαίνει το σάλπισμα με αυτές τις σάλπιγγες; Στις ημέρες του Ισραήλ, τα σαλπίσματα χρησιμοποιούνταν για να αναγγελθούν σημαντικές ημέρες ή αξιοσημείωτα γεγονότα. (Λευιτικό 23:24· 2 Βασιλέων 11:14) Με παρόμοιο τρόπο, τα σαλπίσματα που πρόκειται να ακούσει ο Ιωάννης θα επιστήσουν την προσοχή σε βαρυσήμαντα ζητήματα, ζητήματα ζωής και θανάτου.

11. Σε ποιο προπαρασκευαστικό έργο στη γη επιδόθηκε δραστήρια η τάξη του Ιωάννη από το 1919 ως το 1922;

¹¹ Χωρίς αμφιβολία, καθώς οι άγγελοι ετοιμάζονταν να σαλπίσουν με εκείνες τις σάλπιγγες, κατηύθυναν επίσης ένα προπαρασκευαστικό έργο στη γη. Από το 1919 ως το 1922, η αναζωογονημένη τάξη του Ιωάννη ασχολούνταν δραστήρια με την αναδιοργάνωση της δημόσιας διακονίας και την οικοδόμηση εγκαταστάσεων για την έκδοση εντύπων. Το 1919 παρουσιάστηκε το περιοδικό Ο Χρυσούς Αιών, γνωστό σήμερα ως Ξύπνα!, “Περιοδικό Αλήθειας, Ελπίδας και Θάρρους”—ένα όμοιο με σάλπιγγα όργανο που θα έπαιζε βασικό ρόλο εκθέτοντας την ανάμειξη της ψεύτικης θρησκείας στην πολιτική.

12. Τι αναγγέλλει το κάθε σάλπισμα, και τι μας θυμίζει αυτό από τις ημέρες του Μωυσή;

¹² Όπως θα δούμε τώρα, το καθένα από τα σαλπίσματα αναγγέλλει μια δραματική σκηνή στην οποία τρομερές πληγές πλήττουν τμήματα της γης. Ορισμένες από αυτές μας θυμίζουν τις πληγές που έστειλε ο Ιεχωβά για να τιμωρήσει τους Αιγυπτίους στις ημέρες του Μωυσή. (Έξοδος 7:19–12:32) Αυτές οι πληγές αποτελούσαν εκδηλώσεις της κρίσης του Ιεχωβά εναντίον εκείνου του έθνους και άνοιξαν το δρόμο για να διαφύγει από τη δουλεία ο λαός του Θεού. Οι πληγές που βλέπει ο Ιωάννης επιτελούν κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, δεν πρόκειται για κατά γράμμα πληγές. Είναι σημεία που συμβολίζουν τις δίκαιες κρίσεις του Ιεχωβά.—Αποκάλυψη 1:1.

Προσδιορισμός του “Ενός Τρίτου”

13. Τι συμβαίνει όταν ακούγονται τα πρώτα τέσσερα σαλπίσματα, και ποιο ερώτημα εγείρει αυτό;

¹³ Όπως θα δούμε, όταν ακούγονται τα πρώτα τέσσερα σαλπίσματα, επιφέρονται πληγές στο «ένα τρίτο» της γης, της θάλασσας, των ποταμών και των πηγών των νερών, καθώς και των πηγών φωτός της γης. (Αποκάλυψη 8:7-12) Το ένα τρίτο είναι σημαντικό μέρος μιας μονάδας αλλά δεν είναι το σύνολο. (Παράβαλε Ησαΐας 19:24· Ιεζεκιήλ 5:2· Ζαχαρίας 13:8, 9.) Τότε λοιπόν, ποιο «τρίτο» θα άξιζε περισσότερο να λάβει αυτές τις πληγές; Η συντριπτική πλειονότητα της ανθρωπότητας έχει τυφλωθεί και έχει διαφθαρεί από τον Σατανά και το σπέρμα του. (Γένεση 3:15· 2 Κορινθίους 4:4) Η κατάσταση είναι όπως την περιέγραψε ο Δαβίδ: «Έχουν όλοι εκτραπεί, είναι όλοι το ίδιο διεφθαρμένοι· δεν υπάρχει κανείς που να κάνει κάτι καλό, ούτε ένας». (Ψαλμός 14:3) Ναι, ολόκληρη η ανθρωπότητα διατρέχει τον κίνδυνο να λάβει δυσμενή κρίση. Αλλά ένα τμήμα της είναι ιδιαίτερα ένοχο. Ένα μέρος—το «ένα τρίτο»—δεν δικαιολογείται! Ποιο είναι αυτό το «ένα τρίτο»;

14. Ποιο είναι το συμβολικό ένα τρίτο που λαβαίνει τα όμοια με πληγές αγγέλματα από τον Ιεχωβά;

¹⁴ Είναι ο Χριστιανικός κόσμος! Τη δεκαετία του 1920, η επικράτειά του περιλάμβανε το ένα τρίτο περίπου της ανθρωπότητας. Η θρησκεία του είναι καρπός της μεγάλης αποστασίας από την αληθινή Χριστιανοσύνη—της αποστασίας την οποία προείπαν ο Ιησούς και οι μαθητές του. (Ματθαίος 13:24-30· Πράξεις 20:29, 30· 2 Θεσσαλονικείς 2:3· 2 Πέτρου 2:1-3) Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζονται ότι βρίσκονται στο ναό του Θεού και έχουν παρουσιαστεί ως δάσκαλοι της Χριστιανοσύνης. Αλλά τα δόγματά τους απέχουν πολύ από τη Βιβλική αλήθεια, και αυτοί δυσφημούν συνεχώς το όνομα του Θεού. Ο Χριστιανικός κόσμος, που αντιπροσωπεύεται κατάλληλα από το συμβολικό ένα τρίτο, λαβαίνει ισχυρά, όμοια με πληγές αγγέλματα από τον Ιεχωβά. Αυτό το ένα τρίτο της ανθρωπότητας δεν αξίζει καθόλου τη θεϊκή εύνοια!

15. (α) Μήπως το καθένα από τα σαλπίσματα περιορίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο έτος; Εξηγήστε. (β) Τίνων η φωνή έχει προστεθεί στη φωνή της τάξης του Ιωάννη για τη διακήρυξη των κρίσεων του Ιεχωβά;

¹⁵ Σε αρμονία με την ύπαρξη μιας σειράς σαλπισμάτων, παρουσιάστηκαν ειδικές αποφάσεις σε εφτά συνελεύσεις από το 1922 μέχρι το 1928. Αλλά τα σαλπίσματα δεν περιορίστηκαν στα συγκεκριμένα έτη. Το δυναμικό ξεσκέπασμα των πονηρών οδών του Χριστιανικού κόσμου είναι συνεχές, ακάθεκτο καθώς προχωρεί η ημέρα του Κυρίου. Οι κρίσεις του Ιεχωβά πρέπει να διακηρυχτούν παγκόσμια, σε όλα τα έθνη, παρά το διεθνές μίσος και τους διωγμούς. Τότε μόνο θα έρθει το τέλος του συστήματος του Σατανά. (Μάρκος 13:10, 13) Είμαστε ευτυχείς που το μεγάλο πλήθος έχει προσθέσει τώρα τη φωνή του στη φωνή της τάξης του Ιωάννη εξαγγέλλοντας αυτές τις βροντερές διακηρύξεις που έχουν παγκόσμια σπουδαιότητα.

Το Ένα Τρίτο της Γης Κατακάηκε

16. Τι συμβαίνει όταν σαλπίζει ο πρώτος άγγελος;

¹⁶ Αναφερόμενος στους αγγέλους, ο Ιωάννης γράφει: «Και ο πρώτος σάλπισε. Και έγινε χαλάζι και φωτιά ανακατεμένα με αίμα, και ρίχτηκε στη γη· και το ένα τρίτο της γης κατακάηκε, και το ένα τρίτο των δέντρων κατακάηκε, και όλη η χλωρή βλάστηση κατακάηκε». (Αποκάλυψη 8:7) Αυτό είναι παρόμοιο με την έβδομη πληγή της Αιγύπτου, αλλά τι σημαίνει για την εποχή μας;—Έξοδος 9:24.

17. (α) Τι αντιπροσωπεύει η λέξη «γη» στο εδάφιο Αποκάλυψη 8:7; (β) Πώς κατακαίγεται το ένα τρίτο της γης, το οποίο ανήκει στο Χριστιανικό κόσμο;

¹⁷ Στην Αγία Γραφή, η λέξη «γη» συχνά αναφέρεται στην ανθρωπότητα. (Γένεση 11:1· Ψαλμός 96:1) Εφόσον η δεύτερη πληγή επιφέρεται στη θάλασσα, η οποία έχει επίσης σχέση με την ανθρωπότητα, η λέξη «γη» πρέπει να αναφέρεται στη φαινομενικά σταθερή ανθρώπινη κοινωνία που έχει οικοδομήσει ο Σατανάς και η οποία πρόκειται να καταστραφεί. (2 Πέτρου 3:7· Αποκάλυψη 21:1) Το σενάριο της πληγής αποκαλύπτει ότι το ένα τρίτο της γης, το οποίο ανήκει στο Χριστιανικό κόσμο, καίγεται από τον καύσωνα της αποδοκιμασίας του Ιεχωβά. Τα εξέχοντα άτομα του Χριστιανικού κόσμου—τα οποία στέκονται σαν δέντρα στο μέσο του—κατακαίγονται από τη διακήρυξη της δυσμενούς κρίσης του Ιεχωβά. Όλα τα εκατοντάδες εκατομμύρια μέλη των εκκλησιών του, αν συνεχίσουν να υποστηρίζουν τη θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου, γίνονται σαν καμένο χορτάρι, πνευματικά μαραμένοι στα μάτια του Θεού.—Παράβαλε Ψαλμός 37:1, 2.a

18. Πώς διακηρύχτηκε το άγγελμα κρίσης του Ιεχωβά στη συνέλευση του Σίνταρ Πόιντ το 1922;

¹⁸ Πώς επιδίδεται αυτό το άγγελμα κρίσης; Σε γενικές γραμμές, όχι με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του κόσμου, τα οποία είναι μέρος του κόσμου και κατηγορούν συχνά το “δούλο” του Θεού. (Ματθαίος 24:45) Το άγγελμα αυτό διακηρύχτηκε με αξιοσημείωτο τρόπο στη δεύτερη ιστορική σύναξη του λαού του Θεού στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο, στις 10 Σεπτεμβρίου 1922. Οι παρευρεθέντες υιοθέτησαν ομόφωνα και με ενθουσιασμό μια απόφαση με τίτλο «Μία Πρόκλησις προς τους Ηγέτας του Κόσμου». Αυτή η απόφαση προειδοποιούσε τη σύγχρονη συμβολική γη με απερίφραστο τρόπο: «Ημείς επομένως, προσκαλούμεν πάντα τα έθνη της γης, τους άρχοντας και ηγέτας αυτών και πάντας τους κληρικούς πασών των κατ’ όνομα εκκλησιών της γης, τους ακολούθους αυτών και τους υποστηρικτάς αυτών, τους μεγάλους βιομηχάνους και τους μεγάλους πολιτικούς, όπως παρουσιάσωσι τας αποδείξεις των, ίνα δικαιολογήσωσι την θέσιν την οποίαν αυτοί έλαβον ισχυρισθέντες ότι δύνανται να εγκαταστήσωσιν ειρήνην και ευημερίαν εν τη γη και να φέρωσιν ευτυχίαν εις τον λαόν· επί δε τη αποτυχία των εις τούτο, προσκαλούμεν αυτούς [να ακούσουν τη μαρτυρία που προσφέρουμε ως μάρτυρες για τον Κύριο και μετά] όπως γνωμοδοτήσωσιν εάν η μαρτυρία ημών είναι αληθής ή ουχί».

19. Ποια μαρτυρία επέδωσε ο λαός του Θεού στο Χριστιανικό κόσμο σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού;

¹⁹ Ποια μαρτυρία έδωσαν εκείνοι οι Χριστιανοί; Την εξής: «Ημείς διακρατούμεν και διακηρύττομεν, ότι η Βασιλεία του Μεσσίου είναι η πλήρης πανάκεια διά πάντα τα δεινά της ανθρωπότητος, και θέλει φέρει ειρήνην επί γης και ευδοκίαν εν ανθρώποις, την επιθυμίαν πάντων των εθνών· ότι, εκείνοι οίτινες θα υποταχθώσι προθύμως εις την δικαίαν αυτού Βασιλείαν η οποία τώρα αρχίζει, θα ευλογηθώσι διά διαρκούς ειρήνης, ζωής, ελευθερίας, και ατελευτήτου ευτυχίας». Σε αυτούς τους διεφθαρμένους καιρούς, κατά τους οποίους οι ανθρωποποίητες κυβερνήσεις, ειδικά στο Χριστιανικό κόσμο, αποτυχαίνουν παταγωδώς να λύσουν τα προβλήματα του κόσμου, εκείνη η ηχηρή πρόκληση αντηχεί με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη από ό,τι το 1922. Πόσο αληθεύει ότι η Βασιλεία του Θεού, στα χέρια του νικηφόρου Χριστού του, είναι η μία και μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας!

20. (α) Με ποια μέσα έχει διασαλπίσει η εκκλησία των χρισμένων Χριστιανών τα αγγέλματα κρίσης από το 1922 και έπειτα; (β) Ποιο αποτέλεσμα είχε στο Χριστιανικό κόσμο το πρώτο σάλπισμα;

²⁰ Με αποφάσεις, φυλλάδια, βιβλιάρια, βιβλία, περιοδικά και ομιλίες, αυτή και οι μετέπειτα διακηρύξεις διασαλπίστηκαν μέσω της εκκλησίας των χρισμένων Χριστιανών. Το πρώτο σάλπισμα είχε ως αποτέλεσμα να χτυπηθεί ο Χριστιανικός κόσμος, σαν να λέγαμε, με το στερεοποιημένο νερό του χαλαζιού που πέφτει με δύναμη. Η ενοχή αίματος που φέρει ο Χριστιανικός κόσμος, η οποία οφείλεται στη συμμετοχή του στους πολέμους του 20ού αιώνα, έχει ξεσκεπαστεί πλήρως και έχει καταδειχτεί ότι του αξίζει η φλογερή εκδήλωση της οργής του Ιεχωβά. Η τάξη του Ιωάννη, με τη μετέπειτα υποστήριξη από το μεγάλο πλήθος, συνεχίζει να επαναλαμβάνει το πρώτο σάλπισμα, στρέφοντας την προσοχή στην άποψη που έχει ο Ιεχωβά για το Χριστιανικό κόσμο, ότι δηλαδή τον θεωρεί άξιο καταστροφής.—Αποκάλυψη 7:9, 15.

Σαν Φλεγόμενο Βουνό

21. Τι συμβαίνει όταν σαλπίζει ο δεύτερος άγγελος;

²¹ «Και ο δεύτερος άγγελος σάλπισε. Και κάτι όμοιο με μεγάλο βουνό που καιγόταν με φωτιά ρίχτηκε στη θάλασσα. Και το ένα τρίτο της θάλασσας έγινε αίμα· και το ένα τρίτο των πλασμάτων που είναι στη θάλασσα, τα οποία έχουν ψυχές, πέθανε, και το ένα τρίτο των πλοίων ναυάγησε». (Αποκάλυψη 8:8, 9) Τι εξεικονίζει αυτή η τρομακτική σκηνή;

22, 23. (α) Ποια απόφαση ήρθε αναμφίβολα ως αποτέλεσμα του δεύτερου σαλπίσματος; (β) Τι αντιπροσωπεύει το «ένα τρίτο της θάλασσας»;

²² Θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή τη σκηνή αν την εξετάσουμε σε σχέση με τη συνέλευση του λαού του Ιεχωβά που έγινε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ στις 18-26 Αυγούστου 1923. Το Σάββατο το απόγευμα, η ομιλία που παρουσίασε ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ είχε θέμα «Πρόβατα και Ερίφια». Τα «πρόβατα» προσδιορίστηκαν ξεκάθαρα ως τα άτομα που είχαν δίκαιη διάθεση και που θα κληρονομούσαν την επίγεια επικράτεια της Βασιλείας του Θεού. Μια επακόλουθη απόφαση έστρεψε την προσοχή στην υποκρισία “των αποστατών κληρικών και των «εγκρίτων των ποιμνίων τους», οι οποίοι είναι κοσμικοί άνθρωποι με ισχυρή οικονομική και πολιτική επιρροή”. Προσκαλούσε τα “πλήθη εκείνων που αγαπούν την ειρήνη και την τάξη και που ανήκουν στις εκκλησίες των διαφόρων δογμάτων . . . να αποχωριστούν από τα άδικα εκκλησιαστικά συστήματα τα οποία ο Κύριος χαρακτήρισε ως τη «Βαβυλώνα»” και να ετοιμαστούν “για να λάβουν τις ευλογίες της βασιλείας του Θεού”.

²³ Αναμφίβολα, αυτή η απόφαση ήρθε ως αποτέλεσμα του δεύτερου σαλπίσματος. Εκείνοι οι οποίοι στον κατάλληλο καιρό θα ανταποκρίνονταν σε αυτό το άγγελμα θα ξεχωρίζονταν από τα άτομα που ο Ησαΐας περιέγραψε με τα εξής λόγια: «Αλλά οι πονηροί είναι σαν την ταραγμένη θάλασσα, όταν δεν μπορεί να ηρεμήσει και τα νερά της σηκώνουν φύκια και λάσπη». (Ησαΐας 57:20· 17:12, 13) Συνεπώς, η «θάλασσα» εξεικονίζει κατάλληλα την ταραγμένη, αναστατωμένη και στασιαστική ανθρωπότητα, η οποία ξεβράζει αναταραχή και επανάσταση. (Παράβαλε Αποκάλυψη 13:1.) Θα έρθει ο καιρός που αυτή η «θάλασσα» δεν θα υπάρχει πια. (Αποκάλυψη 21:1) Στο μεταξύ, με το σάλπισμα της δεύτερης σάλπιγγας, ο Ιεχωβά εξαγγέλλει κρίση εναντίον του ενός τρίτου αυτής της θάλασσας—του ανυπάκουου τμήματος που βρίσκεται στην επικράτεια του ίδιου του Χριστιανικού κόσμου.

24. Τι εξεικονίζει ο φλεγόμενος ορεινός όγκος ο οποίος ρίχνεται στη θάλασσα;

²⁴ Ένας μεγάλος, όμοιος με βουνό όγκος ο οποίος καίγεται με φωτιά ρίχνεται σε αυτή τη «θάλασσα». Στη Γραφή, τα βουνά πολλές φορές συμβολίζουν κυβερνήσεις. Για παράδειγμα, η Βασιλεία του Θεού απεικονίζεται σαν βουνό. (Δανιήλ 2:35, 44) Η καταστροφική Βαβυλώνα έγινε «καμένο βουνό». (Ιερεμίας 51:25) Αλλά ο ορεινός όγκος τον οποίο βλέπει ο Ιωάννης εξακολουθεί να καίγεται. Το ότι ρίχνεται στη θάλασσα αντιπροσωπεύει κατάλληλα τον τρόπο με τον οποίο, στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου και έπειτα από αυτόν, το θέμα της διακυβέρνησης έγινε φλέγον ζήτημα ανάμεσα στην ανθρωπότητα, ειδικά στις χώρες του Χριστιανικού κόσμου. Στην Ιταλία, ο Μουσολίνι εισήγαγε το φασισμό. Η Γερμανία υιοθέτησε το ναζισμό του Χίτλερ, ενώ άλλες χώρες δοκίμασαν διάφορα είδη σοσιαλισμού. Μια ριζική αλλαγή έλαβε χώρα στη Ρωσία, όπου η Μπολσεβικική Επανάσταση παρήγαγε το πρώτο κομμουνιστικό κράτος, με αποτέλεσμα να χάσουν οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου τη δύναμη και την επιρροή τους σε μια χώρα που προηγουμένως αποτελούσε προπύργιό τους.

25. Πώς εξακολούθησε το θέμα της διακυβέρνησης να αποτελεί φλέγον ζήτημα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο;

²⁵ Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος τερμάτισε τα πειράματα του φασισμού και του ναζισμού, αλλά το θέμα της διακυβέρνησης εξακολούθησε να αποτελεί φλέγον ζήτημα, και η ανθρώπινη θάλασσα συνέχισε να φέρνει στην επιφάνεια καινούριες επαναστατικές κυβερνήσεις. Στις δεκαετίες μετά το 1945, τέτοιες κυβερνήσεις εγκαταστάθηκαν σε πολλές χώρες, όπως στην Κίνα, στο Βιετνάμ, στην Κούβα και στη Νικαράγουα. Στην Ελλάδα το πείραμα της στρατιωτικής δικτατορίας απέτυχε. Στην Καμπότζη, η απόπειρα εφαρμογής της πιο ακραίας μορφής κομμουνισμού αναφέρεται ότι προξένησε πάνω από δύο εκατομμύρια θανάτους.

26. Πώς συνέχισε το “βουνό που καίγεται με φωτιά” να σηκώνει κύματα στη θάλασσα της ανθρωπότητας;

²⁶ Αυτό το «βουνό που καιγόταν με φωτιά» συνέχισε να σηκώνει κύματα στη θάλασσα της ανθρωπότητας. Αγώνες για την εξουσία έχουν γίνει στην Ασία, στην Αφρική, στη Βόρεια και στη Νότια Αμερική καθώς και στα νησιά του Ειρηνικού. Πολλοί από αυτούς τους αγώνες έχουν γίνει σε χώρες του Χριστιανικού κόσμου ή σε χώρες όπου οι ιεραπόστολοι του Χριστιανικού κόσμου έγιναν ακτιβιστές. Μάλιστα κάποιοι Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς ενώθηκαν με κομμουνιστικές ανταρτικές ομάδες και πολέμησαν με το μέρος τους. Παράλληλα, Προτεσταντικές ευαγγελικές ομάδες εργάστηκαν στην Κεντρική Αμερική για να αντιμετωπίσουν τη «φαύλη και ακόρεστη δίψα» των κομμουνιστών «για εξουσία», όπως την αποκαλούσαν. Αλλά καμιά από αυτές τις αναταραχές στη θάλασσα της ανθρωπότητας δεν έφερε ειρήνη και ασφάλεια.—Παράβαλε Ησαΐας 25:10-12· 1 Θεσσαλονικείς 5:3.

