• Σουηδία—Έκθεση Βιβλίου Έτους 1991
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1991

    • Πορείες Στους Δρόμους

      Οι Σουηδοί αδελφοί έχουν υπηρετήσει τον Ιεχωβά πρόθυμα με οποιονδήποτε τρόπο πρότεινε η οργάνωσή του. Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν έμαθαν ότι οι αδελφοί στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Αγγλία χρησιμοποιούσαν αφίσες που τις κρεμούσαν πάνω τους, μπρος και πίσω, καθώς και πλακάτ, και έκαναν πορείες για να ανακοινώσουν τη δημόσια ομιλία κάποιας συνέλευσης, με ενθουσιασμό έκαναν παρόμοιες διευθετήσεις και στη Σουηδία.

      Ο Τζακ Πράμπεργκ, ο οποίος υπηρετούσε εκείνη την εποχή ως επίσκοπος περιφερείας και έκανε διευθετήσεις για πολλές τέτοιες πορείες, θυμάται: «Το χειμώνα, στα βόρεια της Σουηδίας, σκοτεινιάζει από πολύ νωρίς το απόγευμα, και γι’ αυτό χρησιμοποιούσαμε δαυλούς προκειμένου να αυξήσουμε την εντύπωση που έκανε η διαφημιστική εκστρατεία μας. Σε μια απ’ αυτές τις περιπτώσεις, το θέμα της δημόσιας ομιλίας ήταν ‘Το Μόνο Φως’. Καθώς η πομπή των δαυλών προχωρούσε μέσα από την πόλη, ξαφνικά έγινε διακοπή ρεύματος. Ολόκληρη η πόλη τυλίχτηκε σε βαθύ σκοτάδι. Όμως, οι δαυλοί μας συνέχιζαν να καίνε ρίχνοντας φως στα πλακάτ μας, πάνω στα οποία οι άνθρωποι διάβαζαν: ‘Το Μόνο Φως’».

      Ο Σβεν-Έρικ Λάρσον, ένας περιοδεύων επίσκοπος, θυμάται: «Μερικές φορές οι αδελφοί μετέφεραν στους δρόμους μεγάλες επιγραφές πάνω σε κοντάρια για να ανακοινώσουν τη δημόσια ομιλία κάποιας συνέλευσης. Από απλή περιέργεια, το 1948, δυο νεαροί άντρες παρακολούθησαν μια συνέλευση στο Έρεμπρο. Δεν είχαν πάρει ακόμη την απόφαση να γίνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μετά το τέλος του προγράμματος μιας από τις μέρες της συνέλευσης, χωρίς να ξέρω ποιοι είναι, τους έδωσα ένα πλακάτ στο χέρι και τους είπα πού να βαδίσουν. Με δισταγμό, το πήραν και βάδισαν γύρω από το κέντρο της πόλης. Ο ένας απ’ αυτούς, ο Λαρς Λίντστρεμ, είναι επί πολλά χρόνια πρεσβύτερος σε μια εκκλησία· ο άλλος, ο Ρολφ Σβένσον, υπηρετεί ως επίσκοπος περιφερείας».