Μαθητές Παίρνουν Μέρος στην Ημέρα Εθνικής Ιστορίας

ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑΤΑ διαδέχονταν το ένα το άλλο στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Νέα Υόρκη, τον Απρίλιο του 1991. Προέρχονταν από νεαρά άτομα τα οποία είχαν αναλάβει κάποιες εργασίες γύρω από τους Μάρτυρες και έκαναν τη σχετική έρευνα.

Κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, στα πλαίσια του προγράμματος για την Ημέρα Εθνικής Ιστορίας, μαθητές από την 6η ως και τη 12η τάξη παίρνουν μέρος σε σχολικούς διαγωνισμούς στους οποίους διαπραγματεύονται κάποιο ετήσιο θέμα. Το θέμα γι’ αυτό το έτος, «Η Ιστορία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου», είχε σχέση με τη 200ή επέτειο της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, των Ηνωμένων Πολιτειών. Για να βοηθηθούν οι μαθητές να επιλέξουν το θέμα που θα ανέπτυσσαν τους δόθηκε ένας κατάλογος με σχετικές πληροφορίες.

Περίπου 500.000 μαθητές πήραν μέρος στις εφτά κατηγορίες του διαγωνισμού. Ενδιαφέρουσες για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν οι εργασίες μερικών μαθητών της όγδοης τάξης που ήταν τελικά οι μοναδικοί νικητές του διαγωνισμού στις πολιτείες τους και οι οποίοι αργότερα παρουσίασαν τις εργασίες τους στην Ουάσινγκτον, D.C.

Δύο 14χρονα κορίτσια από την Πενσιλβανία, η Νικόλ Ντι Σάλβο και η Γκουέν Ναγκλάκ, που δεν είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά, διάλεξαν δύο υποθέσεις για το χαιρετισμό της σημαίας οι οποίες αφορούσαν τους Μάρτυρες στη δεκαετία του 1940. Κατά την έρευνά τους, μίλησαν με όσους περιλαμβάνονταν στις υποθέσεις Σχολική Περιφέρεια Μάινερσβιλ κατά Γκομπάιτις και Σχολική Επιθεώρηση της Πολιτείας της Δυτικής Βιρτζίνια κατά Μπαρνέτ, και επισκέφτηκαν τα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τις πεποιθήσεις των Μαρτύρων.a

Προφορική Παρουσίαση

Η Νικόλ έδωσε μια προφορική παράσταση με τίτλο: «Χρειάζεται Θάρρος για να Μείνεις Καθιστός». Σκιαγράφησε τη Λίλιαν Γκομπάιτας και ζωντάνεψε τα αισθήματα και το θάρρος που επέδειξε η Λίλιαν στα μαθητικά της χρόνια, καθώς εξιστορούσε την προσωπική απόφαση της Λίλιαν να μη χαιρετίσει τη σημαία παρά το ότι θα αντιμετώπιζε την απομόνωση από τους συμμαθητές της. Η Νικόλ μετέδωσε στους ακροατές της τη χαρά της Λίλιαν καθώς κέρδιζε σε κάθε βήμα της νομικής διαδικασίας που κατέληξε στο Ανώτατο Δικαστήριο το 1940. Φορώντας μια μαύρη τήβεννο υποδύθηκε το δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου και ανήγγειλε την απόφαση του Δικαστηρίου εναντίον της Δδας Γκομπάιτας. Παρότι η υπόθεση είχε χαθεί, η Νικόλ μετέδωσε στο ακροατήριο την πεποίθηση της Λίλιαν ότι η δική της απόφαση ήταν η σωστή.

Γραπτή Παρουσίαση

Η εργασία της Γκουέν Ναγκλάκ, «Ένα Έθνος Κάτω από τον Θεό», ανέλυε την παγκόσμια κατάσταση όπως ήταν το 1935 και το γεγονός ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αρνούνταν να χαιρετίσουν τη σημαία. Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται τις συνέπειες που είχε αυτή η στάση καθώς πρώτος ο 10χρονος Γουίλιαμ και κατόπιν η 12χρονη Λίλιαν αποβλήθηκαν από το σχολείο.

Στις δίκες που διεξάχθηκαν μετά την αποβολή τους στην Πενσιλβανία, όλοι οι δικαστές αποφάσισαν υπέρ της οικογένειας Γκομπάιτας. Ωστόσο, η σχολική επιτροπή προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο. Εκεί στις 3 Ιουνίου 1940, το Δικαστήριο αποφάνθηκε κατά της οικογένειας Γκομπάιτας. Ένα από τα επακόλουθα ήταν ότι σημειώθηκαν χιλιάδες περιστατικά ανάρμοστης συμπεριφοράς προς τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η Γκουέν αναφέρθηκε κατόπιν στα γεγονότα που οδήγησαν στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου το 1943, όταν το Δικαστήριο ανέτρεψε την απόφαση του 1940.

Στον επίλογό της, η Γκουέν έγραψε: «Θαυμάζω τη Λίλιαν και τον Γουίλιαμ επειδή είχαν το θάρρος να κάνουν αυτό που πίστευαν πως ήταν σωστό και να πολεμήσουν υπέρ των πεποιθήσεών τους. Στα δικά μου μάτια, αυτοί είναι που αγαπούν αληθινά την πατρίδα τους».

Ομαδική Παράσταση

«Θεϊκή Εντολή, Συνταγματικό Δικαίωμα», ήταν ο τίτλος μιας παράστασης που παρουσίασαν άλλοι δυο μαθητές της όγδοης τάξης, ο Ρόμπερτ Γιανγκ και η Στέισι Ράιτ από τη Βιρτζίνια, και οι δυο Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο Ρόμπερτ υποδύθηκε ένα δημοσιογράφο ο οποίος έπαιρνε συνέντευξη από τη Λίλιαν Γκομπάιτας, την οποία υποδύθηκε η Στέισι.

Ο Ρόμπερτ και η Στέισι, με την επίβλεψη των γονέων τους, ταξίδεψαν πάνω από 4.000 χιλιόμετρα αναζητώντας πληροφορίες για την εργασία τους. Ανάμεσα στα άλλα, η έρευνα που έκαναν αποκάλυψε ότι ο χαιρετισμός της σημαίας στις Ηνωμένες Πολιτείες ανάγεται στο 19ο αιώνα. Και εξεπλάγησαν όταν ανακάλυψαν ότι ο Τζορτζ Ουάσινγκτον ήταν αντίθετος με τους όρκους αφοσίωσης προς την πατρίδα.

Όλα αυτά τα νεαρά άτομα μπόρεσαν να εκτιμήσουν πληρέστερα τα λόγια του καθηγητή Κ. Σ. Μπράντεν, ο οποίος στο βιβλίο του Κι Αυτοί Επίσης Πιστεύουν (These Also Believe) είπε για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά: «Έχουν προσφέρει στη δημοκρατία μια μοναδική υπηρεσία με τη μάχη που δίνουν για να διατηρήσουν τα πολιτικά τους δικαιώματα, επειδή με τον αγώνα τους έχουν συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στο να διασφαλιστούν τα δικαιώματα κάθε μειονότητας στην Αμερική».

[Υποσημειώσεις]