Αυτά τα γεγονότα στην ουσία προετοίμασαν την ανάθεση του Γκουάμ και των υπόλοιπων περιοχών της Μικρονησίας υπό την ευθύνη του τμήματος της Χαβάης, την 1η Ιανουαρίου 1969. Επειδή η Χαβάη βρίσκεται κοντά σ’ αυτά τα νησιά, φάνηκε ότι το τμήμα της Χαβάης θα ήταν σε θέση να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες και να είναι σε πιο στενή επαφή μ’ εκείνους τους λίγους ευαγγελιζομένους σ’ αυτή την πνευματική ‘μεθόριο’. Ενώ ο αδελφός Μίλερ υπηρετούσε εκεί ως επίσκοπος περιοχής, ο αδελφός Καβασάκι επισκεπτόταν τους εννιά ιεραποστολικούς οίκους μια φορά το χρόνο. Ακόμη κι όταν διορίστηκαν μερικοί ιεραπόστολοι για να υπηρετούν ως επίσκοποι περιοχής, εκείνοι οι δυο αδελφοί έκαναν ετήσιες επισκέψεις στους ιεραποστολικούς οίκους και υπηρετούσαν ως επίσκοποι περιφερείας στο Γκουάμ και στη Μικρονησία. Έτσι άρχισε ένα καινούριο κεφάλαιο στην ιστορία του τμήματος της Χαβάης, ένα κεφάλαιο γεμάτο δράση και πνευματικές ανταμοιβές.

Όλες οι αρχικές ανησυχίες, σχετικά με το αν ο Ιεχωβά θα ευλογούσε τη διευθέτηση της ανάθεσης της Μικρονησίας υπό την ευθύνη του τμήματος της Χαβάης, διαλύθηκαν από την έκθεση υπηρεσίας αγρού του Αυγούστου του 1970: Το Γκουάμ ανέφερε αύξηση των ευαγγελιζομένων κατά 88,6 τοις εκατό, τα Νησιά Μάρσαλ κατά 25 τοις εκατό, το Πονάπε κατά 82,4 τοις εκατό και το Σαϊπάν κατά 114,3 τοις εκατό. Επίσης, οι ιεραπόστολοι άρχισαν με επιτυχία το έργο στο Μπελάου (Παλάου), στο Γιαπ και στα Νησιά Τρουκ.