Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας

Νεαρά Άτομα Αινούν τον Θεό στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό

ΠΡΙΝ από αιώνες, ο ψαλμωδός προσκάλεσε θερμά τα νεαρά άτομα να ενωθούν στην απόδοση αίνου προς τον Βασιλιά της αιωνιότητας: «Οι νεαροί καθώς και οι παρθένες, οι γέροι μαζί με τα αγόρια . . . , [αινείτε] το όνομα του Ιεχωβά, γιατί μόνο το δικό του όνομα είναι άφταστα υψηλό». (Ψαλμός 148:12, 13) Οι ακόλουθες εμπειρίες από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό τονίζουν αυτό το απαράμιλλο προνόμιο.

• Ο σπιτονοικοκύρης κάποιου ειδικού σκαπανέα είχε εντυπωσιαστεί από τη διαγωγή των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Έτσι επέτρεψε στους Μάρτυρες να μελετήσουν την Αγία Γραφή με την πεντάχρονη κόρη του, τη Φίφι. Αφού παρατήρησε την πρόοδο που έκανε η Φίφι μελετώντας Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες,a ο πατέρας της τής επέτρεψε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Εκεί, η μικρή Φίφι έμαθε ύμνους της Βασιλείας από το υμνολόγιο των Μαρτύρων. Της άρεσε ιδιαίτερα ο ύμνος αριθμός 4, με τον τίτλο «Η Υπόσχεση του Θεού για τον Παράδεισο».

Κάποια ημέρα ο πατέρας της Φίφι αποφάσισε να την πάρει στην εκκλησία του. Προς έκπληξη όλων, η Φίφι αρνήθηκε να ψάλει τους εκκλησιαστικούς ύμνους. Γιατί; Επειδή πίστευε ότι οι ύμνοι που ψάλλονταν στην εκκλησία του πατέρα της δεν ήταν σε αρμονία με αυτά που είχε μάθει από τη Γραφική της μελέτη. Αντί για αυτούς, έψαλε θαρραλέα τον αγαπημένο της ύμνο της Βασιλείας.

Έπειτα από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες που έκαναν οι ιθύνοντες της εκκλησίας για να της αλλάξουν γνώμη, αποφάσισαν να αφορίσουν την πεντάχρονη Φίφι! Παρ’ όλη αυτή την κακομεταχείριση, ο πατέρας της παρέμεινε ήρεμος. Ήταν περήφανος που η Φίφι είχε λάβει σταθερή στάση υπέρ αυτού που πίστευε. Τόσο ο πατέρας της Φίφι όσο και η μητέρα της θέλουν να συνεχίσει να συναναστρέφεται με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

• Όταν ένας έφηβος ονόματι Λούκοντι αποφάσισε να μελετήσει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ο πατέρας του τού εναντιώθηκε πολύ. Σε κάποια περίπτωση, όταν ο Λούκοντι ήταν έτοιμος να πάει σε μια συνάθροιση στην Αίθουσα Βασιλείας, ο πατέρας του τον απείλησε με ένα μεγάλο μαχαίρι. Σε μια άλλη περίπτωση, ο πατέρας του Λούκοντι τον χτύπησε με ένα ραβδί προξενώντας του μια βαθιά πληγή στην πλάτη. Παρά τη σφοδρή εναντίωση, ο Λούκοντι παρέμεινε σταθερά αποφασισμένος να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Συνέχισε να προοδεύει και βαφτίστηκε. Τώρα υπηρετεί ως τακτικός σκαπανέας.

Η Σοουνά, η μικρότερη αδελφή του Λούκοντι, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από τη στάση του αδελφού της ώστε και αυτή επίσης άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλά για να την εμποδίσει από τη μελέτη, ο πατέρας τους έστειλε τη Σοουνά στο σχολείο ενός άλλου χωριού, όπου δεν υπήρχαν Μάρτυρες. Εντούτοις, η Σοουνά μιλούσε και σε άλλους για τα πράγματα που μάθαινε. Ως αποτέλεσμα, ενδιαφέρθηκε και η εξαδέλφη της.

Όταν οι Μάρτυρες από κάποιο γειτονικό χωριό άκουσαν για το έργο κηρύγματος που έκανε η Σοουνά, την επισκέφτηκαν και διευθέτησαν να κάνει μια τακτική οικιακή Γραφική μελέτη. Εκείνη συνέχισε να σημειώνει πρόοδο και σύντομα ενώθηκε με τον αδελφό της ως αφιερωμένη και βαφτισμένη Μάρτυρας του Ιεχωβά. Επιπλέον, η εξαδέλφη της είναι τώρα αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη, και σε αυτό το χωριό γίνεται μελέτη βιβλίου.

Πόσο θαυμάσιο και αναζωογονητικό είναι όταν νεαρά άτομα συμμετέχουν στην απόδοση αίνου προς το όνομα του Ιεχωβά!

[Υποσημείωση]