7 «Ψυχή»—Ένα Ζωντανό Πλάσμα, Άνθρωπος ή Ζώο· Η Ζωή Κάποιου ως Νοήμονος Ατόμου· Άλλες Χρήσεις
Κείμενο: ψυχή· λατ.: anima (άνιμα)·εβρ.: נפש (νέφες)
Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές η λέξη ψυχή της κοινής ελληνικής απαντάται μόνη της 102 φορές, αρχικά στο εδάφιο Ματθαίος 2:20. Σε αυτές περιλαμβάνονται τα εδάφια Εφεσίους 6:6 και Κολοσσαείς 3:23, όπου περιέχεται στη λέξη «ολόψυχα» («εκ ψυχής», Κείμενο). Επιπρόσθετα, χρησιμοποιείται σε πολλές σύνθετες λέξεις του Κειμένου, όπως στα εδάφια Φιλιππησίους 2:2, 19· 1 Θεσσαλονικείς 5:14.
Στις Εβραϊκές Γραφές η εβραϊκή λέξη νέφες απαντάται 754 φορές, αρχικά στο εδάφιο Γένεση 1:20. Η Μετάφραση Νέου Κόσμου την αποδίδει με συνέπεια «ψυχή», και σε κάθε περίπτωση το νόημα γίνεται αντιληπτό στο φως των συμφραζομένων. Η χρήση της μίας αυτής εβραϊκής λέξης σε μεγάλη ποικιλία συμφραζομένων μάς βοηθάει να εξακριβώσουμε τη βασική ιδέα που εμπεριέχεται στη λέξη όπως τη χρησιμοποίησαν οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής, ότι δηλαδή πρόκειται για ένα πρόσωπο—ένα άτομο—ή ένα κατώτερο πλάσμα· ή ότι πρόκειται για τη ζωή που απολαμβάνει ένα άτομο ή ένα ζώο. Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο που ονόμαζαν ψυχή από θρησκευτική και φιλοσοφική άποψη οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, Βαβυλώνιοι, Έλληνες και Ρωμαίοι.
Για να κάνουμε πιο κατανοητό τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η λέξη «ψυχή», στη συνέχεια έχουμε τοποθετήσει κατά ομάδες, κάτω από διάφορους υποτίτλους, ορισμένα εδάφια στα οποία απαντάται η λέξη «ψυχή».
Τα ζώα είναι ψυχές
Ένα ζωντανό πρόσωπο ή άτομο είναι ψυχή
Η ψυχή του πλάσματος είναι θνητή, φθαρτή
Ματθαίος 2:20· 10:28, 28· 26:38
Η ζωή κάποιου ως νοήμονος ατόμου
Λουκάς 2:35· 10:27· 12:20· 14:26· 21:19
Ιωάννης 10:15· 12:25· 13:38· 15:13
Πράξεις 15:26· 20:10, 24· 27:10, 22
Η ψυχή απελευθερώνεται από τον Άδη
Διάκριση μεταξύ ψυχής και πνεύματος
Ο Θεός έχει ψυχή