27. (α) Πώς έχει γίνει σαν αίμα «το ένα τρίτο της θάλασσας»; (β) Πώς έχει πεθάνει «το ένα τρίτο των πλασμάτων που είναι στη θάλασσα», και ποια κατάληξη θα έχει «το ένα τρίτο των πλοίων»;

²⁷ Το δεύτερο σάλπισμα αποκαλύπτει ότι τα μέλη της ανθρωπότητας που αναμείχθηκαν σε επαναστατικές συγκρούσεις για την εξουσία αντί να υποταχθούν στη Βασιλεία του Θεού είναι ένοχα αίματος. Ιδιαίτερα «το ένα τρίτο της θάλασσας», που ανήκει στο Χριστιανικό κόσμο, έχει γίνει σαν αίμα. Όλα τα ζωντανά πλάσματα που βρίσκονται σε αυτό είναι νεκρά στα μάτια του Θεού. Καμιά από τις ριζοσπαστικές οργανώσεις που επιπλέουν σαν πλοία σε αυτό το ένα τρίτο της θάλασσας δεν θα μπορέσει τελικά να αποφύγει το ναυάγιο. Πόσο ευτυχείς είμαστε που εκατομμύρια προβατοειδή άτομα σήμερα έχουν δώσει προσοχή στην όμοια με σάλπισμα πρόσκληση να χωριστούν από εκείνους που εξακολουθούν να παραδέρνουν στο μυωπικό εθνικισμό και στην ενοχή αίματος αυτής της θάλασσας!

Ένα Άστρο Πέφτει από τον Ουρανό

28. Τι συμβαίνει όταν σαλπίζει ο τρίτος άγγελος;

²⁸ «Και ο τρίτος άγγελος σάλπισε. Και ένα μεγάλο άστρο που έκαιγε σαν λυχνάρι έπεσε από τον ουρανό, και έπεσε πάνω στο ένα τρίτο των ποταμών και πάνω στις πηγές των νερών. Και το όνομα του άστρου λέγεται Αψιθιά. Και το ένα τρίτο των νερών μετατράπηκε σε αψιθιά, και πολλοί από τους ανθρώπους πέθαναν από τα νερά, επειδή αυτά είχαν γίνει πικρά». (Αποκάλυψη 8:10, 11) Για μια ακόμα φορά, άλλα μέρη της Γραφής μάς βοηθούν να καταλάβουμε πώς εφαρμόζονται αυτά τα εδάφια στην ημέρα του Κυρίου.

29. Τι συμβολίζει το «μεγάλο άστρο που έκαιγε σαν λυχνάρι», και γιατί;

²⁹ Έχουμε ήδη εξετάσει τι συμβολίζει το άστρο στα αγγέλματα του Ιησού προς τις εφτά εκκλησίες, στα οποία τα εφτά άστρα συμβολίζουν τους πρεσβυτέρους των εκκλησιών.b (Αποκάλυψη 1:20) Τα χρισμένα «άστρα», μαζί με όλους τους υπόλοιπους χρισμένους, κατέχουν με πνευματική έννοια ουράνιους τόπους από τον καιρό που σφραγίζονται με το άγιο πνεύμα ως εγγύηση της ουράνιας κληρονομιάς τους. (Εφεσίους 2:6, 7) Ωστόσο, ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε ότι από τέτοια, όμοια με άστρα άτομα θα έβγαιναν αποστάτες, δημιουργοί αιρέσεων, οι οποίοι θα παροδηγούσαν το ποίμνιο. (Πράξεις 20:29, 30) Αυτού του είδους η απιστία θα οδηγούσε σε μια μεγάλη αποστασία, ενώ αυτοί οι ξεπεσμένοι πρεσβύτεροι θα αποτελούσαν το σύνθετο άνθρωπο της ανομίας, ο οποίος θα εξύψωνε τον εαυτό του παίρνοντας θέση θεού ανάμεσα στην ανθρωπότητα. (2 Θεσσαλονικείς 2:3, 4) Οι προειδοποιήσεις του Παύλου εκπληρώθηκαν όταν ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου εμφανίστηκε στην παγκόσμια σκηνή. Αυτή η ομάδα συμβολίζεται κατάλληλα από το «μεγάλο άστρο που έκαιγε σαν λυχνάρι».

30. (α) Όταν ειπώθηκε ότι ο βασιλιάς της Βαβυλώνας έπεσε από τον ουρανό, τι σήμαινε αυτό; (β) Σε τι μπορεί να αναφέρεται η πτώση από τον ουρανό;

³⁰ Ο Ιωάννης βλέπει αυτό το συγκεκριμένο άστρο να πέφτει από τον ουρανό. Πώς; Οι εμπειρίες ενός αρχαίου βασιλιά μάς βοηθούν να το καταλάβουμε. Ο Ησαΐας, απευθυνόμενος στο βασιλιά της Βαβυλώνας, είπε: «Πώς έπεσες από τον ουρανό, εσύ ο λαμπερός, ο γιος της αυγής! Πώς ρίχτηκες κάτω στη γη, εσύ που έκανες ανίσχυρα τα έθνη!» (Ησαΐας 14:12) Αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε όταν η Βαβυλώνα ανατράπηκε από τα στρατεύματα του Κύρου και ο βασιλιάς της κατρακύλησε απότομα από την παγκόσμια κυριαρχία στην ατιμωτική ήττα. Άρα λοιπόν, η πτώση από τον ουρανό μπορεί να αναφέρεται στην απώλεια μιας υψηλής θέσης και στην πτώση σε ατίμωση.

31. (α) Πότε έπεσαν από την “ουράνια” θέση οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου; (β) Πώς έχει γίνει «αψιθιά» το νερό που σέρβιραν οι κληρικοί, και ποιο αποτέλεσμα είχε αυτό για πολλούς;

³¹ Όταν οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου αποστάτησαν από την αληθινή Χριστιανοσύνη, έπεσαν από την εξυψωμένη “ουράνια” θέση που περιγράφει ο Παύλος στα εδάφια Εφεσίους 2:6, 7. Αντί να προσφέρουν φρέσκο νερό αλήθειας, αυτοί σέρβιραν «αψιθιά», πικρά ψέματα όπως η πύρινη κόλαση, το καθαρτήριο, η Τριάδα και ο προκαθορισμός. Επίσης, οδήγησαν τα έθνη σε πόλεμο και δεν έκαναν τα μέλη αυτών των εθνών ηθικούς υπηρέτες του Θεού. Το αποτέλεσμα; Πνευματική δηλητηρίαση εκείνων που πίστεψαν στα ψέματα. Η περίπτωσή τους ήταν όμοια με εκείνη των άπιστων Ισραηλιτών στις ημέρες του Ιερεμία, στους οποίους ο Ιεχωβά είπε: «Εγώ θα τους κάνω να φάνε αψιθιά και θα τους δώσω να πιουν δηλητηριασμένο νερό. Διότι από τους προφήτες της Ιερουσαλήμ απλώθηκε αποστασία σε όλη τη χώρα».—Ιερεμίας 9:15· 23:15.

32. Πότε έγινε φανερή η πτώση του Χριστιανικού κόσμου από τους πνευματικούς ουρανούς, και πώς έγινε πιο εντυπωσιακή;

³² Αυτή η πτώση από τους πνευματικούς ουρανούς έγινε φανερή το έτος 1919 όταν, αντί για τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου, εκείνοι που διορίστηκαν υπεύθυνοι για τα συμφέροντα της Βασιλείας ήταν το μικρό υπόλοιπο των χρισμένων Χριστιανών. (Ματθαίος 24:45-47) Και από το 1922, εκείνη η πτώση έγινε πιο εντυπωσιακή όταν αυτή η ομάδα Χριστιανών ανανέωσε την εκστρατεία της που σκοπό είχε να εκθέσει ανοιχτά τα σφάλματα του κλήρου του Χριστιανικού κόσμου.

33. Πώς εκτέθηκαν οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου το 1924 στη συνέλευση που έγινε στο Κολόμπους του Οχάιο των ΗΠΑ;

³³ Σε σχέση με αυτό, εξέχουσα ήταν η διακήρυξη στη σύναξη την οποία το περιοδικό Ο Χρυσούς Αιών χαρακτήρισε ως τη «μεγαλύτερη συνέλευση Σπουδαστών της Γραφής που έγινε σε όλους τους αιώνες». Αυτή η συνέλευση διεξάχθηκε στο Κολόμπους του Οχάιο στις 20-27 Ιουλίου 1924. Αναμφίβολα υπό την κατεύθυνση του αγγέλου που σάλπισε με την τρίτη σάλπιγγα, σε εκείνη τη συνέλευση υιοθετήθηκε μια δυναμική απόφαση και αργότερα διανεμήθηκαν 50 εκατομμύρια αντίτυπά της σε μορφή φυλλαδίου. Αυτό εκδόθηκε με τον τίτλο Οι Εκκλησιαστικοί Καταγγελλόμενοι. Ένας υπότιτλος παρουσίασε το εξής ζήτημα: «Το Σπέρμα της Επαγγελίας Εναντίον του Σπέρματος του Όφεως». Το κείμενο εξέθετε απερίφραστα τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου κατηγορώντας τους μεταξύ άλλων ότι λαβαίνουν πομπώδεις θρησκευτικούς τίτλους, ότι δίνουν στους εμπορικούς κολοσσούς και στους επαγγελματίες πολιτικούς την πρώτιστη θέση στα ποίμνιά τους, ότι επιθυμούν να λαβαίνουν δόξα από τους ανθρώπους και ότι αρνούνται να κηρύξουν στους ανθρώπους το άγγελμα της Βασιλείας του Μεσσία. Τόνιζε ότι κάθε αφιερωμένος Χριστιανός είναι διορισμένος από τον Θεό να κηρύξει “την ημέρα της εκδίκησης του Θεού μας· να παρηγορήσει όλους όσους πενθούν”.—Ησαΐας 61:2.

34, 35. (α) Τι έχει συμβεί στην εξουσία και στην επιρροή των κληρικών αφότου ο τρίτος άγγελος άρχισε να σαλπίζει; (β) Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου;

³⁴ Αφότου ο τρίτος άγγελος άρχισε να σαλπίζει, η θέση υπεροχής που κατείχαν οι κληρικοί στην ανθρωπότητα έχει εξακολουθήσει να υποβιβάζεται με αποτέλεσμα, στη δική μας εποχή, πολύ λίγοι από αυτούς να διατηρούν τη θεοειδή εξουσία που απολάμβαναν τους προηγούμενους αιώνες. Λόγω του κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων έχουν αντιληφθεί ότι πολλές δοξασίες που διδάσκουν οι κληρικοί είναι πνευματικό δηλητήριο—«αψιθιά». Επιπλέον, η εξουσία των κληρικών είναι σχεδόν ανύπαρκτη στη βόρεια Ευρώπη, ενώ σε μερικές άλλες χώρες οι κυβερνήσεις περιορίζουν αυστηρά την επιρροή τους. Στα Καθολικά τμήματα της Ευρώπης, καθώς και στη Βόρεια και στη Νότια Αμερική, η σκανδαλώδης συμπεριφορά των κληρικών σε οικονομικές, πολιτικές και ηθικές υποθέσεις έχει σπιλώσει τη φήμη τους. Από εδώ και πέρα, η θέση τους μόνο να χειροτερέψει μπορεί, διότι σύντομα θα έχουν την ίδια κατάληξη με όλους τους άλλους οπαδούς της ψεύτικης θρησκείας.—Αποκάλυψη 18:21· 19:2.

³⁵ Οι πληγές που επιφέρει ο Ιεχωβά στο Χριστιανικό κόσμο δεν έχουν τελειώσει ακόμα. Εξετάστε τι συμβαίνει μετά το τέταρτο σάλπισμα.

Σκοτάδι!

36. Τι συμβαίνει αφού σαλπίζει ο τέταρτος άγγελος;

³⁶ «Και ο τέταρτος άγγελος σάλπισε. Και πατάχθηκε το ένα τρίτο του ήλιου και το ένα τρίτο της σελήνης και το ένα τρίτο των άστρων, για να σκοτεινιάσει το ένα τρίτο από αυτά και να μην έχει φωτισμό η ημέρα στο ένα τρίτο της, και παρόμοια η νύχτα». (Αποκάλυψη 8:12) Η ένατη πληγή στην Αίγυπτο ήταν μια πληγή κυριολεκτικού σκοταδιού. (Έξοδος 10:21-29) Αλλά τι είναι αυτό το συμβολικό σκοτάδι που έρχεται να πλήξει τους ανθρώπους;

37. Πώς περιέγραψαν οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος την πνευματική κατάσταση εκείνων που βρίσκονται έξω από τη Χριστιανική εκκλησία;

³⁷ Ο απόστολος Πέτρος είπε στους ομοπίστους του ότι πριν γίνουν Χριστιανοί βρίσκονταν στο σκοτάδι από πνευματική άποψη. (1 Πέτρου 2:9) Επίσης, ο Παύλος χρησιμοποίησε τη λέξη «σκοτάδι» για να περιγράψει την πνευματική κατάσταση εκείνων που βρίσκονται έξω από τη Χριστιανική εκκλησία. (Εφεσίους 5:8· 6:12· Κολοσσαείς 1:13· 1 Θεσσαλονικείς 5:4, 5) Αλλά τι θα πούμε για τα μέλη του Χριστιανικού κόσμου που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Θεό και λένε ότι δέχονται τον Ιησού ως τον Σωτήρα τους;

38. Ποιο γεγονός διασαλπίζει ο τέταρτος άγγελος σχετικά με το «φως» του Χριστιανικού κόσμου;

³⁸ Ο Ιησούς είπε ότι οι αληθινοί Χριστιανοί θα αναγνωρίζονταν από τους καρπούς τους και ότι πολλοί που θα ισχυρίζονταν πως είναι ακόλουθοί του θα ήταν «εργάτες της ανομίας». (Ματθαίος 7:15-23) Οποιοσδήποτε παρατηρήσει τους καρπούς του ενός τρίτου του κόσμου το οποίο κατέχει ο Χριστιανικός κόσμος δεν μπορεί να αρνηθεί ότι αυτός ψηλαφεί σε βαθύ πνευματικό σκοτάδι. (2 Κορινθίους 4:4) Είναι ιδιαίτερα αξιοκατάκριτος επειδή ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανικός. Άρα λοιπόν, είναι πολύ κατάλληλο που ο τέταρτος άγγελος διασαλπίζει το γεγονός ότι το «φως» του Χριστιανικού κόσμου είναι στην πραγματικότητα σκοτάδι και ότι οι πηγές του «φωτός» του είναι Βαβυλωνιακές—όχι Χριστιανικές.—Μάρκος 13:22, 23· 2 Τιμόθεο 4:3, 4.

39. (α) Πώς περιέγραφε το ψεύτικο φως του Χριστιανικού κόσμου η απόφαση που υιοθετήθηκε στη συνέλευση του 1925; (β) Ποιο περαιτέρω ξεσκέπασμα έγινε το 1955;

³⁹ Σε αρμονία με αυτή την ουράνια διακήρυξη, ένα πολυάριθμο πλήθος του λαού του Θεού συγκεντρώθηκε σε μια συνέλευση στην Ινδιανάπολη της Ιντιάνα των ΗΠΑ στις 29 Αυγούστου 1925 και υιοθέτησε μια απερίφραστη απόφαση που εκδόθηκε με τίτλο «Άγγελμα Ελπίδος». Και πάλι, περίπου 50 εκατομμύρια αντίτυπα διανεμήθηκαν σε αρκετές γλώσσες. Αυτή η απόφαση περιέγραφε το ψεύτικο φως που προσφέρουν οι εμπορικοί κερδοσκόποι, οι πολιτικοί ηγέτες και οι κληρικοί μαζί, με αποτέλεσμα οι «λαοί . . . [να] διατελούσιν ήδη εν τω σκότει». Επίσης, έστρεφε την προσοχή στη Βασιλεία του Θεού ως την πραγματική ελπίδα για να λάβει κανείς «τας ευλογίας . . . τουτέστιν, ειρήνην, ευδαιμονίαν, υγείαν, ζωήν, [ελευθερίαν] και ατέρμονα ευτυχίαν». Απαιτήθηκε θάρρος για να διακηρύξει η μικρή ομάδα των χρισμένων Χριστιανών τέτοια αγγέλματα ενάντια στη γιγαντιαία οργάνωση του Χριστιανικού κόσμου. Αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 μέχρι σήμερα, οι χρισμένοι συνεχίζουν με συνέπεια να κάνουν το ίδιο. Αργότερα, το 1955, εξέθεσαν περαιτέρω την τάξη του κλήρου διανέμοντας παγκόσμια σε πολλές γλώσσες ένα βιβλιάριο με τίτλο Χριστιανισμός ή Χριστιανοσύνη—Ποιο Αποτελεί «το Φως του Κόσμου»; Σήμερα, η υποκρισία του Χριστιανικού κόσμου έχει γίνει τόσο φανερή ώστε πολλοί άνθρωποι στον κόσμο μπορούν να τη διακρίνουν και μόνοι τους. Αλλά ο λαός του Ιεχωβά δεν έχει σταματήσει να τον εκθέτει και να φανερώνει αυτό που είναι στ’ αλήθεια ο Χριστιανικός κόσμος: ένα βασίλειο σκοταδιού.

Ένας Αετός που Πετάει

40. Τι έδειξαν τα τέσσερα σαλπίσματα ότι είναι ο Χριστιανικός κόσμος;

⁴⁰ Αυτά τα πρώτα τέσσερα σαλπίσματα είχαν πράγματι ως αποτέλεσμα το ξεσκέπασμα της ερημωμένης και θανατηφόρας κατάστασης του Χριστιανικού κόσμου. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι το τμήμα της «γης» που κατέχει αυτός αξίζει την κρίση του Ιεχωβά. Καταδείχτηκε ότι οι επαναστατικές κυβερνήσεις που ξεπηδούν στις χώρες του Χριστιανικού κόσμου, καθώς και αλλού, είναι επιζήμιες για την πνευματική ζωή. Η ξεπεσμένη κατάσταση των κληρικών του έγινε έκδηλη, και το γενικό σκοτάδι της πνευματικής του κατάστασης εκτέθηκε σε κοινή θέα. Πράγματι, ο Χριστιανικός κόσμος είναι το πιο αξιόμεμπτο μέρος του συστήματος πραγμάτων του Σατανά.

41. Τι βλέπει και τι ακούει ο Ιωάννης όταν γίνεται διακοπή στη σειρά των σαλπισμάτων;

⁴¹ Τι άλλο πρόκειται να αποκαλυφτεί; Πριν λάβουμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, υπάρχει μια σύντομη διακοπή στη σειρά των σαλπισμάτων. Ο Ιωάννης περιγράφει αυτά που βλέπει κατόπιν: «Και είδα, και άκουσα έναν αετό που πετούσε στο μεσουράνημα να λέει με δυνατή φωνή: “Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο σε εκείνους που κατοικούν στη γη εξαιτίας των υπόλοιπων σαλπισμάτων των τριών αγγέλων οι οποίοι πρόκειται να σαλπίσουν!”»—Αποκάλυψη 8:13.

42. Τι μπορεί να υποδηλώνεται από τον αετό που πετάει, και ποιο είναι το άγγελμά του;

⁴² Ο αετός πετάει ψηλά στον ουρανό και έτσι μπορεί να γίνει ορατός από τους ανθρώπους σε μια μεγάλη περιοχή. Έχει εξαιρετικά οξεία όραση και μπορεί να δει πολύ μακριά. (Ιώβ 39:29) Ένα από τα τέσσερα χερουβικά πλάσματα που βρίσκονται γύρω από το θρόνο του Θεού απεικονίστηκε ως αετός που πετάει. (Αποκάλυψη 4:6, 7) Είτε πρόκειται για αυτό το χερούβ είτε για κάποιον άλλον οξυδερκή υπηρέτη του Θεού, αυτό το πλάσμα διακηρύττει μεγαλόφωνα ένα δυναμικό άγγελμα: «Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο»! Ας δώσουν προσοχή οι κάτοικοι της γης καθώς ακούγονται τα τρία υπόλοιπα σαλπίσματα, το καθένα από τα οποία συνδέεται με ένα από αυτά τα «αλίμονο».

[Υποσημειώσεις]

Κεφάλαιο 22

Το Πρώτο «Αλίμονο»—Ακρίδες

1. Ποιοι συνεχίζουν το έργο όταν σαλπίζουν οι άγγελοι, και τι αναγγέλλει το πέμπτο σάλπισμα;

Ο ΠΕΜΠΤΟΣ άγγελος ετοιμάζεται να σαλπίσει. Τέσσερις ουράνιες σάλπιγγες έχουν ήδη ηχήσει και τέσσερις πληγές έχουν πλήξει το ένα τρίτο της γης το οποίο ο Ιεχωβά θεωρεί ιδιαίτερα αξιόμεμπτο—το Χριστιανικό κόσμο. Η θανάσιμα άρρωστη κατάστασή του έχει αποκαλυφτεί. Ενώ οι άγγελοι σαλπίζουν, ανθρώπινοι αγγελιοφόροι συνεχίζουν το έργο στη γη. Τώρα η πέμπτη αγγελική σάλπιγγα πρόκειται να αναγγείλει το πρώτο «αλίμονο», που είναι ακόμη πιο φοβερό από ό,τι έλαβε χώρα προηγουμένως. Αυτό το «αλίμονο» σχετίζεται με μια τρομακτική πληγή ακρίδων. Ας εξετάσουμε, όμως, πρώτα άλλα εδάφια που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή την πληγή.

2. Ποιο Γραφικό βιβλίο περιγράφει μια πληγή ακρίδων όμοια με αυτήν που βλέπει ο Ιωάννης, και ποια ήταν η επίδραση εκείνης της πληγής στον αρχαίο Ισραήλ;

² Το Γραφικό βιβλίο του Ιωήλ, το οποίο γράφτηκε στη διάρκεια του ένατου αιώνα Π.Κ.Χ., περιγράφει μια πληγή εντόμων, περιλαμβανομένων και ακρίδων, όμοια με αυτήν που βλέπει ο Ιωάννης. (Ιωήλ 2:1-11, 25)a Αυτή η πληγή θα γινόταν αιτία μεγάλης στενοχώριας για τον αποστάτη Ισραήλ, αλλά θα είχε επίσης ως αποτέλεσμα να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στην εύνοια του Ιεχωβά ορισμένοι Ιουδαίοι ως άτομα. (Ιωήλ 2:6, 12-14) Όταν θα έφτανε εκείνος ο καιρός, ο Ιεχωβά θα εξέχεε το πνεύμα του πάνω σε «κάθε είδους σάρκα», ενώ φοβερά σημεία και ανησυχητικά προμηνύματα θα παρουσιάζονταν πριν από «την έλευση της μεγάλης και φοβερής ημέρας του Ιεχωβά».—Ιωήλ 2:11, 28-32.

