Στο Βάθος των Ειδήσεων

Κλόουν για τον Χριστό;

«Κλόουν του Ευαγγελίου στους Δρόμους» έλεγε η επικεφαλίδα που εμφανιζόταν στην Church Times, εφημερίδα της Εκκλησίας της Αγγλίας. Μέσω αυτής αναγγελλόταν η επίσκεψη που κάνει κάθε χρόνο ο Θίασος των Δρόμων του Στρατού της Εκκλησίας σε επιλεγμένα παραθαλάσσια θέρετρα της Αγγλίας και της Ουαλίας. Ο Στρατός της Εκκλησίας—που μόλις πριν από λίγο καιρό συμπλήρωσε εκατό χρόνια ύπαρξης—ιδρύθηκε ως παρακλάδι της Εκκλησίας της Αγγλίας με σκοπό να κηρύξει το ευαγγέλιο «στους απόκληρους και στους εγκληματίες που ζουν στις φτωχογειτονιές του Ουέστμινστερ».

Σήμερα, την ηγεσία του Στρατού της Εκκλησίας την ενδιαφέρει ακόμη «να δοθεί στο κήρυγμα του ευαγγελίου η δικαιωματική του θέση». Ο Θίασος των Δρόμων που έχουν φτιάξει αποσκοπεί στο να παρουσιάζει το ευαγγέλιο με έναν «κωμικό τρόπο σε ανθρώπους που στο παρελθόν είχαν ασχοληθεί ελάχιστα με τον Θεό και από τους οποίους ούτε που θα περνούσε από το μυαλό να έρθουν σε μια εκδήλωση που τελείται στην εκκλησία ή σε μια εκκλησιαστική αίθουσα». Οι μεταμφιεσμένοι σε «Κλόουν του Ευαγγελίου» που δίνουν παραστάσεις στο δρόμο ελπίζουν ότι «κάνοντας ανοησίες με τέτοιο ολόψυχο τρόπο τουλάχιστον θα σταματήσουν οι περαστικοί και θα ακούσουν για λίγο», σημειώνει η Church Times.

Ωστόσο, ενώ οι ενδυμασίες κλόουν που φορούσαν, τα κωμικά καμώματά τους και τα μπαλόνια που μοίραζαν δωρεάν προσέλκυαν πολλά παιδιά, στους ενήλικες γεννιόταν η απορία τι σχέση είχε αυτή η προσπάθεια με το κήρυγμα του ευαγγελίου που πρωτοξεκίνησε ο Ιησούς Χριστός.

Είναι αλήθεια πως ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Εγείναμεν θέατρον εις τον κόσμον . . . ημείς μωροί [ανόητοι (ΜΝΚ)] δια τον Χριστόν». (1 Κορινθίους 4:9, 10) Αλλά τι είχε κατά νου; Να παριστάνει κάποιος τον κλόουν ή ‘να κάνει τρέλες’ για να προσελκύει τους περαστικούς; Όχι. Ο Παύλος έδειχνε παραστατικά πώς ο κόσμος θεωρούσε τους Χριστιανούς, μωρούς, «εκτεθειμένους σε δημόσιο όνειδος και αισχύνη», όπως αποδίδει τα λόγια του το The New International Dictionary of New Testament Theology (Νέο Διεθνές Λεξικό της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης), και αυτό εξαιτίας της πίστης τους και των διδασκαλιών τους.

Αντίθετα με τους «Κλόουν του Ευαγγελίου» του Στρατού της Εκκλησίας, ο Ιησούς δίδασκε τα πλήθη «ως έχων εξουσίαν». Η διακονία του ήταν ειλικρινής και χωρίς θεατρινισμούς. Όπως εξήγησε: «Καθώς με εδίδαξεν ο Πατήρ μου, ταύτα λαλώ». Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Πολλοί επίστευσαν εις αυτόν».—Ματθαίος 7:29· Ιωάννης 8:28, 30.

«Βάρος στη Συνείδηση»

Ο Γιουτζίν Στόκγουελ, διευθυντής της Επιτροπής για την Παγκόσμια Ιεραποστολή και τον Ευαγγελισμό του Παγκόσμιου Συμβουλίου των Εκκλησιών, παραδέχτηκε πρόσφατα ότι ο κλήρος και οι εκκλησίες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου έπαιξαν υποκριτικό ρόλο κατά τη διάρκεια των δύο παγκόσμιων πολέμων. Σε μια οικουμενική σύναξη στη Βαρσοβία της Πολωνίας, είπε: «Είναι μεγάλο βάρος στη συνείδηση των Χριστιανών το ότι οι δύο μεγαλύτεροι παγκόσμιοι πόλεμοι αυτού του αιώνα, ξέσπασαν ανάμεσα σε έθνη που έχουν μακρά παράδοση στη Χριστιανοσύνη και των οποίων οι στρατιωτικές επιθέσεις ευλογούνταν συχνά από τους ηγέτες Χριστιανικών εκκλησιών».

