Θα Κάνει Ποτέ ο Θεός Κάτι για την Αδικία;

«ΑΥΤΟ δεν είναι καθόλου δίκαιο». Η νεαρή μαθήτρια ήταν ολοφάνερα αναστατωμένη, γεμάτη αγανάκτηση, έπειτα από μια προσωπική εμπειρία κατάφωρης παραποίησης της δικαιοσύνης. «Αν υπάρχει πράγματι Θεός», συνέχισε η ίδια, «πώς είναι δυνατόν να επιτρέπει τέτοιες αδικίες;» Θα μπορούσατε να καταλάβετε τα αισθήματα αυτής της κοπέλας; Ίσως ναι. Αλλά θα ήσασταν επίσης σε θέση να απαντήσετε στην απορία της;

Όταν ήσασταν παιδί, ίσως να αισθανθήκατε μερικές φορές ότι οι γονείς σας σάς άφηναν να υποφέρετε άδικη μεταχείριση. Αλλά αυτή η φαινομενική αδικία δεν αποδείκνυε φυσικά ότι αυτοί δεν υπήρχαν, έτσι δεν είναι; Παρόμοια, το γεγονός ότι ο Θεός επιτρέπει την αδικία δεν αποδεικνύει με κανένα τρόπο ότι αυτός είναι ανύπαρκτος.

Εντούτοις, η νεαρή μαθήτρια απάντησε ότι αυτό ήταν τελείως διαφορετικό ζήτημα. Τόνισε το γεγονός ότι ένας ατελής ανθρώπινος πατέρας μπορεί και ο ίδιος ακόμα να είναι λίγο άδικος. Ή επειδή δεν γνωρίζει όλα τα γεγονότα, ίσως να μη διακρίνει την αδικία, όταν τη δει. Επιπλέον, λόγω των ανθρώπινων περιορισμών, μπορεί να είναι ανίσχυρος να κάνει κάτι για τις αδικίες που βλέπει. Τίποτα απ’ όλα αυτά, όπως εκείνη υποστήριξε, δεν μπορεί να εφαρμοστεί σ’ έναν δίκαιο Θεό που είναι παντογνώστης και παντοδύναμος.

Κι εσείς πιθανόν να νομίζετε ότι η ανοχή της αδικίας δεν είναι σε συμφωνία με τις θεϊκές ιδιότητες. Όμως, μήπως ο Θεός, με την ανυπέρβλητη σοφία του, έχει κάποιο βάσιμο λόγο που επιτρέπει την αδικία για ορισμένο καιρό;

Οι Βιβλικοί συγγραφείς πίστευαν ότι ο Θεός ‘αγαπάει δικαιοσύνη και κρίση’. «Πάσαι αι οδοί αυτού είναι κρίσις· Θεός πιστός και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ», έγραψε ο Μωυσής.—Ψαλμός 33:5· Δευτερονόμιον 32:4· Ιώβ 37:23.

Οι Βιβλικοί συγγραφείς, παράλληλα με την πεποίθησή τους ότι ο Ιεχωβά είναι ένας δίκαιος Θεός ο οποίος δεν ευχαριστιέται με την αδικία, συμφωνούν ότι εκείνος κάποτε θα την εξαλείψει. Ο Ησαΐας, λόγου χάρη, προείπε τις εξής συνθήκες: «Ιδού βασιλεύς θέλει βασιλεύσει εν δικαιοσύνη, και άρχοντες θέλουσιν άρχει εν κρίσει. Τότε κρίσις θέλει κατασκηνώσει εν τη ερήμω και δικαιοσύνη θέλει κατοικήσει εν τη καρποφόρω πεδιάδι». (Ησαΐας 32:1, 16) Αλλά πότε θα γίνει αυτό; Και αν ο Θεός θέλει να απαλλάξει τον κόσμο από την αδικία, γιατί επέτρεψε να υπάρχει ως τώρα;

Αδικία—Γιατί Έχει Επιτραπεί;

