«Μη Φθονείς»

3, 4. Όπως καταγράφεται στο εδάφιο Ψαλμός 37:1, ποια συμβουλή δίνει ο Δαβίδ, και γιατί είναι κατάλληλη η τήρησή της σήμερα;

³ Ζούμε σε “κρίσιμους καιρούς, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους”, και η πονηρία αφθονεί. Έχουμε δει την εκπλήρωση των λόγων του αποστόλου Παύλου: «Πονηροί άνθρωποι και απατεώνες θα προχωρούν από το κακό στο χειρότερο, παροδηγώντας και παροδηγούμενοι». (2 Τιμόθεο 3:1, 13) Πόσο εύκολο είναι να επηρεαστούμε από τη φαινομενική επιτυχία και ευημερία των πονηρών! Όλα αυτά μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή μας, θολώνοντας την πνευματική μας όραση. Προσέξτε πώς μας προειδοποιούν τα εναρκτήρια λόγια του 37ου Ψαλμού για αυτόν τον πιθανό κίνδυνο: «Μην εξάπτεσαι εξαιτίας εκείνων που πράττουν το κακό. Μη φθονείς εκείνους που πράττουν την αδικία».

⁴ Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας του κόσμου μάς βομβαρδίζουν καθημερινά παρουσιάζοντάς μας πολυάριθμες αδικίες. Ανέντιμοι επιχειρηματίες εξαπατούν χωρίς να υφίστανται τις συνέπειες. Εγκληματίες εκμεταλλεύονται τα ευάλωτα άτομα. Δολοφόνοι παραμένουν ασύλληπτοι ή ατιμώρητοι. Όλα αυτά τα παραδείγματα διαστροφής της δικαιοσύνης είναι δυνατόν να μας εξοργίζουν και να διαταράσσουν τη διανοητική μας ειρήνη. Η φαινομενική επιτυχία εκείνων που πράττουν το κακό μπορεί μάλιστα να μας δημιουργήσει αισθήματα φθόνου. Αλλά θα βελτιωθεί η κατάσταση αν είμαστε αναστατωμένοι; Μήπως ο φθόνος για τα φαινομενικά πλεονεκτήματα που απολαμβάνουν οι πονηροί αλλάζει την κατάληξη που τους περιμένει; Και βέβαια όχι! Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να “εξαπτόμαστε”. Γιατί;

5. Γιατί μοιάζουν με χόρτο όσοι πράττουν το κακό;

⁵ Ο ψαλμωδός απαντάει: «Διότι σαν χόρτο θα ξεραθούν γοργά και σαν χλωρό χορτάρι θα μαραθούν». (Ψαλμός 37:2) Το χλωρό χορτάρι μπορεί να φαίνεται όμορφο, αλλά τα φύλλα σύντομα μαραίνονται και πεθαίνουν. Παρόμοια είναι η κατάσταση και με όσους πράττουν το κακό. Η φαινομενική τους ευημερία δεν είναι μόνιμη. Όταν πεθαίνουν, αυτά που έχουν αποκτήσει με αθέμιτο τρόπο δεν τους βοηθούν πια. Η δικαιοσύνη τελικά καταφθάνει τους πάντες. «Ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία είναι θάνατος», έγραψε ο Παύλος. (Ρωμαίους 6:23) Όσοι πράττουν το κακό καθώς και όλοι οι άδικοι θα λάβουν τελικά το “μισθό” τους και τίποτε παραπάνω. Τι ανώφελος τρόπος ζωής!​—Ψαλμός 37:35, 36· 49:16, 17.

6. Ποιο μάθημα μπορούμε να αντλήσουμε από τα εδάφια Ψαλμός 37:1, 2;

⁶ Πρέπει, λοιπόν, να επιτρέπουμε στην πρόσκαιρη ευημερία όσων πράττουν το κακό να μας ταράζει; Το μάθημα από τα πρώτα δύο εδάφια του 37ου Ψαλμού είναι το εξής: Μην επιτρέπετε στην επιτυχία τους να σας κάνει να παρεκκλίνετε από την πορεία που έχετε επιλέξει—το να υπηρετείτε τον Ιεχωβά. Απεναντίας, να είστε προσηλωμένοι στις πνευματικές ευλογίες και στόχους.​—Παροιμίες 23:17.

8. Πώς μπορεί η συμμετοχή στη Χριστιανική διακονία να μας βοηθήσει να μην ταραζόμαστε υπερβολικά από την ευημερία των πονηρών;

⁸ Ένα αντίδοτο κατά της ταραχής που προκαλεί η ευημερία των πονηρών είναι το να είμαστε πολυάσχολοι αναζητώντας και βοηθώντας τα προβατοειδή άτομα να αποκτήσουν ακριβή γνώση για το σκοπό του Ιεχωβά. Καθώς η πονηρία αυξάνεται, χρειάζεται να ενασχολούμαστε πλήρως με την υποβοήθηση άλλων. «Μην ξεχνάτε να κάνετε το καλό και να μοιράζεστε πράγματα με άλλους», είπε ο απόστολος Παύλος, «γιατί με τέτοιες θυσίες ευαρεστείται ο Θεός». Το μεγαλύτερο «καλό» που μπορούμε να κάνουμε είναι να μεταδίδουμε σε άλλους τα ένδοξα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Το δημόσιο κήρυγμά μας αποτελεί πράγματι «θυσία αίνου».​—Εβραίους 13:15, 16· Γαλάτες 6:10.