Μια Πληγή του Πρώτου Αιώνα

3, 4. (α) Πότε και πώς έλαβε χώρα μια εκπλήρωση του 2ου κεφαλαίου του Ιωήλ; (β) Πώς υπήρξε τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. μια πληγή σαν σμήνος ακρίδων, και για πόσο διάστημα συνεχίστηκε αυτή η πληγή;

³ Μια εκπλήρωση του 2ου κεφαλαίου του Ιωήλ έλαβε χώρα τον πρώτο αιώνα. Τότε, την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., εκχύθηκε το άγιο πνεύμα, χρίοντας τους πρώτους Χριστιανούς και δίνοντάς τους την εξουσία να μιλήσουν για «τα μεγαλεία του Θεού» σε πολλές γλώσσες. Ως αποτέλεσμα, συγκεντρώθηκε ένα μεγάλο πλήθος. Ο απόστολος Πέτρος μίλησε σε εκείνους τους κατάπληκτους παρατηρητές, παραθέτοντας από τα εδάφια Ιωήλ 2:28, 29 και εξηγώντας ότι οι ίδιοι ήταν μάρτυρες της εκπλήρωσης αυτών των εδαφίων. (Πράξεις 2:1-21) Αλλά δεν υπάρχει καμιά αναφορά που να λέει ότι εκείνη την εποχή συνέβη κάποια κυριολεκτική πληγή εντόμων η οποία προκάλεσε στενοχώρια σε ορισμένους και οδήγησε άλλους σε μετάνοια.

⁴ Μήπως έλαβε χώρα κάποια συμβολική πληγή εκείνη την εποχή; Ναι, πράγματι! Αυτή επήλθε ως αποτέλεσμα του αδιάκοπου κηρύγματος των Χριστιανών που είχαν χριστεί πρόσφατα.b Ο Ιεχωβά, μέσω αυτών, απηύθυνε σε όσους Ιουδαίους ήταν διατεθειμένοι να ακούσουν την πρόσκληση να μετανοήσουν και να απολαύσουν ευλογίες από αυτόν. (Πράξεις 2:38-40· 3:19) Τα άτομα που ανταποκρίθηκαν έλαβαν την εύνοιά του σε αξιοσημείωτο βαθμό. Αλλά για εκείνους που απέρριψαν την πρόσκληση, οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έγιναν σαν ερημωτικό σμήνος ακρίδων. Αρχίζοντας από την Ιερουσαλήμ, απλώθηκαν σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια. Σύντομα βρίσκονταν παντού, βασανίζοντας τους άπιστους Ιουδαίους με το να διακηρύττουν δημόσια την ανάσταση του Ιησού και όλα όσα αυτή συνεπαγόταν. (Πράξεις 1:8· 4:18-20· 5:17-21, 28, 29, 40-42· 17:5, 6· 21:27-30) Η πληγή συνεχίστηκε μέχρι τη “φοβερή ημέρα”, το 70 Κ.Χ., όταν ο Ιεχωβά έφερε τις ρωμαϊκές στρατιές εναντίον της Ιερουσαλήμ για να την καταστρέψει. Σώθηκαν μόνο εκείνοι οι Χριστιανοί που επικαλέστηκαν με πίστη το όνομα του Ιεχωβά.—Ιωήλ 2:32· Πράξεις 2:20, 21· Παροιμίες 18:10.

Η Πληγή των Ακρίδων Σήμερα

5. Πώς έχει εκπληρωθεί η προφητεία του Ιωήλ από το 1919;

⁵ Λογικά, θα μπορούσαμε να αναμένουμε ότι η προφητεία του Ιωήλ θα είχε μια τελική εκπλήρωση στον καιρό του τέλους. Πόσο αληθινό αποδείχτηκε αυτό! Στη συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο των ΗΠΑ στις 1-8 Σεπτεμβρίου 1919, το πνεύμα του Ιεχωβά εκχύθηκε με αξιοσημείωτο τρόπο και δραστηριοποίησε το λαό του ώστε να οργανώσει μια παγγήινη εκστρατεία κηρύγματος. Από όλους όσους ομολογούσαν ότι είναι Χριστιανοί, μόνο εκείνοι, αναγνωρίζοντας ότι ο Ιησούς είχε ενθρονιστεί ως ουράνιος Βασιλιάς, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διακηρύξουν αυτά τα καλά νέα παντού. Η αδιάκοπη μαρτυρία τους, σε εκπλήρωση της προφητείας, ήταν σαν βασανιστική πληγή για τον αποστάτη Χριστιανικό κόσμο.—Ματθαίος 24:3-8, 14· Πράξεις 1:8.

6. (α) Τι είδε ο Ιωάννης όταν σάλπισε ο πέμπτος άγγελος; (β) Ποιον συμβολίζει αυτό το «άστρο», και γιατί;

⁶ Η Αποκάλυψη, που γράφτηκε 26 περίπου χρόνια μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, περιγράφει επίσης αυτή την πληγή. Τι παραπάνω προσθέτει στην περιγραφή του Ιωήλ; Ας εξετάσουμε το υπόμνημα που κατέγραψε ο Ιωάννης: «Και ο πέμπτος άγγελος σάλπισε. Και είδα ένα άστρο που είχε πέσει από τον ουρανό στη γη, και του δόθηκε το κλειδί του λάκκου της αβύσσου». (Αποκάλυψη 9:1) Αυτό το «άστρο» διαφέρει από εκείνο του εδαφίου Αποκάλυψη 8:10 το οποίο είδε ο Ιωάννης να πέφτει. Ο απόστολος βλέπει «ένα άστρο που είχε πέσει από τον ουρανό» και τώρα έχει κάποιον διορισμό σε σχέση με αυτή τη γη. Πρόκειται άραγε για πνεύμα ή για σάρκινο άτομο; Αυτός που κρατάει τούτο «το κλειδί του λάκκου της αβύσσου» περιγράφεται αργότερα ως εκείνος που ρίχνει τον Σατανά «στην άβυσσο». (Αποκάλυψη 20:1-3) Επομένως, πρέπει να είναι κάποιο ισχυρό πνευματικό πρόσωπο. Στο εδάφιο Αποκάλυψη 9:11, ο Ιωάννης μάς λέει ότι οι ακρίδες έχουν «βασιλιά τους τον άγγελο της αβύσσου». Και τα δύο εδάφια πρέπει να αναφέρονται στο ίδιο πρόσωπο, επειδή ο άγγελος που κρατάει το κλειδί της αβύσσου πρέπει λογικά να είναι ο άγγελος της αβύσσου. Και το άστρο πρέπει να συμβολίζει τον διορισμένο Βασιλιά του Ιεχωβά, εφόσον οι χρισμένοι Χριστιανοί αναγνωρίζουν μόνο έναν αγγελικό Βασιλιά, τον Ιησού Χριστό.—Κολοσσαείς 1:13· 1 Κορινθίους 15:25.

7. (α) Τι συμβαίνει όταν ανοίγει “ο λάκκος της αβύσσου”; (β) Τι είναι η “άβυσσος”, και ποιοι πέρασαν ένα σύντομο χρονικό διάστημα σε αυτήν;

⁷ Η αφήγηση συνεχίζει: «Και αυτός άνοιξε το λάκκο της αβύσσου, και ανέβηκε καπνός από το λάκκο σαν τον καπνό μεγάλου καμινιού, και ο ήλιος σκοτείνιασε, καθώς και ο αέρας, από τον καπνό του λάκκου. Και από τον καπνό βγήκαν ακρίδες πάνω στη γη· και δόθηκε σε αυτές εξουσία, ίδια με την εξουσία την οποία έχουν οι σκορπιοί της γης». (Αποκάλυψη 9:2, 3) Στη Γραφή, η “άβυσσος” είναι τόπος αδράνειας, ακόμη και θανάτου. (Παράβαλε Ρωμαίους 10:7· Αποκάλυψη 17:8· 20:1, 3.) Η μικρή ομάδα των αδελφών του Ιησού πέρασε ένα σύντομο χρονικό διάστημα σε μια τέτοια “άβυσσο” σχετικής αδράνειας στο τέλος του πρώτου παγκόσμιου πολέμου (1918-1919). Αλλά όταν ο Ιεχωβά εξέχυσε το πνεύμα του πάνω στους μετανοημένους υπηρέτες του το 1919, αυτοί εφόρμησαν σαν σμήνος για να επιτελέσουν το δύσκολο έργο που βρισκόταν μπροστά τους.

8. Με ποια έννοια η εξαπόλυση των ακρίδων συνοδεύεται από πολύ «καπνό»;

⁸ Όπως παρατηρεί ο Ιωάννης, η εξαπόλυση των ακρίδων συνοδεύεται από πολύ καπνό, «σαν τον καπνό μεγάλου καμινιού».c Όντως έτσι είχαν τα πράγματα το 1919. Η κατάσταση σκοτείνιασε για το Χριστιανικό κόσμο και για τον κόσμο γενικά. (Παράβαλε Ιωήλ 2:30, 31.) Η εξαπόλυση εκείνων των ακρίδων, της τάξης του Ιωάννη, αποτελούσε στην πραγματικότητα ήττα για τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου, οι οποίοι είχαν κάνει σχέδια και συνωμοσίες για να εξαλείψουν οριστικά το έργο της Βασιλείας και οι οποίοι τώρα απέρριψαν τη Βασιλεία του Θεού. Όταν εκείνη η στρατιά των ακρίδων έλαβε θεϊκή εξουσία και άρχισε να την ασκεί διακηρύττοντας δυναμικά αγγέλματα κρίσης, ήταν φανερό ότι είχε αρχίσει να απλώνεται ένα πέπλο καπνού πάνω στον αποστάτη Χριστιανικό κόσμο. Ο «ήλιος» του Χριστιανικού κόσμου—η εντύπωση που δίνει ότι είναι διαφωτισμένος—υπέστη έκλειψη, και ο «αέρας» γέμισε από διακηρύξεις θεϊκής κρίσης καθώς καταδείχτηκε ότι “ο άρχοντας της εξουσίας του αέρα” αυτού του κόσμου είναι ο θεός του Χριστιανικού κόσμου.—Εφεσίους 2:2· Ιωάννης 12:31· 1 Ιωάννη 5:19.

Βασανιστικές Ακρίδες!

9. Ποιες πολεμικές οδηγίες έλαβαν οι ακρίδες;

⁹ Ποιες πολεμικές οδηγίες έλαβαν εκείνες οι ακρίδες; Ο Ιωάννης αναφέρει: «Και ειπώθηκε σε αυτές να μη βλάψουν τη βλάστηση της γης ούτε κανένα χλωρό πράγμα ούτε κανένα δέντρο, αλλά μόνο εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού στα μέτωπά τους. Και επιτράπηκε στις ακρίδες, όχι να τους σκοτώσουν, αλλά να βασανιστούν αυτοί πέντε μήνες, και ο βασανισμός τους ήταν σαν βασανισμός από σκορπιό όταν χτυπήσει άνθρωπο. Και εκείνες τις ημέρες οι άνθρωποι θα ζητήσουν το θάνατο αλλά δεν πρόκειται να τον βρουν, και θα θελήσουν να πεθάνουν αλλά ο θάνατος φεύγει από αυτούς».—Αποκάλυψη 9:4-6.

10. (α) Ποιους πλήττει πρωτίστως η πληγή, και πώς τους επηρεάζει; (β) Τι είδους βασανισμός περιλαμβάνεται; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹⁰ Προσέξτε ότι αυτή η πληγή δεν πλήττει πρώτα το λαό ή τους εξέχοντες ανθρώπους του—“τη βλάστηση και τα δέντρα της γης”. (Παράβαλε Αποκάλυψη 8:7.) Οι ακρίδες πρόκειται να βλάψουν μόνο τους ανθρώπους που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού στα μέτωπά τους, εκείνα τα μέλη του Χριστιανικού κόσμου που ισχυρίζονται ότι είναι σφραγισμένοι αλλά των οποίων το υπόμνημα διαψεύδει αυτόν τον ισχυρισμό. (Εφεσίους 1:13, 14) Έτσι λοιπόν, τα βασανιστικά λόγια αυτών των σύγχρονων ακρίδων έπληξαν πρώτα τους θρησκευτικούς ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου. Πόσο πρέπει να βασανίζονταν αυτοί οι αλαζόνες όταν άκουγαν να ανακοινώνεται δημόσια ότι όχι μόνο είχαν αποτύχει να οδηγήσουν τα ποίμνιά τους στον ουρανό αλλά ούτε οι ίδιοι θα πήγαιναν εκεί!d Πράγματι, επρόκειτο για “τυφλούς που οδηγούσαν τυφλούς”!—Ματθαίος 15:14.

11. (α) Για πόσο καιρό είναι εξουσιοδοτημένες οι ακρίδες να βασανίζουν τους εχθρούς του Θεού, και γιατί αυτό το χρονικό διάστημα στην πραγματικότητα δεν είναι σύντομο; (β) Πόσο έντονος είναι αυτός ο βασανισμός;

¹¹ Ο βασανισμός διαρκεί πέντε μήνες. Μήπως αυτό το χρονικό διάστημα είναι σχετικά σύντομο; Όχι, αν το δούμε από την πλευρά της κατά γράμμα ακρίδας. Οι πέντε μήνες αντιπροσωπεύουν τη φυσιολογική διάρκεια ζωής αυτών των εντόμων. Επομένως, οι σύγχρονες ακρίδες συνεχίζουν να κεντρίζουν τους εχθρούς του Θεού για όσο διάστημα είναι ζωντανές. Επιπλέον, ο βασανισμός είναι τόσο έντονος ώστε οι άνθρωποι ζητούν να πεθάνουν. Είναι αλήθεια πως δεν έχει αναφερθεί ότι κάποιοι από αυτούς που κεντρίστηκαν από τις ακρίδες προσπάθησαν πράγματι να πεθάνουν. Αλλά αυτή η έκφραση μας βοηθάει να οραματιστούμε την ένταση του βασανισμού—είναι σαν μια αμείλικτη επίθεση σκορπιών. Μοιάζει με τα παθήματα που πρόβλεψε ο Ιερεμίας για τους άπιστους εκείνους Ισραηλίτες που θα διασκορπίζονταν από τους Βαβυλώνιους κατακτητές και για τους οποίους ο θάνατος θα ήταν προτιμότερος από τη ζωή.—Ιερεμίας 8:3· βλέπε επίσης Εκκλησιαστής 4:2, 3.

12. Γιατί επιτρέπεται στις ακρίδες, με πνευματική έννοια, να βασανίσουν τους θρησκευτικούς ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου αλλά όχι να τους σκοτώσουν;

¹² Γιατί επιτρέπεται στις ακρίδες, με πνευματική έννοια, να βασανίσουν αυτά τα άτομα και όχι να τα σκοτώσουν; Αυτό είναι ένα αρχικό «αλίμονο» όσον αφορά το ξεσκέπασμα των ψεμάτων και των αποτυχιών του Χριστιανικού κόσμου, αλλά μόνο αργότερα, καθώς προχωρεί η ημέρα του Κυρίου, γνωστοποιείται πλήρως η όμοια με θάνατο πνευματική του κατάσταση. Στη διάρκεια ενός δεύτερου «αλίμονο» θα θανατωθεί το ένα τρίτο των ανθρώπων.—Αποκάλυψη 1:10· 9:12, 18· 11:14.

Ακρίδες Εξοπλισμένες για Μάχη

13. Τι εμφάνιση έχουν οι ακρίδες;

¹³ Τι εντυπωσιακή εμφάνιση έχουν αυτές οι ακρίδες! Ο Ιωάννης την περιγράφει: «Και οι μορφές των ακρίδων έμοιαζαν με άλογα ετοιμασμένα για μάχη· και πάνω στα κεφάλια τους φαινόταν να υπάρχουν στέμματα σαν χρυσάφι, και τα πρόσωπά τους ήταν σαν πρόσωπα αντρών, αλλά είχαν μαλλιά σαν μαλλιά γυναικών. Και τα δόντια τους ήταν σαν των λιονταριών· και είχαν θώρακες σαν σιδερένιους θώρακες. Και ο ήχος των φτερούγων τους ήταν σαν τον ήχο από άρματα πολλών αλόγων που τρέχουν σε μάχη».—Αποκάλυψη 9:7-9.

14. Γιατί η περιγραφή του Ιωάννη σχετικά με τις ακρίδες ταιριάζει στην ομάδα των αναζωογονημένων Χριστιανών το 1919;

¹⁴ Αυτή είναι κατάλληλη περιγραφή της όσιας ομάδας των αναζωογονημένων Χριστιανών το 1919. Σαν άλογα, ήταν έτοιμοι για μάχη, πρόθυμοι να πολεμήσουν για την αλήθεια με τον τρόπο που περιέγραψε ο απόστολος Παύλος. (Εφεσίους 6:11-13· 2 Κορινθίους 10:4) Σύμφωνα με αυτά που βλέπει ο Ιωάννης, στα κεφάλια τους φαίνεται να υπάρχουν στέμματα σαν χρυσάφι. Δεν θα ήταν κατάλληλο να έχουν πραγματικά στέμματα επειδή δεν αρχίζουν να κυβερνούν ενόσω βρίσκονται ακόμη στη γη. (1 Κορινθίους 4:8· Αποκάλυψη 20:4) Αλλά το 1919, αυτοί ήδη είχαν βασιλική εμφάνιση. Ήταν αδελφοί του Βασιλιά, και τα ουράνια στεφάνια τους τούς περίμεναν, αν βέβαια αυτοί παρέμεναν πιστοί μέχρι το τέλος.—2 Τιμόθεο 4:8· 1 Πέτρου 5:4.

15. Σχετικά με τις ακρίδες, τι υποδηλώνεται από (α) τους σιδερένιους θώρακες; (β) τα πρόσωπα που είναι σαν των ανθρώπων; (γ) τα μαλλιά που είναι σαν της γυναίκας; (δ) τα δόντια που είναι σαν των λιονταριών; (ε) το μεγάλο θόρυβο που προξενούν;

¹⁵ Στο όραμα, οι ακρίδες έχουν σιδερένιους θώρακες, οι οποίοι συμβολίζουν αδιάρρηκτη δικαιοσύνη. (Εφεσίους 6:14-18) Επίσης έχουν πρόσωπα ανθρώπων, χαρακτηριστικό που τονίζει την ιδιότητα της αγάπης, αφού ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατά την εικόνα του Θεού, ο οποίος είναι αγάπη. (Γένεση 1:26· 1 Ιωάννη 4:16) Τα μαλλιά τους είναι μακριά σαν της γυναίκας, πράγμα που εξεικονίζει κατάλληλα την υποταγή στον Βασιλιά τους, τον άγγελο της αβύσσου. Και τα δόντια τους μοιάζουν με δόντια λιονταριού. Το λιοντάρι χρησιμοποιεί τα δόντια του για να σκίζει το κρέας. Από το 1919 και έπειτα, η τάξη του Ιωάννη είναι και πάλι σε θέση να λαβαίνει στερεή πνευματική τροφή, ιδιαίτερα τις αλήθειες σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού στην οποία κυβερνάει «το Λιοντάρι που είναι από τη φυλή του Ιούδα», ο Ιησούς Χριστός. Ακριβώς όπως το λιοντάρι συμβολίζει το θάρρος, έτσι χρειάστηκε μεγάλο θάρρος για να αφομοιώσουν αυτό το δυναμικό άγγελμα, να το παρουσιάσουν σε έντυπα και να το διανείμουν σε όλη την υδρόγειο. Εκείνες οι συμβολικές ακρίδες έχουν προξενήσει μεγάλο θόρυβο, σαν «τον ήχο από άρματα πολλών αλόγων που τρέχουν σε μάχη». Ακολουθώντας το παράδειγμα των Χριστιανών του πρώτου αιώνα, δεν σκοπεύουν να μείνουν σιωπηλοί.—1 Κορινθίους 11:7-15· Αποκάλυψη 5:5.

16. Τι σημαίνει το ότι οι ακρίδες έχουν «ουρές και κεντριά σαν σκορπιοί»;

¹⁶ Αυτό το κήρυγμα περιλαμβάνει περισσότερα από τον προφορικό λόγο! «Επίσης, έχουν ουρές και κεντριά σαν σκορπιοί· και στις ουρές τους βρίσκεται η εξουσία τους να βλάψουν τους ανθρώπους πέντε μήνες». (Αποκάλυψη 9:10) Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Καθώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιτελούν το έργο της Βασιλείας, χρησιμοποιώντας τον προφορικό λόγο και έντυπα, εκφέρουν δυναμικές δηλώσεις βασισμένες στο Λόγο του Θεού. Το άγγελμά τους έχει κεντρί σαν του σκορπιού επειδή προειδοποιούν για την επερχόμενη ημέρα εκδίκησης του Ιεχωβά. (Ησαΐας 61:2) Προτού η παρούσα γενιά των πνευματικών ακρίδων εξαντλήσει τη διάρκεια ζωής της, θα έχει ολοκληρωθεί το έργο που τη διόρισε ο Θεός να κάνει, δηλαδή να διακηρύξει τις κρίσεις του Ιεχωβά—προκαλώντας οδύνη σε όλους τους σκληροτράχηλους χλευαστές.

17. (α) Τι ανακοινώθηκε στη συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής το 1919 που θα όξυνε το κεντρί της μαρτυρίας τους; (β) Πώς βασανίστηκαν οι κληρικοί, και πώς αντέδρασαν;

¹⁷ Αυτή η στρατιά των ακρίδων χάρηκε πάρα πολύ όταν στη συνέλευσή τους το 1919 ανακοινώθηκε ότι θα κυκλοφορούσε ένα καινούριο περιοδικό, Ο Χρυσούς Αιών. Ήταν ένα δεκαπενθήμερο περιοδικό σχεδιασμένο να οξύνει το κεντρί της μαρτυρίας τους.e Το τεύχος Αρ. 27 του εν λόγω περιοδικού, με ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1920 (στην αγγλική), εξέθεσε τη διπροσωπία που έδειξαν οι κληρικοί διώκοντας τους Σπουδαστές της Γραφής στις Ηνωμένες Πολιτείες στη διάρκεια των ετών 1918-1919. Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, Ο Χρυσούς Αιών βασάνισε τους κληρικούς με περισσότερα όμοια με κεντριά άρθρα και γελοιογραφίες που εξέθεταν τη δόλια ανάμειξή τους στην πολιτική, και ειδικά τις συμφωνίες που σύναψε η Καθολική ιεραρχία με τους φασίστες και τους ναζιστές δικτάτορες. Οι κληρικοί αντέδρασαν “μηχανευόμενοι προβλήματα μέσω διατάγματος” και οργανώνοντας οχλοκρατικές επιθέσεις κατά του λαού του Θεού.—Ψαλμός 94:20.

