Κεφάλαιο 5

Ας Αφήσουμε να Μιλήσει το Αρχείο των Απολιθωμάτων

1. Τι είναι τα απολιθώματα;

ΤΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ είναι υπολείμματα αρχαίων μορφών ζωής που διατηρήθηκαν στο φλοιό της γης. Αυτά μπορεί να είναι σκελετοί ή μέρη σκελετών όπως οστά, δόντια ή κελύφη. Απολίθωμα μπορεί επίσης να είναι κάποιο δείγμα της δραστηριότητας αυτού που κάποτε ήταν ζωντανό, όπως είναι ένα αποτύπωμα ή ίχνος. Πολλά απολιθώματα δεν περιέχουν πια την αρχική τους ύλη αλλά αποτελούνται από ιζηματογενείς αποθέσεις που έχουν εισχωρήσει μέσα τους κι έχουν πάρει το σχήμα τους.

2, 3. Γιατί τα απολιθώματα είναι σημαντικά για την εξέλιξη;

² Γιατί τα απολιθώματα είναι σημαντικά για την εξέλιξη; Ο γενετιστής Τζ. Λ. Στέμπινς ανάφερε μια βασική αιτία: «Κανένας βιολόγος δεν έχει δει πραγματικά την προέλευση μιας μεγάλης ομάδας οργανισμών μέσω εξέλιξης».¹ Έτσι, σήμερα δεν βλέπει κανείς τους ζωντανούς οργανισμούς πάνω στη γη να εξελίσσονται σε κάτι άλλο. Αντίθετα, είναι όλοι πλήρως διαμορφωμένοι και ξεχωριστοί από άλλους τύπους. Όπως παρατήρησε ο γενετιστής Θεοδόσιος Ντομπζάνσκι: «Ο ζωντανός κόσμος δεν είναι μια απλή διάταξη . . . που συνδέεται με αδιάσπαστες σειρές διαβαθμίσεων».² Και ο Κάρολος Δαρβίνος παραδέχτηκε ότι «μια δυσκολία όμως είναι ολοφάνερη: δηλαδή η διάκριση των ειδολογικών μορφών και το γεγονός ότι δεν συνδέονται μεταξύ τους με αναρίθμητους μεταβατικούς κρίκους».³

³ Έτσι, οι ξεχωριστές ποικιλίες οργανισμών που τώρα ζουν δεν παρέχουν καμιά υποστήριξη στη θεωρία της εξέλιξης. Γι’ αυτό και το αρχείο των απολιθωμάτων έγινε τόσο σημαντικό. Πίστευαν ότι τουλάχιστον τα απολιθώματα θα παρείχαν την επιβεβαίωση που χρειαζόταν η θεωρία της εξέλιξης.

Τι Πρέπει να Αναζητήσουμε

4-6. Αν η εξέλιξη ήταν πραγματικότητα τι θα έδειχναν οι αποδείξεις των απολιθωμάτων;

⁴ Αν η εξέλιξη ήταν γεγονός, ασφαλώς οι αποδείξεις των απολιθωμάτων θα αποκάλυπταν μια βαθμιαία αλλαγή από ένα είδος ζωής σε κάποιο άλλο. Κι αυτό θα ίσχυε άσχετα με το ποια παραλλαγή της θεωρίας της εξέλιξης δεχόμαστε. Ακόμη και οι επιστήμονες που πιστεύουν στις πιο απότομες αλλαγές οι οποίες συνδέονται με τη θεωρία της «διακεκομμένης ισορροπίας» αναγνωρίζουν ότι και πάλι θα χρειάζονταν πολλές χιλιάδες χρόνια στη διάρκεια των οποίων αυτές οι αλλαγές υποτίθεται ότι έλαβαν χώρα. Έτσι δεν είναι λογικό να πιστεύουμε ότι δεν θα χρειάζονταν καθόλου συνδετικοί κρίκοι απολιθωμάτων.

⁵ Επίσης, αν η εξέλιξη βασιζόταν σε γεγονότα, το αρχείο των απολιθωμάτων θα έπρεπε να αποκαλύπτει την αρχή νέων δομών στους ζωντανούς οργανισμούς. Θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον μερικά απολιθώματα που να εμφανίζουν αναπτυσσόμενους βραχίονες, πόδια, φτερά, μάτια και άλλα ημιτελή οστά και όργανα. Για παράδειγμα, θα έπρεπε να υπάρχουν πτερύγια ψαριών μεταβαλλόμενα σε κάτω άκρα αμφίβιων με πόδια και δάχτυλα, και βράγχια που να μεταβάλλονται σε πνεύμονες. Θα έπρεπε να υπάρχουν ερπετά με τα μπροστινά τους άκρα να μεταβάλλονται σε φτερούγες πτηνών, με τα πίσω τους άκρα να μεταβάλλονται σε πόδια με νύχια πτηνών, τα λέπια τους να μεταβάλλονται σε φτερά, και τα στόματά τους σε κεράτινα ράμφη.

⁶ Σχετικά με αυτό, το βρετανικό περιοδικό New Scientist λέει για τη θεωρία: «Αυτή προβλέπει ότι ένα πλήρες αρχείο απολιθωμάτων θα αποτελούνταν από διαδοχικές γενιές οργανισμών που θα έδειχναν συνεχή βαθμιαία μεταβολή για μακρές χρονικές περιόδους».⁴ Όπως ο ίδιος ο Δαρβίνος διαβεβαίωσε: «Ο αριθμός των ενδιάμεσων ποικιλιών που υπήρξαν άλλοτε [θα πρέπει] να ’ναι πραγματικά τεράστιος».⁵

7. Τι θα έπρεπε να δείχνει το αρχείο των απολιθωμάτων αν η αφήγηση της δημιουργίας στη Γένεση είναι πραγματικότητα;

⁷ Από την άλλη μεριά, αν η αφήγηση της Γένεσης για τη δημιουργία συμφωνεί με τα γεγονότα, τότε το αρχείο των απολιθωμάτων δεν θα έδειχνε έναν τύπο ζωής να μεταβάλλεται σε κάτι άλλο. Θα επιβεβαίωνε τη δήλωση της Γένεσης ότι κάθε διαφορετικός τύπος ζωντανών οργανισμών θα αναπαραγόταν μόνο «κατά το είδος αυτού». (Γένεσις 1:11, 12, 21, 24, 25) Επίσης, αν οι ζωντανοί οργανισμοί ήρθαν σε ύπαρξη με μια πράξη δημιουργίας, δεν θα υπήρχαν μερικώς αναπτυγμένα, ημιτελή οστά ή όργανα στο αρχείο των απολιθωμάτων. Όλα τα απολιθώματα θα ήταν πλήρως διαμορφωμένα και εξαιρετικά πολύπλοκα, όπως είναι σήμερα οι ζωντανοί οργανισμοί.

