Μαϊστράλι—Ένας Δεξιοτέχνης Σχεδιαστής Τοπίων

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ θαμνοφράχτες σε εύτακτες σειρές, χωριά συνωστισμένα σε απάνεμες λοφοπλαγιές και δέντρα που φαίνεται να έχουν χάσει όλα τα φύλλα και τα κλαδιά τους από τη μια μεριά. Αυτά είναι κοινά χαρακτηριστικά στο τοπίο της Προβηγκίας στη νοτιοανατολική Γαλλία, και ο άνεμος που ονομάζεται μαϊστράλι συνέβαλε στο να γίνουν όλα αυτά.

Το μαϊστράλι συγκαταλέγεται στους διάσημους ανέμους, όπως ο φεν των Άλπεων, ο παμπέρο της Νότιας Αμερικής, ο σινούκ των Βραχωδών Ορέων της Βόρειας Αμερικής, ο χαρματάν της βορειοδυτικής Αφρικής, και ο Ευρακύλων που αναφέρεται στην Αγία Γραφή.a (Πράξεις 27:14) Το όνομα μαϊστράλι προέρχεται από μια λέξη της Προβηγκίας που σημαίνει «δεσποτικός». Σε αρμονία με το όνομά του, μπορεί να φυσήξει με ταχύτητα ως και 200 χιλιόμετρα την ώρα.

Το μαϊστράλι γεννήθηκε από την αέναη «σύγκρουση» μεταξύ της υψηλής ατμοσφαιρικής πίεσης πάνω από την κεντρική Γαλλία και της χαμηλής πίεσης πάνω από τη Μεσόγειο. Η μεγάλη δύναμή του οφείλεται στο λεγόμενο φαινόμενο ορεινού χάσματος. Καθώς κινείται ανάμεσα στις Άλπεις και στο οροπέδιο του Κεντρικού Ορεινού Όγκου, το μαϊστράλι είναι πιο ισχυρό όταν βγαίνει από το φαράγγι Ντονζέρ, σαν να βγαίνει από φουγάρο.

Το καλοκαίρι, το μαϊστράλι διώχνει τα σύννεφα. Στη διάρκεια του χειμώνα, το μαϊστράλι κάνει το κρύο αφόρητο, και μπορεί να προκαλέσει όψιμο παγετό σε μια κατά τα άλλα εύκρατη περιοχή. Κάθε εποχή, οι ντόπιοι συνήθως κατηγορούν το μαϊστράλι όταν νιώθουν κακοδιάθετοι.

Αλλά στο μεγαλοπρεπές δάσος με κέδρους του Λουμπερόν το μαϊστράλι απελευθερώνει το ταλέντο του, κάνοντας γλυπτική στα δέντρα ώστε να μοιάζουν με σημαίες που κυματίζουν στον άνεμο. Από την άλλη μεριά, το μαϊστράλι συχνά φουντώνει πυρκαγιές στα δάση στην ξηρή περίοδο, καταστρέφοντας τους καρπούς του μόχθου του.

«Τρεις, έξι ή εννιά μέρες», λέει η παλιά προβηγκιανή παροιμία για το πόσο θα φυσάει το μαϊστράλι. Αλλά αυτός ο δεσποτικός άνεμος μπορεί να φυσάει πολύ περισσότερο. Το 1965, παραδείγματος χάρη, φυσούσε ασταμάτητα 23 μέρες!

Ο άνθρωπος έχει μάθει να ζει με το μαϊστράλι. Παράλληλοι θαμνοφράχτες προστατεύουν τα χωράφια, και τα παλιά σπίτια στα χωριά σπάνια έχουν άνοιγμα προς το βορρά. Μολονότι οι παγερές ριπές του μπορεί να είναι αρκετά ενοχλητικές, ωστόσο μπορούμε να βλέπουμε το μαϊστράλι ως ένα δεξιοτέχνη αρχιτέκτονα τοπίων.

[Υποσημείωση]