Προειδοποιούνται οι Ηγέτες του Κόσμου

18. Ποιο έργο είχαν να κάνουν οι ακρίδες, και τι συνέβη σε ανταπόκριση στο πέμπτο σάλπισμα;

¹⁸ Οι σύγχρονες ακρίδες είχαν ένα έργο να κάνουν. Έπρεπε να κηρυχτούν τα καλά νέα της Βασιλείας. Έπρεπε να ξεσκεπαστούν οι πλάνες. Έπρεπε να βρεθούν τα χαμένα πρόβατα. Καθώς οι ακρίδες ασχολούνταν με αυτά τα καθήκοντα, ο κόσμος αναγκάστηκε να σταθεί και να δώσει προσοχή. Η τάξη του Ιωάννη, υπακούοντας στα σαλπίσματα των αγγέλων, συνεχίζει να εκθέτει το γεγονός ότι ο Χριστιανικός κόσμος αξίζει τις δυσμενείς κρίσεις του Ιεχωβά. Σε ανταπόκριση στο πέμπτο σάλπισμα, τονίστηκε μια συγκεκριμένη πλευρά αυτών των κρίσεων στη συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής που διεξάχθηκε στο Λονδίνο στις 25-31 Μαΐου 1926. Στα πλαίσια εκείνης της συνέλευσης παρουσιάστηκε η απόφαση «Μια Μαρτυρία στους Κυβερνήτες του Κόσμου» και εκφωνήθηκε στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ μια δημόσια ομιλία με τίτλο «Γιατί οι Παγκόσμιες Δυνάμεις Κλονίζονται—Η Θεραπεία». Ολόκληρο το κείμενο, τόσο της απόφασης όσο και της δημόσιας ομιλίας, δημοσιεύτηκε την επόμενη ημέρα σε μια εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας στο Λονδίνο. Αργότερα, η στρατιά των ακρίδων διένειμε παγκόσμια 50 εκατομμύρια αντίτυπα αυτής της απόφασης σε μορφή φυλλαδίου—πραγματικός βασανισμός για τους κληρικούς! Χρόνια αργότερα, οι άνθρωποι στην Αγγλία εξακολουθούσαν να μιλάνε για αυτό το όμοιο με κεντρί ξεσκέπασμα.

19. Ποιο επιπρόσθετο πολεμικό εφόδιο έλαβαν οι συμβολικές ακρίδες, και τι ανέφερε αυτό σχετικά με την προκήρυξη του Λονδίνου;

¹⁹ Σε αυτή τη συνέλευση, οι συμβολικές ακρίδες έλαβαν ένα επιπρόσθετο πολεμικό εφόδιο, συγκεκριμένα ένα καινούριο βιβλίο με τίτλο Απελευθέρωσις. Αυτό το βιβλίο περιλάμβανε μια Γραφική εξέταση του σημείου που αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση του “αρσενικού παιδιού”, η ουράνια Βασιλεία του Χριστού, είχε γεννηθεί το 1914. (Ματθαίος 24:3-14· Αποκάλυψη 12:1-10) Κατόπιν, παρέθετε την προκήρυξη που είχε εκδοθεί το 1917 στο Λονδίνο και την οποία υπέγραφαν οχτώ κληρικοί που συγκαταλέγονταν «μεταξύ των μεγαλυτέρων κηρύκων του κόσμου», όπως περιγράφονταν. Αυτοί εκπροσωπούσαν τα κυριότερα Προτεσταντικά θρησκεύματα—τους Βαπτιστές, τους Κογκρεγκασιοναλιστές, τους Πρεσβυτεριανούς, τους Επισκοπελιανούς και τους Μεθοδιστές. Η προκήρυξη δήλωνε ότι «η παρούσα κρίσις δεικνύει την λήξιν των καιρών των εθνών» και ότι «η αποκάλυψις του Κυρίου δέον να προσδοκάται καθ’ εκάστην στιγμήν». Ναι, εκείνοι οι κληρικοί είχαν διακρίνει το σημείο της παρουσίας του Ιησού! Αλλά είχαν την επιθυμία να κάνουν κάτι σχετικά με αυτό; Το βιβλίο Απελευθέρωσις μας πληροφορεί: «Το σπουδαιότερον μέρος της υποθέσεως ταύτης είναι ότι αυτοί ούτοι οι υπογράψαντες την προκήρυξιν μετά ταύτα απεκήρυξαν ταύτην και ηρνήθησαν τας αποδείξεις αίτινες αποδεικνύουσιν ότι ευρισκόμεθα εις το τέλος του [κόσμου] και εις την ημέραν της δευτέρας [παρουσίας] του Κυρίου».

20. (α) Ποια επιλογή έχουν κάνει οι κληρικοί όσον αφορά τη στρατιά των ακρίδων και τον Βασιλιά τους; (β) Όπως λέει ο Ιωάννης, ποιος εξουσιάζει τη στρατιά των ακρίδων, και ποιο είναι το όνομά του;

²⁰ Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου, αντί να αναγγείλουν την επερχόμενη Βασιλεία του Θεού, έχουν επιλέξει να παραμείνουν με τον κόσμο του Σατανά. Δεν θέλουν να έχουν καμιά σχέση με τη στρατιά των ακρίδων και τον Βασιλιά τους, σχετικά με τον οποίο ο Ιωάννης παρατηρεί τώρα: «Έχουν βασιλιά τους τον άγγελο της αβύσσου. Στην εβραϊκή το όνομά του είναι Αβαδδών [που σημαίνει «Καταστροφή»], στη δε ελληνική έχει το όνομα Απολλύων [που σημαίνει «Καταστροφέας»]». (Αποκάλυψη 9:11) Ως “άγγελος της αβύσσου” και «Καταστροφέας», ο Ιησούς είχε πράγματι εξαπολύσει ένα όμοιο με πληγή «αλίμονο» στο Χριστιανικό κόσμο. Αλλά πρόκειται να ακολουθήσουν ακόμη περισσότερα!

[Υποσημειώσεις]

Κεφάλαιο 23

Το Δεύτερο «Αλίμονο»—Στρατεύματα Ιππικού

1. Παρά τις προσπάθειες των κληρικών να εξοντώσουν τις ακρίδες, τι έχει συμβεί, και τι υποδηλώνει ο ερχομός άλλων δύο «αλίμονο»;

ΑΠΟ το 1919 και έπειτα, η επιδρομή των συμβολικών ακρίδων στο Χριστιανικό κόσμο έχει προξενήσει αρκετή ανησυχία στους κληρικούς. Αυτοί έχουν προσπαθήσει να εξοντώσουν τις ακρίδες, αλλά εκείνες συνεχίζουν να προχωρούν, δυνατές όσο ποτέ άλλοτε. (Αποκάλυψη 9:7) Και δεν είναι μόνο αυτό! Ο Ιωάννης γράφει: «Το ένα αλίμονο πέρασε. Δες! Δύο ακόμη αλίμονο έρχονται έπειτα από αυτά». (Αποκάλυψη 9:12) Και άλλες βασανιστικές πληγές επιφυλάσσονται για το Χριστιανικό κόσμο.

2. (α) Τι συμβαίνει όταν σαλπίζει ο έκτος άγγελος; (β) Τι αντιπροσωπεύει η «μία φωνή από τα κέρατα του χρυσού θυσιαστηρίου»; (γ) Γιατί αναφέρονται τέσσερις άγγελοι;

² Ποια είναι η πηγή του δεύτερου «αλίμονο»; Ο Ιωάννης γράφει: «Και ο έκτος άγγελος σάλπισε. Και άκουσα μία φωνή από τα κέρατα του χρυσού θυσιαστηρίου που είναι ενώπιον του Θεού να λέει στον έκτο άγγελο, ο οποίος είχε τη σάλπιγγα: “Λύσε τους τέσσερις αγγέλους που είναι δεμένοι στο μεγάλο ποταμό Ευφράτη”». (Αποκάλυψη 9:13, 14) Η απελευθέρωση των αγγέλων γίνεται σε ανταπόκριση στη φωνή που έρχεται από τα κέρατα του χρυσού θυσιαστηρίου. Πρόκειται για το χρυσό θυσιαστήριο του θυμιάματος, και σε δύο προηγούμενες περιπτώσεις το θυμίαμα στις χρυσές κούπες που προέρχεται από αυτό το θυσιαστήριο έχει συσχετιστεί με τις προσευχές των αγίων. (Αποκάλυψη 5:8· 8:3, 4) Επομένως, αυτή η μία φωνή αντιπροσωπεύει τις ενωμένες προσευχές των αγίων που βρίσκονται στη γη. Εκείνοι ικετεύουν να απελευθερωθούν για να αποδώσουν περαιτέρω δραστήρια υπηρεσία ως «αγγελιοφόροι» του Ιεχωβά, σύμφωνα με τη βασική σημασία της λέξης ἄγγελος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου. Γιατί υπάρχουν τέσσερις άγγελοι; Αυτός ο συμβολικός αριθμός φαίνεται να υποδηλώνει ότι θα ήταν τόσο οργανωμένοι ώστε θα κάλυπταν ολόκληρη τη γη.—Αποκάλυψη 7:1· 20:8.

3. Με ποια έννοια ήταν οι τέσσερις άγγελοι «δεμένοι στο μεγάλο ποταμό Ευφράτη»;

³ Με ποια έννοια ήταν αυτοί οι άγγελοι «δεμένοι στο μεγάλο ποταμό Ευφράτη»; Στους αρχαίους καιρούς, ο ποταμός Ευφράτης αποτελούσε το βορειοανατολικό σύνορο της γης που ο Ιεχωβά είχε υποσχεθεί στον Αβραάμ. (Γένεση 15:18· Δευτερονόμιο 11:24) Προφανώς, οι άγγελοι είχαν περιοριστεί στα σύνορα της θεόδοτης γης τους, δηλαδή της επίγειας επικράτειας της δραστηριότητάς τους, πράγμα που τους εμπόδιζε να εισέλθουν πλήρως στην υπηρεσία που είχε ετοιμάσει για αυτούς ο Ιεχωβά. Ο Ευφράτης επίσης σχετιζόταν ιδιαίτερα με την πόλη της Βαβυλώνας, και μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., οι σαρκικοί Ισραηλίτες πέρασαν εκεί 70 χρόνια αιχμαλωσίας, «δεμένοι στο μεγάλο ποταμό Ευφράτη». (Ψαλμός 137:1) Το έτος 1919 βρήκε τους πνευματικούς Ισραηλίτες δεμένους σε έναν παρόμοιο περιορισμό, απαρηγόρητους, να ζητούν καθοδηγία από τον Ιεχωβά.

4. Ποια αποστολή έχουν οι τέσσερις άγγελοι, και πώς έχει επιτελεστεί αυτή;

⁴ Ευτυχώς, ο Ιωάννης είναι σε θέση να αναφέρει τα εξής: «Και λύθηκαν οι τέσσερις άγγελοι, οι οποίοι έχουν ετοιμαστεί για την ώρα και την ημέρα και το μήνα και το έτος, για να σκοτώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων». (Αποκάλυψη 9:15) Ο Ιεχωβά είναι ακριβής Χρονομέτρης. Έχει χρονοδιάγραμμα και εμμένει σε αυτό. Ως εκ τούτου, αυτοί οι αγγελιοφόροι απελευθερώνονται ακριβώς σύμφωνα με το πρόγραμμα και έγκαιρα ώστε να επιτελέσουν το έργο που έχουν να κάνουν. Φανταστείτε τη χαρά τους όταν το 1919 βγήκαν από τα δεσμά, έτοιμοι για το έργο! Η αποστολή τους είναι όχι μόνο να βασανίσουν αλλά τελικά «να σκοτώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων». Αυτό σχετίζεται με τις πληγές που αναγγέλθηκαν από τα πρώτα τέσσερα σαλπίσματα, οι οποίες έπληξαν το ένα τρίτο της γης, της θάλασσας, των πλασμάτων που είναι στη θάλασσα, των πηγών και των ποταμών, καθώς και των ουράνιων πηγών φωτός. (Αποκάλυψη 8:7-12) Οι τέσσερις άγγελοι προχωρούν ακόμη περισσότερο. “Σκοτώνουν”, εκθέτοντας πλήρως την πνευματικά νεκρή κατάσταση του Χριστιανικού κόσμου. Αυτό έχει επιτελεστεί μέσω των διακηρύξεων που διασαλπίστηκαν από το 1922 και συνεχίζουν να διασαλπίζονται μέχρι σήμερα.

5. Όσον αφορά το Χριστιανικό κόσμο, πώς αντήχησε ο ήχος του έκτου σαλπίσματος το 1927;

⁵ Θυμηθείτε ότι ο ουράνιος άγγελος έχει μόλις σαλπίσει με την έκτη σάλπιγγα. Σε ανταπόκριση, στο Τορόντο του Οντάριο, στον Καναδά, διεξάχθηκε η έκτη από μια σειρά ετήσιων διεθνών συνελεύσεων των Σπουδαστών της Γραφής. Το πρόγραμμα της Κυριακής 24 Ιουλίου 1927 μεταδόθηκε μέσω μιας αλυσίδας 53 ραδιοφωνικών σταθμών, το πιο εκτεταμένο ραδιοφωνικό δίκτυο που είχε λειτουργήσει μέχρι τότε. Το προφορικό εκείνο άγγελμα έφτασε σε ένα ακροατήριο που ανερχόταν πιθανώς σε πολλά εκατομμύρια. Στην αρχή, μια δυναμική απόφαση εξέθεσε το Χριστιανικό κόσμο ως πνευματικά νεκρό και απηύθυνε την πρόσκληση: «Εν τω καιρώ τούτω της αμηχανίας, ο Ιεχωβά Θεός προστάσσει τους λαούς να εγκαταλείψωσι και διά παντός παραιτήσωσι τον “Χριστιανισμόν” ή “ωργανωμένην Χριστιανοσύνην” και στραφώσι τελείως απ’ αυτής . . . · οι λαοί δέον να δώσωσιν ολόκληρον την αφοσίωσιν της καρδίας αυτών και υποτέλειαν, εις τον Ιεχωβά Θεόν, τον Βασιλέα αυτού και Βασιλείαν». Η δημόσια ομιλία που ακολούθησε είχε τίτλο «Ελευθερία διά τους Λαούς». Ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ εκφώνησε αυτή την ομιλία με το χαρακτηριστικό δυναμικό του ύφος, πράγμα που ταίριαζε “στη φωτιά, στον καπνό και στο θειάφι” που βλέπει κατόπιν ο Ιωάννης στο όραμα.

6. Πώς περιγράφει ο Ιωάννης τα στρατεύματα του ιππικού που βλέπει κατόπιν;

⁶ «Και ο αριθμός των στρατευμάτων του ιππικού ήταν δύο μυριάδες μυριάδων: Άκουσα τον αριθμό τους. Και να πώς είδα τα άλογα στο όραμα και εκείνους που κάθονταν πάνω σε αυτά: Είχαν θώρακες κόκκινους σαν τη φωτιά και μπλε σαν τον υάκινθο και κίτρινους σαν το θειάφι· και τα κεφάλια των αλόγων ήταν σαν κεφάλια λιονταριών, και από το στόμα τους έβγαινε φωτιά και καπνός και θειάφι. Με αυτές τις τρεις πληγές θανατώθηκε το ένα τρίτο των ανθρώπων, από τη φωτιά και τον καπνό και το θειάφι που έβγαιναν από το στόμα τους».—Αποκάλυψη 9:16-18.

7, 8. (α) Υπό τίνος την κατεύθυνση εφορμά το ιππικό; (β) Από ποιες απόψεις μοιάζει το ιππικό με τις ακρίδες που προηγήθηκαν από αυτό;

⁷ Προφανώς, αυτό το ιππικό εφορμά υπό την κατεύθυνση των τεσσάρων αγγέλων. Τι φοβερό θέαμα! Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσατε εσείς αν γινόσασταν στόχος μιας τέτοιας επίθεσης ιππικού! Η εμφάνισή του και μόνο θα γέμιζε τρόμο την καρδιά σας. Παρατηρήσατε, όμως, πόσο μοιάζει το ιππικό με τις ακρίδες που προηγήθηκαν από αυτό; Οι ακρίδες ήταν όμοιες με άλογα, ενώ στο ιππικό υπάρχουν άλογα. Επομένως, και τα δύο συμμετέχουν σε θεοκρατικό πόλεμο. (Παροιμίες 21:31) Οι ακρίδες είχαν δόντια όμοια με λιονταριού, ενώ τα άλογα του ιππικού έχουν κεφάλια όμοια με λιονταριού. Συνεπώς και τα δύο σχετίζονται με το θαρραλέο Λιοντάρι από τη φυλή του Ιούδα, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι ο Ηγέτης τους, ο Διοικητής τους και το Υπόδειγμά τους.—Αποκάλυψη 5:5· Παροιμίες 28:1.

⁸ Τόσο οι ακρίδες όσο και το ιππικό συμμετέχουν στο έργο κρίσης του Ιεχωβά. Οι ακρίδες βγήκαν μέσα από καπνό που προμήνυε «αλίμονο» και καταστροφική φωτιά για το Χριστιανικό κόσμο, ενώ από τα στόματα των αλόγων βγαίνει φωτιά, καπνός και θειάφι. Οι ακρίδες είχαν σιδερένιους θώρακες, πράγμα που δείχνει ότι η καρδιά τους ήταν προστατευμένη με άκαμπτη αφοσίωση στη δικαιοσύνη, ενώ το ιππικό φοράει θώρακες που έχουν χρώμα κόκκινο, μπλε και κίτρινο αντανακλώντας τη φωτιά, τον καπνό και το θειάφι των θανατηφόρων αγγελμάτων κρίσης που εκτοξεύονται από τα στόματα των αλόγων. (Παράβαλε Γένεση 19:24, 28· Λουκάς 17:29, 30.) Οι ακρίδες είχαν ουρές σαν σκορπιοί για να βασανίζουν, ενώ τα άλογα έχουν ουρές όμοιες με φίδια για να θανατώνουν! Φαίνεται ότι το ιππικό πρόκειται να επιδοθεί πιο έντονα σε εκείνο που άρχισαν οι ακρίδες ώσπου να το ολοκληρώσει.

9. Τι συμβολίζει το ιππικό;

⁹ Τι συμβολίζει, λοιπόν, αυτό το ιππικό; Ακριβώς όπως η χρισμένη τάξη του Ιωάννη άρχισε την όμοια με σάλπισμα διακήρυξη της κρίσης του Ιεχωβά για θεϊκή εκδίκηση εναντίον του Χριστιανικού κόσμου, έχοντας την εξουσία να “κεντρίσει και να βλάψει”, με παρόμοιο τρόπο θα αναμέναμε ότι η ίδια ζωντανή ομάδα θα χρησιμοποιηθεί για να “σκοτώσει”, δηλαδή να γνωστοποιήσει ότι ο Χριστιανικός κόσμος και ο κλήρος του είναι εντελώς νεκροί πνευματικά, έχουν απορριφθεί από τον Ιεχωβά και είναι έτοιμοι για το «πύρινο καμίνι» της αιώνιας καταστροφής. Ναι, ολόκληρη η Βαβυλώνα η Μεγάλη πρέπει να αφανιστεί. (Αποκάλυψη 9:5, 10· 18:2, 8· Ματθαίος 13:41-43) Ωστόσο, πριν από την καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, η τάξη του Ιωάννη χρησιμοποιεί «το σπαθί του πνεύματος, δηλαδή το λόγο του Θεού», για να εκθέσει τη νεκρή κατάσταση του Χριστιανικού κόσμου. Οι τέσσερις άγγελοι και οι αναβάτες των αλόγων κατευθύνουν αυτή τη συμβολική θανάτωση του “ενός τρίτου των ανθρώπων”. (Εφεσίους 6:17· Αποκάλυψη 9:15, 18) Αυτό δείχνει κατάλληλη οργάνωση και θεοκρατική κατεύθυνση υπό την επίβλεψη του Κυρίου Ιησού Χριστού, καθώς η ομάδα των διαγγελέων της Βασιλείας, ομάδα η οποία προξενεί δέος, εφορμά στη μάχη.

Δύο Μυριάδες Μυριάδων

10. Με ποια έννοια υπάρχουν δύο μυριάδες μυριάδων ιππικού;

¹⁰ Πώς γίνεται να αποτελείται αυτό το ιππικό από δύο μυριάδες μυριάδων; Μία κυριολεκτική μυριάδα είναι 10.000. Άρα λοιπόν, δύο μυριάδες μυριάδων ισοδυναμούν με 200 εκατομμύρια.a Χαιρόμαστε που υπάρχουν τώρα εκατομμύρια διαγγελείς της Βασιλείας, αλλά ο αριθμός τους είναι πολύ μικρότερος από εκατοντάδες εκατομμύρια! Θυμηθείτε, όμως, τα λόγια του Μωυσή στο εδάφιο Αριθμοί 10:36: «Επίστρεψε, Ιεχωβά, στις μυριάδες χιλιάδων του Ισραήλ». (Παράβαλε Γένεση 24:60.) Αυτό κατά κυριολεξία θα σήμαινε: “Επίστρεψε στις δεκάδες των εκατομμυρίων του Ισραήλ”. Ο Ισραήλ, ωστόσο, αριθμούσε μόνο δύο με τρία εκατομμύρια περίπου στις ημέρες του Μωυσή. Τότε λοιπόν, τι εννοούσε ο Μωυσής; Αναμφίβολα είχε υπόψη του ότι οι Ισραηλίτες επρόκειτο να είναι αναρίθμητοι σαν «τα άστρα των ουρανών και σαν τους κόκκους της άμμου στην ακρογιαλιά», αντί να είναι καταμετρημένοι. (Γένεση 22:17· 1 Χρονικών 27:23) Επομένως, χρησιμοποίησε τη λέξη “μυριάδα” για να υποδηλώσει κάποιον μεγάλο αλλά ακαθόριστο αριθμό. Γι’ αυτό, Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible) αποδίδει ως εξής αυτό το εδάφιο: «Ανάπαυσε, ΚΥΡΙΕ τις αμέτρητες χιλιάδες του Ισραήλ». Αυτό συμφωνεί με το δεύτερο ορισμό της λέξης μυριάς και της αντίστοιχης εβραϊκής λέξης του πρωτότυπου κειμένου όπως συναντάται σε ελληνικά και εβραϊκά λεξικά: «αμέτρητο πλήθος», «πλήθος».—Νέο Ελληνοαγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης, του Θάγιερ (The New Thayer’s Greek-English Lexicon of the New Testament)· Εβραϊκό και Αγγλικό Λεξικό της Παλαιάς Διαθήκης (A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament), του Γεσένιου, μετάφραση Έντουαρντ Ρόμπινσον.