8. Τι άλλο θα έπρεπε να δείχνει το αρχείο των απολιθωμάτων αν οι ζωντανοί οργανισμοί είχαν δημιουργηθεί;

⁸ Επιπλέον, αν οι ζωντανοί οργανισμοί ήταν αποτέλεσμα δημιουργίας, θα περιμέναμε να εμφανίζονται ξαφνικά στο αρχείο των απολιθωμάτων, χωρίς να συνδέονται με τίποτα πριν από αυτούς. Και αν αποδεικνυόταν ότι αυτό ήταν αληθινό, τι θα συμπεραίναμε; Ο Δαρβίνος με ειλικρίνεια παραδέχτηκε: «Αν πολυάριθμα είδη . . . έχουν πραγματικά εμφανιστεί στη ζωή ταυτόχρονα, αυτό θα ήταν μοιραίο για τη θεωρία της εξέλιξης».⁶

Πόσο Ολοκληρωμένο Είναι το Αρχείο;

9. Τι είπε ο Δαρβίνος για τις αποδείξεις που υπήρχαν στις μέρες του;

⁹ Ωστόσο, είναι το αρχείο των απολιθωμάτων αρκετά ολοκληρωμένο για έναν αμερόληπτο έλεγχο, ώστε να αποδειχτεί αν υποστηρίζει τη δημιουργία ή την εξέλιξη; Πριν από ένα και πλέον αιώνα, ο Δαρβίνος δεν είχε αυτήν την άποψη. Τι δεν πήγαινε «καλά» στο αρχείο των απολιθωμάτων της εποχής του; Δεν περιείχε τους μεταβατικούς κρίκους που απαιτούνταν για να υποστηρίξουν τη θεωρία του. Αυτή η κατάσταση τον ανάγκασε να πει: «Γιατί, λοιπόν, δεν είναι γεμάτοι από τέτοιους ενδιάμεσους κρίκους όλοι οι γεωλογικοί σχηματισμοί και όλα τα στρώματα; Η γεωλογία ασφαλώς δεν αποκαλύπτει κάποια ωραία διαβαθμισμένη οργανική αλυσίδα· και αυτό ίσως είναι η πιο προφανής και σοβαρή αντίρρηση που μπορεί να προβληθεί εναντίον της θεωρίας».⁷

10. Ποια άλλη απογοήτευση ανάφερε ο Δαρβίνος;

¹⁰ Το αρχείο των απολιθωμάτων στις μέρες του Δαρβίνου τον απογοήτευσε και με έναν άλλο τρόπο. Αυτός εξήγησε: «Ο απότομος τρόπος με τον οποίο ολόκληρες ομάδες ειδών εμφανίζονται ξαφνικά σε ορισμένους σχηματισμούς έχει τονιστεί από αρκετούς παλαιοντολόγους . . . σαν μια μοιραία αντίρρηση στην πεποίθηση για τη βαθμιαία μετάλλαξη των ειδών». Πρόσθεσε: «Υπάρχει και μια άλλη δυσκολία που συνδέεται με αυτό, η οποία είναι πολύ πιο σοβαρή. Εννοώ τον τρόπο με τον οποίο τα είδη που ανήκουν σε αρκετές από τις κύριες διαιρέσεις του βασιλείου των ζώων εμφανίζονται ξαφνικά στα χαμηλότερα απολιθωματοφόρα πετρώματα που είναι γνωστά. . . . Προς το παρόν η περίπτωση πρέπει να παραμείνει ανεξήγητη· και μπορεί πραγματικά να χρησιμοποιηθεί σαν ένα έγκυρο επιχείρημα εναντίον των [εξελικτικών] απόψεων που υποστηρίζονται εδώ».⁸

11. Πώς ο Δαρβίνος προσπάθησε να εξηγήσει τις δυσκολίες;

¹¹ Ο Δαρβίνος προσπάθησε να εξηγήσει αυτά τα τεράστια προβλήματα κατηγορώντας το αρχείο των απολιθωμάτων. Είπε: «Βλέπω το γεωλογικό αρχείο σαν μια ιστορία του κόσμου που διατηρήθηκε ατελώς, . . . είναι ατελές σε μεγάλο βαθμό».⁹ Τόσο αυτός όσο και άλλοι υπόθεσαν ότι καθώς θα περνούσε ο καιρός θα βρίσκονταν οπωσδήποτε οι συνδετικοί κρίκοι των απολιθωμάτων που έλειπαν.

12. Πόσο εκτεταμένο είναι τώρα το αρχείο των απολιθωμάτων;

¹² Τώρα, ύστερα από έναν και πλέον αιώνα εκτεταμένων ανασκαφών, έχουν έρθει στο φως τεράστιοι αριθμοί απολιθωμάτων. Εξακολουθεί το αρχείο να είναι τόσο «ατελές»; Το βιβλίο Processes of Organic Evolution (Διεργασίες της Οργανικής Εξέλιξης) κάνει τα εξής σχόλια: «Το αρχείο των περασμένων μορφών ζωής είναι τώρα εκτεταμένο και πλουτίζεται συνεχώς καθώς οι παλαιοντολόγοι βρίσκουν, περιγράφουν και συγκρίνουν νέα απολιθώματα».¹⁰ Και ο Πόρτερ Κηρ, επιστήμονας του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν, προσθέτει: «Υπάρχουν εκατό εκατομμύρια απολιθώματα, όλα ταξινομημένα και αναγνωρισμένα, σε μουσεία σε ολόκληρο τον κόσμο».¹¹ Επομένως, το σύγγραμμα A Guide to Earth History (Ένας Οδηγός στην Ιστορία της Γης) δηλώνει: «Με τη βοήθεια των απολιθωμάτων οι παλαιοντολόγοι μπορούν τώρα να μας δώσουν μια έξοχη εικόνα της ζωής των περασμένων εποχών».¹²

13, 14. Γιατί έχουν απογοητευθεί οι εξελικτές με τις αυξημένες αποδείξεις των απολιθωμάτων;

¹³ Ύστερα από όλον αυτόν τον καιρό, και τη συγκέντρωση εκατομμυρίων απολιθωμάτων, τι λέει τώρα το αρχείο; Ο εξελικτής Στήβεν Στάνλεϋ δηλώνει ότι αυτά τα απολιθώματα «αποκαλύπτουν νέα και εκπληκτικά πράγματα για τη βιολογική μας προέλευση».¹³ Το βιβλίο A View of Life (Μια Άποψη της Ζωής), που γράφτηκε από τρεις εξελικτές, προσθέτει: «Το αρχείο των απολιθωμάτων είναι γεμάτο από γενικές κατευθύνσεις που οι παλαιοντολόγοι είναι ανίκανοι να εξηγήσουν».¹⁴ Τι είναι εκείνο που αυτοί οι εξελικτές επιστήμονες βρήκαν τόσο «εκπληκτικό» και είναι «ανίκανοι να εξηγήσουν»;

¹⁴ Αυτό που έφερε σε αμηχανία αυτούς τους επιστήμονες είναι το γεγονός ότι η μαζική απόδειξη των απολιθωμάτων που είναι τώρα διαθέσιμη αποκαλύπτει ακριβώς το ίδιο πράγμα που αποκάλυπτε και στις μέρες του Δαρβίνου: Τα βασικά είδη των ζωντανών οργανισμών εμφανίστηκαν ξαφνικά και δεν άλλαξαν ουσιαστικά για μακρές χρονικές περιόδους. Ποτέ δεν βρέθηκαν μεταβατικοί κρίκοι μεταξύ ενός μεγάλου είδους ζωντανών οργανισμών και ενός άλλου. Έτσι, αυτό που λέει το αρχείο των απολιθωμάτων είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που αναμενόταν.

