Η ΚΑΘΟΛΙΚΗ Εκκλησία αντιμετωπίζει αυτή την εποχή δυο προβλήματα σε σχέση με τον Διάβολο. Από τη μια πλευρά, πρέπει να καταπολεμήσει την τάση που υπάρχει ανάμεσα στους σύγχρονους Καθολικούς να αμφιβάλλουν για την ύπαρξη του Διαβόλου. Από την άλλη, πρέπει να αντιμετωπίσει μια πλημμύρα ανεπίσημων εξορκισμών, ή εκβολής πονηρών πνευμάτων.

Ο καρδινάλιος Ράτσινγκερ εξέφρασε επίσης μεγάλη ανησυχία για τις μη εξουσιοδοτημένες συγκεντρώσεις που σχετίζονται με τον Σατανά και οργανώνονται από Καθολικούς σε πολλές χώρες. Σε μια επιστολή του με ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1985, η οποία απευθυνόταν σε όλους τους Καθολικούς επισκόπους σ’ ολόκληρο τον κόσμο, αυτός έγραψε: «Για αρκετά χρόνια, σε ορισμένους εκκλησιαστικούς κύκλους, οργανώνονται όλο και περισσότερες συναθροίσεις για προσευχή με σκοπό την απαλλαγή ανθρώπων από τη δαιμονική επιρροή». Υπενθύμισε στους ανώτερους ιερείς ότι, σύμφωνα με το εκκλησιαστικό δίκαιο, τέτοιες συγκεντρώσεις δεν μπορούν να οργανωθούν χωρίς τη ρητή άδεια του τοπικού επισκόπου και ότι τέτοια άδεια θα πρέπει να χορηγείται μόνο σε ιερείς. Κανένας λαϊκός δεν έχει το δικαίωμα να προφέρει «τον εξορκισμό εναντίον του Σατανά και των εκπεσόντων αγγέλων».