11. Τι θα χρειαζόταν για να γίνει η τάξη του Ιωάννη μυριάδες ακόμη και με συμβολική έννοια;

¹¹ Εντούτοις, ο αριθμός των μελών της τάξης του Ιωάννη που απομένουν στη γη είναι μικρότερος από 10.000—λιγότεροι από μία κυριολεκτική μυριάδα. Πώς θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με αμέτρητες χιλιάδες ιππικού; Για να γίνουν μυριάδες ακόμη και με συμβολική έννοια, δεν θα χρειάζονταν ενισχύσεις; Αυτό ακριβώς χρειάζονταν και, με την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά, αυτό ακριβώς έλαβαν! Από πού ήρθαν αυτές οι ενισχύσεις;

12, 13. Ποιες ιστορικές εξελίξεις από το 1918 μέχρι το 1935 υπέδειξαν την πηγή από την οποία θα έρχονταν οι ενισχύσεις;

¹² Από το 1918 μέχρι το 1922, η τάξη του Ιωάννη άρχισε να προσφέρει στη βασανισμένη ανθρωπότητα την ευτυχή προοπτική ότι «εκατομμύρια που ζουν τώρα δεν θα πεθάνουν ποτέ». Το 1923 έγινε επίσης γνωστό ότι τα πρόβατα των εδαφίων Ματθαίος 25:31-34 θα κληρονομούσαν ζωή στη γη υπό τη Βασιλεία του Θεού. Παρόμοια ελπίδα προσφέρθηκε μέσω του βιβλιαρίου Ελευθερία διά τους Λαούς, το οποίο τέθηκε σε κυκλοφορία στη διεθνή συνέλευση το 1927. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 δείχτηκε ότι η δίκαιη τάξη του Ιωναδάβ και οι “άνθρωποι που στενάζουν και βογκούν” για τη θλιβερή πνευματική κατάσταση του Χριστιανικού κόσμου ταυτίζονται με τα συμβολικά πρόβατα που έχουν την προοπτική της επίγειας ζωής. (Ιεζεκιήλ 9:4· 2 Βασιλέων 10:15, 16) Κατευθύνοντας τέτοιου είδους άτομα στις σύγχρονες «πόλεις καταφυγίου», η Σκοπιά 15 Αυγούστου 1934 (15 Σεπτεμβρίου 1934, στην ελληνική) δήλωσε: «Οι εκ της τάξεως του Ιωναδάβ ήκουσαν τον ήχον της σάλπιγγος του Θεού και επρόσεξαν εις την προειδοποίησιν διαφυγόντες εις την οργάνωσιν του Θεού και ενωθέντες με τον λαόν του Θεού, πρέπει δε να διαμείνουν εκεί».—Αριθμοί 35:6.

¹³ Το 1935, απευθύνθηκε ειδική πρόσκληση σε αυτούς που ανήκαν στην τάξη του Ιωναδάβ να παρακολουθήσουν τη συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ουάσινγκτον, D.C., των ΗΠΑ. Εκεί, την Παρασκευή 31 Μαΐου, ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ εκφώνησε την περίφημη ομιλία του «Ο Πολύς Όχλος», στην οποία έδειξε ξεκάθαρα ότι αυτή η ομάδα που αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 7:9 ήταν η ίδια με τα πρόβατα του εδαφίου Ματθαίος 25:33—μια αφιερωμένη ομάδα με επίγεια ελπίδα. Ως προάγγελος των όσων θα ακολουθούσαν, σε εκείνη τη συνέλευση βαφτίστηκαν 840 καινούριοι Μάρτυρες, οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκαν στο μεγάλο πλήθος.b

14. Θα συμμετείχε το μεγάλο πλήθος στην επίθεση του συμβολικού ιππικού, και ποια απόφαση εκφράστηκε το 1963;

¹⁴ Συμμετείχε αυτό το μεγάλο πλήθος στην επίθεση του ιππικού που ξεκίνησε το 1922 και έλαβε ιδιαίτερη έμφαση στη συνέλευση του Τορόντο το 1927; Και βέβαια συμμετείχε, υπό την κατεύθυνση των τεσσάρων αγγέλων, της χρισμένης τάξης του Ιωάννη! Το 1963 στη Συνέλευση «Αιώνιον Ευαγγέλιον», που έκανε το γύρο του κόσμου, το μεγάλο πλήθος ενώθηκε με την τάξη του Ιωάννη στην υιοθέτηση μιας δυναμικής απόφασης. Αυτή διακήρυξε ότι ο κόσμος «αντιμετωπίζει ένα σεισμό παγκοσμίου θλίψεως, παρόμοιος του οποίου ουδέποτε έλαβε χώραν, όλα δε τα πολιτικά του συστήματα και η σύγχρονη θρησκευτική του Βαβυλών θα σεισθούν και θα τεμαχισθούν». Εκφράστηκε η απόφαση ότι «θα εξακολουθήσωμε να διακηρύττωμε σ’ όλους τους λαούς χωρίς προσωποληψία το “αιώνιον ευαγγέλιον” σχετικά με τη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού και σχετικά με τις κρίσεις του, που είναι σαν πληγές στους εχθρούς του αλλά που θα εκτελεσθούν για την απελευθέρωσι όλων των ατόμων που επιθυμούν να λατρεύουν τον Θεό τον Δημιουργό ευπρόσδεκτα εν πνεύματι και αληθεία». Αυτή η απόφαση υιοθετήθηκε με ενθουσιασμό σε 24 συνελεύσεις σε όλη την υφήλιο από ένα γενικό σύνολο 454.977 παρευρισκομένων, εκ των οποίων το 95 τοις εκατό και πλέον ανήκε στο μεγάλο πλήθος.

15. (α) Το 2005, πόσοι από το εργατικό δυναμικό που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά στον αγρό ανήκαν στο μεγάλο πλήθος; (β) Πώς εκφράζει η προσευχή του Ιησού στα εδάφια Ιωάννης 17:20, 21 την ενότητα του μεγάλου πλήθους με την τάξη του Ιωάννη;

¹⁵ Το μεγάλο πλήθος εξακολουθεί να διακηρύττει την απόλυτη ενότητά του με την τάξη του Ιωάννη όσον αφορά την έκχυση των πληγών στο Χριστιανικό κόσμο. Το 2005, αυτό το μεγάλο πλήθος αποτελούσε το 99,8 τοις εκατό και πλέον του εργατικού δυναμικού που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά στον αγρό. Τα μέλη του βρίσκονται σε πλήρη συμφωνία με την τάξη του Ιωάννη, για την οποία ο Ιησούς προσευχήθηκε στα εδάφια Ιωάννης 17:20, 21: «Δεν παρακαλώ για αυτούς μόνο, αλλά και για εκείνους που θέτουν πίστη σε εμένα μέσω του λόγου τους· ώστε να είναι όλοι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, είσαι σε ενότητα με εμένα και εγώ είμαι σε ενότητα με εσένα, να είναι και αυτοί σε ενότητα με εμάς, ώστε να πιστέψει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες». Καθώς η χρισμένη τάξη του Ιωάννη αναλαμβάνει την ηγεσία υπό τον Ιησού, το γεμάτο ζήλο μεγάλο πλήθος συμμετέχει μαζί τους στην πιο ερημωτική επίθεση ιππικού σε όλη την ανθρώπινη ιστορία!c

16. (α) Πώς περιγράφει ο Ιωάννης τα στόματα και τις ουρές των συμβολικών αλόγων; (β) Πώς έχουν προετοιμαστεί για υπηρεσία τα στόματα του λαού του Ιεχωβά; (γ) Τι αντιστοιχεί στο γεγονός ότι «οι ουρές τους είναι όμοιες με φίδια»;

¹⁶ Αυτό το ιππικό χρειάζεται εξοπλισμό για τον πόλεμο. Και πόσο θαυμάσια τους έχει προμηθεύσει ο Ιεχωβά αυτόν τον εξοπλισμό! Ο Ιωάννης κάνει την περιγραφή: «Διότι η εξουσία των αλόγων βρίσκεται στα στόματά τους και στις ουρές τους· διότι οι ουρές τους είναι όμοιες με φίδια και έχουν κεφάλια, και βλάπτουν με αυτές». (Αποκάλυψη 9:19) Ο Ιεχωβά έχει χειροτονήσει τους αφιερωμένους, βαφτισμένους διακόνους του για αυτή την υπηρεσία. Μέσω της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας και άλλων συναθροίσεων και σχολών, τους έχει διδάξει πώς να κηρύττουν το λόγο, ώστε να είναι ικανοί να μιλούν με εξουσία με «τη γλώσσα των διδαγμένων». Έχει βάλει τα λόγια του στα στόματά τους και τους έχει στείλει να κάνουν γνωστές τις κρίσεις του «δημόσια και από σπίτι σε σπίτι». (2 Τιμόθεο 4:2· Ησαΐας 50:4· 61:2· Ιερεμίας 1:9, 10· Πράξεις 20:20) Η τάξη του Ιωάννη και το μεγάλο πλήθος έχουν αφήσει πίσω τους ένα όμοιο με κεντρί άγγελμα, που αντιστοιχεί στις «ουρές», μέσω των δισεκατομμυρίων Γραφών, βιβλίων, ειδικών βιβλιαρίων και περιοδικών που έχουν διανείμει στο διάβα των ετών. Στους εναντίους τους, οι οποίοι προειδοποιούνται για τη “βλάβη” που έρχεται από τον Ιεχωβά, αυτά τα στρατεύματα ιππικού φαίνονται πράγματι σαν δύο μυριάδες μυριάδων.—Παράβαλε Ιωήλ 2:4-6.

17. Συμμετέχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην επίθεση του ιππικού σε χώρες όπου δεν υπάρχει η δυνατότητα να διανέμονται έντυπα επειδή το έργο είναι απαγορευμένο; Εξηγήστε.

¹⁷ Ένα τμήμα αυτού του ιππικού που δείχνει εξαιρετικό ζήλο αποτελείται από αδελφούς οι οποίοι ζουν σε χώρες όπου το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά βρίσκεται υπό απαγόρευση. Σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους, αυτοί χρειάζεται να είναι «προσεκτικοί σαν τα φίδια και εντούτοις αθώοι σαν τα περιστέρια». Υπακούοντας στον Ιεχωβά, δεν μπορούν να σταματήσουν να μιλούν για αυτά που είδαν και άκουσαν. (Ματθαίος 10:16· Πράξεις 4:19, 20· 5:28, 29, 32) Εφόσον έχουν λίγη ή καθόλου έντυπη ύλη για δημόσια διανομή, μήπως πρέπει να συμπεράνουμε ότι δεν συμμετέχουν στην επίθεση του ιππικού; Κάθε άλλο! Έχουν τα στόματά τους καθώς και εξουσία από τον Ιεχωβά να τα χρησιμοποιούν για να εκφράζουν τη Βιβλική αλήθεια. Αυτό το κάνουν, ανεπίσημα και με πειστικό τρόπο, αρχίζοντας Γραφικές μελέτες και “φέρνοντας τους πολλούς στη δικαιοσύνη”. (Δανιήλ 12:3) Μολονότι μπορεί να μην κεντρίζουν με τις ουρές τους, με την έννοια ότι δεν αφήνουν πίσω τους δυναμικά έντυπα, από τα στόματά τους εκτοξεύεται συμβολική φωτιά, καπνός και θειάφι καθώς με λεπτότητα και φρόνηση δίνουν μαρτυρία σχετικά με την επερχόμενη ημέρα δικαίωσης του Ιεχωβά.

18. Σε πόσες γλώσσες και σε τι αριθμούς έχει διανείμει αυτό το ιππικό το όμοιο με πληγή άγγελμα σε έντυπη μορφή;

¹⁸ Σε άλλα μέρη, τα έντυπα της Βασιλείας εξακολουθούν να εκθέτουν τα Βαβυλωνιακά δόγματα και οδούς του Χριστιανικού κόσμου, επιφέροντάς του, με συμβολικό τρόπο, τη βλάβη που του αξίζει. Αυτό το πολυάριθμο ιππικό, χρησιμοποιώντας σύγχρονες εκτυπωτικές μεθόδους, μπόρεσε στη διάρκεια των 68 χρόνων πριν από το 2005 να διανείμει δισεκατομμύρια Γραφές, βιβλία, περιοδικά και ειδικά βιβλιάρια σε πάνω από 450 γλώσσες της γης—πολλές φορές περισσότερα από δύο κυριολεκτικές μυριάδες μυριάδων. Τι κέντρισμα έχουν προκαλέσει αυτές οι ουρές!

19, 20. (α) Παρότι ο συγκεκριμένος στόχος των όμοιων με πληγές αγγελμάτων είναι ο Χριστιανικός κόσμος, πώς έχουν ανταποκριθεί ορισμένα άτομα σε χώρες πολύ πέρα από το Χριστιανικό κόσμο; (β) Πώς περιγράφει ο Ιωάννης την αντίδραση των ανθρώπων γενικά;

¹⁹ Σκοπός του Ιεχωβά ήταν “να σκοτώσει” αυτό το όμοιο με πληγή άγγελμα “το ένα τρίτο των ανθρώπων”. Επομένως, ο συγκεκριμένος στόχος του είναι ο Χριστιανικός κόσμος. Αλλά αυτό έχει φτάσει σε χώρες πολύ πέρα από το Χριστιανικό κόσμο, περιλαμβανομένων και πολλών χωρών στις οποίες η υποκρισία των θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου είναι πασίγνωστη. Έχουν άραγε πλησιάσει περισσότερο τον Ιεχωβά οι άνθρωποι σε εκείνες τις χώρες εφόσον βλέπουν τις πληγές που πλήττουν αυτή τη διεφθαρμένη θρησκευτική οργάνωση; Πολλοί το έχουν κάνει αυτό! Ανάμεσα στους πράους και στους αξιαγάπητους ανθρώπους που ζουν έξω από την άμεση επιρροή του Χριστιανικού κόσμου, έχει παρατηρηθεί πρόθυμη ανταπόκριση. Αλλά όσον αφορά τους ανθρώπους γενικά, ο Ιωάννης περιγράφει την αντίδρασή τους: «Οι υπόλοιποι άνθρωποι, όμως, οι οποίοι δεν θανατώθηκαν με αυτές τις πληγές δεν μετανόησαν από τα έργα των χεριών τους, ώστε να μη λατρέψουν τους δαίμονες και τα είδωλα τα χρυσά και τα ασημένια και τα χάλκινα και τα πέτρινα και τα ξύλινα, τα οποία ούτε να βλέπουν μπορούν ούτε να ακούν ούτε να περπατούν· και δεν μετανόησαν από τους φόνους τους ούτε από τις πνευματιστικές τους πράξεις ούτε από την πορνεία τους ούτε από τις κλοπές τους». (Αποκάλυψη 9:20, 21) Δεν θα υπάρξει παγκόσμια μεταστροφή τέτοιων αμετανόητων ανθρώπων. Όλοι όσοι εμμένουν στις πονηρές τους οδούς θα έχουν να αντιμετωπίσουν δυσμενή κρίση από τον Ιεχωβά στη μεγάλη ημέρα της δικαίωσής του. Αλλά «όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα διασωθεί».—Ιωήλ 2:32· Ψαλμός 145:20· Πράξεις 2:20, 21.

²⁰ Αυτά που μόλις εξετάσαμε είναι μέρος του δεύτερου «αλίμονο». Προτού ολοκληρωθεί αυτό το «αλίμονο» πρόκειται να έρθουν ακόμη περισσότερα, όπως θα δούμε στα κεφάλαια που ακολουθούν.

[Υποσημειώσεις]

Κεφάλαιο 24

Ένα Γλυκόπικρο Άγγελμα

Όραμα 6—Αποκάλυψη 10:1–11:19

Θέμα: Το όραμα του μικρού ρόλου, εμπειρίες στο ναό, το έβδομο σάλπισμα

Χρόνος εκπλήρωσης: Από την ενθρόνιση του Ιησού το 1914 μέχρι τη μεγάλη θλίψη

1, 2. (α) Σε τι κατέληξε το δεύτερο «αλίμονο», και πότε θα ειπωθεί ότι ολοκληρώθηκε αυτό; (β) Ποιον βλέπει τώρα ο Ιωάννης να κατεβαίνει από τον ουρανό;

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ «αλίμονο» ήταν ερημωτικό. Έχει πλήξει το Χριστιανικό κόσμο και τους ηγέτες του, «το ένα τρίτο των ανθρώπων», οι οποίοι με αυτόν τον τρόπο εκτίθενται ως πνευματικά νεκροί. (Αποκάλυψη 9:15) Έπειτα από αυτό, ο Ιωάννης πρέπει να αναρωτιόταν τι θα έφερνε το τρίτο «αλίμονο». Αλλά σταθείτε! Το δεύτερο «αλίμονο» δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη—δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί μέχρι να φτάσουμε στα λόγια του εδαφίου Αποκάλυψη 11:14. Πριν από αυτό, ο Ιωάννης θα παραστεί μάρτυρας μιας τροπής των γεγονότων στην οποία συμμετέχει ενεργά και ο ίδιος. Αυτά τα γεγονότα ξεκινούν με ένα θέαμα που εμπνέει δέος:

² «Και είδα άλλον ισχυρό άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό, έχοντας ένα σύννεφο ως στολή, και ουράνιο τόξο ήταν πάνω στο κεφάλι του, και το πρόσωπό του ήταν σαν τον ήλιο, και τα πόδια του σαν πύρινοι στύλοι».—Αποκάλυψη 10:1.

3. (α) Ποιος είναι ο “ισχυρός άγγελος”; (β) Τι σημαίνει το γεγονός ότι έχει ουράνιο τόξο πάνω στο κεφάλι του;

³ Ποιος είναι αυτός ο “ισχυρός άγγελος”; Είναι φανερό ότι πρόκειται για τον δοξασμένο Ιησού Χριστό σε έναν διαφορετικό ρόλο. Έχει ως στολή ένα σύννεφο αορασίας, πράγμα που μας θυμίζει τα προηγούμενα λόγια του Ιωάννη σχετικά με τον Ιησού: «Έρχεται με τα σύννεφα, και θα τον δει κάθε μάτι, καθώς και εκείνοι που τον τρύπησαν με δόρυ». (Αποκάλυψη 1:7· παράβαλε Ματθαίος 17:2-5.) Το ουράνιο τόξο πάνω στο κεφάλι του μας θυμίζει ένα προηγούμενο όραμα του Ιωάννη σχετικά με το θρόνο του Ιεχωβά, όπου υπήρχε «ένα ουράνιο τόξο όμοιο με σμαράγδι στην εμφάνιση». (Αποκάλυψη 4:3· παράβαλε Ιεζεκιήλ 1:28.) Εκείνο το ουράνιο τόξο υποδήλωνε τη γαλήνη και την ειρήνη που περιβάλλουν το θρόνο του Θεού. Με όμοιο τρόπο, αυτό το ουράνιο τόξο πάνω στο κεφάλι του αγγέλου τον προσδιορίζει ως ειδικό αγγελιοφόρο ειρήνης, τον προειπωμένο “Άρχοντα Ειρήνης” του Ιεχωβά.—Ησαΐας 9:6, 7.

4. Τι υποδηλώνει (α) το ότι το πρόσωπο του ισχυρού αγγέλου είναι «σαν τον ήλιο»; (β) το ότι τα πόδια του αγγέλου είναι «σαν πύρινοι στύλοι»;

⁴ Το πρόσωπο του ισχυρού αγγέλου ήταν «σαν τον ήλιο». Προηγουμένως, ο Ιωάννης, στο όραμα όπου είδε τον Ιησού στο θεϊκό ναό, είχε παρατηρήσει ότι η όψη του Ιησού ήταν «σαν τον ήλιο όταν λάμπει με τη δύναμή του». (Αποκάλυψη 1:16) Ο Ιησούς, ως «ο ήλιος της δικαιοσύνης», λάμπει με γιατρειά στις φτερούγες του προς όφελος εκείνων που φοβούνται το όνομα του Ιεχωβά. (Μαλαχίας 4:2) Όχι μόνο το πρόσωπο, αλλά και τα πόδια αυτού του αγγέλου είναι ένδοξα, «σαν πύρινοι στύλοι». Η σταθερή στάση του σώματός του τον χαρακτηρίζει ως Εκείνον στον οποίο ο Ιεχωβά έχει δώσει “όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη”.—Ματθαίος 28:18· Αποκάλυψη 1:14, 15.

5. Τι βλέπει ο Ιωάννης στο χέρι του ισχυρού αγγέλου;

⁵ Ο Ιωάννης παρατηρεί κατόπιν: «Και είχε στο χέρι του έναν μικρό ρόλο ανοιγμένο. Και έβαλε το δεξί του πόδι πάνω στη θάλασσα και το αριστερό του πάνω στη γη». (Αποκάλυψη 10:2) Και άλλος ρόλος; Ναι, αλλά αυτή τη φορά δεν είναι σφραγισμένος. Μαζί με τον Ιωάννη, μπορούμε να αναμένουμε ότι σύντομα θα δούμε περαιτέρω συναρπαστικές αποκαλύψεις. Πρώτα, όμως, μας δίνεται το σκηνικό των όσων πρόκειται να ακολουθήσουν.

6. (α) Γιατί είναι κατάλληλο το ότι τα πόδια του Ιησού βρίσκονται πάνω στη γη και στη θάλασσα; (β) Πότε εκπληρώθηκαν πλήρως τα εδάφια Ψαλμός 8:5-8;

⁶ Ας επιστρέψουμε στην περιγραφή του Ιησού. Τα πύρινα πόδια του βρίσκονται πάνω στη γη και στη θάλασσα, επί των οποίων ασκεί τώρα πλήρη εξουσία. Συμβαίνει αυτό ακριβώς που δηλώνεται στον προφητικό ψαλμό: «[Ιεχωβά,] τον έκανες [τον Ιησού] μάλιστα λίγο κατώτερο από τους θεοειδείς, και με δόξα και λαμπρότητα τον στεφάνωσες. Τον βάζεις να εξουσιάζει τα έργα των χεριών σου· έθεσες τα πάντα κάτω από τα πόδια του: όλα τα γιδοπρόβατα και τα βόδια, καθώς και τα ζώα της υπαίθρου, τα πουλιά του ουρανού και τα ψάρια της θάλασσας, οτιδήποτε διασχίζει τους δρόμους των θαλασσών». (Ψαλμός 8:5-8· βλέπε επίσης Εβραίους 2:5-9.) Αυτός ο ψαλμός εκπληρώθηκε πλήρως το 1914, όταν ο Ιησούς ενθρονίστηκε ως Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού και άρχισε ο καιρός του τέλους. Επομένως, όσα βλέπει εδώ ο Ιωάννης σε όραμα εφαρμόζονται από εκείνο το έτος και έπειτα.—Ψαλμός 110:1-6· Πράξεις 2:34-36· Δανιήλ 12:4.