15. Ποιο συμπέρασμα έβγαλε ένας βοτανολόγος από τη μελέτη που έκανε για το αρχείο των απολιθωμάτων;

¹⁵ Ο Σουηδός βοτανολόγος Χέριμπερτ Νίλσον περιέγραψε την κατάσταση με αυτόν τον τρόπο, ύστερα από 40 χρόνια δικών του ερευνών: «Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε ούτε ένα σκίτσο για την εξέλιξη από τα παλαιοβιολογικά γεγονότα. Το υλικό των απολιθωμάτων είναι τώρα τόσο πλήρες ώστε . . . η έλλειψη μεταβατικών σειρών δεν μπορεί να αποδοθεί στην ανεπάρκεια υλικού. Οι ελλείψεις είναι πραγματικές, και ποτέ δεν θα συμπληρωθούν».¹⁵

Η Ζωή Εμφανίζεται Ξαφνικά

16. (α) Σύμφωνα με έναν επιστήμονα τι θα έπρεπε να περιμένει κανείς από το αρχικό αρχείο των απολιθωμάτων; (β) Εκπληρώνει το αρχείο των απολιθωμάτων αυτή την προσδοκία;

¹⁶ Ας κοιτάξουμε πιο προσεκτικά τις αποδείξεις. Στο βιβλίο του Red Giants and White Dwarfs (Κόκκινοι Γίγαντες και Άσπροι Νάνοι) ο Ρόμπερτ Τζάστροου γράφει: «Κάποτε στην περίοδο του πρώτου ενός δισεκατομμυρίου ετών, η ζωή εμφανίστηκε πάνω στην επιφάνεια της γης. Όπως δείχνει το αρχείο των απολιθωμάτων, οι ζωντανοί οργανισμοί αναρριχήθηκαν σιγά-σιγά στην κλίμακα από απλές σε πιο προηγμένες μορφές». Απ’ αυτή την περιγραφή, θα περίμενε κανείς ότι το αρχείο των απολιθωμάτων έχει επαληθεύσει μια αργή εξέλιξη από τις πρώτες «απλές» μορφές ζωής σε πολυπλοκότερες. Ωστόσο, το ίδιο βιβλίο λέει: «Τα πρώτα κρίσιμα ένα δισεκατομμύριο έτη, στη διάρκεια των οποίων άρχισε η ζωή, είναι άγραφες σελίδες στην ιστορία της γης».¹⁶

17. Μπορούν να ονομαστούν «απλές» οι πρώτες μορφές ζωής;

¹⁷ Αλλά μπορούν μήπως εκείνοι οι πρώτοι τύποι ζωής να περιγραφτούν πραγματικά σαν «απλοί»; «Αν ανατρέξουμε πίσω στο χρόνο στην εποχή των πιο παλιών πετρωμάτων», λέει το βιβλίο Evolution From Space, «τα υπολείμματα απολιθωμάτων αρχαίων μορφών ζωής που ανακαλύφτηκαν στα πετρώματα δεν αποκαλύπτουν ένα απλό ξεκίνημα. Μολονότι μπορεί να έχουμε την τάση να θεωρούμε ότι τα απολιθώματα των βακτηριδίων και τα απολιθώματα των φυκιών και των μικρομυκήτων είναι απλά σε σύγκριση με ένα σκύλο ή με ένα άλογο, εντούτοις το επίπεδο πληροφορίας που περιέχουν παραμένει υπερβολικά υψηλό. Το μεγαλύτερο μέρος της βιοχημικής πολυπλοκότητας της ζωής υπήρχε ήδη τον καιρό που σχηματίστηκαν τα πιο παλιά επιφανειακά πετρώματα της Γης».¹⁷

18. Υπάρχει καμιά απόδειξη στα απολιθώματα ότι μονοκύτταρα πλάσματα εξελίχτηκαν σε πολυκύτταρα;

¹⁸ Από αυτό το ξεκίνημα μπορεί να βρεθεί έστω και μια απόδειξη που να επαληθεύει ότι μονοκύτταροι μικροοργανισμοί εξελίχτηκαν σε πολυκύτταρους; «Το αρχείο των απολιθωμάτων δεν περιέχει ίχνη αυτών των προκαταρκτικών σταδίων της ανάπτυξης των πολυκύτταρων οργανισμών», λέει ο Τζάστροου.¹⁸ Αντίθετα, δηλώνει: «Το αρχείο των πετρωμάτων περιέχει πολύ λίγα πράγματα εκτός από βακτηρίδια και μονοκύτταρα φυτά, μέχρι που, πριν από ένα δισεκατομμύριο περίπου χρόνια, ύστερα από μια περίοδο τριών δισεκατομμυρίων χρόνων αθέατης προόδου, συνέβηκε ένα τεράστιο βήμα προόδου. Πάνω στη γη εμφανίστηκαν τα πρώτα πολυκύτταρα πλάσματα».¹⁹

19. Τι συνέβηκε στην αρχή της λεγόμενης Κάμβριας περιόδου;

¹⁹ Έτσι, στην αρχή της λεγόμενης Κάμβριας περιόδου, το αρχείο των απολιθωμάτων παρουσιάζει μια ανεξήγητη θεαματική καμπή. Μια μεγάλη ποικιλία πλήρως αναπτυγμένων, πολύπλοκων θαλάσσιων πλασμάτων, που πολλά είχαν σκληρό εξωτερικό κέλυφος, εμφανίζεται τόσο ξαφνικά ώστε ο καιρός αυτός συχνά χαρακτηρίζεται ως «έκρηξη» ζωντανών οργανισμών. Το βιβλίο A View of Life το περιγράφει ως εξής: «Οι μεγαλύτερες ομάδες των ασπόνδυλων που απόκτησαν σκελετό και τα οποία ξεκίνησαν με την έναρξη της Κάμβριας περιόδου και διάρκεσαν για 10 εκατομμύρια έτη περίπου, έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους με την πιο θεαματική αύξηση ποικιλίας που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης μας». Εμφανίστηκαν σαλιγκάρια, σφουγγάρια, αστερίες, ζώα όμοια με αστακούς που ονομάζονται τριλοβίτες και πολλά άλλα πολύπλοκα θαλάσσια πλάσματα. Είναι ενδιαφέρον ότι το ίδιο βιβλίο παρατηρεί: «Μερικοί τριλοβίτες, που έχουν εξαλειφτεί, ανάπτυξαν στην πραγματικότητα πιο πολύπλοκα και επιδέξια μάτια από ό,τι έχουν τα αρθρόποδα που ζουν σήμερα».²⁰

20. Μήπως υπάρχουν κάποιοι κρίκοι απολιθωμάτων ανάμεσα στο Κάμβριο ξέσπασμα ζωής και στη ζωή που υπήρχε πριν;