Υπήρχε καιρός που δεν γίνονταν αδικίες στο σύμπαν. Μόνο μετά το στασιασμό του Αδάμ και της Εύας, κάτω από την πίεση του Σατανά του Διαβόλου, έγινε γνωστή η αδικία στο ανθρώπινο γένος. Ο Θεός δεν κατέστρεψε τον Σατανά τη στιγμή του στασιασμού. Για το δικό Του καλό σκοπό, επέτρεψε να υπάρξει μια χρονική περίοδος στην οποία ο άνθρωπος θα έκανε αδικίες, κι αυτό θα αποσκοπούσε στη δοκιμασία εκείνων που ήταν αφοσιωμένοι σ’ Αυτόν, για να φανεί αν θα αποδεικνύονταν πιστοί σ’ Αυτόν. Η επιλογή τους να τηρήσουν ακεραιότητα θα αποδείκνυε ότι ο Σατανάς δεν ήταν ικανός να στρέψει όλη την ανθρώπινη δημιουργία κατά του Θεού. Όταν έτσι θα δικαιωνόταν η κυριαρχία του Θεού, τα έργα του Σατανά θα καταστρέφονταν και όλες οι αδικίες θα απομακρύνονταν.

Στο μεταξύ, αν ο Θεός δια της βίας εμπόδιζε τους ανθρώπους να φέρονται άδικα, θα τους αποστερούσε την ελευθερία εκλογής. Εξάλλου, αφήνοντας τους ανθρώπους να νιώσουν τις άδικες συνέπειες των εσφαλμένων πράξεων των άλλων, ο Θεός δείχνει καθαρά πόσο ολέθριο ήταν το γεγονός ότι ο Αδάμ και η Εύα στασίασαν άδικα κατά των θεϊκών διατάξεων, τις οποίες αντικατέστησαν με τους δικούς τους ατελείς κανόνες. Ο Θεός, αφήνοντας το ανθρώπινο γένος να θερίζει ό,τι σπέρνει, βοηθάει τα ειλικρινή άτομα να αντιληφθούν την ανωτερότητα του να ενεργούν με τον τρόπο που συστήνει ο ίδιος.—Ιερεμίας 10:23· Γαλάτας 6:7.

Επιπρόσθετα, τα έργα δικαιοσύνης ή αδικίας που κάνουν οι άνθρωποι αποτελούν αποκαλυπτικά στοιχεία. Αυτά τα έργα παρέχουν στον Θεό μια ακριβή βάση πάνω στην οποία να κρίνει ποιος είναι άξιος να ζήσει στη γη σ’ ένα νέο κόσμο, όταν αποκατασταθεί η δικαιοσύνη στο πλήρες. Αυτό υποδηλώνουν τα ακόλουθα λόγια: «Αλλ’ εάν ο άνομος επιστραφή από πασών των αμαρτιών αυτού, τας οποίας έπραξε, και φυλάξη πάντα τα διατάγματά μου και πράξη κρίσιν και δικαιοσύνην, εξάπαντος θέλει ζήσει».—Ιεζεκιήλ 18:21.

Πότε θα Πάψει να Υπάρχει η Αδικία;

Η πολιτεία του Ιεχωβά Θεού με το ανθρώπινο γένος πάντοτε ήταν δίκαιη και χαρακτηριζόταν από στοργική καλοσύνη. Καταδεικνύοντάς το αυτό, ένας πιστός δούλος του Θεού, ο Αβραάμ, όταν δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί συνέβαινε κάτι, είπε για τον Θεό: «Μη γένοιτο ποτέ συ να πράξης τοιούτον πράγμα, να θανατώσης δίκαιον μετά ασεβούς, και ο δίκαιος να ήναι ως ο ασεβής! μη γένοιτο ποτέ εις σε! ο κρίνων πάσαν την γην δεν θέλει κάμει κρίσιν [το σωστό, ΜΝΚ];» (Γένεσις 18:25) Με τον ερχομό του Χριστού, οι θεϊκές ιδιότητες της δικαιοσύνης και της στοργικής καλοσύνης εκδηλώθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η διευθέτηση για μια απολυτρωτική θυσία μέσω του Χριστού Ιησού άνοιξε το δρόμο στον καθένα, Ιουδαίο καθώς και μη Ιουδαίο, για να κερδίσει αιώνια ζωή. Αυτό έκανε τον απόστολο Πέτρο να πει: «Επ’ αληθείας γνωρίζω ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν».—Πράξεις 10:34, 35.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακηρύττουν δραστήρια ότι ο Μεσσιανικός Βασιλιάς του Θεού έχει αρχίσει να κυβερνάει και ότι πλησιάζει ο καιρός που θα αποκατασταθεί η δικαιοσύνη στη γη μας σε τέλειο βαθμό.a Αυτό θα πραγματοποιηθεί όταν αυτός ο Βασιλιάς καταστρέψει τον παρόντα άδικο κόσμο και συντρίψει τη δύναμη του αόρατου θεού του, του Σατανά του Διαβόλου. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι αυτό θα συμβεί σύντομα στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος», ο οποίος γενικά καλείται Αρμαγεδδών.—Αποκάλυψις 16:14, 16.