Οι Εφτά Βροντές

7. Με ποιον τρόπο φωνάζει ο ισχυρός άγγελος, και ποια είναι η σημασία της κραυγής του;

⁷ Η περισυλλογή με την οποία παρατηρεί ο Ιωάννης αυτόν τον ισχυρό άγγελο διακόπτεται από τον ίδιο τον άγγελο: «Και φώναξε [ο άγγελος] με δυνατή φωνή όπως όταν βρυχιέται το λιοντάρι. Και όταν φώναξε, μίλησαν οι εφτά βροντές με τις δικές τους φωνές». (Αποκάλυψη 10:3) Μια τόσο δυνατή φωνή ασφαλώς τράβηξε την προσοχή του Ιωάννη, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι ο Ιησούς είναι πράγματι «το Λιοντάρι που είναι από τη φυλή του Ιούδα». (Αποκάλυψη 5:5) Ο Ιωάννης θα γνώριζε επίσης ότι και ο Ιεχωβά μερικές φορές λέγεται ότι “βρυχιέται”. Ο βρυχηθμός του Ιεχωβά αναγγέλλει προφητικά την επανασύναξη του πνευματικού Ισραήλ και τον ερχομό της καταστροφικής “ημέρας του Ιεχωβά”. (Ωσηέ 11:10· Ιωήλ 3:14, 16· Αμώς 1:2· 3:7, 8) Είναι, λοιπόν, σαφές ότι η όμοια με λιονταριού κραυγή αυτού του ισχυρού αγγέλου προμηνύει παρόμοια σημαντικά γεγονότα για τη θάλασσα και τη γη. Καλεί τις εφτά βροντές να μιλήσουν.

8. Τι είναι οι “φωνές των εφτά βροντών”;

⁸ Ο Ιωάννης άκουσε προηγουμένως βροντές να βγαίνουν από τον ίδιο το θρόνο του Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 4:5) Παλιότερα, στις ημέρες του Δαβίδ, κατά γράμμα βροντές είχαν μερικές φορές χαρακτηριστεί ως «η φωνή του Ιεχωβά». (Ψαλμός 29:3) Όταν, κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού, ο Ιεχωβά έκανε να ακουστεί η διακήρυξη του σκοπού που είχε να δοξάσει το όνομά του, αυτό σε πολλούς ακούστηκε σαν βροντή. (Ιωάννης 12:28, 29) Επομένως, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι οι “φωνές των εφτά βροντών” αντιπροσωπεύουν το πώς εκφράζει ο Ιεχωβά τους σκοπούς του. Το γεγονός ότι οι βροντές ήταν «εφτά» υπονοεί την πληρότητα όσων άκουσε ο Ιωάννης.

9. Ποια εντολή δίνει μια φωνή από τον ουρανό;

⁹ Αλλά ακούστε! Ηχεί μια άλλη φωνή. Μεταφέρει κάποια εντολή που πρέπει να φαίνεται παράξενη στον Ιωάννη: «Όταν, λοιπόν, μίλησαν οι εφτά βροντές, ήμουν έτοιμος να γράψω· αλλά άκουσα μια φωνή από τον ουρανό να λέει: “Σφράγισε αυτά που είπαν οι εφτά βροντές, και μην τα καταγράψεις”». (Αποκάλυψη 10:4) Ο Ιωάννης πρέπει να ανυπομονούσε να ακούσει και να καταγράψει εκείνα τα βροντερά αγγέλματα, ακριβώς όπως τα μέλη της τάξης του Ιωάννη σήμερα περιμένουν με ζωηρό ενδιαφέρον να αποκαλύψει ο Ιεχωβά τους θεϊκούς του σκοπούς ώστε να τους δημοσιοποιήσουν. Τέτοιες αποκαλύψεις γίνονται μόνο στον προσδιορισμένο καιρό του Ιεχωβά.—Λουκάς 12:42· βλέπε επίσης Δανιήλ 12:8, 9.

Το Τέλος του Ιερού Μυστικού

10. Σε ποιον ορκίζεται ο ισχυρός άγγελος, και τι διακηρύττει;

¹⁰ Στο μεταξύ, ο Ιεχωβά έχει μια άλλη αποστολή για τον Ιωάννη. Αφού ακούστηκαν οι εφτά βροντές, ξαναμιλάει ο ισχυρός άγγελος: «Και ο άγγελος που είδα να στέκεται πάνω στη θάλασσα και πάνω στη γη ύψωσε το δεξί του χέρι προς τον ουρανό, και ορκίστηκε σε Εκείνον που ζει στους αιώνες των αιώνων, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και όσα βρίσκονται σε αυτόν και τη γη και όσα βρίσκονται σε αυτήν και τη θάλασσα και όσα βρίσκονται σε αυτήν: “Δεν θα υπάρξει πια καμιά καθυστέρηση”». (Αποκάλυψη 10:5, 6) Σε ποιον ορκίζεται ο ισχυρός άγγελος; Ο δοξασμένος Ιησούς δεν ορκίζεται στον εαυτό του, αλλά στην ύψιστη Εξουσία των πάντων, τον Ιεχωβά, τον αθάνατο Δημιουργό των ουρανών και της γης. (Ησαΐας 45:12, 18) Με αυτόν τον όρκο, ο άγγελος διαβεβαιώνει τον Ιωάννη ότι δεν θα υπάρξει περαιτέρω καθυστέρηση από μέρους του Θεού.

11, 12. (α) Τι σημαίνει το ότι «δεν θα υπάρξει πια καμιά καθυστέρηση»; (β) Τι θα φερθεί σε τέλος;

¹¹ Η λέξη «καθυστέρηση» σε αυτό το εδάφιο αποδίδει τη λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου χρόνος. Έτσι λοιπόν, μερικοί πιστεύουν ότι αυτή η διακήρυξη του αγγέλου πρέπει να αποδοθεί: «Χρόνος πια δεν θα υπάρχει», με την έννοια ότι ο χρόνος, όπως τον γνωρίζουμε, πρόκειται να τερματιστεί. Αλλά εδώ η λέξη χρόνος χρησιμοποιείται χωρίς οριστικό άρθρο. Επομένως, δεν σημαίνει το χρόνο γενικά αλλά, αντιθέτως, «έναν καιρό» ή «μια περίοδο χρόνου». Με άλλα λόγια, δεν θα υπάρξει καμιά περαιτέρω περίοδος χρόνου (ή καθυστέρηση) από μέρους του Ιεχωβά. Ένα παράγωγο της λέξης χρόνος χρησιμοποιείται και στο εδάφιο Εβραίους 10:37, όπου ο Παύλος, παραθέτοντας από τα εδάφια Αββακούμ 2:3, 4, γράφει ότι «αυτός που έρχεται . . . δεν θα καθυστερήσει [χρονίσει, Κείμενο]».

¹² «Δεν θα υπάρξει πια καμιά καθυστέρηση»—πόσο ελκυστικά είναι αυτά τα λόγια για την ηλικιωμένη τάξη του Ιωάννη σήμερα! Από ποια άποψη δεν θα υπάρξει καμιά καθυστέρηση; Ο Ιωάννης μάς πληροφορεί: «Αλλά στις ημέρες κατά τις οποίες θα ηχήσει ο έβδομος άγγελος, όταν αυτός θα είναι έτοιμος να σαλπίσει, το ιερό μυστικό του Θεού σύμφωνα με τα καλά νέα που αυτός διακήρυξε στους δούλους του τους προφήτες θα έχει φερθεί σε τέλος». (Αποκάλυψη 10:7) Έχει φτάσει ο καιρός του Ιεχωβά για να οδηγήσει το ιερό μυστικό του στο ευτυχές του αποκορύφωμα, με ένδοξη επιτυχία!

13. Ποιο είναι το ιερό μυστικό του Θεού;

¹³ Ποιο είναι αυτό το ιερό μυστικό; Περιλαμβάνει το σπέρμα για το οποίο πρωτοδόθηκε υπόσχεση στην Εδέμ και το οποίο, όπως αποδείχτηκε, ήταν πρωτίστως ο Ιησούς Χριστός. (Γένεση 3:15· 1 Τιμόθεο 3:16) Αφορά επίσης την ταυτότητα της γυναίκας από την οποία προέρχεται το Σπέρμα. (Ησαΐας 54:1· Γαλάτες 4:26-28) Επιπλέον, περιλαμβάνει και τα δευτερεύοντα μέλη της τάξης του σπέρματος και τη Βασιλεία στην οποία κυβερνάει το Σπέρμα. (Λουκάς 8:10· Εφεσίους 3:3-9· Κολοσσαείς 1:26, 27· 2:2· Αποκάλυψη 1:5, 6) Τα καλά νέα σχετικά με αυτή τη μοναδική ουράνια Βασιλεία πρέπει να κηρυχτούν σε όλη τη γη στη διάρκεια του καιρού του τέλους.—Ματθαίος 24:14.

14. Γιατί συνδέεται το τρίτο «αλίμονο» με τη Βασιλεία του Θεού;

¹⁴ Ασφαλώς, αυτά είναι τα καλύτερα νέα. Εντούτοις, στα εδάφια Αποκάλυψη 11:14, 15, το τρίτο «αλίμονο» συνδέεται με τη Βασιλεία. Γιατί; Επειδή για τους ανθρώπους που προτιμούν το σύστημα πραγμάτων του Σατανά, η διασάλπιση των καλών νέων ότι το ιερό μυστικό του Θεού έχει φερθεί σε τέλος—δηλαδή ότι η Μεσσιανική Βασιλεία του Θεού είναι παρούσα—ισοδυναμεί με πολύ δυσάρεστα νέα. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 2:16.) Σημαίνει ότι το παγκόσμιο σύστημα που συμπαθούν τόσο πολύ πρόκειται να καταστραφεί σύντομα. Οι φωνές των εφτά βροντών, που περιέχουν δυσοίωνες προειδοποιήσεις για θύελλα, γίνονται καθαρότερες και δυνατότερες καθώς πλησιάζει η μεγάλη ημέρα εκδίκησης του Ιεχωβά.—Σοφονίας 1:14-18.

Ο Ανοιγμένος Ρόλος

15. Τι λένε στον Ιωάννη η φωνή από τον ουρανό και ο ισχυρός άγγελος, και τι επίδραση έχει αυτό στον Ιωάννη;

¹⁵ Ενώ ο Ιωάννης περιμένει να σαλπίσει η έβδομη σάλπιγγα και να φερθεί σε τέλος το ιερό μυστικό του Θεού, του δίνεται ένας περαιτέρω διορισμός: «Και η φωνή που άκουσα από τον ουρανό μιλάει πάλι μαζί μου και λέει: “Πήγαινε, πάρε τον ανοιγμένο ρόλο που είναι στο χέρι του αγγέλου ο οποίος στέκεται πάνω στη θάλασσα και πάνω στη γη”. Και πήγα στον άγγελο και του είπα να μου δώσει το μικρό ρόλο. Και μου είπε: “Πάρε τον και κατάφαγέ τον, και θα πικράνει την κοιλιά σου, αλλά στο στόμα σου θα είναι γλυκός σαν μέλι”. Και πήρα το μικρό ρόλο από το χέρι του αγγέλου και τον κατέφαγα, και στο στόμα μου ήταν γλυκός σαν μέλι· αλλά αφού τον έφαγα, πικράθηκε η κοιλιά μου. Και μου λένε: “Πρέπει να προφητεύσεις πάλι αναφορικά με λαούς και έθνη και γλώσσες και πολλούς βασιλιάδες”».—Αποκάλυψη 10:8-11.

16. (α) Πώς είχε ο προφήτης Ιεζεκιήλ μια παρόμοια εμπειρία με εκείνη του Ιωάννη; (β) Γιατί ήταν ο μικρός ρόλος γλυκός στη γεύση για τον Ιωάννη, αλλά πικρός στη χώνεψη;

¹⁶ Η εμπειρία του Ιωάννη είναι μάλλον παρόμοια με εκείνη του προφήτη Ιεζεκιήλ στη διάρκεια της εξορίας του στη γη της Βαβυλωνίας. Και αυτός έλαβε επίσης την εντολή να φάει έναν ρόλο που είχε γλυκιά γεύση στο στόμα του. Αλλά όταν ο ρόλος γέμισε το στομάχι του, τον κατέστησε υπεύθυνο να προείπει πικρά πράγματα για το στασιαστικό οίκο του Ισραήλ. (Ιεζεκιήλ 2:8–3:15) Παρόμοια, ο ανοιγμένος ρόλος που ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός δίνει στον Ιωάννη είναι ένα θεϊκό άγγελμα. Ο Ιωάννης πρόκειται να κηρύξει αναφορικά με «λαούς και έθνη και γλώσσες και πολλούς βασιλιάδες». Είναι γλυκό για τον ίδιο να τρώει αυτόν το ρόλο επειδή προέρχεται από θεϊκή πηγή. (Παράβαλε Ψαλμός 119:103· Ιερεμίας 15:15, 16.) Αλλά είναι πικρό στη χώνεψη, επειδή—όπως και με τον Ιεζεκιήλ προηγουμένως—αυτός ο ρόλος προλέγει δυσάρεστα πράγματα για τους στασιαστικούς ανθρώπους.—Ψαλμός 145:20.

17. (α) Ποιοι είναι εκείνοι που λένε στον Ιωάννη να προφητεύσει «πάλι», και τι σημαίνει αυτό; (β) Πότε επρόκειτο να εκπληρωθεί η εντυπωσιακή απεικόνιση που είδε ο Ιωάννης;

¹⁷ Εκείνοι που λένε στον Ιωάννη να προφητεύσει πάλι είναι αναμφίβολα ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός. Ο Ιωάννης, παρότι είναι εξόριστος στο νησί της Πάτμου, έχει ήδη προφητεύσει αναφορικά με λαούς, έθνη, γλώσσες και βασιλιάδες μέσω των πληροφοριών που έχουν καταγραφεί μέχρι τώρα στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Η λέξη «πάλι» σημαίνει ότι πρέπει να γράψει και να γνωστοποιήσει τις υπόλοιπες πληροφορίες που είναι καταγραμμένες στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Αλλά να θυμάστε ότι ο Ιωάννης εδώ στην πραγματικότητα συμμετέχει στο προφητικό όραμα. Αυτά που καταγράφει είναι ουσιαστικά μια προφητεία που επρόκειτο να εκπληρωθεί μετά το 1914, όταν ο ισχυρός άγγελος παίρνει τη θέση του με το ένα πόδι στη γη και το άλλο στη θάλασσα. Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτή η εντυπωσιακή απεικόνιση για την τάξη του Ιωάννη σήμερα;

Ο Μικρός Ρόλος Σήμερα

18. Στην αρχή της ημέρας του Κυρίου, ποιο ενδιαφέρον έδειχνε η τάξη του Ιωάννη για το βιβλίο της Αποκάλυψης;

¹⁸ Αυτά που βλέπει ο Ιωάννης προσκιάζουν με αξιοσημείωτο τρόπο την εμπειρία της τάξης του Ιωάννη στην αρχή της ημέρας του Κυρίου. Η κατανόησή τους σχετικά με τους σκοπούς του Ιεχωβά, περιλαμβανομένης και της σημασίας των εφτά βροντών, ήταν τότε ελλιπής. Ωστόσο, είχαν βαθύ ενδιαφέρον για την Αποκάλυψη, και ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ είχε σχολιάσει πολλές περικοπές της στη διάρκεια της ζωής του. Μετά το θάνατό του το 1916, πολλά από τα συγγράμματά του συγκεντρώθηκαν και εκδόθηκαν σε ένα βιβλίο με τίτλο Το Τετελεσμένον Μυστήριον. Με τον καιρό, όμως, αυτό το βιβλίο αποδείχτηκε ανεπαρκές ως εξήγηση της Αποκάλυψης. Το υπόλοιπο των αδελφών του Χριστού χρειάστηκε να περιμένει λίγο ακόμη, μέχρι που άρχισαν να εκπληρώνονται τα οράματα, προκειμένου να αποκτήσει ακριβή κατανόηση αυτού του θεόπνευστου υπομνήματος.

19. (α) Πώς χρησιμοποιήθηκε η τάξη του Ιωάννη από τον Ιεχωβά Θεό προτού ακόμη γίνουν πλήρως γνωστές οι φωνές των εφτά βροντών; (β) Πότε δόθηκε στην τάξη του Ιωάννη ο ανοιγμένος μικρός ρόλος, και τι σήμαινε αυτό για τα μέλη της;

¹⁹ Εντούτοις, όπως ο Ιωάννης, έτσι και αυτοί χρησιμοποιήθηκαν από τον Ιεχωβά προτού ακόμη γίνουν πλήρως γνωστές οι φωνές των εφτά βροντών. Είχαν κηρύξει με επιμέλεια επί 40 χρόνια πριν από το 1914, και είχαν αγωνιστεί να παραμείνουν δραστήριοι στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου. Είχαν αποδειχτεί εκείνοι οι οποίοι, όταν ήρθε ο κύριος, βρέθηκαν να δίνουν στο υπηρετικό προσωπικό τροφή στον κατάλληλο καιρό. (Ματθαίος 24:45-47) Ως εκ τούτου, το 1919 αυτοί ήταν εκείνοι στους οποίους δόθηκε ο ανοιγμένος μικρός ρόλος—δηλαδή ένα ανοιχτό άγγελμα για να κηρύξουν στην ανθρωπότητα. Όπως ο Ιεζεκιήλ, έτσι και αυτοί είχαν ένα άγγελμα για μια άπιστη οργάνωση—το Χριστιανικό κόσμο—που ισχυριζόταν ότι υπηρετούσε τον Θεό αλλά στην πραγματικότητα δεν έκανε κάτι τέτοιο. Όπως ο Ιωάννης, έτσι και αυτοί έπρεπε να κηρύξουν και άλλα πράγματα αναφορικά με «λαούς και έθνη και γλώσσες και πολλούς βασιλιάδες».

20. Τι εξεικόνιζε το γεγονός ότι ο Ιωάννης έφαγε το ρόλο;

²⁰ Το γεγονός ότι ο Ιωάννης έφαγε το ρόλο εξεικόνιζε το ότι οι αδελφοί του Ιησού αποδέχτηκαν αυτόν το διορισμό. Έγινε κτήμα τους σε τέτοιον βαθμό ώστε τώρα ταυτίζονταν με το συγκεκριμένο μέρος του Λόγου του Θεού, αντλώντας τροφή από αυτό. Αλλά τα όσα έπρεπε να κηρύξουν περιείχαν εκφράσεις των κρίσεων του Ιεχωβά οι οποίες δεν θα άρεσαν σε πολλούς ανθρώπους. Πράγματι, αυτό το κήρυγμα περιλάμβανε τις πληγές που προλέχθηκαν στο 8ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης. Για εκείνους τους ειλικρινείς Χριστιανούς, όμως, ήταν γλυκό το να γνωρίζουν αυτές τις κρίσεις και να αντιλαμβάνονται ότι ο Ιεχωβά τούς χρησιμοποιούσε και πάλι για να τις διακηρύξουν.—Ψαλμός 19:9, 10.

21. (α) Πώς έγινε γλυκό το άγγελμα του μικρού ρόλου και για το μεγάλο πλήθος; (β) Γιατί είναι τα καλά νέα άσχημα νέα για τους εναντιουμένους;

²¹ Με τον καιρό, το άγγελμα αυτού του ρόλου έγινε γλυκό και για το «μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες», οι οποίοι στέναζαν εξαιτίας των απεχθών πραγμάτων που έβλεπαν να γίνονται στο Χριστιανικό κόσμο. (Αποκάλυψη 7:9· Ιεζεκιήλ 9:4) Και αυτοί επίσης διακηρύττουν σθεναρά τα καλά νέα, χρησιμοποιώντας γλυκά, ευχάριστα λόγια καθώς περιγράφουν τη θαυμάσια προμήθεια του Ιεχωβά για τους προβατοειδείς Χριστιανούς. (Ψαλμός 37:11, 29· Κολοσσαείς 4:6) Αλλά για τους εναντιουμένους, αυτά είναι άσχημα νέα. Γιατί; Επειδή σημαίνουν ότι το σύστημα στο οποίο εμπιστεύονται—και το οποίο μπορεί ακόμη και να τους έχει φέρει εφήμερη ικανοποίηση—πρέπει να αφανιστεί. Για αυτούς, τα καλά νέα προμηνύουν καταστροφή.—Φιλιππησίους 1:27, 28· παράβαλε Δευτερονόμιο 28:15· 2 Κορινθίους 2:15, 16.

Κεφάλαιο 25

Η Αναζωογόνηση των Δύο Μαρτύρων

1. Τι καλεί ο ισχυρός άγγελος τον Ιωάννη να κάνει;

ΠΡΟΤΟΥ περάσει τελικά το δεύτερο «αλίμονο», ο ισχυρός άγγελος καλεί τον Ιωάννη να συμμετάσχει σε μια άλλη προφητική παρουσίαση, η οποία έχει σχέση με το ναό. (Αποκάλυψη 9:12· 10:1) Να τι αναφέρει ο Ιωάννης: «Και μου δόθηκε ένα καλάμι όμοιο με ραβδί καθώς αυτός είπε: “Σήκω και μέτρησε το αγιαστήριο του ναού του Θεού και το θυσιαστήριο και εκείνους που προσφέρουν λατρεία μέσα σε αυτό”».—Αποκάλυψη 11:1.

Το Αγιαστήριο του Ναού

2. (α) Ποιο αγιαστήριο θα παρέμενε μέχρι τις ημέρες μας; (β) Ποιος είναι ο Αρχιερέας του αγιαστηρίου του ναού, και ποια είναι τα Άγια των Αγίων του;

² Ο ναός που αναφέρεται εδώ δεν μπορεί να είναι κανένας κατά γράμμα ναός στην Ιερουσαλήμ, εφόσον ο τελευταίος από αυτούς τους ναούς καταστράφηκε από τους Ρωμαίους το 70 Κ.Χ. Ωστόσο, ο απόστολος Παύλος έδειξε ότι ακόμη και πριν από εκείνη την καταστροφή είχε εμφανιστεί ένα άλλο αγιαστήριο το οποίο θα παρέμενε μέχρι τις ημέρες μας. Αυτό ήταν ο μεγάλος πνευματικός ναός ο οποίος εκπλήρωσε τους προφητικούς τύπους της σκηνής της μαρτυρίας και των ναών που χτίστηκαν αργότερα στην Ιερουσαλήμ. Είναι “η αληθινή σκηνή, την οποία ανήγειρε ο Ιεχωβά, και όχι άνθρωπος”, και Αρχιερέας της είναι ο Ιησούς, ο οποίος σύμφωνα με την περιγραφή του Παύλου έχει ήδη «καθήσει στα δεξιά του θρόνου της Μεγαλειότητας στους ουρανούς». Τα Άγια των Αγίων αυτού του αγιαστηρίου είναι ο τόπος της παρουσίας του Ιεχωβά στον ίδιο τον ουρανό.—Εβραίους 8:1, 2· 9:11, 24.