²⁰ Υπάρχουν κρίκοι απολιθωμάτων ανάμεσα σε αυτό το ξέσπασμα ζωής και στη ζωή που υπήρχε πριν; Στον καιρό του Δαρβίνου δεν υπήρχαν τέτοιοι κρίκοι. Αυτός παραδέχτηκε: «Στο ερώτημα γιατί δεν βρίσκουμε πλούσια απολιθωματοφόρα ιζήματα που να ανήκουν σε αυτές τις υποτιθέμενες αρχαιότερες περιόδους πριν από την Κάμβρια εποχή, δεν μπορώ να δώσω ικανοποιητική απάντηση».²¹ Μήπως άλλαξε η κατάσταση σήμερα; Ο παλαιοντολόγος Άλφρεντ Σ. Ρόμερ σημείωσε τη δήλωση του Δαρβίνου για «τον απότομο τρόπο με τον οποίο ολόκληρες ομάδες ειδών εμφανίζονται ξαφνικά», και έγραψε: «Κάτω από αυτήν [την Κάμβρια περίοδο], υπάρχουν ιζήματα τεράστιου πάχους στα οποία θα περιμέναμε να βρεθούν πρόγονοι των Κάμβριων μορφών. Αλλά δεν τους βρίσκουμε· αυτά τα παλιότερα στρώματα είναι σχεδόν γυμνά από ένδειξη ζωής, και θα μπορούσαμε δικαιολογημένα να πούμε ότι η γενική εικόνα είναι συνεπής με την ιδέα μιας ειδικής δημιουργίας στην αρχή της Κάμβριας περιόδου. ‘Στο ερώτημα γιατί δεν βρίσκουμε πλούσια απολιθωματοφόρα ιζήματα που να ανήκουν σε αυτές τις υποτιθέμενες αρχαιότερες περιόδους πριν από την Κάμβρια εποχή’, είπε ο Δαρβίνος, ‘Δεν μπορώ να δώσω ικανοποιητική απάντηση’. Ούτε και μεις μπορούμε σήμερα», είπε ο Ρόμερ.²²

21. Ποια επιχειρήματα δεν ισχύουν και γιατί όχι;

²¹ Μερικοί ισχυρίζονται ότι τα Προκάμβρια πετρώματα αλλοιώθηκαν πολύ από τη θερμότητα και την πίεση και έτσι δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν απολιθωματικούς κρίκους, ή ότι δεν είχαν εναποτεθεί πετρώματα στις ρηχές θάλασσες για να διατηρηθούν απολιθώματα. «Κανένα από αυτά τα επιχειρήματα δεν ισχύει», λένε οι εξελικτές Σαλβαντόρ Ε. Λούρια, Στήβεν Τζέι Γκουλντ και Σαμ Σίνγκερ. Προσθέτουν: «Οι γεωλόγοι έχουν ανακαλύψει πολλά αναλλοίωτα Προκάμβρια ιζήματα και αυτά δεν περιέχουν απολιθώματα πολύπλοκων οργανισμών».²³

22. Εν όψει αυτών των γεγονότων, ποια σχόλια έκανε ένας βιοχημικός;

²² Αυτά τα γεγονότα ώθησαν το βιοχημικό Ντ. Μπ. Γκάουερ να κάνει τα εξής σχόλια, όπως αναφέρει η Times του Κέντις της Αγγλίας: «Η αφήγηση της δημιουργίας στη Γένεση και η θεωρία της εξέλιξης δεν μπορούν να συμφιλιωθούν. Η μια πρέπει να είναι σωστή και η άλλη λάθος. Η ιστορία των απολιθωμάτων συμφώνησε με την αφήγηση της Γένεσης. Στα παλιότερα πετρώματα δεν βρίσκουμε μια σειρά απολιθωμάτων που να καλύπτουν τις βαθμιαίες αλλαγές από τα πιο πρωτόγονα πλάσματα σε αναπτυγμένες μορφές, αλλά μάλλον στα πιο παλιά πετρώματα, εμφανίστηκαν ξαφνικά τα αναπτυγμένα είδη. Μεταξύ όλων των ειδών δεν υπήρχαν καθόλου ενδιάμεσα απολιθώματα».²⁴

23. Τι συμπέρανε ένας ζωολόγος;

²³ Ο ζωολόγος Χάρολντ Κόφφιν συμπέρανε: «Αν η προοδευτική εξέλιξη από απλές σε πολύπλοκες μορφές είναι σωστή, θα έπρεπε να βρεθούν οι πρόγονοι αυτών των πλήρως αναπτυγμένων ζωντανών πλασμάτων στην Κάμβρια εποχή· αλλά δεν έχουν βρεθεί και οι επιστήμονες παραδέχονται ότι υπάρχει μικρή ελπίδα να βρεθούν ποτέ. Βασιζόμενοι μόνο στα γεγονότα και σε αυτά που πραγματικά έχουν βρεθεί μέσα στη γη, ταιριάζει καλύτερα η θεωρία για μια ξαφνική δημιουργική πράξη μέσω της οποίας εγκαταστάθηκαν οι μεγαλύτερες μορφές ζωής».²⁵

Συνεχιζόμενες Ξαφνικές Εμφανίσεις, Μικρές Αλλαγές

24. Είναι η μαρτυρία του αρχείου των απολιθωμάτων η ίδια στα στρώματα πάνω από την Κάμβρια περίοδο;

²⁴ Στα στρώματα που βρίσκονται πάνω από το Κάμβριο ξέσπασμα ζωής, το αρχείο των απολιθωμάτων επαναλαμβάνει την ίδια μαρτυρία: Νέα είδη ζώων και νέα είδη φυτών εμφανίζονται ξαφνικά, χωρίς να τα συνδέει τίποτα με κάποια από τις προηγούμενες μορφές ζωής. Και από τη στιγμή που εμφανίζονται, συνεχίζουν με μικρές αλλαγές. Το βιβλίο The New Evolutionary Timetable δηλώνει: «Το αρχείο αποκαλύπτει τώρα ότι τα είδη τυπικά επιζούν για εκατοντάδες χιλιάδες γενιές, ή ακόμη και εκατομμύρια ή περισσότερες, χωρίς να εξελίσσονται σημαντικά. . . . Μετά το ξεκίνημά τους, τα περισσότερα είδη υφίστανται μικρή εξέλιξη πριν εκλείψουν».²⁶

25. Ποια αξιοσημείωτη σταθερότητα έχουν δείξει τα έντομα;

²⁵ Για παράδειγμα, τα έντομα εμφανίστηκαν στο αρχείο των απολιθωμάτων ξαφνικά και σε αφθονία, χωρίς οποιουσδήποτε εξελισσόμενους προγόνους. Ούτε και έχουν αλλάξει πολύ, ακόμη και μέχρι σήμερα. Σχετικά με την ανεύρεση του απολιθώματος μιας μύγας που χρονολογήθηκε ότι είναι «40 εκατομμυρίων ετών», ο Δρ Τζωρτζ Πόιναρ ο νεότερος είπε: «Η εσωτερική ανατομία αυτών των πλασμάτων είναι αξιοσημείωτα όμοια με εκείνη που βρίσκουμε στις μύγες σήμερα. Τα φτερά, τα πόδια και το κεφάλι, ακόμη και τα κύτταρά τους, μοιάζουν πολύ με τα σημερινά».²⁷ Και μια είδηση στην εφημερίδα The Globe and Mail του Τορόντο έκανε το εξής σχόλιο: «Μετά από 40 εκατομμύρια χρόνια αγώνα για να ανεβούν την κλίμακα της εξέλιξης, δεν έχουν κάνει σχεδόν καμιά αισθητή πρόοδο».²⁸

