Ένα Ακόμη Ορόσημο στη Βιβλική Εκπαίδευση

Η ΠΕΜΠΤΗ 1η Οκτωβρίου 1987 στάθηκε άλλο ένα ορόσημο στη Βιβλική εκπαίδευση, η οποία προσφέρεται από την παγκόσμια Εταιρία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εκείνη την ημέρα εγκαινιάστηκε η νέα Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης. Οι 24 ανύπαντροι αδελφοί που αποτελούν την πρώτη τάξη πήγαν για να παρακολουθήσουν αυτήν την ειδική εκπαίδευση στην ευρύχωρη Αίθουσα Συνελεύσεων του Πίτσμπουργκ, στην Κοραόπολη της Πενσυλβανίας. Διάφοροι Μάρτυρες της περιοχής άνοιξαν εγκάρδια τα σπίτια τους για να φιλοξενήσουν αυτούς τους σπουδαστές για την περίοδο των οχτώ εβδομάδων που διάρκεσε η εκπαίδευσή τους.

Το πρωί έγινε η εγγραφή των σπουδαστών, τους δόθηκαν τα βιβλία που θα χρησιμοποιούσαν στη σχολή καθώς και εναρκτήριες οδηγίες. Στις 7:30 εκείνο το απόγευμα, 1.518 Μάρτυρες είχαν γεμίσει την Αίθουσα Συνελεύσεων περιμένοντας γεμάτοι χαρά και ανυπομονησία να παρακολουθήσουν την επίσημη έναρξη αυτής της νέας σχολής.

Εισηγητής του προγράμματος ήταν ο Άλμπερτ Σρόντερ, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μετά από τον ύμνο και την προσευχή, παρουσίασε τον Ρόμπερτ Ντόουσον, τον επίσκοπο πόλης του Πίτσμπουργκ. Ο αδελφός Ντόουσον καλωσόρισε θερμά τους 24 σπουδαστές στο Πίτσμπουργκ και επαίνεσε τις 13 οικογένειες οι οποίες προσφέρθηκαν να τους παράσχουν κατάλυμα. Υπενθύμισε επίσης στους οικοδεσπότες ότι θα είναι προνόμιό τους να εκδηλώσουν την αγάπη η οποία ανέχεται, πιστεύει, ελπίζει και υπομένει όλα τα πράγματα. (1 Κορινθίους 13:7) Υπενθύμισε επίσης στους σπουδαστές ότι, ως φιλοξενούμενοι, θα πρέπει να εκδηλώνουν ευγνωμοσύνη, ταπεινότητα και προθυμία. Μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι δυνατόν ν’ αναπτυχθούν φιλίες που θα κρατήσουν μια ολόκληρη ζωή.

Μετά οι σπουδαστές αυτοσυστήθηκαν· ο καθένας είπε πώς λέγεται, από πού κατάγεται και ποιο ήταν το ιστορικό του στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Μερικοί κατάγονταν από το Πόρτο Ρίκο, την Αργεντινή, τον Καναδά και από το Χονγκ-Κονγκ, ενώ οι υπόλοιποι ήταν από το ανατολικό μέρος των Η.Π.Α. Μερικοί, εκτός από αγγλικά μιλούσαν ισπανικά, γαλλικά, ιταλικά ή κινέζικα.

Ο εισηγητής παρουσίασε στη συνέχεια τον Τζέιμς Χίντερερ, ο οποίος θα ήταν ένας από τους εκπαιδευτές. Ο αδελφός Χίντερερ, βασίζοντας τα σχόλιά του στα εδάφια Ματθαίος 7:24, 25, τόνισε πόση σημασία έχει να συνεχίσουν να κάνουν έργα οι σπουδαστές, θέτοντας σε εφαρμογή αυτά που μάθαιναν. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα έχτιζαν την «οικίαν» τους πάνω σε πέτρα και όχι πάνω σε κινούμενη άμμο.

Στη συνέχεια μίλησε στους σπουδαστές ο άλλος εκπαιδευτής, ο Ράνταλ Ντέιβις. Βάσισε τα σχόλιά του στο εδάφιο Ησαΐας 54:13, και ανάφερε ότι θα λάβαιναν εκπαίδευση από τον Ιεχωβά έτσι ώστε να μπορούν να διδάξουν άλλους. Θα χρειάζονταν να στηρίζονται πολύ στον αληθινό ‘βοηθό’ το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά Θεού.—Ιωάννης 14:26, ΜΝΚ.

Ο Άλμπερτ Σρόντερ μίλησε στη συνέχεια για το πώς εκείνο το απόγευμα του θύμιζε ένα άλλο ορόσημο στη Βιβλική εκπαίδευση. Του έφερε στη μνήμη την 1η Φεβρουαρίου του 1943, τότε που εκατό σπουδαστές, τέσσερις εκπαιδευτές (περιλαμβανομένου και του ίδιου) και οι προσκεκλημένοι από το Μπρούκλιν συγκεντρώθηκαν στο Σάουθ Λάνσινγκ της Νέας Υόρκης, για την έναρξη της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς. Στα 44 χρόνια που πέρασαν από τότε, η Γαλαάδ έχει ευλογηθεί από τον Ιεχωβά, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι 6.000 Βιβλικά εκπαιδευμένοι ιεραπόστολοι έχουν αποσταλεί σ’ ολόκληρη τη γη. Ο αδελφός Σρόντερ αναφέρθηκε ύστερα στα διάφορα θέματα που θα διδάσκονται στη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης. Μερικά απ’ αυτά είναι: Διδασκαλίες της Αγίας Γραφής, Θεοκρατική Οργάνωση (μάθημα που ασχολείται ιδιαίτερα με τις ευθύνες των επισκόπων και των διακονικών υπηρετών), Η Θεϊκή Διαχείριση και Χειρισμός Δημόσιων Ομιλιών. Έστρεψε επίσης την προσοχή στα διάφορα βιβλία που θα χρησιμοποιούνταν στη σχολή περιλαμβανομένου και του Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές. Στο τέλος, ο αδελφός Σρόντερ τόνισε την εκπλήρωση του εδαφίου Ησαΐας 45:23 δηλώνοντας ότι οι θρησκευτικοί εναντιούμενοι κλίνουν πράγματι το γόνυ ενώπιον του Ιεχωβά Θεού γιατί χρειάστηκε να αναγνωρίσουν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν δίκιο στον τομέα της ιατρικής, στο νομικό τομέα και σε θέματα Βιβλικής χρονολογίας.