3. Στη σκηνή της μαρτυρίας, τι εξεικόνιζαν (α) η κουρτίνα που χώριζε τα Άγια των Αγίων από τα Άγια; (β) οι θυσίες ζώων; (γ) το θυσιαστήριο;

³ Ο απόστολος Παύλος εξηγεί ότι η κουρτίνα της σκηνής της μαρτυρίας, που χώριζε τα Άγια των Αγίων από τα Άγια, εξεικονίζει τη σάρκα του Ιησού. Όταν ο Ιησούς θυσίασε τη ζωή του, αυτή η κουρτίνα σκίστηκε στα δύο, πράγμα που έδειχνε ότι η σάρκα του Ιησού δεν αποτελούσε πια φραγμό για την είσοδό του στην παρουσία του Ιεχωβά στον ουρανό. Με βάση τη θυσία του Ιησού, οι χρισμένοι υφιερείς του που πέθαιναν πιστοί θα εισέρχονταν και αυτοί στους ουρανούς στον κατάλληλο καιρό. (Ματθαίος 27:50, 51· Εβραίους 9:3· 10:19, 20) Ο Παύλος τονίζει επίσης ότι οι συνεχείς θυσίες ζώων στη σκηνή της μαρτυρίας υποδείκνυαν τη μία θυσία της τέλειας ανθρώπινης ζωής του Ιησού. Το θυσιαστήριο στην αυλή αντιπροσώπευε την προμήθεια που έκανε ο Ιεχωβά, σύμφωνα με το θέλημά του, να δεχτεί τη θυσία την οποία πρόσφερε ο Ιησούς για χάρη των «πολλών»—των χρισμένων και αργότερα των άλλων προβάτων—«που αποβλέπουν ένθερμα σε αυτόν για τη σωτηρία τους».—Εβραίους 9:28· 10:9, 10· Ιωάννης 10:16.

4. Τι συμβολίζουν (α) τα Άγια; (β) η αυλή;

⁴ Από αυτές τις θεόπνευστες πληροφορίες, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τα Άγια της σκηνής της μαρτυρίας συμβολίζουν μια άγια κατάσταση, την οποία απόλαυσε πρώτα ο Χριστός και κατόπιν την απολαμβάνουν τα χρισμένα μέλη του βασιλικού ιερατείου των 144.000 ενόσω βρίσκονται ακόμη στη γη, πριν περάσουν από την “κουρτίνα”. (Εβραίους 6:19, 20· 1 Πέτρου 2:9) Τα Άγια αντιπροσωπεύουν κατάλληλα το γεγονός ότι έχουν υιοθετηθεί ως πνευματικοί γιοι του Θεού, ακριβώς όπως ο Θεός αναγνώρισε τον Ιησού ως Γιο του μετά το βάφτισμα του Ιησού στον Ιορδάνη το 29 Κ.Χ. (Λουκάς 3:22· Ρωμαίους 8:15) Και τι θα πούμε για την αυλή, που ήταν το μόνο τμήμα της σκηνής της μαρτυρίας το οποίο ήταν ορατό στους Ισραηλίτες που δεν ήταν ιερείς καθώς και ο χώρος όπου γίνονταν οι θυσίες; Αυτή εξεικονίζει την τέλεια υπόσταση του ανθρώπου Ιησού, χάρη στην οποία είχε τα προσόντα να προσφέρει τη ζωή του για την ανθρωπότητα. Επίσης αντιπροσωπεύει τη δίκαιη υπόσταση που έχουν οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού ως άγιοι ενόσω βρίσκονται στη γη, υπόσταση η οποία τους υπολογίζεται με βάση τη θυσία του Ιησού.a—Ρωμαίους 1:7· 5:1.

Μέτρημα του Αγιαστηρίου του Ναού

5. Στις προφητείες των Εβραϊκών Γραφών, τι υποδήλωνε (α) το μέτρημα της Ιερουσαλήμ; (β) το μέτρημα του ναού που είδε σε όραμα ο Ιεζεκιήλ;

⁵ Στον Ιωάννη λέγεται να “μετρήσει το αγιαστήριο του ναού του Θεού και το θυσιαστήριο και εκείνους που προσφέρουν λατρεία μέσα σε αυτό”. Τι υποδηλώνει αυτό; Στις προφητείες των Εβραϊκών Γραφών, τέτοιου είδους μέτρημα παρείχε εγγύηση ότι θα αποδιδόταν δικαιοσύνη με βάση τους τέλειους κανόνες του Ιεχωβά. Στις ημέρες του πονηρού Βασιλιά Μανασσή, το προφητικό μέτρημα της Ιερουσαλήμ πιστοποιούσε ότι εκείνη η πόλη είχε κριθεί αμετάκλητα άξια καταστροφής. (2 Βασιλέων 21:13· Θρήνοι 2:8) Ωστόσο, όταν ο Ιερεμίας είδε αργότερα την Ιερουσαλήμ να μετριέται, αυτό επιβεβαίωνε ότι η πόλη επρόκειτο να ανοικοδομηθεί. (Ιερεμίας 31:39· βλέπε επίσης Ζαχαρίας 2:2-8.) Με παρόμοιο τρόπο, το εκτενές και λεπτομερές μέτρημα του ναού που είδε σε όραμα ο Ιεζεκιήλ αποτελούσε για τους Ιουδαίους εξορίστους στη Βαβυλώνα εγγύηση ότι η αληθινή λατρεία θα αποκαθίστατο στην πατρίδα τους. Επίσης υπενθύμιζε ότι, έχοντας υπόψη τα σφάλματά τους, οι Ισραηλίτες θα έπρεπε στο εξής να ανταποκρίνονται στους άγιους κανόνες του Θεού.—Ιεζεκιήλ 40:3, 4· 43:10.

6. Ποιου πράγματος αποτελεί σημείο το ότι λέγεται στον Ιωάννη να μετρήσει το αγιαστήριο του ναού και τους ιερείς που προσφέρουν λατρεία μέσα σε αυτό; Εξηγήστε.

⁶ Επομένως, όταν δίνεται στον Ιωάννη η εντολή να μετρήσει το αγιαστήριο του ναού και τους ιερείς που προσφέρουν λατρεία εκεί, αυτό αποτελεί σημείο που δείχνει ότι τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την εκπλήρωση των σκοπών του Ιεχωβά όσον αφορά τη διευθέτηση του ναού και εκείνους που σχετίζονται με αυτήν, και ότι οι συγκεκριμένοι σκοποί πλησιάζουν στο αποκορύφωμά τους. Τώρα που τα πάντα έχουν τεθεί κάτω από τα πόδια του ισχυρού αγγέλου του Ιεχωβά, είναι καιρός «το βουνό του οίκου του Ιεχωβά [να] στερεωθεί πάνω από την κορυφή των βουνών». (Ησαΐας 2:2-4) Η αγνή λατρεία του Ιεχωβά πρέπει να εξυψωθεί, ύστερα από αιώνες αποστασίας του Χριστιανικού κόσμου. Είναι δε καιρός να αναστηθούν οι πιστοί αδελφοί του Ιησού που έχουν πεθάνει και να μπουν “στα Άγια των Αγίων”. (Δανιήλ 9:24· 1 Θεσσαλονικείς 4:14-16· Αποκάλυψη 6:11· 14:4) Επίσης, οι τελευταίοι σφραγισμένοι “δούλοι του Θεού μας” που βρίσκονται στη γη πρέπει να μετρηθούν σύμφωνα με τους θεϊκούς κανόνες προκειμένου να πληρούν τις προϋποθέσεις για να λάβουν τη μόνιμη θέση τους στη διευθέτηση του ναού ως γεννημένοι από το πνεύμα γιοι του Θεού. Η τάξη του Ιωάννη σήμερα γνωρίζει καλά αυτούς τους άγιους κανόνες και είναι αποφασισμένη να ανταποκριθεί σε αυτούς.—Αποκάλυψη 7:1-3· Ματθαίος 13:41, 42· Εφεσίους 1:13, 14· παράβαλε Ρωμαίους 11:20.

Η Καταπάτηση της Αυλής

7. (α) Γιατί ειπώθηκε στον Ιωάννη να μη μετρήσει την αυλή; (β) Πότε καταπατήθηκε η άγια πόλη επί 42 μήνες; (γ) Πώς απέτυχε ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου να υποστηρίξει τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά στη διάρκεια των 42 μηνών;

⁷ Γιατί απαγορεύτηκε στον Ιωάννη να μετρήσει την αυλή; Μας το εξηγεί με τα ακόλουθα λόγια: «Την αυλή, όμως, που είναι έξω από το αγιαστήριο του ναού, άφησέ την εντελώς έξω και μην τη μετρήσεις, επειδή έχει δοθεί στα έθνη, και αυτά θα καταπατήσουν την άγια πόλη σαράντα δύο μήνες». (Αποκάλυψη 11:2) Έχουμε επισημάνει ότι η αυλή εξεικονίζει τη δίκαιη υπόσταση των γεννημένων από το πνεύμα Χριστιανών στη γη. Όπως θα δούμε, εδώ γίνεται λόγος για 42 κυριολεκτικούς μήνες που αρχίζουν το Δεκέμβριο του 1914 και φτάνουν μέχρι τον Ιούνιο του 1918, μια περίοδο στην οποία όλοι όσοι ομολογούσαν ότι είναι Χριστιανοί υποβλήθηκαν σε σκληρή δοκιμασία. Θα υποστήριζαν άραγε τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά στη διάρκεια εκείνων των ετών του πολέμου; Οι περισσότεροι δεν το έκαναν αυτό. Ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου, ως σύνολο, έθεσε τον εθνικισμό πάνω από την υπακοή στο θεϊκό νόμο. Και στις δύο παρατάξεις του πολέμου, ο οποίος διεξάχθηκε κυρίως μέσα στο Χριστιανικό κόσμο, οι κληρικοί με τα κηρύγματά τους οδήγησαν τους νεαρούς άντρες στα χαρακώματα. Εκατομμύρια σφαγιάστηκαν. Όταν άρχισε η κρίση από τον οίκο του Θεού το 1918, είχαν αναμειχθεί και οι Ηνωμένες Πολιτείες στο αιματοκύλισμα, και οι κληρικοί ολόκληρου του Χριστιανικού κόσμου είχαν επισύρει ενοχή αίματος που εξακολουθεί να κραυγάζει για θεϊκή εκδίκηση. (1 Πέτρου 4:17) Η απόρριψή τους είναι οριστική και αμετάκλητη.—Ησαΐας 59:1-3, 7, 8· Ιερεμίας 19:3, 4.

8. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τι αντιλήφθηκαν πολλοί Σπουδαστές της Γραφής, αλλά τι δεν είχαν κατανοήσει πλήρως;

⁸ Τι συνέβη, όμως, με τη μικρή ομάδα των Σπουδαστών της Γραφής; Μήπως επρόκειτο να μετρηθούν αμέσως το 1914 όσον αφορά την προσκόλλησή τους στους θεϊκούς κανόνες; Όχι. Σαν τους καθ’ ομολογία Χριστιανούς του Χριστιανικού κόσμου, και αυτοί επίσης έπρεπε να δοκιμαστούν. “Αφέθηκαν εντελώς έξω, δόθηκαν στα έθνη” για να υποστούν σκληρή δοκιμασία και διωγμό. Πολλοί από αυτούς αντιλήφθηκαν ότι δεν έπρεπε να πάνε και να σκοτώσουν τον συνάνθρωπό τους, αλλά δεν είχαν κατανοήσει ακόμη πλήρως τη Χριστιανική ουδετερότητα. (Μιχαίας 4:3· Ιωάννης 17:14, 16· 1 Ιωάννη 3:15) Υπό την πίεση των εθνών, μερικοί συμβιβάστηκαν.

9. Ποια είναι η άγια πόλη που καταπατήθηκε από τα έθνη, και ποιοι αντιπροσωπεύουν αυτή την πόλη στη γη;

⁹ Πώς, όμως, καταπατήθηκε η άγια πόλη από εκείνα τα έθνη; Είναι σαφές ότι αυτό δεν αναφέρεται στην Ιερουσαλήμ που καταστράφηκε πάνω από 25 χρόνια πριν από τη συγγραφή της Αποκάλυψης. Απεναντίας, η άγια πόλη είναι η Νέα Ιερουσαλήμ, η οποία περιγράφεται αργότερα στην Αποκάλυψη και αντιπροσωπεύεται τώρα στη γη από το υπόλοιπο των χρισμένων Χριστιανών στην εσωτερική αυλή του ναού. Με τον καιρό, και αυτοί επίσης θα γίνουν μέρος της άγιας πόλης. Έτσι λοιπόν, όταν εκείνοι καταπατούνται, αυτό σημαίνει ότι καταπατείται η ίδια η πόλη.—Αποκάλυψη 21:2, 9-21.

Οι Δύο Μάρτυρες

10. Τι πρέπει να κάνουν οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά ενόσω καταπατούνται;

¹⁰ Ακόμη και ενόσω καταπατούνται, αυτοί οι όσιοι δεν παύουν να είναι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, η προφητεία συνεχίζει: «“Και θα κάνω τους δύο μάρτυρές μου να προφητεύσουν χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες ντυμένοι με σάκο”. Αυτοί συμβολίζονται από τα δύο ελαιόδεντρα και τους δύο λυχνοστάτες και στέκονται ενώπιον του Κυρίου της γης».—Αποκάλυψη 11:3, 4.

11. Τι σήμαινε για τους πιστούς χρισμένους Χριστιανούς το να προφητεύσουν «ντυμένοι με σάκο»;

¹¹ Αυτοί οι πιστοί χρισμένοι Χριστιανοί χρειάζονταν την ιδιότητα της υπομονής, επειδή έπρεπε να προφητεύσουν «ντυμένοι με σάκο». Τι σήμαινε αυτό; Στους Βιβλικούς χρόνους ο σάκος συνήθως συμβόλιζε πένθος. Όταν ένα άτομο φορούσε σάκο, αυτό σήμαινε ότι είχε καταβληθεί από θλίψη ή στενοχώρια. (Γένεση 37:34· Ιώβ 16:15, 16· Ιεζεκιήλ 27:31) Ο σάκος συνδεόταν με τα πένθιμα αγγέλματα καταδίκης ή θλίψης που έπρεπε να διακηρύξουν οι προφήτες του Θεού. (Ησαΐας 3:8, 24-26· Ιερεμίας 48:37· 49:3) Η περιβολή με σάκο μπορεί να έδειχνε ταπεινοφροσύνη ή μετάνοια λόγω θεϊκής προειδοποίησης. (Ιωνάς 3:5) Ο σάκος που φορούσαν οι δύο μάρτυρες φαίνεται ότι υποδηλώνει την ταπεινή εγκαρτέρησή τους καθώς ανάγγελλαν τις κρίσεις του Ιεχωβά. Αυτοί ήταν μάρτυρες που διακήρυτταν την ημέρα εκδίκησης του Ιεχωβά η οποία θα φέρει πένθος και στα έθνη.—Δευτερονόμιο 32:41-43.

12. Γιατί φαίνεται να είναι κυριολεκτική η χρονική περίοδος κατά την οποία επρόκειτο να καταπατηθεί η άγια πόλη;

¹² Η τάξη του Ιωάννη έπρεπε να κηρύξει αυτό το άγγελμα για ένα σαφώς καθορισμένο διάστημα: 1.260 ημέρες, δηλαδή 42 μήνες, διάστημα ίσο με το χρόνο κατά τον οποίο επρόκειτο να καταπατηθεί η άγια πόλη. Φαίνεται ότι αυτή η περίοδος είναι κυριολεκτική, αφού διατυπώνεται με δύο διαφορετικούς τρόπους, πρώτα σε μήνες και κατόπιν σε ημέρες. Επιπλέον, στην αρχή της ημέρας του Κυρίου, υπήρξε μια ιδιαίτερη περίοδος τριάμισι ετών στην οποία οι δύσκολες εμπειρίες του λαού του Θεού ταίριαζαν με τα γεγονότα που προφητεύονται εδώ—αρχίζοντας από το Δεκέμβριο του 1914 και συνεχίζοντας μέχρι τον Ιούνιο του 1918. (Αποκάλυψη 1:10) Τα μέλη αυτής της τάξης κήρυξαν ένα άγγελμα που έμοιαζε με «σάκο», σχετικά με την κρίση του Ιεχωβά εναντίον του Χριστιανικού κόσμου και του κόσμου συνολικά.

13. (α) Τι υποδηλώνει το ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί συμβολίστηκαν από δύο μάρτυρες; (β) Ποια προφητεία του Ζαχαρία έρχεται στο νου από το γεγονός ότι ο Ιωάννης αποκαλεί τους δύο μάρτυρες “τα δύο ελαιόδεντρα και οι δύο λυχνοστάτες”;

¹³ Το γεγονός ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί συμβολίστηκαν από δύο μάρτυρες αποτελεί για εμάς επιβεβαίωση ότι το άγγελμά τους ήταν ακριβές και καλά τεκμηριωμένο. (Παράβαλε Δευτερονόμιο 17:6· Ιωάννης 8:17, 18.) Ο Ιωάννης τούς αποκαλεί “τα δύο ελαιόδεντρα και οι δύο λυχνοστάτες”, λέγοντας ότι «στέκονται ενώπιον του Κυρίου της γης». Αυτό αποτελεί καταφανή αναφορά στην προφητεία του Ζαχαρία, ο οποίος είδε έναν εφτάφωτο λυχνοστάτη και δύο ελαιόδεντρα. Τα ελαιόδεντρα λέχθηκε ότι εξεικόνιζαν τους “δύο χρισμένους”, δηλαδή τον Κυβερνήτη Ζοροβάβελ και τον Αρχιερέα Ιησού, οι οποίοι “στέκονταν δίπλα στον Κύριο όλης της γης”.—Ζαχαρίας 4:1-3, 14.

14. (α) Τι υποδήλωνε το όραμα του Ζαχαρία σχετικά με τα δύο ελαιόδεντρα και το λυχνοστάτη; (β) Ποια εμπειρία θα είχαν οι χρισμένοι Χριστιανοί κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο;

¹⁴ Ο Ζαχαρίας έζησε σε έναν καιρό ανοικοδόμησης, και το όραμα στο οποίο είδε δύο ελαιόδεντρα σήμαινε ότι ο Ζοροβάβελ και ο Ιησούς θα ευλογούνταν με το πνεύμα του Ιεχωβά ώστε να ενισχύσουν το λαό για το έργο. Το όραμα του λυχνοστάτη υπενθύμισε στον Ζαχαρία να μην “καταφρονεί την ημέρα των μικρών πραγμάτων” επειδή οι σκοποί του Ιεχωβά επρόκειτο να επιτελεστούν—«“όχι με στρατιωτική δύναμη ούτε με ισχύ, αλλά με το πνεύμα μου”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων». (Ζαχαρίας 4:6, 10· 8:9) Η μικρή ομάδα των Χριστιανών που μετέδιδαν με επιμονή το φως της αλήθειας στην ανθρωπότητα κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί παρόμοια σε ένα έργο ανοικοδόμησης. Και αυτοί επίσης θα αποτελούσαν πηγή ενθάρρυνσης και, λίγοι καθώς ήταν, θα μάθαιναν να στηρίζονται στη δύναμη του Ιεχωβά και να μην καταφρονούν την ημέρα κατά την οποία έγινε μια μικρή αρχή.

15. (α) Τι άλλο μας θυμίζει το γεγονός ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί περιγράφτηκαν ως δύο μάρτυρες; Εξηγήστε. (β) Τι είδους σημεία είναι εξουσιοδοτημένοι να εκτελέσουν οι δύο μάρτυρες;

¹⁵ Το γεγονός ότι περιγράφτηκαν ως δύο μάρτυρες μας θυμίζει επίσης τη μεταμόρφωση. Σε εκείνο το όραμα, τρεις απόστολοι του Ιησού τον είδαν με Βασιλική δόξα, συνοδευόμενο από τον Μωυσή και τον Ηλία. Αυτό προσκίαζε το ότι ο Ιησούς θα καθόταν στον ένδοξο θρόνο του το 1914 για να επιτελέσει ένα έργο που προεικονίστηκε από αυτούς τους δύο προφήτες. (Ματθαίος 17:1-3) Κατάλληλα, οι δύο μάρτυρες φαίνονται τώρα να εκτελούν σημεία παρόμοια με εκείνα του Μωυσή και του Ηλία. Λόγου χάρη, ο Ιωάννης λέει για αυτούς: «Και αν κάποιος θέλει να τους βλάψει, φωτιά βγαίνει από το στόμα τους και καταβροχθίζει τους εχθρούς τους· και αν κάποιος θελήσει να τους βλάψει, έτσι πρέπει να θανατωθεί. Αυτοί έχουν την εξουσία να κλείσουν τον ουρανό για να μην πέσει βροχή κατά τις ημέρες της προφητείας τους».—Αποκάλυψη 11:5, 6α.

16. (α) Πώς μας θυμίζει το σημείο με τη φωτιά τον καιρό που αμφισβητήθηκε η εξουσία του Μωυσή στον Ισραήλ; (β) Πώς περιφρόνησε ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου τους Σπουδαστές της Γραφής δημιουργώντας τους προβλήματα στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, και πώς αντεπιτέθηκαν εκείνοι;

¹⁶ Αυτό μας θυμίζει τον καιρό που αμφισβητήθηκε η εξουσία του Μωυσή στον Ισραήλ. Αυτός ο προφήτης πρόφερε πύρινα λόγια κρίσης, και ο Ιεχωβά κατέστρεψε τους στασιαστές, αφανίζοντας 250 από αυτούς με κατά γράμμα φωτιά από τον ουρανό. (Αριθμοί 16:1-7, 28-35) Με παρόμοιο τρόπο, οι ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου περιφρόνησαν τους Σπουδαστές της Γραφής, λέγοντας ότι αυτοί δεν είχαν αποφοιτήσει από θεολογικές σχολές. Αλλά οι μάρτυρες του Θεού είχαν ανώτερα διαπιστευτήρια ως διάκονοι: τους πράους που έδιναν προσοχή στο Γραφικό τους άγγελμα. (2 Κορινθίους 3:2, 3) Το 1917 οι Σπουδαστές της Γραφής εξέδωσαν το βιβλίο Το Τετελεσμένον Μυστήριον, ένα δυναμικό σχολιολόγιο της Αποκάλυψης και του Ιεζεκιήλ. Ακολούθησε η διανομή 10.000.000 αντιτύπων του τετρασέλιδου φυλλαδίου Η Μηνιαία Έκδοση των Σπουδαστών της Γραφής (The Bible Students Monthly) με το χαρακτηριστικό άρθρο «Η Πτώση της Βαβυλώνας—Γιατί Πρέπει Τώρα να Υποφέρει ο Χριστιανισμός—Η Τελική Έκβαση». Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο εξαγριωμένος κλήρος χρησιμοποίησε την υστερία του πολέμου ως δικαιολογία για να επιτύχει την απαγόρευση του βιβλίου. Σε άλλες χώρες το βιβλίο λογοκρίθηκε. Ωστόσο, οι υπηρέτες του Θεού αντεπιτέθηκαν με πύρινα τετρασέλιδα φυλλάδια που τιτλοφορούνταν Νέα της Βασιλείας. Καθώς η ημέρα του Κυρίου προχωρούσε, και άλλα έντυπα θα καταδείκνυαν την πνευματικά νεκρή κατάσταση του Χριστιανικού κόσμου.—Παράβαλε Ιερεμίας 5:14.