26. Πώς τα φυτά και τα ζώα δείχνουν την ίδια σταθερότητα;

²⁶ Παρόμοια εικόνα υπάρχει και για τα φυτά. Μέσα στους βράχους έχουν βρεθεί απολιθώματα φύλλων πολλών δέντρων και θάμνων που δείχνουν πολύ μικρή διαφορά από τα φύλλα των ίδιων φυτών σήμερα: της δρυός, της καρυδιάς, της άσπρης καρυδιάς της Αμερικής, του σταφυλιού, της μαγνόλια, του φοίνικα και πολλών άλλων. Τα είδη των ζώων ακολουθούν το ίδιο πρότυπο. Οι πρόγονοι των ζώων που ζουν σήμερα εμφανίζονται στο αρχείο των απολιθωμάτων ξαφνικά και ήταν πολύ όμοιοι με τα αντίστοιχά τους που ζουν σήμερα. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες, αλλά όλες εύκολα αναγνωρίζονται σαν το ίδιο «είδος». Το περιοδικό Discover σημειώνει ένα τέτοιο παράδειγμα: «Ο βασιλικός κάβουρας . . . υπήρξε πάνω στη γη ουσιαστικά χωρίς αλλαγές για 200 εκατομμύρια χρόνια».²⁹ Αυτά που εξαφανίστηκαν, ακολούθησαν επίσης το ίδιο πρότυπο. Οι δεινόσαυροι, για παράδειγμα, εμφανίζονται ξαφνικά στο αρχείο των απολιθωμάτων χωρίς ενδιάμεσους κρίκους με οποιουσδήποτε προγόνους πριν από αυτούς. Πολλαπλασιάστηκαν πάρα πολύ και κατόπιν εξαφανίστηκαν.

27. Τι λέει μια επιστημονική έκδοση για την εξελικτική «βελτίωση»;

²⁷ Στο σημείο αυτό το Bulletin του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Σικάγου γράφει: «Τα είδη εμφανίζονται στη σειρά πολύ ξαφνικά, παρουσιάζουν μικρή ή καθόλου αλλαγή στη διάρκεια της ύπαρξής τους στο αρχείο και κατόπιν εξαφανίζονται απότομα από το αρχείο. Και δεν είναι πάντοτε σαφές, μάλιστα σπάνια είναι σαφές, ότι οι απόγονοι ήταν στην πραγματικότητα καλύτερα προσαρμοσμένοι από τους προγόνους τους. Με άλλα λόγια, είναι δύσκολο να διαπιστωθεί βιολογική βελτίωση».³⁰

Δεν Εμφανίζονται Μεταβατικά Χαρακτηριστικά

28. Έχουν βρεθεί ποτέ μεταβατικές μορφές οστών και οργάνων;

²⁸ Μια άλλη δυσκολία για την εξέλιξη είναι το γεγονός ότι πουθενά στο αρχείο των απολιθωμάτων δεν βρίσκονται ημιτελώς σχηματισμένα οστά ή όργανα που θα μπορούσαν να εκληφθούν σαν αρχή νέων χαρακτηριστικών. Για παράδειγμα, υπάρχουν απολιθώματα διάφορων τύπων φτερωτών πλασμάτων—πτηνών, νυχτερίδων, πτεροδακτύλων οι οποίοι εξαφανίστηκαν. Σύμφωνα με τη θεωρία της εξέλιξης, αυτά πρέπει να έχουν εξελιχτεί από μεταβατικούς προγόνους. Αλλά καμιά από τις μεταβατικές αυτές μορφές δεν έχει βρεθεί. Δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή ένδειξη γι’ αυτές. Υπάρχουν μήπως απολιθώματα καμηλοπαρδάλεων με λαιμούς που να έχουν μάκρος τα δύο τρίτα ή τα τρία τέταρτα των σημερινών; Υπάρχουν κάποια απολιθώματα πτηνών των οποίων το ράμφος να εξελίσσεται από το σαγόνι ενός ερπετού; Υπάρχει καμιά απόδειξη απολιθωμάτων για ψάρια που να αποκτούν λεκάνη αμφίβιων, ή για πτερύγια ψαριών που να μεταβάλλονται σε άκρα αμφίβιων, πόδια και δάκτυλα; Το γεγονός είναι ότι η αναζήτηση τέτοιων αναπτυσσόμενων χαρακτηριστικών στο αρχείο των απολιθωμάτων αποδείχτηκε άκαρπη έρευνα.

29. Τι παραδέχονται τώρα οι εξελικτές για τις υποθετικές μεταβατικές μορφές;

²⁹ Το περιοδικό New Scientist παρατήρησε πως η εξέλιξη «προβλέπει ότι ένα πλήρες αρχείο απολιθωμάτων θα αποτελούνταν από διαδοχικές γενιές οργανισμών που θα έδειχναν συνεχή βαθμιαία αλλαγή για μακρές χρονικές περιόδους». Αλλά παραδέχτηκε: «Δυστυχώς, το αρχείο των απολιθωμάτων δεν ανταποκρίνεται σε αυτήν την προσδοκία, γιατί τα απολιθώματα των ξεχωριστών ειδών σπάνια συνδέονται το ένα με το άλλο με γνωστές ενδιάμεσες μορφές. . . . τα απολιθώματα των γνωστών ειδών εμφανίζονται πραγματικά χωρίς να εξελίσσονται ακόμα και για εκατομμύρια χρόνια».³¹ Και ο γενετιστής Στέμπινς γράφει: «Καμιά μεταβατική μορφή δεν είναι γνωστή ανάμεσα σε οποιεσδήποτε μεγάλες συνομοταξίες ζώων ή φυτών». Μιλάει για «τα μεγάλα κενά που υπάρχουν μεταξύ πολλών μεγάλων κατηγοριών οργανισμών».³² «Στην πραγματικότητα», παραδέχεται το βιβλίο The New Evolutionary Timetable, «το αρχείο των απολιθωμάτων δεν τεκμηριώνει με πειστικότητα ούτε μια απλή μετάβαση από ένα είδος σε κάποιο άλλο. Επιπλέον, τα είδη διάρκεσαν για καταπληκτικά μακρές χρονικές περιόδους».³³—Τα πλάγια γράμματα δικά μας.