Ο Στόκγουελ, είπε ακόμη: «Διακήρυτταν με πάθος ότι ο Θεός ήταν με τη μία ή με την άλλη αντιμαχόμενη παράταξη. . . . Εμείς οι Χριστιανοί πιστέψαμε υπερβολικά εύκολα ότι η βία που προσφέραμε απέδιδε υπηρεσία». Είπε ότι ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν «μια τρανταχτή απόδειξη ότι αποτύχαμε ως ‘Χριστιανικά έθνη’ να ζήσουμε σύμφωνα με την πίστη μας, πίστη που την εκφράζουμε τόσο συχνά με λόγια και που την αρνούμαστε τόσο φανερά στην πράξη».

Έχει βοηθήσει όμως αυτό το «μεγάλο βάρος στη συνείδηση», τους λεγόμενους Χριστιανούς και τον κλήρο τους να διδαχτούν τίποτε; Σύμφωνα με την Οικουμενική Υπηρεσία Τύπου, ο διευθυντής Στόκγουελ παραδέχτηκε: «Λέμε πως πρέπει να αγαπάμε τους εχθρούς μας και τους σκοτώνουμε. Λέμε πως πρέπει να γυρίζουμε και το άλλο μάγουλο και εξοπλιζόμαστε μέχρι τα δόντια. Μιλάμε για ασύλληπτη ειρήνη και παίρνουμε μέρος σε πολέμους οι οποίοι ξεπερνούν οτιδήποτε μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Μιλάμε για πίστη στον Θεό και πιστεύουμε στην πραγματικότητα στα όπλα της καταστροφής».

Ο κλήρος του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου, ο οποίος υποστηρίζει τους πολέμους, καθώς και οι ακόλουθοί του μοιάζουν ολοφάνερα με τους ‘ματαιολόγους’ των ημερών του αποστόλου Παύλου. Σχετικά μ’ αυτούς ο Παύλος είπε: «Ομολογούσιν ότι γνωρίζουσι τον Θεόν, με τα έργα όμως [τον] αρνούνται».—Τίτον 1:10, 16.

«Προσβλητικό» Γραμματόσημο

Στις 19 Νοεμβρίου 1987, η Διοίκηση των Ταχυδρομείων της Νότιας Αφρικής αποφάσισε να εκδώσει τέσσερα γραμματόσημα προς τιμή της Αγίας Γραφής. Ένα απ’ αυτά τα γραμματόσημα περιείχε τις εκφράσεις, «Ο Λόγος του Θεού» στα ελληνικά και «ο Λόγος του Ιεχωβά» στα εβραϊκά. Τυπώθηκαν συνολικά 1.750.000 αντίτυπα αυτού του γραμματοσήμου.

Ωστόσο, λίγο πριν από την ημέρα που θα κυκλοφορούσε, τα ταχυδρομεία έλαβαν ένα τηλεγράφημα που τους έδινε εντολή να επιστρέψουν όσα αντίτυπα είχαν απ’ αυτό το γραμματόσημο. Για ποιο λόγο; «Επειδή διαπιστώθηκε ότι ήταν προσβλητικό για την ορθόδοξη ιουδαϊκή κοινότητα», ανέφερε η The Star, μια εφημερίδα του Γιοχάνεσμπουργκ. Πρόσθετε ακόμη: «Ο ραβίνος Δαβίδ Χαζντάν του Γιοχάνεσμπουργκ είπε ότι το όνομα του Θεού, τυπωμένο ολογράφως όπως είχε τυπωθεί πάνω στο γραμματόσημο, προοριζόταν συνήθως μόνο για ειδικές θρησκευτικές περιπτώσεις».

Παρόμοιες ιουδαϊκές παραδόσεις ευθύνονται επίσης για το ότι πολλοί σύγχρονοι μεταφραστές της Αγίας Γραφής αποφεύγουν να χρησιμοποιούν το όνομα Ιεχωβά και το αντικαθιστούν με απλούς τίτλους όπως «Κύριος» ή «Θεός». Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο Ιησούς είπε στους θρησκευτικούς ηγέτες των ημερών του: «Ηκυρώσατε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσίν σας»!—Ματθαίος 15:6.