17. (α) Ποια συμβάντα στις ημέρες του Ηλία περιλάμβαναν ξηρασία και φωτιά; (β) Πώς βγήκε φωτιά από το στόμα των δύο μαρτύρων, και τι είδους ξηρασία περιλαμβανόταν;

¹⁷ Τι θα λεχθεί για τον Ηλία; Την εποχή των βασιλιάδων του Ισραήλ, αυτός ο προφήτης ανήγγειλε ξηρασία ως εκδήλωση της αγανάκτησης του Ιεχωβά εναντίον των Ισραηλιτών που λάτρευαν τον Βάαλ. Η ξηρασία διήρκεσε τριάμισι χρόνια. (1 Βασιλέων 17:1· 18:41-45· Λουκάς 4:25· Ιακώβου 5:17) Αργότερα, όταν ο άπιστος Βασιλιάς Οχοζίας έστειλε στρατιώτες για να αναγκάσουν τον Ηλία να παρουσιαστεί μπροστά του, ο προφήτης ζήτησε να πέσει φωτιά από τον ουρανό για να καταφάει τους στρατιώτες. Μόνο όταν κάποιος στρατιωτικός διοικητής έδειξε κατάλληλο σεβασμό για τη θέση του Ηλία ως προφήτη συγκατένευσε ο Ηλίας να πάει μαζί του στο βασιλιά. (2 Βασιλέων 1:5-16) Παρόμοια, μεταξύ του 1914 και του 1918, το χρισμένο υπόλοιπο έστρεψε με τόλμη την προσοχή στην πνευματική ξηρασία του Χριστιανικού κόσμου και προειδοποίησε για την πύρινη κρίση κατά «την έλευση της μεγάλης και φοβερής ημέρας του Ιεχωβά».—Μαλαχίας 4:1, 5· Αμώς 8:11.

18. (α) Ποια εξουσία δίνεται στους δύο μάρτυρες, και πώς έμοιαζε αυτή με την εξουσία που δόθηκε στον Μωυσή; (β) Πώς εξέθεσαν οι δύο μάρτυρες το Χριστιανικό κόσμο;

¹⁸ Ο Ιωάννης λέει κατόπιν σχετικά με τους δύο μάρτυρες: «Και έχουν εξουσία πάνω στα νερά για να τα μετατρέψουν σε αίμα και να χτυπήσουν τη γη με κάθε είδους πληγή όσες φορές θελήσουν». (Αποκάλυψη 11:6β) Ο Ιεχωβά, προκειμένου να πείσει τον Φαραώ να αφήσει τον Ισραήλ να φύγει, χρησιμοποίησε τον Μωυσή για να επιφέρει στην καταπιεστική Αίγυπτο πληγές, περιλαμβανομένης και της μετατροπής του νερού σε αίμα. Αιώνες αργότερα, οι Φιλισταίοι εχθροί του Ισραήλ θυμούνταν πολύ καλά τις πράξεις του Ιεχωβά κατά της Αιγύπτου, πράγμα που τους έκανε να κραυγάσουν: «Ποιος θα μας σώσει από το χέρι του μεγαλοπρεπούς αυτού Θεού; Αυτός είναι ο Θεός που πάταξε την Αίγυπτο με κάθε είδους σφαγή [πληγῇ, Μετάφραση των Εβδομήκοντα] στην έρημο». (1 Σαμουήλ 4:8· Ψαλμός 105:29) Ο Μωυσής εξεικόνιζε τον Ιησού, ο οποίος είχε εξουσία να διακηρύξει τις κρίσεις του Θεού εναντίον των θρησκευτικών ηγετών των ημερών του. (Ματθαίος 23:13· 28:18· Πράξεις 3:22) Και στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, οι αδελφοί του Χριστού, οι δύο μάρτυρες, εξέθεσαν τη θανατηφόρα ποιότητα των “νερών” με τα οποία ο Χριστιανικός κόσμος πότιζε τα ποίμνιά του.

Θανατώνονται οι Δύο Μάρτυρες

19. Σύμφωνα με την αφήγηση της Αποκάλυψης, τι συμβαίνει όταν οι δύο μάρτυρες τελειώνουν τη μαρτυρία τους;

¹⁹ Αυτή η πληγή πάνω στο Χριστιανικό κόσμο ήταν τόσο σφοδρή, ώστε όταν οι δύο μάρτυρες είχαν ήδη προφητεύσει επί 42 μήνες ντυμένοι με σάκο, ο Χριστιανικός κόσμος χρησιμοποίησε την κοσμική του επιρροή για να τους «σκοτώσει». Ο Ιωάννης γράφει: «Και όταν τελειώσουν τη μαρτυρία τους, το θηρίο που ανεβαίνει από την άβυσσο θα κάνει πόλεμο μαζί τους και θα τους νικήσει και θα τους σκοτώσει. Και τα πτώματά τους θα βρίσκονται στον πλατύ δρόμο της μεγάλης πόλης, η οποία αποκαλείται με πνευματική έννοια Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριός τους κρεμάστηκε στο ξύλο. Και οι άνθρωποι των λαών και των φυλών και των γλωσσών και των εθνών θα βλέπουν τα πτώματά τους τρεισήμισι ημέρες, και δεν αφήνουν να τοποθετηθούν τα πτώματά τους σε μνήμα. Και εκείνοι που κατοικούν στη γη χαίρονται σε βάρος τους και διασκεδάζουν, και θα στείλουν δώρα ο ένας στον άλλον, επειδή αυτοί οι δύο προφήτες βασάνισαν εκείνους που κατοικούν στη γη».—Αποκάλυψη 11:7-10.

20. Τι είναι «το θηρίο που ανεβαίνει από την άβυσσο»;

²⁰ Αυτή είναι η πρώτη από τις 37 φορές που αναφέρεται κάποιο θηρίο στην Αποκάλυψη. Στον κατάλληλο καιρό θα εξετάσουμε αυτό και άλλα θηρία λεπτομερώς. Προς το παρόν αρκεί να λεχθεί ότι «το θηρίο που ανεβαίνει από την άβυσσο» αποτελεί επινόηση του Σατανά και είναι ένα ζωντανό πολιτικό σύστημα πραγμάτων.b—Παράβαλε Αποκάλυψη 13:1· Δανιήλ 7:2, 3, 17.

21. (α) Πώς επωφελήθηκαν οι θρησκευτικοί εχθροί των δύο μαρτύρων από τις συνθήκες του πολέμου; (β) Τι έδειχνε το γεγονός ότι τα πτώματα των δύο μαρτύρων έμειναν άταφα; (γ) Πώς πρέπει να θεωρούμε τη χρονική περίοδο των τρεισήμισι ημερών; (Βλέπε υποσημείωση.)

²¹ Από το 1914 ως το 1918, τα έθνη ήταν απασχολημένα με τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Τα αισθήματα εθνικισμού βρίσκονταν στο κατακόρυφο, και την άνοιξη του 1918 οι θρησκευτικοί εχθροί των δύο μαρτύρων επωφελήθηκαν από αυτή την κατάσταση. Μεταχειρίστηκαν τον κρατικό νομικό μηχανισμό με τέτοιον τρόπο ώστε υπεύθυνοι διάκονοι των Σπουδαστών της Γραφής φυλακίστηκαν με βάση ψεύτικες κατηγορίες για ανατρεπτικές ενέργειες. Οι πιστοί συνεργάτες τους έμειναν άναυδοι. Το έργο της Βασιλείας σχεδόν σταμάτησε. Ήταν σαν να είχε νεκρωθεί το κήρυγμα. Στους Βιβλικούς χρόνους αποτελούσε μεγάλη ταπείνωση το να μην ενταφιαστεί κάποιος. (Ψαλμός 79:1-3· 1 Βασιλέων 13:21, 22) Επομένως, το γεγονός ότι οι δύο μάρτυρες έμειναν άταφοι επέφερε πάνω τους μεγάλο όνειδος. Στο θερμό κλίμα της Παλαιστίνης, αν ένα πτώμα αφηνόταν στο δρόμο εκτεθειμένο, ύστερα από τρεισήμισι κυριολεκτικές ημέρες θα άρχιζε πράγματι να μυρίζει.c (Παράβαλε Ιωάννης 11:39.) Συνεπώς, αυτή η λεπτομέρεια της προφητείας δείχνει την ντροπή που θα αναγκάζονταν να υπομείνουν οι δύο μάρτυρες. Στους προαναφερθέντες φυλακισμένους δεν επιτράπηκε καν να αποφυλακιστούν με εγγύηση ενόσω περίμεναν την εκδίκαση της υπόθεσής τους στο εφετείο. Εκτέθηκαν δημόσια για όσο διάστημα χρειαζόταν ώστε να γίνουν δυσωδία για τους κατοίκους «της μεγάλης πόλης». Αλλά ποια ήταν αυτή η “μεγάλη πόλη”;

22. (α) Ποια είναι η μεγάλη πόλη; (β) Πώς ενώθηκε ο τύπος με τον κλήρο στην εκδήλωση της χαράς του όταν κατασιωπήθηκαν οι δύο μάρτυρες; (Βλέπε πλαίσιο.)

²² Ο Ιωάννης μάς παρέχει ορισμένες ενδείξεις. Λέει ότι ο Ιησούς κρεμάστηκε στο ξύλο σε αυτή την πόλη. Έτσι λοιπόν, σκεφτόμαστε αμέσως την Ιερουσαλήμ. Αλλά λέει επίσης ότι η μεγάλη πόλη αποκαλείται Σόδομα και Αίγυπτος. Η κατά γράμμα Ιερουσαλήμ κάποτε αποκλήθηκε Σόδομα εξαιτίας των ακάθαρτων πράξεών της. (Ησαΐας 1:8-10· παράβαλε Ιεζεκιήλ 16:49, 53-58.) Η Αίγυπτος δε, η πρώτη παγκόσμια δύναμη, εμφανίζεται μερικές φορές ως εξεικόνιση αυτού του παγκόσμιου συστήματος πραγμάτων. (Ησαΐας 19:1, 19· Ιωήλ 3:19) Επομένως, αυτή η μεγάλη πόλη εξεικονίζει μια μολυσμένη «Ιερουσαλήμ» η οποία ισχυρίζεται ότι λατρεύει τον Θεό αλλά έχει γίνει ακάθαρτη και αμαρτωλή, σαν τα Σόδομα, και αποτελεί μέρος αυτού του σατανικού παγκόσμιου συστήματος πραγμάτων, σαν την Αίγυπτο. Εξεικονίζει το Χριστιανικό κόσμο, το σύγχρονο αντίστοιχο της άπιστης Ιερουσαλήμ, την οργάνωση της οποίας τα μέλη είχαν πάμπολλους λόγους να χαρούν όταν κατασιώπησαν το ενοχλητικό κήρυγμα των δύο μαρτύρων.

Ανασταίνονται!

23. (α) Τι συμβαίνει στους δύο μάρτυρες μετά τις τρεισήμισι ημέρες, και τι επίδραση έχει αυτό στους εχθρούς τους; (β) Πότε είχαν σύγχρονη εκπλήρωση τα εδάφια Αποκάλυψη 11:11, 12 καθώς και η προφητεία του Ιεζεκιήλ στην οποία ο Ιεχωβά έδωσε πνοή σε μια κοιλάδα με ξερά κόκαλα;

²³ Ο τύπος ενώθηκε με τον κλήρο στη δυσφήμηση του λαού του Θεού, και μάλιστα μια εφημερίδα έγραψε: «Δόθηκε τέλος στο Τετελεσμένον Μυστήριον». Τίποτα, όμως, δεν απείχε περισσότερο από την αλήθεια! Οι δύο μάρτυρες δεν παρέμειναν νεκροί. Όπως διαβάζουμε: «Και μετά τις τρεισήμισι ημέρες, πνεύμα ζωής από τον Θεό μπήκε μέσα τους, και στάθηκαν στα πόδια τους, και έπεσε μεγάλος φόβος πάνω σε εκείνους που τους έβλεπαν. Και άκουσαν μια δυνατή φωνή από τον ουρανό να τους λέει: “Ανεβείτε εδώ”. Και ανέβηκαν στον ουρανό μέσα στο σύννεφο, και τους είδαν οι εχθροί τους». (Αποκάλυψη 11:11, 12) Έτσι λοιπόν, αυτοί είχαν μια εμπειρία παρόμοια με ό,τι συνέβη στα ξερά κόκαλα στην κοιλάδα που επισκέφτηκε ο Ιεζεκιήλ σε όραμα. Ο Ιεχωβά έδωσε πνοή σε εκείνα τα ξερά κόκαλα τα οποία επανήλθαν στη ζωή, παρέχοντας μια εικόνα της αναγέννησης του έθνους του Ισραήλ έπειτα από 70 χρόνια αιχμαλωσίας στη Βαβυλώνα. (Ιεζεκιήλ 37:1-14) Αυτές οι δύο προφητείες, στον Ιεζεκιήλ και στην Αποκάλυψη, είχαν την εντυπωσιακή σύγχρονη εκπλήρωσή τους το 1919, όταν ο Ιεχωβά αποκατέστησε τους «νεκρούς» μάρτυρές του σε γεμάτη σφρίγος ζωή.

24. Όταν οι δύο μάρτυρες ήρθαν στη ζωή, τι επίδραση είχε αυτό στους θρησκευτικούς διώκτες τους;

²⁴ Τι πλήγμα ήταν αυτό για εκείνους τους διώκτες! Ξαφνικά, τα πτώματα των δύο μαρτύρων ζωντάνεψαν και δραστηριοποιήθηκαν ξανά. Για εκείνους τους κληρικούς ήταν σαν να κατάπιναν φαρμάκι, ιδιαίτερα καθώς οι Χριστιανοί διάκονοι, οι οποίοι είχαν φυλακιστεί εξαιτίας δικών τους συνωμοσιών, ήταν και πάλι ελεύθεροι ενώ αργότερα απαλλάχτηκαν τελείως από τις κατηγορίες. Το πλήγμα πρέπει να έγινε ακόμη μεγαλύτερο το Σεπτέμβριο του 1919, όταν οι Σπουδαστές της Γραφής διεξήγαγαν μια συνέλευση στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο των ΗΠΑ. Εκεί ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ, που είχε πρόσφατα αποφυλακιστεί, ενθουσίασε τους παρευρισκομένους με την ομιλία του «Αναγγέλλοντας τη Βασιλεία», που βασιζόταν στα εδάφια Αποκάλυψη 15:2 και Ησαΐας 52:7. Αυτοί που ανήκαν στην τάξη του Ιωάννη άρχισαν και πάλι να “προφητεύουν”, δηλαδή να κηρύττουν δημόσια. Η δύναμή τους αύξανε σταθερά, καθώς εξέθεταν άφοβα την υποκρισία του Χριστιανικού κόσμου.

25. (α) Πότε ειπώθηκε στους δύο μάρτυρες: «Ανεβείτε εδώ», και πώς συνέβη αυτό; (β) Ποια συγκλονιστική επίδραση είχε στη μεγάλη πόλη η αποκατάσταση των δύο μαρτύρων;

²⁵ Ο Χριστιανικός κόσμος προσπάθησε πολλές φορές να επαναλάβει το θρίαμβο που πέτυχε το έτος 1918. Κατέφυγε σε οχλοκρατικές επιθέσεις, σε νομικούς ελιγμούς, σε φυλακίσεις, ακόμη και σε εκτελέσεις—όλα μάταια! Από το 1919 και έπειτα, δεν μπορούσε πια να βλάψει την πνευματική επικράτεια των δύο μαρτύρων. Εκείνη τη χρονιά ο Ιεχωβά τούς είπε: «Ανεβείτε εδώ», και αυτοί ανέβηκαν σε μια εξυψωμένη πνευματική κατάσταση όπου οι εχθροί τους μπορούσαν να τους δουν αλλά δεν μπορούσαν να τους αγγίξουν. Ο Ιωάννης περιγράφει τη συγκλονιστική επίδραση που είχε στη μεγάλη πόλη η αποκατάστασή τους: «Και εκείνη την ώρα έγινε μεγάλος σεισμός, και έπεσε το ένα δέκατο της πόλης· και εφτά χιλιάδες άνθρωποι θανατώθηκαν από το σεισμό, και οι υπόλοιποι φοβήθηκαν και έδωσαν δόξα στον Θεό του ουρανού». (Αποκάλυψη 11:13) Πράγματι, στην επικράτεια της θρησκείας συνέβησαν μεγάλες δονήσεις. Το έδαφος φαινόταν να σείεται κάτω από τα πόδια των ηγετών των καθιερωμένων εκκλησιών όταν αυτό το σώμα των αναζωογονημένων Χριστιανών άρχισε το έργο. Το ένα δέκατο της πόλης τους, ένας συμβολικός αριθμός 7.000 ατόμων, επηρεάστηκαν τόσο σοβαρά ώστε λέγεται ότι θανατώθηκαν.

26. Ποιους αντιπροσωπεύουν «το ένα δέκατο της πόλης» και οι «εφτά χιλιάδες» του εδαφίου Αποκάλυψη 11:13; Εξηγήστε.

²⁶ Η έκφραση «το ένα δέκατο της πόλης» μάς θυμίζει ότι ο Ησαΐας προφήτευσε σχετικά με την αρχαία Ιερουσαλήμ πως ένα δέκατο θα επιζούσε από την καταστροφή της πόλης ως άγιο σπέρμα. (Ησαΐας 6:13) Με παρόμοιο τρόπο, ο αριθμός 7.000 μας θυμίζει πως όταν ο Ηλίας νόμιζε ότι σε όλο τον Ισραήλ μόνο αυτός παρέμενε πιστός, ο Ιεχωβά τού είπε ότι στην πραγματικότητα υπήρχαν ακόμη 7.000 οι οποίοι δεν είχαν προσκυνήσει τον Βάαλ. (1 Βασιλέων 19:14, 18) Τον πρώτο αιώνα, ο απόστολος Παύλος είπε ότι αυτοί οι 7.000 εξεικόνιζαν το υπόλοιπο των Ιουδαίων που είχαν ανταποκριθεί στα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό. (Ρωμαίους 11:1-5) Αυτά τα εδάφια μας βοηθούν να κατανοήσουμε ότι οι «εφτά χιλιάδες» και «το ένα δέκατο της πόλης» του εδαφίου Αποκάλυψη 11:13 είναι εκείνοι που συμφωνούν με τους αποκαταστημένους δύο μάρτυρες και εγκαταλείπουν την αμαρτωλή μεγάλη πόλη. Πεθαίνουν, σαν να λέγαμε, ως προς το Χριστιανικό κόσμο. Τα ονόματά τους διαγράφονται από τους καταλόγους των μελών του. Από τη δική του άποψη, αυτοί δεν υπάρχουν πια.d

27, 28. (α) Πώς “έδωσαν οι υπόλοιποι δόξα στον Θεό του ουρανού”; (β) Τι αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου;

²⁷ Αλλά πώς “έδωσαν οι υπόλοιποι [του Χριστιανικού κόσμου] δόξα στον Θεό του ουρανού”; Βέβαια αυτό δεν το έκαναν με το να εγκαταλείψουν την αποστατική τους θρησκεία και να γίνουν υπηρέτες του Θεού. Μάλλον συνέβη εκείνο που εξηγείται στο έντυπο Μελέτες Λέξεων της Καινής Διαθήκης (Word Studies in the New Testament) του Βίνσεντ, στα πλαίσια της ανάλυσης της έκφρασης «έδωσαν δόξα στον Θεό του ουρανού». Εκεί αναφέρεται: «Η φράση δεν υπονοεί ούτε μεταστροφή ούτε μετάνοια ούτε απόδοση ευχαριστίας αλλά αναγνώριση, πράγμα που αποτελεί και τη συνήθη έννοιά της στις γραφές. Παράβαλε Ιησ. Ναυή 7:19 (Μετάφραση των Εβδομήκοντα). Ιωάν. 9:24· Πράξ. 12:23· Ρωμ. 4:20». Ο Χριστιανικός κόσμος, προς απογοήτευσή του, αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ότι ο Θεός των Σπουδαστών της Γραφής είχε επιτελέσει μια μεγαλειώδη πράξη αποκαθιστώντας τους σε Χριστιανική δραστηριότητα.

²⁸ Ίσως αυτή η αναγνώριση από μέρους των κληρικών να έγινε μόνο διανοητικά ή ενδόμυχα. Ασφαλώς, δεν έχει καταγραφεί ότι κάποιος από αυτούς αναγνώρισε δημόσια τον Θεό των δύο μαρτύρων. Αλλά η προφητεία του Ιεχωβά μέσω του Ιωάννη μάς βοηθάει να διακρίνουμε τι βρισκόταν στην καρδιά τους και να αντιληφθούμε το ταπεινωτικό πλήγμα που υπέστησαν το 1919. Από εκείνο το έτος και έπειτα, καθώς οι «εφτά χιλιάδες» εγκατέλειψαν το Χριστιανικό κόσμο παρά τις αποφασιστικές προσπάθειες που κατέβαλε να κρατήσει τα πρόβατά του, οι κληρικοί αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν ότι ο Θεός της τάξης του Ιωάννη ήταν ισχυρότερος από το δικό τους θεό. Στα μετέπειτα χρόνια θα το αντιλαμβάνονταν αυτό ακόμη πιο ξεκάθαρα, καθώς πολύ περισσότεροι θα έφευγαν από το ποίμνιό τους, επαναλαμβάνοντας τα λόγια που είπε ο λαός όταν ο Ηλίας θριάμβευσε επί των οπαδών του Βάαλ στο Όρος Κάρμηλος: «Ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός! Ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός!»—1 Βασιλέων 18:39.

29. Τι λέει ο Ιωάννης ότι έρχεται γρήγορα, και ποιο περαιτέρω σείσιμο επιφυλάσσεται για το Χριστιανικό κόσμο;

²⁹ Αλλά ακούστε! Ο Ιωάννης μάς λέει: «Το δεύτερο αλίμονο πέρασε. Δες! Το τρίτο αλίμονο έρχεται γρήγορα». (Αποκάλυψη 11:14) Αν ο Χριστιανικός κόσμος έχει σειστεί από όσα έχουν συμβεί μέχρι τώρα, τι θα κάνει όταν αναγγελθεί το τρίτο «αλίμονο», όταν ο έβδομος άγγελος σαλπίσει με τη σάλπιγγά του και το ιερό μυστικό του Θεού φερθεί σε τέλος;—Αποκάλυψη 10:7.

[Υποσημειώσεις]