30. Τι επιβεβαιώνει μια εκτεταμένη μελέτη;

³⁰ Αυτό συμφωνεί με την εκτεταμένη μελέτη που έγινε από τη Γεωλογική Εταιρία του Λονδίνου και τον Παλαιοντολογικό Σύνδεσμο της Αγγλίας. Ο καθηγητής της φυσικής ιστορίας Τζων Ν. Μουρ έκανε την εξής έκθεση για τα αποτελέσματα: «Περίπου 120 επιστήμονες, όλοι ειδικοί, ετοίμασαν 30 κεφάλαια σε μια μνημειώδη εργασία 800 και πλέον σελίδων για να παρουσιάσουν το αρχείο των απολιθωμάτων των φυτών και των ζώων, διαιρεμένων σε 2.500 ομάδες. . . . Κάθε μεγάλη μορφή ή είδος φυτών και ζώων φαίνεται να έχει μια ξεχωριστή και ευδιάκριτη ιστορία από όλες τις άλλες μορφές ή είδη! Οι ομάδες τόσο των φυτών όσο και των ζώων εμφανίζονται ξαφνικά στο αρχείο των απολιθωμάτων. . . . Φάλαινες, νυχτερίδες, άλογα, πρωτεύοντα θηλαστικά, ελέφαντες, λαγοί, σκίουροι, κλπ., όλα είναι τόσο ξεχωριστά όταν πρωτοεμφανίστηκαν, όσο είναι και τώρα. Δεν υπάρχει ίχνος κοινού προγόνου, πολύ λιγότερο συνδετικός κρίκος με οποιοδήποτε ερπετό, τον υποτιθέμενο πρόγονό τους». Ο Μουρ πρόσθεσε: «Δεν έχουν βρεθεί μεταβατικές μορφές στο αρχείο των απολιθωμάτων πιθανότατα επειδή δεν υπήρξαν καθόλου μεταβατικές μορφές σε κάποιο στάδιο απολιθωμάτων. Είναι πολύ πιθανό να μην έλαβαν ποτέ χώρα μεταβάσεις ανάμεσα σε είδη ζώων και/ή μεταβάσεις ανάμεσα σε είδη φυτών».³⁴

31. Μήπως το αρχείο των απολιθωμάτων λέει τώρα κάτι διαφορετικό από εκείνο που έλεγε στις μέρες του Δαρβίνου;

³¹ Έτσι, ό,τι αλήθευε στις μέρες του Δαρβίνου αληθεύει ακριβώς και σήμερα. Οι αποδείξεις του αρχείου των απολιθωμάτων παραμένουν οι ίδιες, όπως είπε ο ζωολόγος Ντάρσυ Θόμψον πριν από μερικά χρόνια στο βιβλίο του On Growth and Form (Γύρω από την Ανάπτυξη και τη Μορφή): «Η Δαρβινική εξέλιξη δεν μας δίδαξε πώς τα πουλιά προήλθαν από τα ερπετά, τα θηλαστικά από προγενέστερα τετράποδα, τα τετράποδα από τα ψάρια, ούτε τα σπονδυλωτά από τα ασπόνδυλα. . . . η αναζήτηση ενδιάμεσων βαθμίδων που θα γεφυρώσουν τα κενά είναι μια μάταιη αναζήτηση, κι έτσι θα είναι για πάντα».³⁵

Τι θα Πούμε για το Άλογο;

32. Τι παρουσιάζεται συχνά σαν ένα κλασικό παράδειγμα εξέλιξης;

³² Ωστόσο, συχνά έχει λεχθεί ότι τουλάχιστον το άλογο είναι ένα κλασικό παράδειγμα εξέλιξης που βρίσκεται στο αρχείο των απολιθωμάτων. Όπως γράφει η The World Book Encyclopedia: «Τα άλογα είναι μεταξύ των πιο καλά τεκμηριωμένων παραδειγμάτων εξελικτικής ανάπτυξης».³⁶ Οι εικόνες που σχεδιάζονται γι’ αυτό το ζήτημα αρχίζουν από ένα πολύ μικρό ζώο και τελειώνουν σε ένα μεγάλο σημερινό άλογο. Αλλά μήπως το υποστηρίζουν πραγματικά αυτό οι αποδείξεις από τα απολιθώματα;

33. Υποστηρίζουν πραγματικά οι αποδείξεις των απολιθωμάτων την εξέλιξη του αλόγου;

³³ Η Encyclopædia Britannica κάνει το εξής σχόλιο: «Η εξέλιξη του αλόγου ποτέ δεν ακολούθησε ευθεία γραμμή».³⁷ Με άλλα λόγια, πουθενά δεν δείχνουν οι αποδείξεις των απολιθωμάτων κάποια βαθμιαία εξέλιξη από το μικρό ζώο στο μεγάλο άλογο. Ο εξελικτής Χίτσινγκ λέει γι’ αυτό το πρώτιστο εξελικτικό δείγμα: «Αυτό που κάποτε το παρίσταναν σαν απλό και άμεσο, είναι τώρα τόσο πολύπλοκο ώστε το να αποδεχτεί κανείς τη μια εκδοχή αντί της άλλης είναι περισσότερο ζήτημα πίστης παρά ορθολογιστικής εκλογής. Ο Ηώιππος που υποτίθεται ότι είναι το πιο παλιό άλογο, και για το οποίο λένε οι ειδικοί ότι έχει εκλείψει προ πολλού και μας είναι γνωστό μόνο από τα απολιθώματα, μπορεί στην πραγματικότητα να ζει και να υγιαίνει και να μην είναι διόλου άλογο—ίσως να είναι ένα δειλό ζώο στο μέγεθος της αλεπούς που καλείται δαμάν (ύραξ ή προκαβία) και που περιφέρεται στις Αφρικανικές θαμνώδεις εκτάσεις».³⁸

34, 35. (α) Γιατί μερικοί αμφισβητούν τώρα τη θέση του Ηώιππου; (β) Έχουν βρεθεί καθόλου εξελικτικοί πρόγονοι για τις ποικιλίες των απολιθωμάτων αλόγων;

³⁴ Το να τεθεί ο μικρός Ηώιππος ως πρόγονος του αλόγου είναι κάτι που ξεπερνάει τη φαντασία, ειδικά όταν έχουμε υπόψη αυτό που λέει το The New Evolutionary Timetable: «Ήταν μια γενική υπόθεση ότι [ο Ηώιππος] είχε αργά αλλά σταθερά μεταβληθεί σε κάποιο ζώο που έμοιαζε πληρέστερα με άλογο». Αλλά υποστηρίζουν τα γεγονότα αυτή την υπόθεση; «Τα απολιθωμένα είδη του [Ηώιππου] παρέχουν μικρή απόδειξη εξελικτικών μεταβολών», απαντάει το βιβλίο. Έτσι παραδέχεται, σχετικά με το αρχείο των απολιθωμάτων: «Αποτυχαίνει να κατοχυρώσει την πλήρη ιστορία της οικογένειας του αλόγου».³⁹

³⁵ Έτσι, μερικοί επιστήμονες λένε τώρα ότι ο μικρός Ηώιππος ποτέ δεν ήταν κάποιος τύπος αλόγου ή κάποιος πρόγονος αλόγου. Και κάθε τύπος απολιθωμάτων που τοποθετήθηκε στη γραμμή που οδηγούσε στο άλογο, έδειξε αξιοσημείωτη σταθερότητα, χωρίς μεταβατικές μορφές μεταξύ αυτού και άλλων ειδών που νόμιζαν ότι είναι εξελικτικοί πρόγονοι. Ούτε πρέπει να μας εκπλήσσει ότι υπάρχουν απολιθώματα αλόγων διαφορετικών μεγεθών και σχημάτων. Και σήμερα ακόμη, τα άλογα ποικίλλουν από τα πολύ μικρά πόνεϋ μέχρι τα μεγάλα άλογα που είναι για όργωμα. Όλα αυτά είναι ποικιλίες μέσα στην οικογένεια του αλόγου.