‘Δεν είναι άδικος ο Θεός όταν επιφέρει την οργή του’, γι’ αυτό ο Αρμαγεδδών θα είναι δίκαιος πόλεμος. (Ρωμαίους 3:5, ΚΔΤΚ) Μετά ο Χριστός Ιησούς και οι συγκυβερνήτες του—στους οποίους θα περιλαμβάνονται και οι απόστολοι—θα βασιλεύσουν από τον ουρανό για χίλια χρόνια. (Αποκάλυψις 20:4) Εκατομμύρια άτομα που έχουν υποφέρει αδικίες στο παρελθόν, θα αναστηθούν σ’ ένα δίκαιο σύστημα εδώ στη γη, στην αρχική κατοικία του ανθρώπινου γένους, για να γευτούν τέλεια δικαιοσύνη για πρώτη φορά στη ζωή τους.

«Είναι Επομένως Άδικος ο Θεός;»

Ο απόστολος Παύλος έκανε αυτή την ερώτηση σχετικά με κάποια ενέργεια του Θεού. Η απάντηση; «Βέβαια όχι», έγραψε ο Παύλος. Παρομοιάζοντας με πηλό τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν διαμορφωθεί από έναν αγγειοπλάστη σε σκεύη άξια είτε για οργή είτε για έλεος, ο Παύλος εξήγησε: «Μολονότι ο Θεός είναι έτοιμος να δείξει την οργή του και να εκδηλώσει τη δύναμή του, όμως ανέχεται υπομονετικά ανθρώπους που του προκαλούν θυμό, όσο κι αν τους αξίζει να καταστραφούν. Τους ανέχεται για χάρη εκείνων των άλλων ανθρώπων, στους οποίους θέλει να είναι ελεήμονας, στους οποίους θέλει να αποκαλύψει τον πλούτο της δόξας του».—Ρωμαίους 9:14, 20-24, The Jerusalem Bible (Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ).

Όπως και η νεαρή μαθήτρια που αναφέρθηκε προηγουμένως, μπορεί κι εσείς να δυσκολεύεστε μερικές φορές να κατανοήσετε γιατί ο Θεός επιτρέπει την αδικία γενικά ή όσον αφορά ένα συγκεκριμένο παράπτωμα. Αλλά ποιοι είμαστε εμείς—τα αντικείμενα που πλάθονται στα χέρια του—για να αμφισβητήσουμε την υπομονή και τη σοφία που δείχνει ενεργώντας έτσι; Ο Ιεχωβά Θεός είπε στον Ιώβ: ‘Πράγματι, θα ακυρώσεις την κρίση μου; Θα ανακηρύξεις εμένα πονηρό για να δικαιωθείς εσύ;’—Ιώβ 40:8, ΜΝΚ.

Ποτέ δεν θα θέλαμε να γίνουμε ένοχοι για κάτι τέτοιο. Αντίθετα, θέλουμε να χαιρόμαστε γνωρίζοντας ότι μολονότι υπάρχει ακόμα αδικία ανάμεσά μας, ο Θεός της δικαιοσύνης θα την αφαιρέσει σύντομα από ολόκληρη τη γη.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Το γεγονός ότι ο Θεός επιτρέπει την αδικία δεν αποδεικνύει με κανένα τρόπο ότι αυτός είναι ανύπαρκτος

Είναι ο Θεός υπεύθυνος για την άρνηση ενός μεθυσμένου οδηγού να χρησιμοποιήσει τις ιδιότητες της κοινής λογικής, της εγκράτειας και της σύνεσης;

Πλησιάζει ο καιρός που θα αποκατασταθεί η δικαιοσύνη στο πλήρες εδώ στη γη μας