«Γίνεσθε Μιμητές του Παύλου» ήταν το θέμα που είχε διαλέξει ο επόμενος ομιλητής, ο Καρλ Κλάιν, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος. Έδειξε πώς ο Παύλος ζήτησε επανειλημμένα να τον μιμηθούν. Μπορούσε να το ζητά αυτό, γιατί ο ίδιος μιμούνταν τον Χριστό. (1 Κορινθίους 11:1) Η συμβουλή που πήραν οι σπουδαστές ήταν να μιμηθούν τον Παύλο στις γνώσεις του, στο πόσο επιδέξια χρησιμοποιούσε τις Γραφές, στο θαρραλέο και γεμάτο ζήλο κήρυγμά του, στην ανιδιοτέλειά του, στη μετριοφροσύνη και την ταπεινότητά του και στην υπομονετική του εγκαρτέρηση.

Ο Θεοντόρ Τζάρας, κι αυτός μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, έδωσε κατόπιν την ομιλία αφιέρωσης της σχολής, με θέμα: «Μια Νέα Σχολή—Για Ποιο Σκοπό;» Άρχισε επισημαίνοντας το γεγονός ότι αυτοί που προθυμοποιήθηκαν να έρθουν σ’ αυτήν τη σχολή συμφώνησαν να υπηρετήσουν οπουδήποτε χρειαστεί στον παγκόσμιο αγρό. Τη στιγμή που υπάρχουν πάνω από 3,25 εκατομμύρια Μάρτυρες σε 54.000 και πλέον εκκλησίες, είναι μεγάλη ανάγκη να υπάρχουν άντρες με κατάλληλα προσόντα για να ποιμαίνουν, να διδάσκουν και να λαβαίνουν την ηγεσία στο μεγάλο ευαγγελιστικό έργο. Πριν από πολύ καιρό ο Ιεχωβά προείπε ότι θα προμήθευε ‘δώρα σε μορφή ανθρώπων’. (Ψαλμός 68:18, ΜΝΚ) Αυτό το έκανε στους αποστολικούς χρόνους, όπως το αναφέρει ο απόστολος Παύλος στα εδάφια Εφεσίους 4:8-11. Σήμερα ο Ιεχωβά προμηθεύει και πάλι ‘δώρα σε μορφή ανθρώπων’ και εκπαιδεύει μερικούς απ’ αυτούς μέσω αυτής της νέας σχολής.

Ο αδελφός Τζάρας ανάφερε στη συνέχεια ότι μολονότι οι σπουδαστές έχουν έμφυτες ικανότητες, ο Χριστός μπορεί να τις επαυξήσει. Αυτό όμως απαιτεί προσπάθεια και ο ομιλητής είπε πως είναι βέβαιος ότι οι 24 σπουδαστές θα έκαναν αυτήν την προσπάθεια. Τόνισε ότι δεν μπορεί να υπάρχει απόκλιση από τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά και είπε ότι αυτοί που αναλαμβάνουν την ηγεσία μπορούν να δώσουν βοήθεια με το προσωπικό τους παράδειγμα καθώς και με την επιρροή τους. Σε πολλά μέρη της γης, υπάρχει μεγάλη ανάγκη να αναλάβουν οργανωτικές ευθύνες άντρες με κατάλληλα προσόντα. Κάτι τέτοιο χρειάζονται ακόμη και μεγάλες εκκλησίες που μπορεί να έχουν έναν-δυο πρεσβυτέρους και έναν περιορισμένο αριθμό διακονικών υπηρετών. Έτσι, φαίνεται καθαρά γιατί χρειαζόταν να ιδρυθεί η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης—για να εκπαιδεύσει ανύπαντρους πρεσβυτέρους και διακονικούς υπηρέτες ώστε να υπηρετήσουν σ’ οποιοδήποτε μέρος στον παγκόσμιο αγρό. Η εκπαίδευση αυτή θα τους εξαρτίσει καλύτερα να επιμεληθούν την αύξηση ως ποιμένες.

Όλοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να ευχαριστούν τον Θεό που προμήθευσε τη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης. Κλείνοντας, ο αδελφός Τζάρας είπε: «Είμαι σίγουρος ότι όλοι μας κάνουμε τις σκέψεις και έχουμε τα συναισθήματα που εκφράζει προς τον Ιεχωβά το εδάφιο Ψαλμός 79:13: ‘Ημείς δε ο λαός σου και τα πρόβατα της βοσκής σου θέλομεν σε δοξολογεί εις τον αιώνα· από γενεάς εις γενεάν θέλομεν αναγγέλλει την αίνεσίν σου’». Κατόπιν, με ύμνο και προσευχή, αυτή η αξέχαστη και χαρωπή εκδήλωση έφτασε στο τέλος της.