Τι Λέει Πραγματικά το Αρχείο των Απολιθωμάτων

36. Τι δείχνει πραγματικά το αρχείο των απολιθωμάτων;

³⁶ Όταν αφήσουμε να μιλήσει το αρχείο των απολιθωμάτων, η μαρτυρία του δεν είναι προσανατολισμένη προς την εξέλιξη. Αντίθετα η μαρτυρία του αρχείου των απολιθωμάτων είναι προσανατολισμένη προς τη δημιουργία. Δείχνει ότι εμφανίστηκαν ξαφνικά πολλά διαφορετικά είδη ζωντανών οργανισμών. Μολονότι υπήρχε μεγάλη ποικιλία μέσα στο κάθε είδος, αυτά δεν είχαν συνδετικούς κρίκους με εξελικτικούς προγόνους πριν από αυτά. Ούτε είχαν καθόλου εξελικτικούς κρίκους με διαφορετικά είδη ζωντανών οργανισμών που ήρθαν μετά από αυτά. Τα διάφορα είδη των ζωντανών οργανισμών παρέμειναν σταθερά με μικρές αλλαγές για μακρές χρονικές περιόδους πριν μερικά από αυτά εξαφανιστούν, ενώ άλλα επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας.

37. Πώς το παραδέχεται αυτό ένας εξελικτής;

³⁷ «Η ιδέα της εξέλιξης δεν μπορεί να θεωρηθεί ισχυρή επιστημονική εξήγηση για την παρουσία των διάφορων μορφών ζωής», συμπεραίνει ο εξελικτής Έντμοντ Σάμουελ στο βιβλίο του Order: In Life (Τάξη: Στη Ζωή). Γιατί όχι; Προσθέτει: «Καμιά έξοχη ανάλυση της βιογεωγραφικής κατανομής ή του αρχείου των απολιθωμάτων δεν μπορεί να υποστηρίξει άμεσα την εξέλιξη».⁴⁰

38. Πού θα κατάληγε ένας αμερόληπτος ερευνητής;

³⁸ Είναι φανερό ότι ο αμερόληπτος ερευνητής θα οδηγούνταν στο συμπέρασμα ότι τα απολιθώματα δεν υποστηρίζουν τη θεωρία της εξέλιξης. Από την άλλη μεριά, οι αποδείξεις των απολιθωμάτων προσδίδουν ισχυρή βαρύτητα στα επιχειρήματα για τη δημιουργία. Όπως δήλωσε ο ζωολόγος Κόφφιν: «Για τους κοσμικούς επιστήμονες, τα απολιθώματα, δηλαδή οι αποδείξεις της ζωής του παρελθόντος, αποτελούν το τελικό και τελεσίδικο εφετείο, επειδή το αρχείο των απολιθωμάτων είναι η μόνη αυθεντική ιστορία της ζωής που διαθέτει η επιστήμη. Αν αυτή η ιστορία των απολιθωμάτων δεν συμφωνεί με τη θεωρία της εξέλιξης—και έχουμε δει ότι πραγματικά δεν συμφωνεί—τότε τι μας διδάσκει; Μας λέει ότι τα φυτά και τα ζώα δημιουργήθηκαν στις βασικές τους μορφές. Τα βασικά γεγονότα του αρχείου των απολιθωμάτων υποστηρίζουν τη δημιουργία, όχι την εξέλιξη».⁴¹ Ο αστρονόμος Καρλ Σαγκάν αναγνώρισε ειλικρινά στο βιβλίο του Cosmos (Κόσμος) ότι: «Οι αποδείξεις των απολιθωμάτων θα μπορούσαν να είναι σύμφωνες με την ιδέα ενός Μεγάλου Σχεδιαστή».⁴²

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 54]

«Κανένας βιολόγος δεν έχει δει πραγματικά την προέλευση μιας μεγάλης ομάδας οργανισμών μέσω εξέλιξης»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 57]

Δαρβίνος: «Αν πολυάριθμα είδη . . . έχουν πραγματικά εμφανιστεί στη ζωή ταυτόχρονα, αυτό θα ήταν μοιραίο για τη θεωρία της εξέλιξης»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 59]

Το αρχείο των απολιθωμάτων λέει τα αντίθετα από αυτά που είχε προβλέψει η θεωρία της εξέλιξης

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 60]

«Τα υπολείμματα απολιθωμάτων αρχαίων μορφών ζωής που ανακαλύφτηκαν στα πετρώματα δεν αποκαλύπτουν ένα απλό ξεκίνημα»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 61]

Δαρβίνος: «Ολόκληρες ομάδες ειδών εμφανίζονται ξαφνικά»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 62]

«Θα μπορούσαμε δικαιολογημένα να πούμε ότι η γενική εικόνα είναι συνεπής με την ιδέα μιας ειδικής δημιουργίας»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 62]

«Δεν υπήρχαν καθόλου ενδιάμεσα απολιθώματα»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 66]

«Η εξέλιξη του αλόγου ποτέ δεν ακολούθησε ευθεία γραμμή»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 67]

«Η ομάδα των Ιπποειδών που περιλαμβάνει όλα τα είδη αλόγων που ζουν σήμερα . . . εμφανίζεται ξαφνικά στο αρχείο των απολιθωμάτων . . . η προέλευσή τους δεν κατοχυρώνεται από αποδείξεις γνωστών απολιθωμάτων»^β

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 70]

«Η ιδέα της εξέλιξης δεν μπορεί να θεωρηθεί ισχυρή επιστημονική εξήγηση για την παρουσία των διάφορων μορφών ζωής»

[Πλαίσιο στη σελίδα 55]

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 56]

Ένα βιβλίο για την εξέλιξη περιέχει ένα σχέδιο σαν αυτό με τη λεζάντα: «ΑΠΟ ΤΟ ΨΑΡΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ». Λέει ότι η εικόνα «δείχνει πώς τα οστά των πτερυγίων του ψαριού εξελίχτηκαν σε οστά του ανθρώπινου βραχίονα και της παλάμης». Δηλώνει επίσης: «Το αρχείο των απολιθωμάτων τεκμηριώνει τα πολλά ενδιάμεσα στάδια αυτής της μετάβασης». Συμβαίνει όμως πράγματι αυτό;^α

[Διάγραμμα]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Καρπός

Αντιβράχιο

Αγκώνας

Βραχίονας

Ώμος

[Πλαίσιο/Εικόνες στις σελίδες 68, 69]

Τι Λένε οι Αποδείξεις των Απολιθωμάτων . . . σχετικά με την Προέλευση των Ζωντανών Οργανισμών

Για την Προέλευση της Ζωής:

«Για τα τρία τέταρτα τουλάχιστον του βιβλίου των αιώνων που είναι χαραγμένο στο φλοιό της γης οι σελίδες είναι άγραφες».—The World We Live In (Ο Κόσμος στον Οποίο Ζούμε)^γ

«Τα πρώτα στάδια . . . δεν είναι γνωστά· . . . κανένα ίχνος από αυτά δεν σώζεται».—Red Giants and White Dwarfs^δ

Για τη Ζωή των Πολυκύτταρων:

«Το πώς προήλθαν τα περισσότερα πολυκύτταρα ζώα και κατά πόσο αυτό το βήμα συνέβηκε μια ή περισσότερες φορές και με έναν ή περισσότερους τρόπους παραμένουν δύσκολα και διαρκώς αμφιλεγόμενα ερωτήματα τα οποία είναι . . . ‘σε τελευταία ανάλυση, εντελώς αδύνατον να απαντηθούν’».—Science^ε

«Το αρχείο των απολιθωμάτων δεν περιέχει ίχνη αυτών των προκαταρκτικών σταδίων της ανάπτυξης των πολυκύτταρων οργανισμών».—Red Giants and White Dwarfs^ς

Για τη Φυτική Ζωή:

«Οι περισσότεροι βοτανολόγοι αποβλέπουν στο αρχείο των απολιθωμάτων για διαφώτιση. Αλλά . . . δεν έχουν ανακαλύψει καμιά τέτοια βοήθεια. . . . Δεν υπάρχει απόδειξη για τους προγόνους».—The Natural History of Palms (Η Φυσική Ιστορία των Φοινίκων)^ζ

Για τα Έντομα:

«Το αρχείο των απολιθωμάτων δεν δίνει καμιά πληροφορία για την προέλευση των εντόμων».—Encyclopædia Britannica^η

«Δεν υπάρχουν γνωστά απολιθώματα που να δείχνουν πώς ήταν οι πρώτοι πρόγονοι των εντόμων».—The Insects (Τα Έντομα)^θ

Για τα Ζώα με Σπονδυλική Στήλη:

«Ωστόσο, τα υπολείμματα απολιθωμάτων δεν δίνουν καμιά πληροφορία για την προέλευση των σπονδυλωτών».—Encyclopædia Britannica^ι

Για τα Ψάρια:

«Από όσα γνωρίζουμε, κανένας ‘κρίκος’ δεν συνέδεε αυτά τα νέα ζώα με οποιαδήποτε προηγούμενη μορφή ζωής. Το ψάρι απλώς εμφανίστηκε».—Marvels & Mysteries of Our Animal World (Θαύματα και Μυστήρια του Ζωικού μας Κόσμου)^ια

Για τη Μετατροπή των Ψαριών σε Αμφίβια:

«Το πώς ή το γιατί το έκαναν αυτό πιθανώς ποτέ δεν θα το μάθουμε».—The Fishes (Τα Ψάρια)^ιβ

Για τη Μετατροπή των Αμφίβιων σε Ερπετά:

«Ένα από τα απογοητευτικά χαρακτηριστικά του αρχείου των απολιθωμάτων της ιστορίας των σπονδυλωτών είναι ότι δείχνει πολύ λίγα για την εξέλιξη των ερπετών στη διάρκεια των πρώτων σταδίων της ύπαρξής τους, όταν αναπτυσσόταν το αυγό με κέλυφος».—The Reptiles (Τα Ερπετά)^ιγ

Για τη Μετατροπή των Ερπετών σε Θηλαστικά:

«Δεν υπάρχει ελλείπων κρίκος [που να συνδέει] τα θηλαστικά και τα ερπετά».—The Reptiles^ιδ

«Τα απολιθώματα, δυστυχώς, αποκαλύπτουν πολύ λίγα πράγματα για τα πλάσματα που θεωρούμε ότι ήταν τα πρώτα γνήσια θηλαστικά».—The Mammals (Τα Θηλαστικά)^ιε

Για τη Μετατροπή των Ερπετών σε Πουλιά:

«Οι αποδείξεις για τη μετάβαση από τα ερπετά στα πουλιά είναι ακόμη πιο φτωχές».—Processes of Organic Evolution^ις

«Ως τώρα δεν βρέθηκε κανένα απολίθωμα οποιουδήποτε ερπετού που να μοιάζει με πουλί».—The World Book Encyclopedia^ιζ

Για τους Πιθήκους:

«Δυστυχώς, το αρχείο των απολιθωμάτων που θα μας καθιστούσε ικανούς να ανιχνεύσουμε την εμφάνιση των πιθήκων είναι ακόμη απελπιστικά ατελές».—The Primates (Τα Πρωτεύοντα Θηλαστικά)^ιη

«Οι σύγχρονοι πίθηκοι, για παράδειγμα, φαίνεται ότι ξεπήδησαν από το τίποτα. Δεν έχουν παρελθόν ούτε αρχείο απολιθωμάτων».—Science Digest^ιθ

Από τον Πίθηκο στον Άνθρωπο:

«Κανένα απολίθωμα ή άλλη φυσική απόδειξη δεν συνδέει άμεσα τον άνθρωπο με τον πίθηκο».—Science Digest^κ

«Η ανθρώπινη οικογένεια δεν αποτελείται από μια μεμονωμένη γραμμή καταγωγής που οδηγεί από μια πιθηκοειδή μορφή στο είδος μας».—The New Evolutionary Timetable^κα

[Εικόνα στη σελίδα 58]

Εκατομμύρια απολιθώματα έχουν βρεθεί και υπάρχουν τώρα σε μουσεία και σε εργαστήρια σε ολόκληρο τον κόσμο

[Εικόνες στη σελίδα 61]

Στην αρχή της λεγόμενης Κάμβριας περιόδου, εμφανίζονται απολιθώματα των μεγαλύτερων ομάδων ασπόνδυλων με μια θεαματική «έκρηξη» ζωντανών οργανισμών, που δεν συνδέονται με κανέναν εξελικτικό πρόγονο

Σφουγγάρι

Τριλοβίτης

Μέδουσα

[Εικόνες στη σελίδα 63]

Διαφορετικές και εξαιρετικά πολύπλοκες μορφές ζωής εμφανίζονται ξαφνικά και πλήρως αναπτυγμένες

Άλογο

Ευταμίας

Πεταλούδα

Φτέρη

Τριαντάφυλλο

Ψάρι

[Εικόνες στη σελίδα 64]

Η θεωρία της εξέλιξης υποστηρίζει ότι τα φτερωτά πλάσματα εξελίχτηκαν από μεταβατικούς προγόνους· αλλά κανένας τέτοιος πρόγονος δεν έχει βρεθεί

Στέρνα

Κολίβριο

Αετός

[Εικόνα στη σελίδα 65]

Κανένα απολίθωμα καμηλοπάρδαλης δεν βρέθηκε με λαιμό που να έχει μάκρος τα δύο τρίτα ή τα τρία τέταρτα του σημερινού

[Εικόνα στη σελίδα 67]

Λένε ότι αυτό το πλάσμα που μοιάζει με τρωκτικό είναι όμοιο με τον Ηώιππο, τον υποτιθέμενο πρόγονο του αλόγου. Αλλά δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι ο Ηώιππος εξελίχτηκε σε κάτι περισσότερο ιπποειδές